دکتر Molly Jarman، نویسنده ارشد این مطالعه جدید و معاون مرکز جراحی و بهداشت عمومی در بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون، اظهار داشت: «به نظر می رسد که رابطه بین زمین خوردن و زوال عقل یک رابطه دو طرفه است. نتایج بدست آمده توسط ما نشان که زوال شناختی ممکن است خطر زمین خوردن سالمندان را افزایش داده و همچنین از سوی دیگر، آسیب های ناشی از زمین خوردن نیز ممکن است پیشرفت زوال عقل را تسریع کند.»
زمین خوردن و آلزایمر هر دو بر یکدیگر اثر منفی می گذارند
پژوهش انجام شده توسط دکتر Molly Jarman و همکارانش این نکته مهم را نشان می دهد که زمین خوردن یکی از شایع ترین دلایل بستری در مرکز تروما (مرکز خدمات رسانی اورژانس به مصدومان حوادث) بوده و علت شماره 1 آسیب در افراد مسن است.
ژرمن در یک بیانیه بیمارستانی گفت: «بنابراین، میزان زمین خوردن و افتادن یک فرد ممکن است بتواند به عنوان معیاری پیشرو عمل کند که ما از طریق ردیابی آن بتوانیم افرادی که نیاز به غربالگری شناختی بیشتری دارند را شناسایی نموده و به آنها کمک کنیم.
تیم او داده های ادعا های مدیکر (برنامه ملی بیمه اجتماعی توسط دولت فدرال ایالات متحده آمریکا) را به مدت 1 سال برای بیش از 2.4 میلیون سالمندی که یک آسیب تروماتیک را متحمل شده بودند، مورد بررسی قرار داد.
نیمی از این بیماران در اثر سقوط و افتادن، مجروح شده بودند. این مطالعه نشان داد که از این تعداد، 10.6 درصد آنها بعداً به زوال عقل مبتلا شدند. زمین خوردن سقوط به هر دلیلی، خطر ابتلا به زوال عقل در آینده را تا 21 درصد افزایش داد.
به این ترتیب، محققان توصیه می کنند افراد مسنی که پس از زمین خوردن برای مراقبت به بیمارستان مراجعه می کنند، ضروریست تا چه در اورژانس یا چه در بیمارستان، تحت غربالگری شناختی قرار گیرند. به عقیده پژوهشگران، چنین غربالگری می تواند به سالمندانی که به جهت زوال شناختی و آلزایمر به درمان نیاز دارند کمک کند تا هرچه سریعتر، درمان مناسب خود را دریافت کنند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC)، در سراسر کشور آمریکا از هر 4 فرد سالمند، 1 نفر سقوط می کند که منجر به بیش از 50 میلیارد دلار هزینه های مراقبت های بهداشتی می شود.
دکتر Alexander Ordoobadi، نویسنده اول این مطالعه و رزیدنت جراحی در بیمارستان بریگهام و زنان، اغلب بیمارانی را می بیند که پس از زمین خوردن بستری می شوند.
او گفت: «ما جراحات را درمان نموده و به فرد توانخواه کمک می کنیم تا توانایی از دست رفته خود پس از یک واقعه، بیماری یا آسیب را مجددا بدست بیاورد (توانبخشی)، اما علی رغم شواهد فزاینده ای که نشان دهنده ارتباط بین زمین خوردن و زوال شناختی استريال اغلب عوامل خطر زمینه ای که به زمین خوردن کمک می کنند را نادیده گرفته و به آنها توجهی نمی کنیم.»
او گفت که در حالت ایده آل، سالمندانی که زمین می خورند باید با یک پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص مراقبت از سالمندان (متخصص طب سالمندان) که می توانند مهارت های فکری و بهبودی آنها در طولانی مدت را تحت نظر داشته باشند، مورد پیگیری و ردیابی قرار گیرند. این درحالیست که متاسفانه بسیاری از سالمندان، پزشک مراقبت های اولیه نداشته و یا به یک متخصص طب سالمندان دسترسی ندارند.
دکتر Alexander Ordoobadi در پایان افزود: «مطالعه ما فرصت مداخله زودهنگام را افزایش داده و این نیاز مبرم به پزشکان بیشتری را نشان می دهد که بتوانند مراقبت های جامعی را برای سالمندان ارائه دهند.»
این یافته ها روز دوشنبه در مجله JAMA Network Open منتشر شدند.
دیدگاه