امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 271102
۳۴۸۱
۱
۰
نسخه چاپی
Histrionic personality disorder

اختلال شخصیت نمایشی | تمام اطلاعات درباره اختلال شخصیت نمایشی

اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک یکی از اختلال‌های شخصیت کلاستر B می‌باشد. شخصیت نمایشی یا هیستریونیک در وضعیت ناپایدار روحی هستند، چرا که خودباوری در آنها متاثر از توجه دیگران می‌باشد. شخصیت نمایشی بسیار تمایل به جلب توجه دارد تا جایی که برای رسیدن به این مقصود به کارهای نامتعارفی مثل خودکشی دست می زند.

اختلال شخصیت نمایشی | تمام اطلاعات درباره اختلال شخصیت نمایشی

اختلال شخصیت نمایشی

در بخش بیماری ها و اختلالات روانی حقوق نیوز به انواع اختلالات روانی از جمله اختلال پارافیلیا یا انحراف جنسی، اختلال هرزه خواری یا سندروم پیکا، اختلال خلقی فصلی یا SAD، پایرومانیا یا اختلال آتش افروزی، اختلال بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا و اختلالات دیگر پرداخته شد. در این مطلب اختلال شخصیت نمایشی بررسی می شود.

ویژگی اصلی اختلال شخصیت نمایشی، تهییج پذیری و رفتار توجه خواهی مفرط است. 

اختلال شخصیت نمایشی از جمله گروه اختلالاتی است که اختلالات شخصیتی خوشه B یا دراماتیک نامیده می شوند.

افرادی که مبتلا به چنین اختلالی هستند معمولا دارای احساسات شدید و ناپایدار بوده و تصویری تحریف شده از خود دارند. برای اینگونه افراد عزت نفس در کلام دیگران معنی می گیرد و از احساسات واقعی خودشان سرچشمه نمی گیرد و به عبارتی همواره در انتظار تایید شدن توسط دیگران هستند. اینگونه افراد معمولا تمایل بسیار شدیدی به توجه دارند و ممکن است رفتارهای غیر عادی و یا نامناسب از خود نشان دهند تا توجه دیگران را به خود جلب کنند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی تحریک پذیر و هیجانی‌اند و رفتاری پررنگ و لعاب، نمایشی و برونگرایانه دارند. اما علی‌رغم رفتار متظاهرانه و پر زرق و برقی که دارند، اغلب نمی‌توانند دلبستگی عمیقی را به مدت طولانی حفظ کنند.

در این اختلال جلب توجه، خودنمایی، به چشم آمدن و بروز رفتار نمایشی مبنای شکل گیری بیماری را تشکیل می دهند.

این بیماران، خود را همتای برترین ستاره‌های سینما می‌دانند و همواره ستاره متظاهر مجلس بوده، و با دلربایی، جذابیت‌های ظاهری، و اغواگری و عشوه‌گری می‌کوشند در کانون توجه باشند. آنان هیجان‌ها و روابطی پرشور، ولی در عین حال سطحی و پیوسته در حال تغییر دارند. آنان مثلاً با فخر فروشی دربارهٔ داشتن سهام سازمان‌های بزرگ یا مهارت‌های ورزشی یا هنری، می‌کوشند توجه دیگران را به خود جلب کنند. علایق و نگرش‌های آنان به سهولت تحت تأثیر دیگران یا نقشی که هم‌اکنون ایفا می‌کنند، قرار می‌گیرد. آنان به سرعت، روابط صمیمانه پرشوری را برقرار می‌کنند، ولی به سرعت خسته شده و احساس می‌کنند که قدرشناسی کافی از آنان به عمل نیامده است.

افراد مبتلا به این اختلال، بطور دایم به دنبال تعریف و تایید دیگران هستند و اگر دیگران به آن ها توجه یا از آن ها تعریف نکنند ممکن است ناراحت یا عصبانی شوند. ظاهر و رفتار افراد مبتلا به این اختلال اغلب به طور نامناسبی از لحاظ جنسی تحریک آمیز یا اغوا کننده است و همواره برای جلب توجه به خودشان از ظاهر جسمانی استفاده می کنند. این رفتار نه تنها به سمت افرادی گرایش دارد که فرد به آن ها تمایل جنسی یا رمانتیک دارد، بلکه همچنین در انواع گستره ای از روابط اجتماعی، شغلی و حرفه ای غیر از آنچه برای موقعیت اجتماعی مناسب است روی می دهد.

دیدگاه روابط بین شخصی نخستین دیدگاهی است که در توضیح اختلال شخصیت نمایشی فرد مبتلا را پیرامون روابط او با دیگران مورد توجه قرار داده است. براساس دیدگاه بین شخصی عامل زیربنایی در بیماران دارای اختلال شخصیت ناشی از ترس و گسست از دیگران است.

این نوع اختلال به لحاظ شیوع و جمعیت مبتلا به آن بیشتر در جوانان رواج دارد.

ملاک های تشخیص اختلال شخصیت نمایشی

برای تشخیص این اختلال، وجود پنج (یا بیشتر) علامت از علائم زیر ضروری است:

1. درموقعیت‌هایی که کانون توجه نیست احساس ناراحتی می‌کند.

