امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 267884
۵۱۹۷
۳
۰
نسخه چاپی
آلبرت بندورا (Albert Bandura)

نظریه یادگیری مشاهده ای بندورا

آلبرت بندورا صاحب نظریه یادگیری اجتماعی که به نام های یادگیری تقلیدی و یادگیری جانشینی نیز شهرت دارد، معتقد است بیشتر یادگیری های آدمی نه از طریق تجربه مستقیم بلکه به واسطه تجربه غیرمستقیم و شاهد و ناظر بودن بر تجربه دیگران، حاصل می شود

نظریه یادگیری مشاهده ای بندورا

نظریه یادگیری مشاهده ای بندورا

آلبرت بندورا صاحب نظریه یادگیری اجتماعی که به نام های یادگیری تقلیدی و یادگیری جانشینی نیز شهرت دارد، معتقد است بیشتر یادگیری های آدمی نه از طریق تجربه مستقیم بلکه به واسطه تجربه غیرمستقیم و شاهد و ناظر بودن بر تجربه دیگران، حاصل می شود. ساز و کار این نوع از یادگیری تشویق جانشینی و تنبیه جانشینی است. یعنی، اگر شاهد رفتاری در کسی باشیم که به دلیل آن رفتار، تشویق می گردد میل به تکرار آن رفتار به صورت تقلیدی در ما ایجاد و افزایش می یابد و اگر شاهد رفتاری باشیم که به جهت آن رفتار، فرد الگو، تنبیه گردد، میل به اجتناب و کناره گیری از آن رفتار در ما ایجاد می شود. چون وسعت مشاهدات اجتماعی در زندگی روزمره بسیار است، بنابراین، قسمت اعظم یادگیری ها نیز در این ارتباط، یادگیری می شوند.

این تعبیر از یادگیری، دلالت های تربیتی بسیاری دارد و بندورا به ویژه نقش منفی آموزشی و تربیتی رسانه ها عمومی که با تولید فیلم های تلویزیونی و سینمایی به گونه ای غیرمستقیم انواع بدآموزی های رفتاری از قبیل خشونت و پرخاشگری، دزدی و تبهکاری، خیانت را آموزش می دهند، تاکید و تعرض بسیار دارد. قهرمانان این فیلم ها با دست یازیدن به انواع رفتارهای پرخاشگرانه، مجرمانه و بزهکارانه مورد تحسین مخاطبانشان که از طریق یادگیری جانشینی با آنها همانندسازی کرده، قرار می گیرند و به این ترتیب، قبح رفتارهای ضداجتماعی را کاهش می دهند. شیوه و سازو کار رفتارهای بزهکارانه را آموزش می دهند و رفتارهای ممنوعه از نظر هنجارهای حقوقی، اجتماعی و عرفی را به شکل رفتارهای معمول، عادی و حتی مطلوب – چه قهرمان فیلم عامل آن است- در می آورند.

در میان رسانه های جمعی، فیلم های سینمایی به عنوان یک عامل موثر در انحراف و بزهکاری جوانان، سابقه قدیمی تری دارد. نمایش اعمال خشونت بار، کشتار، جنایت، خوناشامی(دراکولا) و نیز صحنه های هیجان انگیز، در فزونی و تشدید اعمال انحرافی و بزه اثر بسزایی دارد...این فیلم ها صحنه های پرخاشگرانه مانند تندخویی، سخت دلی، بی ترحمی، آدم کشی و... را با تمام فنون رنگی، حرکتی و صوتی مربوط نمایش می دهند. فیلم های جنایی زمینه را برای تجسم بصری و عینی و شیوه های جنایت فراهم می اورد. به این ترتیب، از نظر بندورا، افزایش فراوانی رفتارهای بزهکارانه و مجرمانه با افزایش فراوانی فیلم های نمایشی تصویرگر خشونت و بزهکاری همبستگی تام و تمامی دارد. فیلم های سینمایی در منار مطبوعات و رمان های پلیسی به عنوان عوامل اجتماعی ثانوی محل تولید انگیزه های روانی برای ارتکاب بزهکاری محسوب می گردند.

منبع: عدالت کیفری و اطفال - دکتر باقر شاملو

  • منبع
  • ایسنا

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید