حقوق نیوز/ سلامت و بهداشت/ ورزش و تغذیه
اختلالات تغذیه
جوع روانی
نخستین بار این بیماری در سال ۱۹۷۹ به درستی به وسیله پرفسور جرالد راسل توصیف شد و دکتر پاتریک کمبل نام جوع روانی را به این بیماری داد. هر دو پزشک مزبور در بیمارستان سلطنتی آزاد لندن اشتغال به کار داشتند.
بیماری جوع روانی بسیار دیرتر از بی اشتهایی عصبی، هنگامی که افراد بین سنین ۲۰-۱۶ سالگی هستند آغاز می شود. مبتلایان اغلب به همان اندازه که GCSE یا سطوح A ورزش و یا حتی کار و فعالیتشان را انجام می دهند در حال مبارزه با این بیماری هستند. بیشتر مبتلایان به جوع روانی یا بی اشتهایی داشته اند و یا در معرض ابتلا به بی اشتهایی عصبی هستند.
اگرچه جوع روانی یک بیماری بسیار جدی است اما اکثراً افراد مبتلا علاقه ای برای یافتن کمک در جهت درمان ندارند و حتی گاهی هرگز کمک نمی گیرند. در حقیقت بعضی از مبتلایان حتی این بیماری را در رابطه با عادات غذایی شان مفید می دانند، اما این یک دیدگاه خطرناک است. غالباً کشف این بیماری بسیار سخت است و می تواند اثرات سوء فرضی بر سلامتی افراد بگذارد.
این بخش به علایم عاطفی و جسمی ای توجه می کند که فرد مبتلا به این بیماری ممکن است از آنها برخوردار باشد.
علایم جسمی پرخوری افراطی
خوردن بیش از اندازه و غیر قابل کنترل، مشکل اصلی فردی است که از جوع روانی رنج می برد. بنابراین فردی که مرض جوع و پرخوری دارد با هر دو عامل زیر در گیر خواهد بود.
1. خوردن خیلی زیاد در یک وعده؛ خوردن مقدار زیادی غذا در زمانی محدود (مثلا در ۲ ساعت)، به طور مسلم مقدار مصرف غذا در این افراد بسیار بیشتر از اکثر مردمی است که در زمان مشابه غذا می خورند و در شرایط مشابه قرار دارند.
2. احساس فقدان کنترل، و بیش از حد خوردن آنچه در آن زمان می خورید؛ خصوصاً این حس که نمی تواند چیزی را که می خورد و یا مقدار خوردن را کنترل کند.
تصفیه کردن یا پاکسازی
مشکل اصلی دیگر درباره جوع روانی، پاکسازی معده است، یعنی خلاص شدن از غذایی که فرد خورده است یا رفتارهای جبرانی که در فصل اول آن را مطالعه کردید. مثال هایی در زمینه اقدام به تصفیه کردن عبارتند از:
- ایجاد تهوع و استفراغ به طور عمدی
- ورزش بسیار شدید و افراطی
- استفاده از ملین ها و تنقیه در موقعی که اصلاً نیازی به آنها نیست
- استفاده از داروهای مدر. این درمان دارویی باعث میشود که بدن با از دست دادن آب، مقدار زیادی اوره دفع کند و در نتیجه فرد مقدار زیادی از وزن خود را از دست بدهد.
- روزه گرفتن بدون دلیل مذهبی یا پزشکی
- دریافت بعضی داروهای دیگر که باعث کاهش وزن می شوند در حالی که فرد به استفاده از آنها نیاز ندارد.
چرخه پرخوری و پاکسازی
اگر فرد، پرخوری کند و سپس غذای خورده شده را پاکسازی کند و این کار را به طور مکرر انجام دهد حتماً در چرخه پرخوری و پاکسازی قرار می گیرد. او ممکن است این کار را حداقل ۲ بار در هفته و به همان اندازه چند بار در روز انجام دهد. چنانچه فردی این شیوه پرخوری و پاکسازی را برای ۳ ماه یا بیشتر ادامه دهد و حفظ کند، می توان گفت که از اختلال تغذیه ای رنج می برد.
علایم استفراغ
استفراغ کردن راهی است که معمولاً پرخورها برای جبران آنچه می خورند از آن استفاده می کنند اما این مسئله می تواند خود باعث بسیاری از مشکلات شود.
1. مشکلات دندانی: بازگشت اسید معده به دهان که به همراه غذایی که بالا می آید می تواند به شکلی روی مینای دندان ها را بپوشاند.
2. کاهش مواد شیمیایی مهم در بدن: استفراغ کردن زیاد می تواند مواد شیمیایی حیاتی بدن را از بین ببرد و این بسیار خطرناک است. پتاسیم در بدن به تنظیم ضربان قلب کمک می کند. بنابراین کمبود شدید آن می تواند مشکلات جدی در سلامتی ایجاد کند و مقدار بسیار کم پتاسیم در بدن هیپوکالمی نامیده میشود.
3. پینه بستن (سخت شدن پوست) روی بند انگشت: این مسئله به خاطر پوسته بستن روی انگشتان و پاره شدن پوست به دلیل استفاده از انگشتان برای بالا آوردن در حین استفراغ ایجاد می شود که به آن نشانه های راسل می گویند.
4. جراحت حلق و گلو: به علت بالا آمدن اسید معده در حین استفراغ
5. در خواست غیر قابل کنترل برای ترک میز غذا بعد از صرف غذا، بدن شما جذب کالری و مواد مغذی را بلافاصله بعد از خوردن غذا آغاز می کند. بنابراین کسی که به پراشتهایی عصبی مبتلا است غالباً سعی می کند تا غذای خورده شده را بلافاصله بعد از صرف آن از دست بدهد. بالا آوردن غذا مشکلات بیشتری را نسبت به ماندن غذا در معده به مدت طولانی تر ایجاد می کند.
تغییرات وزنی مکرر
از آنجا که افراد مبتلا به این بیماری پرخوری شان را به وسیله راههایی که گفته شد جبران می کنند، در نتیجه ممکن است که وزن آنها افزایش و یا کاهش یابد. اما عمدتاً گرایش دارد که در اطراف حجم توده بدنی طبیعی باقی بماند. بر اساس این که فرد ولع بیشتری برای خوردن داشته باشد جبران و یا پاکسازی در وی ممکن است باعث کاهش وزن او شود و یا برعکس، چنانچه فرد حرص و ولع بیشتری در خوردن نسبت به پاکسازی آن داشته باشد دچار اضافه وزن می شود.
خستگی
قرار گرفتن در چرخه پرخوری و پاکسازی و انجام اعمالی برای دور ریختن همه غذای خورده شده، بسیار خسته کننده است. بنابراین افرادی که کار را به این جا می رسانند احساس تهی بودن می کنند.
غدد بزاقی
خوردن زیاد و استفراغ کردن به دنبال آن باعث میشود تا غده های بزاقی سخت کار کنند تا بتوانند بزاق كافی برای کمک به لیز شدن و لغزیدن آسان غذا را تولید کنند. غدد مذبور دایماً این کار را تکرار می کنند و این اصلاً مطلوب نیست. بزاق برای حفاظت دهان از اسید معده بسیار لازم است. در نتیجه گاهی به علت پرکاری غدد بزاقی، این غدد به اندازه توپ های پینگ پنگ بزرگ و متورم می شوند.
عادت ماهیانه نامنظم
وزن بر روی ترشح هورمون ها اثر می گذارد و از طرف دیگر هورمونها عادت ماهیانه را تنظیم می کند. بنابراین وقتی به دلیل جوع روانی وزن افزایش یا کاهش می یابد، عادت ماهیانه نامنظم می شود. این افت و خیز هورمون ها حتی می تواند روی کارکرد تخمدان ها اثر نماید و باعث به وجود آمدن کیست در تخمدان ها شود که به این بیماری نشانگان تخمدان های چند کیستی می گویند که در دراز مدت می تواند مشکلات مزمنی را برای هورمون ها و توانایی افراد برای بارداری ایجاد کند.
پوست ضعيف بیمار
افرادی که می خواهند لاغر باشند غالباً از خوردن غذاهای پرچرب اجتناب می کنند یا بلافاصله بعد از خوردن غذا آن را دور می ریزند (پاکسازی). حتی اگر به این قیمت باشد که اجتناب کردن از تمام غذاهای چرب روی پوستتان اثر بگذارد و باعث خشکی و آسیب موهایشان شود و کاهش ضعف لطافت پوست آنها را به همراه داشته باشد.
