امروز: پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 266648
۸۵۰
۱
۰
نسخه چاپی
دست‌نوشته‌های یک وکیل

عقاب یا کبک

وقتی مردم دیدند که مسائل حیاتی کشور از سوی رییس دولت به شوخی گرفته شده و تصمیمات خطرناک قدرت های بزرگ جهانی، کاغذ پاره نام گرفته و آن ها توصیه به ریختن آب بر محل سوزناک خود می شوند، ادبیات جدیدی وارد صحنه سیاست شد

عقاب یا کبک!؟

شکار عقاب از همگان برنياد. مرد جگر دار می خواهد، با همتی بلند، بسان ستیغ کوهی که این پرنده بزرگ بر آن جای گرفته است. از فراز که به فرود آییم، به اسیری گرفتن کبک چندان سخت نیست ؛ گاه باشد که این شکار تفریح جوانان شود. دویدن از پی مرغی که در هوا اوج نمی گیرد و چالاک گونه از این سو به آن سو می جهد، شادی آور است. این چندروزه مردم نشان دادند که جایگاه ریاست قوای اجرایی را نه خانه عقاب که لانه کبک دیده اند.از پیرمردی رنجور که به زحمت بر پای ایستاده تا کودکی که گمان دارد در بوستانی برای بازی آمده،از بعضی آشفته خيالان که بی شباهت به بیماران روانی نیستند تا آنان که شنیدن حرفهايشان، مناسب مجالس طنز و طرب است، جملگی در خیل ایستادگان در صف برای ورود به کارزار انتخاب رییس جمهور آینده هستند. صحنه هایی این چنین نه تنها ناظران خارجی که گمانه زنان داخلی و آشنايان به روحيات ایرانی را به حیرت و کنجکاوی وا داشته است. تنزل جایگاه رفيع و حساس ریاست دولت به عرصه هزل و ملاعبه بی دلیل نیست. اظهار تاسف کافی نیست. سوال این است : چه بر سر مقامی چنان منیع آمده که جایگاه عقاب و کبک یکی شده است؟شاید دو عامل در به زیر کشیدن مکانت شخص دوم کشور تاثیر اصلی را گذارده است.

اول آن که بیشتر وعده هايي که از این جایگاه به گوش رسیده، عملی نشده و مردم تنها به تغییر شعارها دل خوش کرده اند. دولت ها یکی پس از دیگری آمده و رفته اند؛اما دريغ از کار آمدی. پول نفت بر سر سفره نیامد هیچ، کم مانده که باقیمانده طعام سفره نیز به شعبده اصحاب سیاست غیب گردد. حقوق ها و املاک نجومی در مقابل چشمان باز مردم تقسیم و سهم خلایق از این همه، دعواهای تمام نشدنی جناحی شد. جماعت دریافتند که از درون کیسه مارگیری سیاست ورزان چیزی که مرهم دردها یشان باشد، بیرون نخواهد امد؛مایوس شدند و آن گاه زدند به رگ بی خیالی با چاشنی تمسخر و استهزاء.

دوم خطای نابخشودنی متولی بود که حرمت امام زاده را نشناخت و او را در چشم دیگران خوار داشت. وقتی مردم دیدند که مسائل حیاتی کشور از سوی رییس دولت به شوخی گرفته شده و تصمیمات خطرناک قدرت های بزرگ جهانی، کاغذ پاره نام گرفته و آن ها توصیه به ریختن آب بر محل سوزناک خود می شوند، ادبیات جدیدی وارد صحنه سیاست شد که از هیمنه آن مسند بزرگ کاست و آن را مایه سخره قرار داد.باری، عقاب باید به دست مردان خون دار گرفتار می آید و نه هر سر تراشیده مدعی قلندری. اما چه کنیم اگر عقاب میل به ماوی در کنار کبک و کلاغ داشته باشد؟

دکتر علی رادان جبلی

حقوقدان - وکیل پایه یک دادگستری

    دیدگاه

    شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



    کد امنیتی کد جدید