قوانین ازدواج و بچه دار شدن در مصر باستان

ممکن است به نظر برسد که در یک جامعه محافظه کار باستانی مانند مصر، ازدواج نیز یک تصمیم اجباری بود که توسط خانواده برای نسل جوان گرفته می شد. با این حال، واقعیت در خرابه های دیرالمدینه نهفته است و خلاف آن ادعا می شود.

دیرالمدینه روستایی کارگری بود که در دره پادشاهان واقع شده بود و در دوران پادشاهی جدید شکوفا شد. مردان جوان شریک زندگی خود را انتخاب می کردند و پس از توافق بر سر «ازدواج»، والدین و دوستان نزدیک خود را از تصمیم خود مطلع می کردند.

انتخاب همسر در مصر باستان

به طور کلی، همانند سایر فرهنگ‌ها، انتخاب همسر در مصر باستان تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله زیبایی، شخصیت، توانایی‌های خانگی و مالی، توصیه خانواده و تجربه شخصی قرار داشت.

در مصر باستان، مردها به طور معمول در سن بلوغ ازدواج می‌کردند. سن بلوغ برای پسران معمولاً در حدود ۱۴ تا ۱۶ سال و برای دختران در حدود ۱۲ تا ۱۴ سال بود. ازدواج در این سنوات مرتبط بود با آمادگی جسمی و روانی جوانان برای تشکیل خانواده و تولیدمثل فرزندان. با این حال، باید توجه داشت که ازدواج در سنوات بعدی نیز اتفاق می‌افتاد و ممکن بود مردها در سنوات بالاتر، به خصوص در صورتی که در حرفه‌ها و شغل‌ها خود تجربه و موفقیت کسب کرده بودند، ازدواج کنند.

در مصر باستان، مردها برای انتخاب همسر خود در حدودی آزادی عمل داشتند، اما تأثیرات فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی نقش مهمی در این انتخاب داشتند.

عموماً در جوامع مصر باستان، خانواده‌ها دخالت قوی در انتخاب همسر داشتند. خانواده ممکن بود توصیه‌ها و مشاوره‌های خاصی به مرد بدهد و او را در جهتی خاص هدایت کند. اما در نهایت مرد از آزادی عمل برای انتخاب همسر برخوردار بود.

اما در مصر باستان، توانایی زنان در انتخاب همسرشان به نسبت مردها بسیار محدودتر بود. مصر باستان، انتخاب همسر برای زنان تحت تأثیر قدرتمندترین مردان خانواده، عوامل اجتماعی و فرهنگی، و محدودیت‌های قانونی قرار داشت.

پدر و برادران زن، به عنوان نمایندگان خانواده، قدرت تعیین همسر برای زن را داشتند و معمولاً تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کردند. آنها عواملی مانند وضعیت اجتماعی، ثروت و حقوق وراثت همسر آینده را در نظر می‌گرفتند.

البته در مصر باستان زنان قدرتمندی همانند نفرتیتی نیز بودند که درخشان ترین دوران مصر در زمان آنها اتفاق افتاد.

مراسم ازدواج مصری

در مصر باستان، مراسم ازدواج بسیار مهم و رسمی بود. در دوران باستان مصر، ازدواج به عنوان یک وقایع اجتماعی و مذهبی بسیار مهم مورد توجه قرار می‌گرفت. مراسم ازدواج مصری‌ها بسیار پیچیده و بافتهای مذهبی و فرهنگی داشت.

مراسم ازدواج مصر باستان شامل مراحل مختلفی می‌شد که از جمله آنها می‌توان به مرحله پیشنهاد و قبولی، مراسم مذهبی در معبد‌ها، تبادل هدایا و هبه‌ها، و مراسم پذیرایی اشاره کرد. همچنین، نمادها و علایم مذهبی نیز در مراسم ازدواج به کار می‌رفتند.

در مصر باستان، ازدواج به عنوان یک تصمیم مهم اجتماعی و مالی محسوب می‌شد و تأمین توانایی اقتصادی و مالی برای ازدواج یکی از نکات مهم بود.

طلاق نیز رایج بود، اگرچه ترجیح داده نمی شد. در صورت طلاق، زوجه مستحق یک سوم اموال زوجیت بود. با این حال، برخی از مردان زن را بدون رعایت قوانین و قراردادها از خانه بیرون می کردند. با این وجود مصر باستان از هدف ازدواج غافل نبود: فرزندان.

طلاق در مصر باستان

طلاق در مصر باستان هم وجود داشت، اما رویه‌ها و مفهوم طلاق در آن زمان با تفاوت‌هایی نسبت به دوره‌ها و فرهنگ‌های معاصر ما داشت. در مصر باستان، طلاق یک مسأله پیچیده بود و به تنهایی توسط یکی از طرفین انجام نمی‌شد. معمولاً طلاق به دلیل مشکلات خانوادگی یا مسائل اجتماعی رخ می‌داد و برخی از مراسم مشخص برای طلاق نیز وجود داشت.

