برج‌های دوگانه معروف خرقان قزوین را بشناسید

برج‌های دوگانه خرقان قزوین

برج‌های دوگانه خَرَقان (قاراقان) دو برج آجری دوره سلجوقی هستند که با فاصله ۲۹ متری از یکدیگر و در فاصله یک کیلومتری روستای حصار از توابع دهستان خرقان غربی در شهرستان آوج استان قزوین قرار دارند.  این بنا در ۲۳ خرداد ۱۳۵۶ به شماره ۱۳۹۵ در آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

دهستان خرقان، در جنوب غربی شهرستان قزوین و میانه ی راه قزوین – همدان واقع شده است؛ در ادوار اسلامی این ناحیه از آبادانی و اهمیت فراوانی برخوردار بوده، تا آنجا که مورخان و جغرافی‌نویسان، خرقان را از آبادی های مهم به شمار آورده اند.

حمدالله مستوفی درباره خرقان می نویسد: ولایتی است از چهل پاره دیه و از اقالیم چهارم هوایش به سردی مایل است و آبش از چشمه ها که از کوهها برخیزد تامین می کردد و در آن میوه فراوان یافت می شود و پنبه کمتر...دهستان خرقان طبق نوشته ی ابن فقیه در سال 241 هجری به شهرستان قزوین ملحق شد.

گرچه تحقیقات تاریخی و باستانشناسی در ناحیه ی خرقان انجام نگرفته است، ولی آثار و تپه های پراکنده ی باستانی حکایت از آن دارد که ناحیه ی مزبور در دوره ی اسلامی، بویژه قرن پنجم و ششم هجری – همزمان با حکمرانی سلجوقیان – از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.

دو برج خرقان، که از نظر معماری و تزیینات اهمیت ویژه ای دارند، در منطقه ای دورافتاده قرار گرفته و با گذشت حدود هزار سال از زمان احداث آن، هنوز عظمت خود را حفظ کرده اند و کمتر بیننده ای را می توان دید که از کنار آنها بی تفاوت بگذرد.

این دو برج یا آرامگاه در فاصله ی سی متری یکدیگر واقع شده و طبق کتیبه های موجود، با فاصله ی زمانی 26 سال از یکدیگر ساخته شده اند. زمان احداث برج اول 460 هجری و برج دوم 486 هجری است. هرچند در معماری برج های خرقان اندک تفاوتی به چشم می خورد، نقشه ساختمان و تزیینات آن شباهت زیادی به یکدیگر دارد.

جزئیات معماری برج های دوگانه خرقان قزوین

این مجموعه شامل ۲ برج است که برج شرقی از برج غربی قدیمی‌تر است. برج قدیمی که هشت‌ضلعی است، حدود ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد.

آرامگاه های خرقان با نقشه هشت ضلعی بنا شده و در اضلاع هشتگانه ی آن هشت ستون مدور قرار گرفته است. گنبد برج ها به صورت دو پوش است که از نظر معماری می توان آن را از قدیمی ترین گنبدهایی که دارای دو پوشش داخلی و خارجی است به حساب آورد.

متاسفانه در اثر مرور زمان گنبد خارجی یا پوشش دوم برج ها از بین رفته و در حال حاضر با تغییراتی که از طرف سازمان ملی حفاظت آثار باستانی انجام شده، گنبد داخلی یا پوشش اول پابرجاست.

تمامی اضلاع هشتگانه، ساقه یا گردن گنبد و ستون های مدور دارای تزیینات آجرکاری است. ساقه ی گنبد از دو بخش تشکیل شده که شامل طرحهای هندسی آجرکاری شده و کتیبه ای به خط کوفی با آیاتی از سوره 59 قرآن کریم است.

اضلاع هشتگانه ی برج ها به دو بخش تقسیم شده و دارای طرحهای مختلف آجرکاری است. طرحهای آجرکاری برج ها بالغ بر 25 نوع است که هریک از این طرح ها دارای نام های بخصوصی است.

گره‌چینی و نقوش هندسی آجرکاری دوره سلجوقی، در این بنا به کمال رسیده‌است. اجرای آجرکاری این برج‌ها حاکی از مهارت بالای سازندگان آن است و این بنا را یکی از چشمگیرترین بناهای قرن پنجم قمری بدل کرده‌است. در آجرکاری این بنا، شیوه‌ای تازه به کار گرفته شده‌است که بعداً در ساخت بناهای دیگری چون گنبد سرخ مراغه نیز استفاده شده‌است.

تمامی بنا به ضخامت ۶۰ سانتی‌متر با آجرهای ساده به ابعاد ۵×۱۹×۱۹ یا ۵×۲۰×۲۰ سانتی‌متری ساخته شده که روی آن به ضخامت ۲۱ سانتی‌متری آجرکاری تزئینی انجام شده‌است. در برج‌ها حدود ۲۵ نوع آجرکاری تزئینی با طرح‌های مختلف وجود دارد که حصیری، جناغی، خفته‌راسته، گره مربع سرمه‌دان، مربع پای باریک و چهارترنجی از آن جمله هستند.

علاوه بر آجرکاری زیبای آرامگاههای خرقان تزیینات کاشی آن نیز درخور توجه است. کاربرد کاشی به عنوان عامل تزیینی در بنا از پایان قرن چهارم هجری معمول گشته و از نظر تزیین و استحکام بنا، نقش ارزنده ای در معماری ایران به عهده دارد. کاشیهای دو برج خرقان، که می توان آن را از قدیمیترین تزیینهای کاشیکاری دانست، به رنگ فیروزه ای است و در پیشانی ساختمان به کار رفته است.

تزیینات معماری داخل آرامگاه های خرقان نیز اهمیت ویژه ای دارد. قسمت داخل دو برج خرقان نیز به صورت هشت ضلعی بنا شده و روی اضلاع هشتگانه ی داخل و زیر گنبد برج قدیمی نیز آثار ارزنده دیوار‌نگاره متعلق به عهد سلجوقی وجود دارد که در نوع خود بی نظیر و دارای اهمیت بسیار است.

تزیینات نقاشی داخل برج در سه قسمت انجام شده که عبارت است از داخل طاقی ها، روی گوشواره‌های هشتگانه و همچنین در قسمت کاربندی زیر ساقه گنبد و زیر سقف بنا. نقاشی ها عمدتاً با رنگ های آبی، سیاه، قهوه ای تیره و روشن است و نقش قندیل، طاووس، ستاره شش پر، ستاره هشت پر، درخت انار و گل و بوته را نشان می دهد.

در گذشته ای نه چندان دور، در داخل هریک از دو آرامگاه ضریحی چوبی از عهد صفویه وجود داشت که به لحاظ منبت کاری از آثار هنری زیبای عهد صفوی به شمار می رفت. متاسفانه یکی از دو ضریح مفقود شده است و ضریح دیگر در ده خرقان نگهداری می شود. نوشته ی روی ضریح حائز کمال اهمیت است و نشان می دهد که دو برج خرقان متعلق به دو شخصیت مذهبی است.

گنبد برج های خرقان قزوین

نخستین نمونه گنبدهای نار (پیازی و نیم‌کره) و گنبدهای دو پوسته گسسته (میان‌تهی) در این برج‌ها دیده می‌شود و آن را از نظر پیشتازی در این عرصه مهم می‌کند. از ویژگی‌های بنا حدس زده‌می‌شود که پوسته دوم آن مخروطی‌شکل نیست و دو پوسته آن کاملاً در نیم‌رخ هم قرار ندارند.

از پوسته خارجی گنبد برج قدیمی چیزی باقی‌نمانده‌ است اما پوسته داخلی آن سالم است و با انحنا به کمک طاق‌نماها و کاربندی شانزده‌گانه‌ای بالای هشت‌ضلعی بنا قرار گرفته‌ است.

کتیبه های برج های خرقان قزوین

در سردر ورودی برج‌ها در کتیبه‌هایی که در بالای ساقه گنبد قرار دارد.  اطلاعاتی در مورد سال ساخت و معمار نوشته شده‌است. در کتیبه دوخطی برج قدیمی چنین نوشته شده‌است:

به تاریخ سنه ستین و اربعمائه عمل محمد بن مکی الزنجانی القبه.

که نشان از ساخت بنا در سال ۴۶۰ (قمری) توسط محمد بن مکی زنجانی دارد. کتیبه برج جدید سال ساخت ۴۸۶ به معماری ابوالمعالی بن مکی زنجانی را نشان می‌دهد اما احتمالاً معمار هر دو برج یک نفر بوده‌است.[۱۶]معمار برج شرقی فرد فوق الاشاره بوده ولی معمار برج غربی ابوالمعالی بن محمد مکی الزنجانی القبه بوده که برج غربی در سال 486 هجری توسط برادر یا پسر معمار برج شرقی ساخته شده است برج قدیمی در زمان سلطان عضدالدین آلپ ارسلان سلجوقی و برج غربی در دوره سلطنت ابوالمظفر برکیارق سلجوقی احداث شده است

آرامگاه برج های خرقان قزوین

تا اوایل دهه ۱۳۴۰، بر اساس نوشته‌های کتیبه‌های روی ضریحهای چوبی تصور می‌شد که این دو بنا آرامگاه دو امامزاده به نام‌های حدیده‌خاتون و محمد از فرزندان موسی‌بن‌جعفر هستند اما با بررسی‌های بعدی مشخص شد که دو ترک سلجوقی به نام‌های «ابوسعید بیجار پسر سعد» و «ابومنصور ایلتای‌تی پسر تکین» در این بناها دفن شده‌اند.