نشانه های عاطفی
واژه جوع در بیماری جوع روانی به معنای داشتن اشتهایی در حد یک گاو نر است. اصطلاح گاو نر یا فیل نر به رفتار خوردن افراطی در این افراد اشاره می کند. واژه عصبی به معنای حالت عاطفی و روانی است که افراد در طی بیماری تجربه می کنند.
ارزش گذاری برای لاغر بودن و داشتن احساس گرسنگی غیر قابل کنترل:
فرد مبتلا به جوع روانی از چاق شدن جداً می ترسد و به شدت تلاش می کند تا از راه های گوناگون وزنش را از دست بدهد.
اگرچه این گونه افراد غالباً به طور ناگهانی تلاش های خود را برای لاغر شدن به دلیل تجربه کردن عواطف بسیار مشکل متوقف می کنند و حتی شاید این عواطف به دلایل گوناگون ایجاد شده باشد و نه تنها به دلیل رنج حاصل از چاقی و .... ولی به هر حال این مسائل عاطفی و هیجانی می تواند در مبتلایان به جوع روانی احساس گرسنگی شدید را به وجود بیاورد. در نتیجه فرد نمی تواند با علل عواطف خود کنار بیاید.
چگونه مؤثر نگاه می کنم و چه احساسی درباره خودم دارم
اگر شما فردی مبتلا به جوع روانی هستید حتماً درباره موضوعات مربوط به این زمینه و نیز به شیوه نگاهتان به این بیماری فکر می کنید و احساساتتان به شیوه و چگونگی توجه و نگاهتان به مسائل بستگی دارد. خوب، گاهی ممکن است از این که فکر می کنید چگونه فردی هستید، احساس ناامنی کنید. احساس می کنید که هر کسی درباره شما با توجه به این که در بیرون چگونه به نظر می رسید، قضاوت می کند.
این مسئله می تواند شما را روی ظاهر، وزن، و شکل تان حساس کند به گونه ای که حتی شاید سعی کنید تا درباره خودتان قضاوت نمایید. فردی که درمورد چگونگی ظاهر و شکل و وزنش احساس ناامنی می کند گاهی به این که شباهتی به چیزهای مورد پذیرش جامعه و تاثیر گرفته از رسانه ها داشته باشد، به شدت توجه دارد.
وقتی که از نداشتن یک نگاه راحت و متعادل به خودتان رنج می برید، این مسئله می تواند شما را مبدل به فردی تابع و پیرو مُد کند. حتی اگر همواره آن مُد و سبک القا شده از سوی جامعه و رسانه ها برای شما به عنوان یک فرد مناسب نباشد.
غذا یک نگرانی است
اگر غذا را از طریق استفراغ کردن، استفاده بد از ملین ها و یا ورزش افراطی و بیش از حد و شکل های دیگر پاکسازی غذا، دور می اندازید، همین طور مواد مغذی حیاتی بدن و انرژی بدن تان را به دور می ریزید، در نتیجه بدنتان احساس کمبود و گرسنگی می کند. بنابراین قسمتی از مغزتان شما را به طرف جستجوی غذا هدایت می کند، آن قسمت از مغز، دایماً در شما فکر و تصور غذا را به وجود می آورد، زیرا این افکار در به خاطر آوردن دستور برای یافتن غذا، نیازمند کمک هستند، در نتیجه دائماً در حال فکر کردن و صحبت کردن راجع به غذا هستید و با دیدن و شنیدن بوی غذا دچار افکار آشفته و آزار دهنده می شوید و شروع به نگهداری تعداد زیادی مجله درباره غذا و تماشای برنامه های آشپزی می کنید.
به این شکل بیشتر خود را گرسنه می کنید و مغزتان بیشتر غذا را تصور می کند و چون در مرحله اول اجتناب از غذا هستید، این مسئله حتی می تواند باعث ایجاد احساس شدیدتر و حادتری در شما بشود. گرچه بدنتان می داند که شما علی رغم تلاشی که برای حاشا کردن مقدار غذایی که می خورید دارید، باز هم برای بقا، نیازمند خوردن هستید.
نگاه ناخوشایند به وزن و بدن
گاهی تلاش شما برای کاهش وزن یا تغییر شکل بدنتان آن قدر قوی و شدید است که سعی می کنید تا به بعضی واقعیت ها درباره شکل و ظاهر بدنتان کمتر توجه کنید، به گونه ای که ذهن شما درباره شکل و ظاهرتان حیله گری می کند.
