زبان بدن، دروغگوها را رسوا می کند!

مشکل دروغگویی این است که ضمیر ناخودآگاه ما به طور خودکار و مستقل از دروغ کلامی مان عمل می کند، لذا «زبان بدن» ما این دروغ را آشکار می سازد. از این جهت، اشخاصی که به ندرت دروغ می گویند، صرف نظر از اینکه استدلالشان تا چه حد متقاعد کننده است، براحتی شناسایی می شوند. بدن آن ها به محض دروغگویی، علائم متضاد از خود نمایان می کند و ما این دروغ را حس می کنیم.
در طول دروغگویی ضمیر ناخودآگاه انرژی عصبی ارسال می کند که در تضاد با کلام شخص به نظر می رسد. بعضی از مردم که حرفه ی آن ها مستلزم دروغ گفتن است مانند سیاستمداران، وکلا، هنر پیشه ها و مجریان تلویزیون، آن قدر در ظاهرسازی حرکات بدن خود تبحر پیدا کرده اند که به سختی می توان به دروغ آن ها پی برد و مردم حرفشان را باور می کنند. آن ها به یکی از دو روش زیر حرکات بدنی خود را ظاهرسازی می کنند؛
اول، سعی می کنند بفهمند حرکات صحیح کدام است و به تمرین می پردازند، در حین دروغگویی، اما این تنها زمانی موفقیت آمیز است که دروغگویی را به کرات در طی یک زمان طولانی تمرین کرده اند.
دوم، اینکه می توانند اکثر حرکات را حذف کنند به طوری که در حین دروغگویی از هیچ حرکت مثبت یا منفی استفاده نکنند، اما این روش نیز بسیار دشوار است.

آزمایش بسیار ساده ای در زیر آمده که می توانید چنانچه فرصتی پیش آمد، آن را امتحان کنید. به طور عمدی به یکی از آشنایان خود دروغ بگویید و آگاهانه سعی در پنهان کردن تمامی حرکات بدن خود در حالی که بدنتان به طور کامل در معرض دید او قرار دارد، نمایید. حتی زمانی که تمامی حرکات اصلی بدن خود را به طور آگاهانه پنهان کرده اید، هنوز حرکات کوچکی (حرکات میکروسکوپی) وجود دارند که انتقال پیدا می کنند. اینها عبارتند از حرکات غیر عادی عضلات صورت، انقباض و انبساط مردمک چشم، تعرق ابروها، سرخ شدگی لپ، افزایش میزان پلک زدن چشم ها و بی شمار حرکات کوچک دیگر که حاکی از فریب است.

تحقیقات انجام شده با استفاده از دوربین های حرکات آهسته نشان داده که این حرکات ریز یا میکروسکوپی می توانند در یک لحظه صورت گیرند و تنها افرادی مانند مصاحبه گرها، فروشنده ها و آن هایی که صفت تیزهوش را به آن ها اطلاق می کنیم، قادرند آگاهانه در طول یک مکالمه یا مذاکره متوجه این حرکات شوند. بهترین مصاحبه گرها و فروشنده ها کسانی هستند که توانسته اند بدون آموزش به توانایی تعبیر حرکات ریز در طول برخوردهای حضوری دست یابند.

بنابراین کاملا مشخص است که لازمه ی دروغگویی موفقیت آمیز پنهان کردن یا از دید دور نگه داشتن بدن است. از این جهت است که در طول بازجویی پلیس متهم روی یک صندلی در محیط باز و یا زیر نور قرار می گیرد تا بدنش کاملا در معرض دید بازجوها باشد. در چنین شرایطی راحت تر می توان دروغ های او را مشاهده کرد.

به طور طبیعی، دروغگویی از پشت یک میز که بخشی از بدن شما را پنهان می کند یا در حالی که از روی یک نرده نگاه می کنید یا از پشت یک در بسته، راحت تر است. طبعا بهترین راه دروغگویی از پشت تلفن است!

سرعت بعضی اشارات و وضوح آن ها بستگی به سن فرد دارد. به عنوان مثال، اگر یک کودک 5 ساله به والدین خود دروغ بگوید، بلافاصله دهانش را با یک یا هر دو دست پنهان می کند.

پوشاندن دهان والدین را متوجه دروغ بچه می کند و این حرکت کماکان در طول زندگی یک فرد مورد استفاده قرار می گیرد، با این تفاوت که معمولا فقط شکل و سرعت انجام حرکت تغییر می کند.

زمانی که یک نوجوان دروغ می گوید دست او مانند دست کودک 5 ساله به سمت دهان می آید اما به جای پوشش مخصوص دست ها روی دهان، انگشت ها به آرامی دور لب ها حرکت می کنند.

در بزرگسالی، این حرکت پوشش دهان ماهرانه تر می شود. زمانی که یک بزرگسال دروغ می گوید، مغز به دست او دستور پوشاندن دهان را میدهد تا لغات فریب دهنده را پنهان کند _ درست همان طور که در مورد یک بچه ی 5 ساله یا یک نوجوان روی میدهد_ اما در آخرین لحضه دست از صورت به کنار کشیده می شود و در نتیجه علامت لمس بینی شکل میگیرد.

این حرکت چیزی بیش از یک مدل پیشرفته تر از حرکت پوشش دهان که در دوران کودکی صورت میگیرد، نیست.

مثال اخیر شاهدی بر این حقیقت است که با افزیش سن، خیلی از حرکات فرد ماهرانه و پیشرفته تر و پنهان تر می شوند. از این جهت غالبا تعبیر حرکات یک شخص 50 ساله به مراتب مشکل تر از یک فرد جوان تر است.

تهیه کننده: شیوا ترابی

زبان بدن: راهنمای تعبیر حرکات بدن - آلن پیز

پایگاه خبری حقوق نیوز