هفت قانون معنوی موفقیت - دیپاک چوپرا
قانون هفتم موفقیت: قانون «دارما» یا غایت حیات
هفتمین قانون معنوی موفقیت، قانون دارما است. دارما به زبان سانسکریت یعنی «غایت حیات». قانون دارما می گوید برای به انجام رساندن هدفی در قالب جسمانی متجلی شده ایم. جوهر حیطه توانایی مطلق، الهی است. والوهیت در قالب انسان تجلی می کند تا هدفی را به انجام برساند.
بر طبق این قانون، صاحب استعدادی بی همتایید و به شیوه یی بی همتا آن را بیان و عیان می کنید. کاری هست که بهتر از هرکس دیگر در این جهان می توانید آن را به انجام برسانید - و برای هر استعداد بی همتا و شیوه بیان بی همتای آن استعداد نیز نیاز های بی همتا وجود دارند. وقتی این نیاز ها با بیان خلاق استعدادتان مطابقت کنند، جرقه یی است که فراوانی می آفریند. بیان استعداد هایتان برای برآوردن نیاز ها، ثروت بی کران و فراوانی نامحدود می آفریند.
اگر می توانستید از همان اوان کودکی این اندیشه را به فرزندانتان بیاموزید، تاثیرش را در زندگی آن ها می دیدید. در واقع، خودم این را به فرزندانم آموختم. بار ها و بار ها به آن ها گفتم که به دلیلی این جا آمده اند، و خودشان باید این دلیل را دریابند. از چهار سالگی آن را شنیدند. همچنین از همان سن و سال مراقبه را به آن ها آموختم و به آن ها گفتم:«هرگز از شما نمی خواهم که نگران امرار معاش خود باشید. اگر وقتی بزرگ شدید، نتوانید از عهده مخارج زندگیتان برآیید، خودم شما را تأمین خواهم کرد. همچنین نمی خواهم که توجهتان را به موفقیت در تحصیل معطوف کنید. نمی خواهم در مدرسه بهترین نمره ها رابگیرید یا به بهترین دانشکده ها بروید. آ؛ن چه واقعا از شما می خواهم این است که مدام از خود بپرسید چگونه می توانید به بشریت خدمت کنید، و از خود بپرسید که چه استعداد های یکتایی دارید. زیرا استعداد بی همتایی دارید که هیچ کس دیگر صاحب آن نیست، و برای بیان آن استعداد شیوه بیان بی همتایی دارید که هیچ کس دیگر ندارد.»
ثمره اش نیز این شد که به بهترین مدرسه ها رفتند و بهترین نمره ها را گرفتند و حتی در دانشکده نیز بی نظیرند و از نظر مالی نیز خودکفا هستند، چون توجه آن ها به این معطوف است که به این جا آمده اند تا چه چیز را پیشکش کنند. پس این است قانون دارما.
قانون دارما سه جزء دارد. نخستین جزء می گوید که هر یک از ما اینجاییم تا ضمیر راستین خویش را کشف کنیم و خودمان دریابیم که ضمیر راستین ما معنوی است و اساسا موجوداتی معنوی هستیم که در قالب جسمانی متجلی شده ایم. انسان هایی نیستیم که گهگاه تجربه هایی معنوی دارند. کاملا بعکس: موجوداتی معنوی هستیم که گهگاه تجربه هایی انسانی داریم.
هر یک از ما اینجاییم تا ضمیر برتر یا ضمیر معنوی خود را کشف کنیم. این نخستین توفیق قانون دارماست. باید خودمان دریابیم که خدای درونمان می خواهد زاییده شود تا بتوانیم الوهیت وجودمان را بیان و عیان کنیم.
دومین جزء قانون دارما، نمایان ساختن استعداد های یکتای ماست. قانون دارما می گوید که هر انسان دارای استعدادی بی همتاست. استعدادی دارید که دارای بیانی یکتاست. آنقدر یکتا که هیچ موجود زنده دیگری در این سیاره یافت نمی شود که صاحب آن استعداد یا آن شیوه از بیان استعداد باشد. این بدان معناست که کاری هست و شیوه یکتایی که شما بهتر از هر کس دیگر در کل این سیاره به انجام دادن آن قادرید. وقتی آن یگانه استعداد خود را - که در بیشتر موارد بیش از یک استعداد است - بیان و عیان می کنید، شما را به آگاهی بی زمان می برد.
سومین جزء قانون دارما، خدمت به بشریت است: خدمت به همنوعان و پرسیدن این سوال از خود که :«چگونه می توانم کمک کنم؟ چگونه می توانم به همه کسانی که با من تماس می یابند کمک کنم؟ «وقتی توانایی بیان استعداد یکتای خود را با خدمت به بشریت می آمیزید، آنگاه قانون دارما را به طور کامل به اجرا در می آورید و همراه با تجربه معنوی خویش - حیطه توانایی مطلق - امکان پذیر نیست که به فراوانی نامحدود دست نیابید، زیرا راه راستین دستیابی به فراوانی همین است.
این فراوانی گذرا نیست، پایدار است؛ به دلیل استعداد یکتا و شیوه بیان و خدمت و حس تعهدتان به همنوعانتان، و پرسیدن اینکه :«چگونه می توان کمک کنم؟» به جای پرسیدن این که:«این کار برای من چه منفعتی دارد؟»
این سوال که :«این کار برای من چه منفعتی دارد؟ گفتگوی درونی «من» است. پرسیدن این که :«چگونه می توانم کمک کنم؟»
گفتگوی درونی جان است. جان آن عرصه از آگاهیتان است که جهانی بودنتان را تجربه می کنید. وقتی که گفت و گوی درونتان را از این سوال که «این کار برای من چه منفعتی دارد؟» به این سوال تغییر می دهید که :« چگونه می توانم کمک کنم؟» خود به خود از «من» فرا می روید و به عرصه جان گام می نهید. با این که مراقبه سودمند ترین راه ورود به عرصه جان است، تغییر دادن گفتگوی درونتان به این که:« چگونه می توان کمک کنم؟» نیز به جان عرصه یی که در آن آگاهی از جهانی بودن خود را تجربه می کنید دست خواهید یافت.
اگر می خواهید از قانون دارما بیشترین بهره را ببرید، باید با خود چند عهد ببندید.
نخستین عهد: از طریق تمرین معنوی، ضمیر برترم را - که فرا سوی «من» منست - جست و جو خواهم کرد.
دومین عهد: استعداد های بی همتایم را کشف خواهم کرد، و از یافتن استعداد های بی همتایم محظوظ خواهم شد زیرا فرایند کامروایی زمانی پیش می آید که در آگاهی بی زمان باشم. این زمانی است که در حال بهجت و سرورم.
سومین عهد: از خود خواهم پرسید چگونه خواهم توانست به بهترین نحو به بشریت خدمت کنم؟ به این سوال پاسخ خواهم داد و آن گاه آن ا به اجرا در خواهم آورد. از استعداد های بی همتایم سود خواهم جست تا به نیاز های همنوعانم خدمت کنم. آن نیاز ها را با آرزوی خدمتم و کمک به دیگران مطابقت خواهم کرد.
بنشینید و از آن پاسخ ها فهرستی تهیه کنید: از خود بپرسید اگر مساله پول و نگرانی درباره آن مطرح نبود و همه وقت و پول جهان از آن شما بود، چه می کردید؟ آیا به همان کاری می پرداختید که هم اکنون به آن سرگرمید؟ اگر به همان کار می پرداختید که هم اکنون می کنید، به دارمای خود سرگرمید زیرا با اشتیاق به کارتان می پردازید: استعدادهای بی همتای خود را عیان و بیان می کنید. آنگاه از خود بپرسید: چگونه می توانم به بهترین نحو به بشریت خدمت کنم؟ به آن سوال پاسخ بدهید و آن را به اجرا در آورید.
الوهیت خود را دریابید، استعداد های بی همتای خود را کشف کنید. با آن استعداد به بشریت خدمت کنید تا بتوانید همه ثروتی را که می خواهید تولید کنید. وقتی شیوه بیان های خلاقتان با نیاز های همنوعانتان مطابقت کند، آنگاه ثروت به طور خود انگیخته از نامتجلی به متجلی - از ساحت جان به جهان صورت - جریان می یابد. آنگاه زندگیتان را به صورت بیان سحرآسای الوهیت - آن هم نه به صورت گاه به گاه بلکه تمام مدت - تجربه خواهید کرد. و معنای شادمانی راستین و موفقیت راستین - وجد و طرب جانتان - را در خواهید یافت.
دیدگاه