عزت نفس پایین
برای خودتان ارزش بسیار کمی قائل هستید، حتی این ارزش وقتی که در تلاش هایتان برای کاهش وزن درمانده تر می شوید، پایین تر می آید. اگر فردی باشید که به غذا وابسته است و احساس غیر قابل کنترل درباره غذا دارد ولی می خواهد خودش را شخصی عادی و طبیعی معرفی کند تا بتواند تصور خوبی از خودش به مردم ارایه دهد، بیانگر آن است که شاید دوست دارید بیش از هر چیز دیگری جعلی و بدلی باشید.
احساس خجالت و گناه
فرد مبتلا به جوع روانی ممکن است برای این که در موقعیتهای پرفشار احساس بهتری داشته باشد به خوردن متوسل شود و پرخوری کند. معمولاً احساس گناه، نگرانی و پنهان کاری، احساسات سختی هستند که غالباً یک فرد پرخور آنها را دنبال می کند و این مسئله می تواند حتی احساس بدتری را در فرد از خودش بسازد.
رفتار عاطفی و نوسان های خلقی
ترس از نگاه عمیق تر به چگونگی احساسات می تواند باعث سردرگمی شما درباره عواطفتان شود، ولی حفظ عواطف و احساسات در درون کاملاً ترسناک است، در آن صورت ممکن است عواطف درون ریخته شده به گونه ای که به سختی قادر به کنترل آنها هستید به بیرون ریخته شود.
رفتار تکانشی
وقتی که به شدت غیر قابل کنترل می شوید، ممکن است بیشتر و بیشتر و بدون این که زمانی را برای تفکر درباره پیامدهای رفتارتان در نظر بگیرید، تکانشی عمل کنید.
بعضی رفتارهای تکانشی که افراد مبتلا به جوع روانی ممکن است انجام دهند. عبارتند از :
- سوء مصرف دارویی برای کاهش وزن یا ایجاد حس شادی
- سوء مصرف الکل برای ایجاد احساس آرامش
- دزدی کردن برای پرخورها (عمدتاً غذا یا لوازم آرایش)
- رفتار جنسی با چندین نفر به خاطر احساس پذیرش یا عشق
- خود آزاری (غالباً بریدن یا سوزاندن قسمتی از بدن خود)
من احساس بی فایدگی و تنهایی می کنم
جوع روانی بیماری پنهان کاری و گناه است، بنابراین کسی که از این بیماری رنج می برد ممکن است مجبور به انجام کارهایی شود که افراد دیگر به سختی قادر به فهم آن هستند. اگر احساس درماندگی در برابر درخواست پرخوری و پاکسازی غذای خورده شده می کنید، ممکن است به این معنی باشد که پرخوری برای شما مهم تر از نزدیک بودن با دوستان و خانواده تان است. این مسئله می تواند شما را به سمت جدا شدن کامل و احساس تنهایی شدید بکشاند.
تضاد و فریبکاری در ارتباطات دوستانه با مردم
هنگامی که جوع روانی بیشتر و بیشتر در زندگی مهم می شود و بیشتر خارج از کنترل قرار می گیرد، در آن صورت شما برای فریب دادن یا خیانت به نزدیک ترین افراد زندگیتان درمانده و مستأصل می شوید و حتی تصمیم به ربودن غذا از هم اتاقی های خود و یا دزدی از کمد و قفسه خانه می گیرید. وقتی که به شدت نیاز به خوردن دارید و پول و غذا هم در دسترستان نیست، ربودن غذا از هم اتاقی ها یا از کابینت آشپزخانه ها کارهایی هستند که به سختی می توان در مقابل انجام ندادن آن، مقاومت کرد. این مسئله دیگران را عصبی می کند و در آخر هم ممکن است خودتان همه چیز را حاشا کنید در نتیجه اگر آمادگی مواجهه و برخورد با مشکلات در ارتباطات دوستانه خود را نداشته باشید، دچار رنج و اندوه می شوید.
تجارب سخت دوران کودکی
بعضی افراد برای بازداری از خاطرات سخت دوران کودکی شان به پرخوری و استفراغ متوسل می شوند. سوء استفاده جسمی یا جنسی که برای فرد اتفاق افتاده یا شاهد آن بوده است، از جمله مواردی هستند که افراد تمایلی به یادآوری آن ندارند، چرا که در آنها احساس بدی را درباره خودشان به وجود می آورد. پرخوری می تواند یک راه حل موقتی برای فرد فراهم آورد، اما این راه قطعاً در آخر موقعیت بدتری را برای فرد ایجاد خواهد کرد.
