ایالات متحده بدترین آلوده کننده پلاستیک جهان است که بیش از کل اتحادیه اروپا تولید می کند

ایالات متحده آمریکا دوست دارد بزرگ زندگی کند. با این حال، مواردی وجود دارد که احتمالاً نمی خواهید به عنوان بزرگترین و بهترین در آنها متمایز شوید.

به عنوان مثال آلودگی پلاستیکی را در نظر بگیرید: سالانه 242 میلیون تن از این مواد در سراسر جهان دور ریخته می شود که معادل حدود ده میلیارد مجسمه آزادی است. بیش از یک ششم این کل فقط از یک کشور می آید - ایالات متحده آمریکا.

زباله های پلاستیکی تولید شده توسط ایالات متحده عواقب بسیار زیادی دارد - بر جوامع داخلی و ساحلی تأثیر می گذارد، رودخانه ها، دریاچه ها، سواحل، خلیج ها و آبراه ها را آلوده می کند. [این] بار اجتماعی و اقتصادی را بر جمعیت‌های آسیب‌پذیر تحمیل می‌کند، زیستگاه‌های دریایی و حیات وحش را به خطر می‌اندازد، و آب‌هایی را که انسان‌ها برای تأمین غذا و امرار معاش به آن وابسته هستند آلوده می‌کند.

ایالات متحده مسئول تقریباً 42 [میلیون تن] زباله‌های پلاستیکی در سال 2016 است که تقریباً دو برابر هر کشور دیگری در کره زمین و بیش از کل 28 کشور اتحادیه اروپا است.

سرانه آمریکایی‌ها سالانه حدود 130 کیلوگرم (286.6 پوند) زباله پلاستیکی تولید می‌کنند. اکثریت قریب به اتفاق این زباله‌ها به محل‌های دفن زباله ختم می‌شوند، اما مقدار زیادی از آن به محیط زیست نشت می‌کند. حتی زباله‌های پلاستیکی که به‌درستی مدیریت می‌شوند نیز می‌توانند به محیط‌زیست برسند - و این کار را با نرخی در حدود یک یا دو میلیون مگاتن در سال انجام می‌دهد.

کارشناسان هشدار می دهد که در کمتر از یک دهه، میزان زباله های پلاستیکی تخلیه شده در اقیانوس ها می تواند تا سال 2030 به 53 [میلیون مگاتن] در سال برسد، تقریباً نیمی از کل وزن ماهی که سالانه از اقیانوس صید می شود.

بر اساس گزارشی در سال 2016 توسط بنیاد الن ماکارتور، اقیانوس ها تا سال 2050 پلاستیکی تر از ماهی ها خواهند شد. این بالاتر از گونه های بی شماری است که در حال خفگی، مسموم شدن و بسیاری موارد دیگر هستند، به لطف آنچه به عنوان یک "سیل جهانی زباله های پلاستیکی ظاهراً به هر کجا که نگاه می کنیم" توصیف می شود.

6 مداخله برای کاهش زباله های پلاستیکی

ایالات متحده باید تولید پلاستیک را کاهش دهد، به ویژه پلاستیک هایی که قابل استفاده مجدد یا عملا قابل بازیافت نیستند.

مداخله دوم این را فراتر می‌برد، و درخواست نوآوری در مواد جدید برای جایگزینی پلاستیک - موادی که سریع‌تر تخریب می‌شوند یا می‌توانند راحت‌تر بازیافت یا استفاده مجدد شوند.

سوم: ما باید انواع پلاستیکی را که استفاده می کنیم تغییر دهیم – به سادگی، اگر از محصولات یکبار مصرف و یکبار مصرف کمتری استفاده کنیم، محصولات کمتری را دور می اندازیم.

چهارمین هدف مداخله، بهبود سیستم‌های مدیریت پسماند کشور است - این به معنای همه چیز از زیرساخت، جمع‌آوری، تصفیه، کنترل نشت، حتی حسابداری است. به طور خاص، کمیته توصیه می کند "تلاش برای افزایش جمع آوری پلاستیک ها در سیستم های مدیریت زباله، بازیافت پلاستیک، و جداسازی یا درمان پلاستیک [ضایعات] باقیمانده برای جلوگیری از نشت به محیط زیست.

نکته پنج شامل «گرفتن زباله» است. به عبارت دیگر، ما باید شروع به جمع‌آوری زباله، پاکسازی رودخانه‌ها یا سواحل کنیم که پلاستیک در آن‌ها تجمع می‌یابد، از این قبیل چیزها. اگر زباله‌ها را قبل از رسیدن به دریا پاکسازی کنیم، مانند بسیاری از مواردی که در حال حاضر انجام می‌دهند، وظیفه پاک‌سازی اقیانوس‌ها بسیار آسان‌تر خواهد شد. لایروبی خود دریا «بسیار گران، ناکارآمد و غیرعملی» است.

در نهایت، به نقطه شش می رسیم - ساده تر از همه. نکته شش خواستار «به حداقل رساندن دفع زباله در دریا» زباله‌های پلاستیکی است – یعنی از ریختن زباله‌ها به طور مستقیم در دریا خودداری کنید.

البته، گفتن این چیزها آسان تر از انجام دادن است، و وقتی در مورد مشکلی با این پیچیدگی و بزرگی صحبت می کنید – و زیرساخت «به شدت ناکافی» که در حال حاضر برای مقابله با آن وجود دارد. ایالات متحده می‌تواند نقش رهبری را در مبارزه جهانی علیه آلودگی پلاستیکی، تأثیرگذاری بر نوآوری، تولید و اقتصاد جهانی پیدا کند.