آیین جین
در این بخش از مجموعه آداب و رسوم حقوق نیوز به بررسی آیین جین پرداخته می شود.
آیین جین یا جینیسم یکی از دین‌های هندی است، که از هند و در سده ۵ تا ۷ قبل از میلاد برخاسته است. آیین جین هدفش را فراهم کردن مسیری به سمت پاکسازی روحانی و رستگاری معرفی می‌کند، که بر اساس اعتقادات این آیین، از طریق زندگی بر پایه سنت آهیمسا (پرهیز از آزار هرگونه جاندار) قابل دستیابی است.
از جمله شاخه‌هاى هندوئیسم، آیین جین به معناى پیروز است که شش قرن قبل از میلاد پایه‌گذارى شد.
به اعتقاد جین‌ها بنیانگذار این آیین، مهاویرا (Mahavira) یعنى بزرگ قهرمان، نامیده مى‌شود که 23 پیشوا طى هزاران سال قبل از او برخاسته‌اند و او بیست و چهارمین پیشواست.
مهاویرا در قرن ششم قبل از میلاد در یک خانواده اشرافى هندوستان متولد شد. وى در سى سالگى دنیا را ترک کرد و پس از ریاضت‌هاى طولانى به حقیقت دست یافت. او پس از گستردن آیین خود به سال 526 ق .م قالب تهى کرد و به نیروانا پیوست.
شگفت‌آورترین سنت این قوم این است که پوشیدن لباس را حرام مى‌دانند و معتقدند مهاویرا در حال ریاضت و ترک تعلقات نفسانى، پس از مشاهده تعلق خاطر خود به حیا، همه لباس‌هاى خود را بیرون آورد و تا آخر عمر برهنه به سر برد!
در حدود سال 79 ق .م میان پیروان این مذهب در مورد حدود برهنگى اختلاف و دودستگى پدید آمد:
فرقه «آسمان جامگاهان» هیچ لباسى را نپذیرفتند، در حالى که فرقه «سفید جامگان» گفتند استفاده از اندکى پارچه جایز است.
تأثیر جین‌ها بر گاندی
گاندى رهبر انقلاب هندوستان تحت تاثیر این آیین، لباس‌هاى دوخته ایام جوانى را کنار نهاد و تنها از مقدارى پارچه سفید استفاده مى‌کرد. (البته شاید علل دیگری از جمله مبارزه با فرهنگ بیگانه نیز داشته باشد.)
به نظر جین‌ها، زنان راهی به سوی کمال ندارند.
دریوزگى و خوارى از فضائل محسوب مى‌شود. به عقیده آسمان جامگان، زنان راهى به کمال ندارند و براى این امر باید به انتظار مرد شدن در دوره‌هاى بعدى تناسخ باقى بمانند.
آیین جین، علاوه بر پذیرش معارف هندویى، مسائل تازه‌اى را مطرح مى‌کند و بر قواعد اخلاقى شدیدى اصرار مى‌ورزد.
راه رستگاری به عقیده جین‌ها
به عقیده جین‌ها رستگارى بر دو اصل استوار است یکى ریاضت کشى و دیگرى پرهیز از آزار جانداران که تا نباتات و جمادات پیش مى‌رود. آنها حتی کندن زمین براى کشاورزى را ممنوع می‌دانند. معمولا پارچه‌اى بر دهان مى‌بندند که مبادا حیوان ریزى ناخواسته به دهانشان وارد شود و نابود شود.
آنان آب را قبل از نوشیدن صاف مى‌کنند که مبادا کرمى وارد دهان شود و جان بدهد. همچنین جاروبى از پر طاووس در دست مى‌گیرند و حشرات ریز را از مسیر خود دور مى‌کنند.
بالاترین ریاضت جین‌ها
بالاترین ریاضت از نظر جین‌ها، عدم فعالیت و کناره گیری از مشارکت در امور دنیوی است.
خودکشی در آیین جین
خودکشى از طریق ترک طعام و شراب، فضیلتى بسیار بزرگ به شمار مى‌آید و خود مهاویرا نیز به این شیوه در گذشته است.
کتب مذهبى
این قوم نیز فرهنگ دینى مکتوب دارد و تعداد 39 کتاب دینى به آنان نسبت داده‌اند. از جمله یادگارهاى آنان در مساله شناخت حقیقت وجود، داستان فیلى است که آن را در جاى تاریکى قرار داده بودند و مردم مى‌خواستند با دست مالیدن از شکل فیل آگاه شوند و هر کدام قضاوتى نادرست در این باب مى‌کردند.
پیروان کنونی آیین جین
هم اکنون حدود 3 میلیون پیرو آیین جین در هندوستان وجود دارد که البته بر تن آنان لباس کامل هست و به جاى گدایى، سرگرم تجارت هستند و وضع اقتصادى خوبى دارند!
آنان آیین خود را نوسازى کرده‌اند و تنها قدیسان و اندکى از آنها در زندگى به آن روش‌هاى گذشته زندگی می‌کنند.
دیدگاه