این بخش نگاهی به علایم عاطفی و جسمی که مبتلایان به اختلال پرخوری ممکن است داشته باشند، خواهیم داشت.
اختلال پرخوری
علایم جسمی (فیزیکی)
وزن بالا
افرادی که اختلال پرخوری در آنها رشد یافته، معمولاً هیکل و اندام بزرگی دارند و همواره به سخت بودن کاهش وزن واقف است. این مسئله می تواند به علت ژنتیکی باشد. آنها این شکل بدنی را از خانواده شان به ارث می برند و یا ممکن است شکل بدن آنها علت خانوادگی و یا فرهنگی داشته باشد، این مسئله که آنها غذای بیشتری را نسبت به بقیه افراد جامعه اطرافشان مصرف می کنند بین تمام آنها به طور مشترک وجود دارد. بنابراین قبل از این که اختلال پرخوری در آنها گسترش یابد، وزنشان در بالای آخرین حد طبیعی قرار داشته است. معمولاً تصورات مثبتی که از غذا و خوردن در دوران رشد در خانواده داشته اند باعث می شود که قادر به محدود کردن ورودی غذای بدنشان نباشند و در زمان فشار شدید با خیال راحت به خوردن بپردازند.
پرخوری یا خوردن افراطی
افرادی که به پرخوری (خوردن زیاد و بدون کنترل) مبتلا هستند، از طریق زیر در مسیر مشابهی با افراد مبتلا به جوع روانی قرار خواهند داشت:
- خوردن سریع تر از عادی
- خوردن تا حدی که فکر می کنند به طور غیر قابل کنترلی پر شده اند
- خوردن مقدار زیادی غذا در زمانی که از نظر جسمی گرسنه نیستند
- خوردن در تنهایی به خاطر نگران بودن از مقدار زیاد غذایی که می خورند
- احساس تنفر از خود، افسردگی گناه شدید بعد از پرخوری
- احساس آشفتگی درباره خوردن افراطی
- پرخوری به طور متوسط حداقل ۲ روز در هفته برای ۶ ماه
بیماری های حاصل از خوردن افراطی (پرخوری)
مشترک ترین بیماری هایی که به خاطر این اختلال ایجاد می شود همان بیماری هایی است که درباره چاقی هم اتفاق می افتد. این بیماری ها عبارتند از:
- انواع دیابت
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- بیماری کیسه صفرا
- بیماری قلبی
- بعضی از انواع سرطان
علایم عاطفی
نمی خواهم لاغر باشم
می دانم که باید وزنم را کم کنم اما از کاهش وزن وحشت دارم چون از عواقبی که دارد می ترسم. من شكل ظاهر خودم را می پسندم هر چند که می دانم بی اندازه نامناسب است، اما عمیقاً از این که اگر لاغر شوم و دیگر خودم نباشم ناراحت می شوم.
فردی که از پرخوری رنج می برد، غذا را به وسیله روش های پاکسازی به دور نمی ریزد، بنابراین بعد از پرخوری هیچ کار دیگری انجام نمی دهد و گاهی هر روز در پی روز دیگر بدون توقف می خورد. این افراد همیشه تمایل به فکر کردن درباره کاهش وزن دارند و واقعاً خواستار کم کردن وزنشان هستند ولی چون تلاش و پی گیری آنها برای کاهش وزن جدی نیست در واقع نمی خواهند لاغر شوند.
غذا وسیله ای برای از بین بردن عواطف سخت
فردی که اختلال پرخوری دارد اغلب در صدد است مشکل خود را در این زمینه با عواطف منفی معامله کند.
مثال هایی از این عواطف منفی عبارتند از:
- احساس گناه
- احساس اندوه
- احساس شرم
- احساس خشم
عدم توانایی برای روبرو شدن و مواجهه با عواطف و احساسات منفی
ما معمولاً این احساسات منفی را تجربه می کنیم و این کار بسیار سختی است. غذا و خوردن می تواند از طریق دور کردن فرد از این عواطف برایش آسایش و راحتی به همراه آورد، زیرا اقدام به خوردن مداوم می تواند باعث شود تا فرد افکار آزاردهنده اش را کنار بگذارد.
پایان
منبع: اختلالات تغذیه - هیتر ورنر - حمیرا آزادمنش
دیدگاه