چرا نمی توانم باردار شوم؟؛ ناباروری چیست؟!

ناباروری چیست؟

ناباروری به عنوان ناتوانی در باردار شدن تعریف می شود. برای زنان، پس از یک سال رابطه جنسی محافظت نشده در سن زیر 35 سال و پس از شش ماه برای زنان 35 سال و بالاتر است. 12 تا 15 درصد زوج ها برای باردار شدن مشکل دارند.

اکثر افراد در 12 ماه اول تلاش برای باردار شدن، با مقاربت منظم و بدون محافظت باردار می‌شوند. پس از شش ماه تا یک سال تلاش - بسته به سن زن - توصیه می کنیم که یک زوج برای ارزیابی ناباروری مراجعه کنند. در آن مرحله، به احتمال زیاد مشکلی در جلوگیری از بارداری وجود دارد. و اگر زنی بالای 40 سال هستید که سعی در باردار شدن دارید، ما همیشه توصیه می کنیم با یک متخصص تولید مثل مشورت کنید.

چه چیزی باعث ناباروری می شود؟

هم مردان و هم زنان ممکن است شرایط سلامتی داشته باشند که بر توانایی آنها در ایجاد بارداری تأثیر بگذارد. ارزیابی ناباروری ممکن است به تعیین علت ناباروری کمک کند. با این حال، برای حدود یک سوم از زوج هایی که نابارور هستند، علت ناشناخته است.

ناباروری در زنان

علل شایع ناباروری در زنان عبارتند از:

• انسداد لوله فالوپ لوله های فالوپ مسدود شده یا زخمی که مانع از رسیدن اسپرم به تخمک می شود، یکی از دلایل ناباروری است. سابقه عفونت های لگنی، بیماری های مقاربتی یا اندومتریوز خطر انسداد لوله فالوپ را افزایش می دهد.

• اختلال تخمک گذاری گاهی اوقات زنان به طور منظم تخمک گذاری نمی کنند، که فرآیندی است که تخمدان ها تخمک را برای لقاح آزاد می کنند. پریودهای نادر یا از دست رفته ممکن است نشانه ای از سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، عدم تعادل هورمونی، استرس یا وزن کم بدن باشد. چاقی همچنین می تواند منجر به مشکلات تخمک گذاری شود.

• ناهنجاری های رحمی. برخی از شرایط، اتصال تخمک (جنین) بارور شده به دیواره رحم را دشوار می کند. فیبروم های رحمی (توده های غیرسرطانی روی دیواره رحم)، بافت اسکار، پولیپ آندومتر یا شکل غیر طبیعی رحم می توانند شانس بارداری را کاهش دهند.

ناباروری در مردان

علل شایع ناباروری در مردان عبارتند از:

• اختلالات اسپرم یک مرد ممکن است تعداد اسپرم کم داشته باشد یا اسپرم ممکن است شکل غیر طبیعی داشته باشد. گاهی اسپرم ها تحرک کمی دارند، به این معنی که آنها در حرکت سریع یا کارآمد به سمت تخمک مشکل دارند. اگرچه نادر است، اما برخی از مردان هیچ اسپرمی در منی ندارند (آزواسپرمی).

• واریکوسل. وریدهای متورم در کیسه بیضه یکی از علل شایع ناباروری مردان است. وریدهای مسدود شده ممکن است دمای کیسه بیضه را افزایش دهند که باعث می شود اسپرم برای رشد بیش از حد گرم باشد. واریکوسل می تواند منجر به کاهش تعداد اسپرم شود.

• تحویل ضعیف اسپرم انزال زودرس، انزال رتروگراد (منی به سمت عقب به بدن می رود)، اختلال نعوظ یا انسداد در بیضه ها همگی می توانند شانس رسیدن اسپرم سالم به تخمک را کاهش دهند.

عوامل خطر ناباروری

هم برای مردان و هم برای زنان، عوامل خطر مختلفی می تواند باردار شدن را دشوارتر کند:

• سن: زنان پس از پایان چرخه قاعدگی، که معمولاً زمانی است که سن آنها در 40 یا 50 سالگی است، نمی توانند باردار شوند. مردان در طول زندگی خود اسپرم تولید می کنند، اما زنان با تعداد مشخصی تخمک متولد می شوند که با افزایش سن کاهش می یابد.

• وزن بدن: وزن بسیار کم یا زیاد می تواند بر باروری در مردان و زنان تأثیر بگذارد. شاخص توده بدنی سالم (BMI) بین 18 تا 25 را هدف قرار دهید.