2. تعامل او با دیگران معمولا با رفتار اغوگرانه و برانگیزنده مشخص است.

3. هیجانات را بطور سطحی و با تغییرات سریع ابراز می‌کند.

4. مستمرا از ظاهر فیزیکی خود برای جلب توجه استفاده می‌کند.

5. سبک گفتار او برداشت گرایانه و فاقد جزئیات است.

6. تلقین‌پذیر است، یعنی به آسانی تحت نفوذ دیگران و موقعیت قرار می‌گیرد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بشدت تاثیر پذیر هستند و از نظر اعتماد كردن به افراد صاحب قدرت، ممكن است بسیار زود باور یا ساده لوح باشند و عقیده داشته باشند كه این افراد به صورت معجزه آسایی قادرند مشكلات آن‌ها را حل كنند. این افراد میل دارند تا به دیگران شك كنند و به سرعت مجاب شوند. افراد مبتلا به این اختلال، اغلب روابط را صمیمانه‌تر از آنچه واقعاً هست در نظر می‌گیرند و تقریباً هر آشنایی را با «عزیزم» یا «دوست عزیزم» خطاب می‌كنند و پزشكانی را كه تنها یك بار و یا دو بار و آن هم تحت شرایط حرفه‌ای ملاقات كرده‌اند، با اسامی كوچك مورد خطاب قرار می دهند. در این گونه افراد، خیال‌پردازی‌های عشقی شایع است.

اختلال شخصیت نمایشی | تمام اطلاعات درباره اختلال شخصیت نمایشی

علائم افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی

1. احساس ناآرامی و بی قراری می کنند تا زمانی که در مرکز توجه دیگران قرار گیرند.

2. پوشیدن لباس های تحریک آمیز و رفتار های اغوا کننده برای جلب توجه دیگران.

3. تغییر احساسات ناگهانی.

4. بروز احساسات شدید و بزرگ نمایی شده که گاهی خالی از صمیمیت و خلوص جلوه می کند.

5. بیش از حد به ظاهر فیزیکی خود اهمیت می دهد.

6. تحمل کمی در مقابل ناامیدی دارد و ممکن است از یک پروژه سریع خسته شده و پروژه ی دیگری را آغاز کند بدون اینکه از هر کدام نتیجه مطلوبی بگیرد.

7. قبل از انجام کاری در مورد عواقب آن فکر نمی کند.

8. سریع تصمیم می گرد.

9. خود محور هستند و کمتر یه فکر حال دیگران هستند.

10. نگه داشتن روابط برایشان بسیار دشوار است و اغلب روابط غیر واقعی و یا کم عمقی با دیگران دارند.

11. تهدید و یا تلاش برای خودکشی برای جلب توجه دیگران.

عوامل ایجاد  اختلال شخصیت نمایشی

علت دقیق اختلال شخصیت نمایشی یا هیستریونیک هنوز مشخص نشده، اما بسیاری از متخصصان سلامت روان معتقدند که هم عوامل اکتسابی و هم ارثی در ایجاد این اختلال نقش دارند. برای مثال وجود اختلال شخصیت هیستریونیک در اعضای یک خانواده نشان می‌دهد که استعداد ژنتیکیِ این اختلال ممکن است ارثی باشد، اما شاید فرزند فردی که دچار این اختلال است صرفا رفتاری را که از مادر یا پدر خود آموخته، تکرار می‌کند. دیگر عوامل محیطی‌ای که ممکن است تأثیر داشته باشند عبارتند از:

- فقدان انتقاد یا تنبیه در کودکی

- توجهی که صرفا در قبال اَعمال یا رفتارهای مورد تأیید خاصی به کودک ارائه می‌شود

- توجه دمدمی‌مزاجانه‌ و غیرقابل پیش‌بینی والدین

همه‌ی اینها منجر به سردرگمی می‌شود که بالاخره کدام رفتار مورد تأیید والدین قرار خواهد گرفت. اختلالات شخصیتی معمولا در رابطه با طبیعت فردی و سبک‌های روان‌شناختی و شیوه‌های برخورد افراد با استرس در طی دوران بلوغ هم توسعه می‌یابند.

روش‌های درمان اختلال شخصیت نمایشی

روان درمانی

این افراد اغلب از احساسات واقعی خود بی‌خبرند و تبیین احساسات درونی آنها، فرایند درمانی مهمی است. روان درمانی مبتنی بر روان کاوی است.

دارو درمانی

داروهای ضد اضطراب: داروهای ضد روان‌پریشی برای مسخ واقعیت و خطاهای ادراکی بیماری است که معمولاً بسیار هیجانی است و ممکن است بیش از اندازه به دنبال جلب ‌توجه باشد.

منابع

بررسی رابطه ی بین مولفه های سرمایه اجتماعی و نشانه های اختلال شخصیت نمایشی در دانش آموزان - علی محمد قدسی - الهام مردان پور شهرکردی - شماره 2 - 1392

بررسی کانون توجه در اختلالات شخصیت نمایشی و وسواسی - جبری - حامد جباری قاضی جهانی - آزاده احسانی کناری - پیشرفت های نوین در علوم رفتاری - شماره 27 - 1397

  • منبع
  • فول فکر
  • ستاره
  • چطور
  • ویکی پدیا
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید