زندگی ناتالی پورتمن
ناتالی پورتمن تک فرزند پدری پزشک اهل اسرائیل و مادری بازیگر از سین سیناتی اوهایو در 9 ژوئن 1981 در اورشلیم اسرائیل به دنیا آمد. وی شهروند ایالات متحده آمریکا و اسرائیل است. پدربزرگ و مادربزرگش بیش‌تر اعضای خانواده‌ی خود را در هولوکاست از دست دادند، از جمله اجدادش را که در کمپ کار اجباری آشویتس در لهستان کشته شدند. زمانیکه او هنوز بچه بود به واشنگتن دی سی آمدند. بعد از چند مهاجرت دیگر خانواده ی او سرانجام ساکن نیویورک جاییکه او هم اکنون هم در آن زندگی می کند، شدند.
ناتالی از 4 سالگی آموزش رقص دیده است. از هشت سالگی رژیم سبزی خواری دارد. به گفته ی خودش ریاضی درس مورد علاقه اش بوده چراکه همواره جوابی دارد. به زبان های انگلیسی وهبرو (زبان مادریش) مسلط است و همچنین با مکالمات فرانسوی، آلمانی، ژاپنی و اسپانیایی هم آشنایی دارد.
وی در مصاحبه‌ای با یک مجله گفت : با بچه‌های دیگر متفاوت بودم. بلندپروازتر بودم. می‌دانستم چه چیزی را دوست دارم و می‌خواهم، و خیلی سخت برای آن تلاش می کردم. من بچه‌ی خیلی پرتلاشی بودم.
استعداد پورتمن زمانیکه 11 سال داشت در یک پیتزا فروشی کشف کردند و به او پیشنهاد مدل شدن دادند، اما او تصمیم گرفت تا بازیگری را دنبال کند. او اجراهای زنده ی زیادی داشت اما اولین بازی درخشانش در فیلم لئون در سال 1994 بود. والدین ناتالی پورتمن دستورالعمل‌های سختگیرانه‌ای برای تمام صحنه‌های مربوط به سیگار کشیدن در فیلم حرفه‌ای داشتند. بزرگ‌ترین نگرانی آن‌ها درباره‌ی این فیلم خشونت نبود، بلکه بیش‌تر نگران خصوصیت سیگاری بودن ماتیلدا بودند. والدین او یک قرارداد سختگیرانه با کارگردان لوک بسون بستند که تنها ۵ صحنه‌ی سیگار کشیدن در فیلم باشد و ناتالی در آن‌ها نه به سیگار پک بزند و نه دود آن را بیرون بدهد، و شخصیت او باید در انتهای فیلم این عادت بد را ترک کند.
ناتالی در سال ۱۹۹۹، برای تحصیل در زمینهٔ روان شناسی به دانشگاه هاروارد رفت و در کنارش به حرفهٔ بازیگری هم ادامه داد. او تحصیلات خود را با مدرک کارشناسی در سال ۲۰۰۳ به پایان رساند. زمانی ناتالی گفت: من به دانشگاه می‌روم. اهمیتی نمی‌دهم اگر حرفه‌ام را نابود کند. ترجیح می‌دهم باهوش باشم تا یک ستاره‌ی سینما. وی سپس کارشناسی ارشد رشته روانشناسی را از دانشگاه عبری اورشلیم دریافت کرد و مقالاتی نیز در نشریات تخصصی روانشناسی و عصب‌شناسی به چاپ رسانده است.
پورتمن در سال1999 با ایفای نقش ملکه آمیدالا در Phantom Menace اپیزود ابتدایی جنگ های ستاره ای که فروشی بالغ بر 431 میلیون دلار داشت، به شهرت جهانی دست یافت. ناتالی مجبور شد افتتاحیه جنگ ستارگان: قسمت اول ـ تهدید شبح را در سال ۱۹۹۹ از دست بدهد تا بتواند برای امتحانات پایانی دبیرستان آماده شود.
او در سال ۲۰۱۱ در هشتاد و سومین دوره مراسم اسکار برای بازی در فیلم قوی سیاه برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. ناتالی در صحنه‌ی فیلمبرداری قوی سیاه چندین جراحت برداشت. معروف‌ترین آن‌ها که در فیلم نیز گنجانده شده است، آسیب دنده بود. مچ پای ناتالی صدمه دید و از آن‌جایی که تیم تولید نمی‌توانستند از پس هزینه‌های درمان سر صحنه بربیایند، مسئول میکروفون به او کمک کرد. بعد از چند دقیقه ضربه خوردن در ناحیه شکم، ناتالی به همه اعلام کرد که حالا دنده‌اش آسیب دیده است. با این حال اعتراف کرد مچ پایش خیلی بهتر شده بود.
پورتمن، به عنوان یک اسرائیلی-آمریکایی، به‌طور فزاینده‌ای در مورد دیدگاه‌هایش در مورد دولت اسرائیل به‌ویژه نخست‌وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو سخن می‌گوید. پورتمن از انتخاب دوباره نتانیاهو در سال ۲۰۱۵ انتقاد کرده و اظهار داشته‌است که او «ناامید» شده و اغلب نظرات او را نژادپرستانه می‌داند.
در نوامبر ۲۰۱۷ پورتمن به عنوان برنده جایزه سال ۲۰۱۸ جنسیس (کتاب پیدایش) اعلام شد که شامل یک میلیون دلار آمریکا جایزه نقدی می‌شود. این جایزه همه ساله به یهودیانی داده می‌شود که در حوزه کاری خود دستاوردهای مهمی داشته‌اند. در آوریل ۲۰۱۸ پورتمن اعلام کرد به سبب «حوادث اخیر در اسرائیل» و برخورد اسرائیل با فلسطینیان معترض در نواحی مرزی، حضور در رویدادهای عمومی آن کشور موجب ناراحتی او می‌شود و او قصد ندارد در مراسم تحویل این جایزه که برای ماه ژوئن برنامه‌ریزی شده بود شرکت کند. در نتیجه این مراسم لغو شد.
۱ دیدگاه