حقابق جالب در مورد افراد گمشده
1. در هر 40 ثانیه یک کودک در ایالات متحده ناپدید می شود.
2. وقتی کودکی گم می شود، 3 ساعت اول برای یافتن کودک بسیار مهم است. تقریباً 76.2 درصد از کودکان ربوده شده که به قتل می رسند در عرض سه ساعت پس از ربوده شدن مرده اند.
3. ممکن است بیش از 2 ساعت طول بکشد تا اطلاعات مربوط به یک فرزند گم شده از والدینی که وحشت زده اند به دست آید.
4. یک فرد را می‌توان پس از 7 سال از فهرست مفقودی‌ها به‌صورت غایب مرده یا «قانوناً مرده» اعلام کرد. این زمان می‌تواند در موارد خاص، مانند بلایای جمعی (مثلاً 11 سپتامبر 2001) یا جنگ‌های بزرگ کاهش یابد.
5. در سال 1980، تقریباً 150000 نفر در سال ناپدید می شدند. اکنون این عدد 900000 است.
6. در اواسط دهه 1980، کارتن‌های شیر با عکس‌های کودکان گمشده روی آنها برای اولین بار عرضه شد. اولین کودکی که روی یکی از آن کارتن های شیر ظاهر شد، اتان پاتز، یک کودک 6 ساله از نیویورک بود که در ماه مه 1975 در حال پیاده روی به ایستگاه اتوبوس ناپدید شد. او هرگز پیدا نشد. با این حال، در سال 2012، مردی به نام پدرو هرناندز به قتل او اعتراف کرد.
7. اقلیت‌ها، کسانی که از اختلالات روانی رنج می‌برند، و سوءمصرف‌کنندگان مواد که ناپدید می‌شوند معمولاً توجه کمی از سوی مقامات و همدردی اندکی از سوی مطبوعات یا مردم دریافت می‌کنند.
8. در اکثر حوزه های قضایی، پرونده های افراد گمشده از اولویت پایین برخوردار است. مقامات در حال حاضر در حال انجام قتل، سرقت، تجاوز جنسی، حمله، مسائل ترافیکی و پیشگیری از جرم هستند.
9. بیش از 99 درصد از کودکانی که امروز در آمریکا مفقود شده اند، زنده به خانه باز می گردند. احتمال یافتن کودک ربوده شده به دلیل پیشرفت های تکنولوژیکی در نحوه انجام جستجوها و آگاهی از اینکه اقدام سریع جان انسان ها را نجات می دهد، افزایش یافته است.
10. بیشتر قربانیان سونامی اقیانوس هند در سال 2004 از طریق DNA استخراج شده از دندان های آسیاب شناسایی شدند. از آنجایی که دندان ها یکی از سخت ترین و تخریب ناپذیرترین مواد در بدن انسان هستند، احتمالاً از آسیب جان سالم به در خواهند برد. آنها همچنین منبع خوبی از DNA هستند اگر هیچ پرکردگی دندان، کانال ریشه و غیره وجود نداشته باشد.
11. هنرمندان پزشکی قانونی از تکنیک هایی مانند افزایش سن برای کمک به یافتن افراد گمشده استفاده می کنند. یک هنرمند پزشکی قانونی باید اطلاعاتی در مورد چگونگی تغییر چهره با افزایش سن داشته باشد، مانند اینکه چه چیزی افتادگی و چه چیزی گسترش می یابد. داشتن تصویری از والدین بیولوژیکی نیز به ساختن یک عکس دقیق از پیشرفت سن کمک می کند. معمولاً یک کودک باید 1 تا 18 ماهه باشد و حداقل 2 سال ناپدید شده باشد تا بتواند به سن پیشرفت برسد.
12. بازرسان پزشکی و دفاتر پزشکی قانونی در ایالات متحده بیش از 40000 مجموعه بقایای ناشناس نگهداری می کنند. این عدد به اندازه کافی بزرگ است که نشان دهنده یک شهر کوچک باشد.
13. از 692944 نفری که در سال 2010 مفقود شدند، 531928 نفر زیر 18 سال سن داشتند.
14. تخمین زده می شود که هر سال نزدیک به 800000 کودک در ایالات متحده گزارش می شود. سالانه 40000 کودک در برزیل ناپدید می شوند. 50500 در کانادا؛ 39000 در فرانسه; 100000 در آلمان; و 45000 در مکزیک. تخمین زده می شود که سالانه 230000 کودک در بریتانیا ناپدید می شوند یا هر 5 دقیقه یک کودک.
15. تخمین زده می شود که سالانه حداقل 8 میلیون کودک در سراسر جهان ناپدید می شوند.
16. محققان خاطرنشان می کنند که رسانه ها بیشتر بر روی زنان تمرکز می کنند، به ویژه زنان سفیدپوست، که به دلیل وسواس آشکار جامعه نسبت به "دخترهای پریشان" ناپدید می شوند. به عبارت دیگر، مردم به مواردی علاقه دارند که در آن دخترانی جوان، زیبا، اغلب بلوند ربوده شده و نیاز به نجات دارند. به این «سندرم زن سفیدپوست گمشده» می گویند.