• درمان های سرطان درمان هایی مانند جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی یا هورمون درمانی می تواند باروری را در مردان و زنان کاهش دهد.

• انتخاب های سبک زندگی: مصرف زیاد الکل، سوء مصرف مواد مخدر یا سیگار کشیدن می تواند بر باروری هر دو طرف تأثیر بگذارد. علاوه بر این، مقامات بهداشتی، از جمله مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، به زنان توصیه می کنند که در دوران بارداری به این فعالیت ها نپردازند.

• بیماری های زمینه ای: شرایطی مانند دیابت، بیماری کلیوی یا حتی استرس مزمن می تواند باردار شدن را برای زوج ها سخت تر کند.

سن چه تاثیری بر باروری در زنان دارد؟

احتمالاً این جمله را شنیده اید که "ساعت بیولوژیکی شما در حال تیک تاک است." این به پنجره باروری زن اشاره دارد.

در بدو تولد، شما حدود 1 میلیون تخمک دارید، اما به طور طبیعی تا زمان بلوغ صدها هزار تخمک از دست می دهید. "بدن شما هر کاری که انجام می دهید همچنان تخمک های خود را از دست می دهد. و سرعت از دست دادن تخمک در زنان در حدود 37 سالگی تسریع می شود.

کیفیت تخمک های ذخیره شده در تخمدان ها نیز با گذشت زمان کاهش می یابد. این منجر به باردار نشدن، تجربه سقط جنین یا داشتن نوزادانی با سندرم های ژنتیکی به دلیل ناهنجاری های کروموزومی می شود.

کیفیت و تعداد تخمک‌هایی که یک زن در طول زندگی‌اش دارد کاهش می‌یابد و تخمک‌گذاری در حدود 37 سالگی تسریع می‌شود که باردار شدن را دشوارتر می‌کند.

ارزیابی ناباروری چیست؟

اگر برای باردار شدن مشکل دارید، یک متخصص ناباروری ممکن است بتواند به شما کمک کند. اولین قدم برنامه ریزی ارزیابی ناباروری برای هر دو طرف است. این ارزیابی چند بخشی شامل:

• معاینه فیزیکی و بررسی دقیق سابقه پزشکی شما

• آزمایش خون برای بررسی تخمک گذاری (برای زنان)، سطح هورمون ها و عملکرد تیروئید و اطمینان از عدم وجود بیماری های مقاربتی

• آزمایشات تصویربرداری برای بررسی رحم و لوله های فالوپ زن

• تجزیه و تحلیل مایع منی برای ارزیابی سلامت اسپرم مرد

درمان ناباروری

گزینه های درمانی به نتایج ارزیابی ناباروری بستگی دارد. اگر پزشک شما یک مشکل پزشکی را که بر باروری تأثیر می گذارد، مانند فیبروم یا واریکوسل، کشف کند، ممکن است با درمان مشکل زمینه ای با دارو یا جراحی، باروری بازیابی شود.

سایر درمان های باروری عبارتند از:

• القای تخمک گذاری داروهای خوراکی، موضعی یا تزریقی الگوهای تخمک گذاری را بهبود می بخشند یا ممکن است هر ماه بیش از یک تخمک را ترغیب کنند که احتمال باردار شدن را افزایش می دهد. این درمان می تواند به زنانی که تخمک گذاری منظم ندارند کمک کند.

• لقاح داخل رحمی (IUI). یک کاتتر کوچک اسپرم با کیفیت خوب را مستقیماً در رحم زن در زمان تخمک گذاری رسوب می کند. آی یو آی نیاز به شنا کردن اسپرم در کانال واژن را برای بارور کردن تخمک از بین می برد که شانس بارداری را افزایش می دهد. اکثر زنان القای تخمک گذاری را با آی یو آی ترکیب می کنند.

• لقاح آزمایشگاهی (IVF). در طی این روش، یک یا چند تخمک از تخمدان ها خارج شده و در آزمایشگاه با اسپرم بارور می شوند. پزشک جنینی را که بیشترین شانس موفقیت را دارد انتخاب می کند و به رحم منتقل می کند، جایی که ممکن است لانه گزینی کند و حاملگی ایجاد کند. هر جنین باقی مانده را می توان منجمد کرد و در چرخه های IVF آینده استفاده کرد.

هر نوع درمان ناباروری خطرات و مزایای خاص خود را دارد. درمان ها نیز از نظر هزینه و تهاجمی بسیار متفاوت هستند. هر زوج و سفر آنها برای تشکیل خانواده منحصر به فرد است، بنابراین در مورد گزینه های خود با پزشک خود صحبت کنید.