امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 263456
۵۳۰۴
۱
۰
نسخه چاپی
داوری

نمونه رأی داوری با موضوع مطالبه خسارت مقوم به 255,000 دلار

حقوق نیوز/ گزیده آرای داوری

نمونه رأی داوری با موضوع مطالبه خسارت مقوم به 255,000 دلار

شماره رای: 243/13/89/د/36

تاریخ صدور رای: 30/1/1390

کلید واژه

اجاره کانتینر؛ دموراژ؛ بار اثبات دلیل؛ اثبات ورود خسارت؛ نمونه رای داوری؛ پرداخت خسارت؛ قرارداد رد دعوی.

خواهان: شرکت خورشید

خواندگان: 1- شرکت پایاب ، 2- شرکت ایرانیان

خواسته: مطالبه خسارت مقوم به 255,000 دلار

مرجع رسیدگی: مرکز داوری اتاق بازگانی و صنایع و معادن ایران (مصوب 14/11/1380)

داور پرونده: خانم فاطمه خسروی

گردش کار

ا-ابتدا خواهان به شرح دادخواست تقدیمی به شماره 3123/88 مورخ 26/7/88 به امور حقوقی اتاق بازرگانی ایران اعلام کردند که به موجب درخواست خوانده ردیف اول تعداد یکصد دستگاه کانتینر 20 فوت برای حمل سنگ آهن به مقصد بندر شنزن-چین از کشتیرانی ج.ا.ا تحویل و به خوانده ردیف اول واگذار نموده و پس از دریافت اظهارنامه صادراتی و دستور حمل مورخ 4/6/87 و پرداخت هزینه حمل، محموله مورد نظر را شرکت کشتیرانی ج.ا.ا به مقصد نهائی حمل کرد و از آنجایی که شرکت خوانده ردیف اول محموله فوق را در ایران به شرکت دیگری به نام ایرانیان فروخته بودند بارنامه یکصد دستگاه کانتینر طبق درخواست خوانده به شرکت ایرانیان تحویل گردید. بعد از ورود کشتی به مقصد در مورخ 26/6/87، برابر اعلام نماینده خط کشتیرانی، محموله را گیرنده نهائی کالا ترخیص نکرده و در نهایت طبق مقررات بندر مقصد این امر باعث حراج محموله گردید و کشتیرانی جنوب خط ایران به نمایندگی از کشتیرانی ج.ا.ا درخواست خسارت و مطالبه هزینه حق توقیف کانتینرها، انبارداری و هزینه های معطلی را از این شرکت به عنوان بوکینگ پارتی نمودند.

متن شکایت مطروحه خواهان به انضمام مستندات مربوطه به خواندگان ابلاغ و پاسخ شرکتهای اخیر نیز طی لوایحی به امور حقوقی اتاق تسلیم و جهت پاسخگویی برای خواهان ارسال گردید که در مهلت مقرر پاسخی از خواهان واصل نشد. متعاقباً طی دورنگار شماره 1851/42/ص مورخ 24/3/89 از خواهان درخواست شد تاجوابیه لازم را نفیاً یا اثباتاً جهت ادامه رسیدگی به امور حقوقی اتاق ارسال نماید. نهایتاً خواهان طی نامه شماره 3690/89 مورخ 25/5/89 اعلام نمود چون کشتیرانی ج.ا.ا شرکت خورشید (خواهان) را مسئول مستقیم رزرو کانتینرها می داند و درخواست تسریع تسویه هزینه ها را دارد، از این رو با عنایت به انجام رزرو و تعهد واگذاری کانتینر از سوی شرکت پایاب (احد از خواندگان) متعاقباً کلیه مسئولیت ها و هزینه های ایجاد شده بر عهده شرکت پایاب است. با ارسال دعوت نامه برای طرفین دعوی، جلسه رسیدگی مورخ 6/7/89 با حضور خواهان و خواندگان و همچنین شرکت خدمات نمایندگی کشتیرانی راه جنوب به عنوان مطلع در امور حقوقی اتاق ایران تشکیل و پس از استماع اظهارات طرفین با توجه به تخصصی بودن امر و نظر به توافق کامل حاضرین مقرر گردید موضوع به مرکز داوری اتاق ایران ارجاع گردد.

2-پس از ارسال پرونده از امور حقوقی اتاق به مرکز داوری در تاریخ 24/7/89 و متعاقب احراز صلاحیت این مرکز جهت رسیدگی به دعوی به موجب توافق حاصل به شرح صورت جلسه مذکور، مرکز داوری اتاق ایران اینجانب فاطمه خسرو را به عنوان داور انتخاب و تعیین داور را طی نامه 934/13/89/د/36 مورخ 1/8/1389 به طرفین ابلاغ کرد و قبولی داور و همچنین قبولی طرفین اختلاف در موعد مقرر به مرکز اعلام شد.

جلسه مقدماتی رسیدگی به اختلاف پس از ابلاغ تاریخ جلسه رسیدگی 19/8/89 در محل مرکز داوری تشکیل و طرفین در تکمیا توافق خود با امضای صورت جلسه قرارنامه داوری مورخ 19/8/89 اختیار رسیدگی و تعیین داوری برای رسیدگی به اختلاف فی مابین را به مرکز داوری اتاق ایران تفویض و با داوری اینجانب مجددا موافقت نمودند. در ادامه رسیدگی به علت نقض موجود در مدارک خواهان دایر بر وقوع خسارت و پرداخت هزینههای حاصل از عدم ترخیص به موقع محموله و نیز به ضرورت ارائه وصول و رونوشت مصدق اسناد موید طلب به داور پرونده، موضوع به خواهان و شرکت کشتیرانی جنوب به عنوان مطلع اعلام و همچنین به موجب قرارداد صادره مورخ 18/12/89 داور پرونده، ضمن قبول اعطای فرصتی مناس جهت ارائه آن اسناد به مرکز داوری، وقت رسیدگی تجدید و آخرین جلسه رسیدگی به تاریخ 19/1/90 تعیین گردید.

وقت رسیدگی مزبور به موجب اخطار شماره 628 مورخ 22/12/89 به طرفین دعوی ابلاغ و جلسه رسیدگی با حضور خواهان و خوانده ردیف دو (نماینده شرکت ایرانیان) تشکیل گردید. خوانده ردیف 1 در جلسه حاضر نشده و لایحه ای ارسال نکردند. خواهان اظهار داشت که مدارک از کشتیرانی جنوب درخواست شد و پس از پیگیرری های مکر، این شرکت را به واحد حقوقی کشتیرانی ارجاع نمودند و هیچ مدرکی در اختیار اینجانب قرار ندادند. خوانده ردیف دو نیز اعلام داشت که نقش یک واسطه را ایفا نموده و ضرر و زیان خواهان متوجه وی نیست.

پس از وصول لوایح طرفین و تشکیل جلسات رسیدگی با حضور نمایندگان شرکت های خواهان و خواندگان و مطالعه و بررسی اسناد و مدارک موجود در پرونده و استماع دفاعیات و توضیحات اطراف دعوی ختم رسیدگی اعلام و رای داور به شرح زیر صادر گردید.

رای داوری

نظر به اینکه از مجموع مدارک، اقاریر و اظهارات طرفین دعوی وجود قرارداد حمل از یک طرف فی مابین خواهان و خوانده ردیف یک و از طرف دیگر فی مابین خواهان و شرکت خدمات نمایندگی کشتیرانی جنوب و همچنین قرارداد خرید و فروش محموله موضوع بارنامه فی مابین خواندگان فوق محرز و مسلم است و هیچیک از اطراف دعوی در این موضوع ایراد و اعتراض موجه و موثر نکرده اند، با این وجود نظر به اینکه هیچگونه دلیل و مدرکی که مطابق مقررات قانونی دال بر رداخت خسارات ادعا شده از طرف خواهان بابت محموله ارسالی خوانده / خواندگان به شرکت جنوب باشد ارائه نکرده و به بیان دیگر خواهان بابت هزینه های ادعائی خود وجهی از طرف خوانده / خواندگان به شرکت جنوب پرداخت نکرده است تا آن را از خوانده / خواندگان مطالبه نماید و علیرغم اعطای فرصتی موسع و مناسب به مشارالیه برای بررسی دقیق سوابق و ارائه اسناد موید طلب و نیز انقضاء مدت زمان لازم اساسا دلیل بر وقوع خسارت و پرداخت هزینه های ادعایی حاصل از برگشت کانتینر خالی-دموراژ و پرداخت هزینه انبارداری کالا و هزینه THC بندر تخلیه و سایر هزینه های ناشی از عدم ترخیص محموله که معادل وجه خواسته باشد به داور ارائه نکرده است و از سوی دیگر صورت حساب و نحوه محاسبه ریز خسارات دموراژ و حق توقف کانتینر طبق قرارداد اجاره کانتینرها نیز مشخص نشده و اسناد محاسبه این بخش از خسارات نیز به داور ارائه نشده است و خواهان برای اثبات پرداخت هزینه های مود بحث لازم بود تا اسناد پرداخت قطعی هزینه های حاصل از عدم ترخیص محموله در چین را ارائه نماید که قادر به ارائه آن نبوده است و رونوشت غیر مصدق و ترجمه نشده مکاتباتی که به عنوان دلیل خواهان ارائه کرده نیز به علت آن که با جزئیات اقلام مورد مطالبه مطابقت ندارد و فاقد صورت ریز و تفکیک شده مطالبات و نحوه محاسبه ریز دموراژ و معطلی طبق مقررات قانونی و شروط قرارداد اجاره کانتینر و قرارداد حمل فی مابین بوده موثر در اثبات ورود خسارت و مثبت پراخت آن خسارت از طرف خواهان به شرکت جنوب نیست و قابل ترتیب اثر و استناد نیست، بنابراین ادعای خواهان به لحاظ فقد دلیل غیر ثابت تشخیص و مستنداً به ماده 197 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار در دعوی خواهان (حکم بر بی حقی خواهان) صادر و اعلام می گردد.

داور پرنده

فاطمه خسروی

منبع: کتاب گزیده آرای مرکز داوری اتاق ایران جلد دوم 1388-1390 – چاپ 1393 نشر موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید