صراحت و صداقت
از دیرباز، کف دست باز نشانه ی حقیقت، صداقت، بیعت و تسلیم بوده است. بسیاری از سوگندها با قرار دادن کف دست بر روی قلب صورت می گیرد و زمانی که شخصی در حال ادای شهادت در دادگاه است، کف دست خود را نمایان می کند؛ کتاب مقدس را در دست چپ می گیرد و کف دست راست را برای مشاهده ی حضار بالا می برد.
کف دست های نمایان می تواند حاکی از صداقت باشد.
در برخوردهای روزمره ، مردم از دو حالت اساسی کف دست استفاده می کنند.
در حالت اول،کف دست رو به بالا می باشد که علامت گدایی برای پول یا غذا است.
در حالت دوم، کف دست روبه پایین قرار می گیرد، انگار چیزی را پایین نگه داشته یا از بالا آمودنش ممانعت می کند.
یکی از معتبرترین روش ها در تشخیص اینکه شخص صادق و شریف است یا خیر، مشاهده حالات کف دست است. همان طور که یک سگ برای اظهار تسلیم و سلطه پذیری گردن خود را جلو می آورد، انسان هم از کف دست هایش برای اظهار همین رفتار یا احساس استفاده می کند.
به عنوان مثال، زمانی که شخصی می خواهد کاملا صادق و رک باشد، یک یا هر دو کف دست خود را در برابر طرف مقابل نمایان می کند و احتمالا می گوید،« بگذار کاملا رُک باشم»
بگذار کاملا رک باشم
زمانی که شخصی رفتاری صادقانه در پیش می گیرد و یا شروع به گفتن حقیقت می کند کف دست هایش یا بخشی از آن ها را برای طرف مقابل نمایان می کند. همانند اکثر حرکات بدن، این حرکت کاملا نا آگاهانه انجام می شود و بدین ترتیب شما را متوجه صداقت شخص دیگر می کند. کودک هنگام دروغگویی یا پنهان کردن یک چیز، کف دست هایش را پشت خود قایم می کند. همچنین شوهری که می خواهد به همسرش دروغ بگوید، دست هایش را در جیب خود می گذارد یا دست به سینه می شود و این حرکت همسر وی را متوجه کتمان حقیقن می کند.
اغلب به فروشنده ها می آموزند چنانچه مشتری دلیلی برای نخریدن محصول آن ها ارائه می کند به کف دست هایش نگاه کنند زیرا دلایل معتبر فقط با کف دست ها ی نمایان همراه است.
استفاده عمدی از کف دست برای فریب دادن
این سوال شاید به ذهن خواننده برسد که « اگر کف دست هایم به هنگام دروغگویی نمایان باشد، مردم گفته ی مرا باور خواهند کرد؟» پاسخ به این سوال آری و خیر است!
اگر یک دروغ آشکارا با کف دست های نمایان همراه کنید شاید برای شنوندگان خود ریاکار به نظر برسید زیرا خیلی دیگر از حرکاتی که باید به هنگام صداقت نمایان باشند وجود ندارند وحرکات منفی که هنگام دروغگویی استفاده می شوند با کف دست های باز متناقض است.
همانطور که قبلا ذکر شد کلاهبردارها و دروغگوهای حرفه ای کسانس هستند که می توانند دروغ های خود را هنرمندانه یا علائم غیر کلامی تکمیل کنند. هر چه استفاده ی کلاهبردار از رفتار غیر کلامی حاکی از صداقت به هنگام دروغگویی ماهرانه نر باشد، حرفه ی او بهتر انجام می شود.
البته می توانید هنگام برقراری ارتباط با دیگران، باز کردن کف دست ها را تمرین نمایید و خود را محق تر جلوه دهید؛ از طرفی، هر قدر که حرکات کف دست های باز تبدیل به یک عادت شود، تمایل به دروغگویی نیز کمتر می شود. نکته ی جالب اینجاست که اکثر مردم به سختی می توانند با کف دست های باز دروغ بگویند و در واقع استفاده از این حرکت شاید بر کاهش دروغگویی تاثیر داشته باشد و مردم را تشویق کند که با شما صادق باشند.
قدرت کف دست
یکی از اشارات غیر کلامی که کمترین توجه را به خود معطوف داشته اما از بیشترین قدرت برخوردار است، توسط کف دست انسان ارائه می شود و زمانی که به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرد توشه ای از اقتدار برای استفاده کننده اش فراهم می کند و قدرت صدور فرمان سکوت به دیگران را می دهد.
در حرکات کف دست، سه حالت اصلی وجود دارد: کف دست رو به بالا، کف دست رو به پایین و کف دست بسته با یک انگشت به حالت اشاره. تفاوت بین این سه حالت، با یک مثال مشخص می شود: فرض کنیم که از شخصی درخواست می کنید که جعبه ای را بلند کند و به نقطه ی دیگری در همان اتاق حمل کند. فرض را بر این می گذاریم که شما از یک نوع آهنگ صدا، کلمات و حالت چهره استفاده می کنید و فقط حالت کف دست های خود را تغییر می دهید. حالت کف دست رو به بالا به عنوان یک حرکت غیر تهدیدآمیز و سلطه پذیر استفاده می شود که یادآور التماس گدای خیابانی است. شخصی که از او درخواست حرکت دادن جعبه شده است، احساس نمی کند که درخواست همراه با فشار است و در یک وضعیت معمولی مافوق/زیردست، از این درخواست احساس تهدید شدگی نمی کند. زمانی که کف دست برگشته و به سمت پایین است، بلافاصله اقتدار را تداعی می کند. شخصی که از او چنین درخواستی شده، احساس می کند که برداشتن جعبه یک فرمان است و شاید نسبت به شما احساس دشمنی بکند، که این بستگی به نوع ارتباط شما با او دارد. به عنوان مثال اگر شخصی که از او این درخواست را نموده اید همکار هم تراز شما است، می تواند درخواست شما را که با کف دست رو به پایین همراه بوده رد کند؛ اگر کف دست شما به سمت بالا باشد تمایل بیشتری به پذیرفتن درخواست شما نشان می دهد. اگر شخصی که این درخواست از او می شود، زیر دست شما باشد، این حرکت قابل قبول است زیرا شما از اقتدار لازم برای استفاده از آن برخوردار می باشید.
در تصویر بالا، کف دست به صورت مشت بسته شده و انگشت اشاره تبدیل به یک چوب نمادین گشته که از آن طریق سخنگو مجازا مخاطب خود را به تسلیم می کشاند. استفاده از انگشت اشاره یکی از ناراحت کننده ترین اشاراتی است که یک شخص می تواند در حین صحبت کردن به کار ببرد، بخصوص موقعی که همراه با کلمات سخنگو ضربه بزند. اگر شما عادت به این کار دارید، توجه خود را بر حرکات کف دست رو به پایین و بالا معطوف نمایید. بزودی در می یابید که رفتار راحت تری توسط شما ایجاد می شود و اثر مثبت تری بر دیگران می گذارید.
تهیه کننده: شیوا ترابی
زبان بدن: راهنمای تعبیر حرکات بدن - آلن پیز
بیشتر بخوانید:
حقایقی که از دست دادن با دیگران باید بفهمید!
دیدگاه