شعر دوباره می سازمت وطن از سیمین بهبهانی

سیمین خلیلی معروف به سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ تهران – درگذشتهٔ ۲۸ مرداد ۱۳۹۳ تهران)، معلم، نویسنده، شاعر غزل‌سرای معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود.

سیمین بهبهانی در طول زندگی‌اش بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در ۲۰ کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای سیمین بهبهانی موضوعاتی هم‌چون عشق به وطن، زلزله، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان را در بر می‌گیرند. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.

دوباره می سازمت وطن از سیمین بهبهانی

دوباره می‌سازمت وطن!

اگر چه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می زنم،

اگر چه با استخوان خویش

دوباره می بویم از تو گُل،

به میل نسل جوان تو

دوباره می شویم از تو خون،

به سیل اشک روان خویش

 دوباره ، یک روز آشنا،

سیاهی از خانه میرود

به شعر خود رنگ می زنم،

ز آبی آسمان خویش

اگر چه صد ساله مرده ام،

به گور خود خواهم ایستاد

که بردَرَم قلب اهرمن،

ز نعره ی آنچنان خویش

کسی که « عظم رمیم» را

دوباره انشا کند به لطف

چو کوه می بخشدم شکوه ،

به عرصه ی امتحان خویش

اگر چه پیرم ولی هنوز،

مجال تعلیم اگر بُوَد،

جوانی آغاز می کنم

کنار نوباوگان خویش

 حدیث حب الوطن ز شوق

بدان روش ساز می کنم

که جان شود هر کلام دل،

چو برگشایم دهان خویش

هنوز در سینه آتشی،

بجاست کز تاب شعله اش

گمان ندارم به کاهشی،

ز گرمی دمان خویش

دوباره می بخشی ام توان،

اگر چه شعرم به خون نشست

دوباره می سازمت به جان،

اگر چه بیش از توان خویش