17. هشدارهای مربوط به آدم ربایی کودک که بر اساس هشدار آمبر آمریکا الگوبرداری شده است در 18 کشور اجرا شده است: استرالیا، بلژیک، کانادا، جمهوری چک، فرانسه، یونان، گواتمالا، ایتالیا، مکزیک، هلند، مالزی، لهستان، پرتغال، رومانی، کره جنوبی، سوئیس و بریتانیا.
18. در سال 1998، مرکز بین‌المللی کودکان گمشده و مورد بهره‌کشی (ICMEC) شبکه جهانی کودکان گمشده (GMCN) را ایجاد کرد، یک پایگاه داده چندزبانه که عکس‌ها و اطلاعات مربوط به کودکان گمشده از سراسر جهان را نشان می‌دهد.
19. طبق تعاریف قانونی ایالات متحده، شخص گمشده به عنوان «فردی 18 ساله یا بیشتر که ناپدید شدن او احتمالاً داوطلبانه نیست، یا کودکی که محل نگهداری او برای سرپرست قانونی کودک ناشناس است» تعریف می‌شود.
20. انواع مختلفی از پزشکی قانونی وجود دارد که می تواند برای پرونده های افراد ناپدید شده مورد استفاده قرار گیرد، از جمله 1) پزشکی قانونی کامپیوتری (بررسی پرونده های موجود در رایانه شخص مفقود شده یا مظنون آدم ربا)، 2) شواهد فیزیکی (نمونه های DNA)، 3) روانشناسی قانونی (تفسیر). زبان بدن، نشانه های کلامی، و 4) شناسایی مثبت.
21. نیمی از 800000 مورد مفقودی نوجوانی که هر سال گزارش می شود، فراری هستند. یک چهارم موارد مربوط به کودکان ناپدید شده مربوط به آدم ربایی هایی است که توسط اعضای خانواده انجام شده است که اغلب در نتیجه اختلافات مربوط به حضانت انجام می شود. حدود 100 مورد آدم ربایی توسط افراد غریبه است. از این تعداد، بیشتر قربانیان بین 12 تا 17 سال، 80 درصد سفیدپوست و 90 درصد آدم ربایان مرد هستند. در بیش از نیمی از موارد، قربانیان مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند.
22. در بیشتر کشورهای در حال توسعه - از جمله آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین - هیچ کس کودکان گمشده را شمارش نمی کند. علاوه بر این، هیچ قانون خاصی در مورد کودکان گم شده، هیچ پروتکل تعیین شده، و هیچ ثبت مرکزی کودکان گمشده وجود ندارد.
23. افراد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر و الکل، مشکلات روانپزشکی، و سالمندانی که از زوال عقل یا آلزایمر رنج می برند، بخش عمده ای از موارد گمشده بزرگسالان را تشکیل می دهند.
24. FBI موارد شدید و فوری افراد ناپدید شده را "در خطر یا غیرارادی" تعیین می کند. تقریباً 15٪ از پرونده های افراد گمشده هر سال به این طبقه بندی داده می شود. بیشتر آنها در مورد کودکان اعمال می شود.
25. بیش از 83000 آمریکایی در جنگ جهانی دوم، جنگ کره، جنگ سرد، جنگ ویتنام، و جنگ خلیج 1991 مفقود شده اند.
26. ژاپن هفتمین نرخ ربوده شدن والدین بین‌المللی مربوط به کودکان آمریکایی را دارد. مکزیک در رتبه اول قرار دارد. کشورهای دیگری که در بازگرداندن کودکان ربوده شده به والدین آمریکایی خود همکاری نمی کنند عبارتند از: هند، اسلواکی، هندوراس، روسیه و سوئیس.
27. از 16 میلیون آمریکایی که در جنگ جهانی دوم خدمت کردند، بیش از 73000 آمریکایی هنوز نامشخص هستند.
28. یکی از مشهورترین موارد مفقود شده نوزاد چارلز لیندبرگ بود. در 1 مارس 1932، پسر 20 ماهه او، چارلی، را از گهواره خود بردند. با وجود پرداخت باج، کودک بازگردانده نشد و جسد او 72 روز بعد پیدا شد. این فاجعه الهام بخش کنگره برای تصویب قانون فدرال آدم ربایی، همچنین به عنوان قانون لیندبرگ، به تصویب رساندن آدم ربایی در سراسر خطوط ایالتی یک جرم فدرال است.
29. به گفته وزارت امور خارجه ایالات متحده، هیچ آماری وجود ندارد که تعداد آمریکایی هایی را که در یک سال معین در یک کشور خارجی مفقود می شوند، بررسی کند. با این حال، بریتانیا این کار را می کند. در سال 2008، 481 انگلیسی در خارج از کشور ناپدید شدند که نسبت به 401 نفر در سال قبل و 336 نفر در سال 2006 افزایش یافته است.
30. آدم ربایی های خانوادگی رایج ترین نوع کودک ربایی است. در میان کودکان ربوده شده توسط خانواده، پدرها در 53 درصد موارد مسئول هستند، در حالی که مادران مسئول 25 درصد مواقع هستند. پدربزرگ ها و مادربزرگ ها، خاله ها، عموها و سایر اعضای خانواده بقیه این کودکان را ربودند. حدود 46 درصد ظرف یک هفته و 21 درصد ظرف یک ماه بازگردانده می شوند.
دیدگاه