«کندترین دانشجوی جهان»، ۵۴ سال پس از ثبت نام در دانشگاه بریتیش کلمبیا فارغ التحصیل شد!

پنجاه و چهار سال پس از ثبت نام در یک رشته هنری در دانشگاه بریتیش کلمبیا، آرتور رأس ۷۱ ساله قرار است این هفته فارغ التحصیل شود و به خاطر این روند کند، لقب “کندترین دانشجوی جهان” را از آن خود خواهد کرد!

در سال ۱۹۶۹، رأس بلافاصله پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان شاهزاده ولز در ونکوور در UBC ثبت نام کرد.

علیرغم اینکه رأس به جریان فرهنگی خاص دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ علاقه نشان داده بود، تصمیم گرفت به کالج ادامه دهد تا راه سایر اعضای خانواده را که فارغ التحصیل شده بودند و در UBC کار کرده بودند، دنبال کند.

راس در دوران تحصیل در دانشگاه ابتدا فکر می‌کرد که می‌خواهد مدرک زبان انگلیسی بگیرد، اما به سرعت شیفته تئاتر شد.

من در آن زمان غرق در تئاتر بودم. با تئاتر حس سرزندگی و تازگی می‌کردم. اما برنامه درسی روتین برایم الکتریکی به نظر می‌رسید.

راس تنها دو سال پس از ثبت نام در UBC، آنجا را ترک کرد تا حرفه بازیگری را دنبال کند اما در نهایت به این نتیجه رسید که زندگی بازیگری با او سازگار نیست.

«من خیلی بازیگری را دوست داشتم. می‌دانستم بازیگر خوبی هستم، اما حس کمال‌گرایی داشتم. به همین خاطر با خودم فکر کردم که نمی‌توانم این کار را انجام دهم و ضرر زیادی باید تحمل کنم.»

پس راس تصمیم گرفت حرفه‌ای پایدارتر وکالت دنبال کند. پس از فارغ التحصیلی از دانشکده حقوق در تورنتو، رأس ۳۵ سال بعد را به حرفه وکیل مشغول بود و در سال ۲۰۱۶ بازنشست شد.

در این مرحله از زندگی، او ازدواج کرده بود، صاحب فرزند شد و در وکالت هم موفق بود. اما حس می‌کرد هنوز چیزی در زندگی کم دارد.

راس هنگام حضور در یک برنامه اپرا در شیکاگو متوجه شد که میل شدیدی به مطالعه تاریخ دارد، به ویژه در زمینه شناخت ریشه‌های رخ دادن جنگ جهانی اول.

پس از آن بود که رأس متوجه شد که یک مدرک لیسانس ناتمام دارد و بنابراین تصمیم گرفت به تحصیل خود ادامه دهد. این بار ترجیح داد در تاریخ به تحصیل ادامه دهد.

او ۶ سال به صورت پاره‌وقت تحصیل کرد و بیشتر اوقات مسن‌ترین شاگرد کلاس بود.

راس با تلاش‌هایش در ۲۵ می‌۲۰۲۳ فارغ‌التحصیلی شد و به صورت رسمی طولانی‌ترین زمان بین ثبت‌نام اولیه و فارغ التحصیل را دارد.

راس تصور می کند که باید به این دانش‌آموزی در سالمندی افتحار کند، به ویژه با توجه به اینکه او فرصت همکاری با دانشجویان و اساتیدی داشت که چشمان او را به روی‌ایده‌های جدید باز کردند، حتی در دوران سخت همه‌گیری کرونا.

او به بقیه هم که در شرایط او هستند توصیه می‌کند که در صورتی که از شوق خود برای ادامه تحصیل مطمئن باشند، تصور نکنند که دیر شده است.