طلاق در مصر باستان تأثیرات مختلفی بر روی طرفین و خانواده‌های آنها داشت و برخی مسائل مذهبی و اجتماعی همراه با آن داشت. اما باید توجه داشت که تفاصیل دقیق درباره نحوه طلاق در مصر باستان به دلیل کمبود منابع ممکن است مبهم باشد.

بچه دار شدن در مصر باستان

بچه‌دار شدن و تولد فرزندان در مصر باستان از اهمیت بالایی برخوردار بود و مورد توجه ویژه‌ای قرار می‌گرفت.

داشتن فرزند به خصوص فرزندان زیاد ارزشمند بود. شش یا هفت فرزند برای مصریان عادی بود اما داشتن فرزندان بیشتر هم قابل قبول بود. وضعیت ایده آل این بود که زن مدت کوتاهی پس از ازدواج باردار شود.

پسر یا دختر بودن فرزند در مصر باستان

در مصر باستان، جنسیت فرزند متولد شده ارجحیتی نداشت و ارزش فرزندان بر پایه جنسیت  یعنی پسر یا دختر بودن آنها تعیین نمی‌شد. مصریان باستان فرزندان خود اعم از دختر یا پسر را بسیار ارزشمند می‌دانستند.

در فرهنگ مصر باستان، فرزندان به عنوان ارثیه و ادامه نسل معنی داشتند و به آنها اهمیت می‌دهند. همچنین، در ساختار اجتماعی و اقتصادی مصر باستان، هر دو فرزند پسر و دختر ممکن بودند به خانواده کمک کنند و در امور خانه و مزرعه و کارهای مختلف مشارکت داشته باشند.

به علاوه، در اسطوره‌های مصر باستان، خدایان مصری همچون آسمانی (Osiris) و ایزیدا (Isis) دارای دختر و پسر بودند و هر دو جنسیت دارای اهمیت و ارزش بودند.

بنابراین، در مصر باستان، تفاوت‌های جنسیتی در ارزش فرزندان تأثیری نداشت و هر دو پسر و دختر به عنوان نعمتی ارزشمند مورد قبول بودند.

راه حل هایی برای مشکلات بارداری

در مصر باستان، مشکلات بارداری و ناباروری در زنان یک موضوع مهم و حساس بود و انسان‌ها سعی می‌کردند به راه‌حل‌های مختلفی برای حل این مشکلات بپردازند. در این دوره زمانی، مردم از راه‌حل‌های طبیعی و مذهبی استفاده می‌کردند:

درمان‌های طبیعی: مصریان باستان از درمان‌های طبیعی برای مشکلات بارداری استفاده می‌کردند. از جمله این درمان‌ها می‌توان به مصرف داروهای گیاهی، ماساژ، تغذیه مناسب، و فعالیت‌های ورزشی اشاره کرد.

مراسم مذهبی: در مصر باستان، معتقد بودند که خدایان و ارواح محافظ به درخواست‌های انسان‌ها گوش می‌دهند. برای رفع مشکلات بارداری، مردم به معبد‌ها می‌رفتند و مراسم مذهبی را انجام می‌دادند.

دعا و تماس با مراجع مذهبی: زنان ممکن بودند با تماس با مراجع مذهبی و پزشکان محلی نصایح و دعاهای خاصی برای باروری و سلامتی جنین دریافت کنند.

جادوگری: در برخی موارد، مردم به جادوگران مراجعه می‌کردند و از طریق جادو و تعویذ به رفع مشکلات بارداری امیدوار می‌شدند.

باید توجه داشت که در مصر باستان، اطلاعات پزشکی و علمی محدود بود و اعتقادات مذهبی و فرهنگی نقش بسیار مهمی در تصمیم‌گیری‌ها و راه‌حل‌های مربوط به بارداری داشت.

آخرین راه که معمولاً توسط همسر ترجیح داده نمی شد، خرید یک کنیز بود. در چنین مواقعی هدف از خرید بیان می شد و کنیز می دانست که برای بارداری خریداری شده است. همیشه این احتمال وجود داشت که زن به کنیز حسادت کند. اگر یکی از روش ها جواب می داد، آیا همه نوزادان زنده می ماندند؟

حقوق یک زن مصری

یک زن مصری حق ارث، وصیت، مالکیت زمین و اداره تجارت خود را داشت. او می‌توانست شکایت کند، در هیئت منصفه شرکت کند یا در دادگاه شهادت دهد. علاوه بر این، او می‌توانست روی زمین کار کند، کالاها را در بازار بفروشد، و به طور حرفه‌ای پارچه ببافد. با این حال، او نقش واقعی در زندگی عمومی نداشت.

با همسران با احترام رفتار می شد و به آن nebet per که به معنای «حاکم یا معشوقه یا بانوی خانه» بود، می گفتند. با این حال، احترام برابر با وفاداری نبود و یک مرد می توانست بیش از یک زن داشته باشد. این رفتار عمدتاً اشرافی بود و افراد عادی توانایی انجام آن را نداشتند.

پس از مرگ، زوج متاهل مقبره مشترکی داشتند تا در ابدیت با هم زندگی کنند. بنابراین، ازدواج در مصر باستان پایه و اساس مهمترین چیز در زندگی بود: خانواده.