ایبوپروفن و ژلوفن چیست؟
داروی ایبوپروفن با نام تجاری پروفن از خانواده داروهای ضدالتهاب و التهاب غیراستروئیدی (NSAID) چند سالی است که به صورت ژلهای و با نام ژلوفن تهیه میشود، چراکه تولید داروها به صورت ژلهای عوارض قرص را به حداقل میرسانند و جذب دارو را سریعتر میکند.
ایبوپروفن برای تسکین درد و التهاب رماتیسمی، اختلالات عضلانی _ اسکلتی و دردهای ملایمتر مانند قاعدی دردناک، دردهای بعد از عمل جراحی، تب و درد در کودکان به کار میرود.
مصرف خودسرانه و طولانی مدت آسپرین، ایبوبروفن و ژلوفن باعث تضعیف سیستم محافظت سلولی، آسیب، زخم و خونریزی در اندامهای گوارشی میشود که بیتوجهی به آن به مرور زمان سرطان را به همراه دارد و تاخیر در درمان زخمهای گوارشی منجر به سرطانهای شایع در معده و روده میشود.
مصرف بیش از حد ایبوپروفنها با تاثیر منفی خود بر کلیهها باعث افزایش انواع بیماریهای کلیوی و افزایش خطر حمله قلبی در افراد میشود. از آنجایی که این دارو در کبد متابولیزه میشود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار میآورد، پس بهتر است مصرف این داروها با تجویز و تحت نظر پزشک انجام شود تا به بدن افراد ضرر و آسیبی وارد نشود.
ایبوپروفن چگونه اثر می کند؟
مکانیسم اثر ایبوپروفن یا بروفن با واسطه مهار آنزیم سیکلواکسیژناز Cyclooxygenase است. این آنزیم موادی به نام پروستاگلاندین Prostaglandine را تولید می کند. پروستاگلاندین ها در بدن موجب درد و تورم و تب می شوند. پس ایبوپروفن یا ژلوفن می تواند با مهار تولید پروستاگلاندین ها موجب کاهش درد و تورم و تب شود.
نکاتی برای قبل از مصرف ایبوپروفن یا ژلوفن
قبل از مصرف ایبوپروفن نکات زیر را در نظر بگیرید
- اگر به ایبوپروفن یا بروفن یا دیگر داروهای ضد التهاب حساسیت و آلرژی دارید آن را به پزشک خود بگویید
- به پزشک خود بگویید چه داروهای دیگر حتی داروهای گیاهی را مصرف میکنید. این داروها ممکن است با ایپوپروفن تداخل اثر داشته باشند
- ایبوپروفن را با دیگر داروهای ضد درد مصرف نکنید مگر پزشک برای شما تجویز کرده باشد
- اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف ایبوپروفن یا ژلوفن در دوران بارداری بخصوص در سه ماهه اول و سوم خطرناک است
- اگر قصد جراحی یا کار دندانپزشکی دارید به پزشک خود اطلاع دهید که ایبوپروفن مصرف میکنید
- اگر مشکلات زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید : سابقه سکته مغزی یا قلبی، نارسایی قلبی، فشار خون، آسم، پولیپ بینی، بیماری کبد یا کلیه، زخم معده، لوپوس سیستمیک، مشکلات لخته شدن خون یا خونریزی زیاد و یا اگر سیگار می کشید.
بروفن یا ایبوپروفن نوعی داروی ضد التهاب است. از این دارو در درمان دردهای عضلانی و مفصلی، دردهای کمر و دندان و سردرد و دردهای ناشی از کشیدگی رباط استفاده می شود.
تداخل دارویی و عوارض ایبوپروفن یا ژلوفن
گاهی اوقات مصرف بعضی داروهای دیگر همراه با ایبوپروفن ممکن است موجب تغییراتی در اثر بخشی این دارو شود. در مواردی هم ایبوپروفن میتواند بر روی تاثیر داروهای دیگر تغییراتی ایجاد کند
- ایبوپروفن یا بروفن میتواند دفع لیتیوم از کلیه را کاهش داده و سطح خونی آن را بیشتر کرده و موجب مسمومیت با آن شود
- ایبوپروفن ممکن است تاثیر بعضی داروهای کاهنده فشار خون را کم کرده و موجب افزایش فشار خون شود
- ایبوپروفن یا ژلوفن ممکن است دفع کلیوی جنتامایسین را کاهش داده و سطح سرمی آن را بالا ببرد و موجب مسمومیت با جنتامایسن شود
- ایبوپروفن اثرات رقیق کننده خون دارد و مصرف هم زمان آن با دیگر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین میتواند اثرات آن را بیشتر کند.
- ایبوپروفن میتواند با دیگوکسین، متوترکسات و بعضی داروهای ادرار آور تداخل اثر داشته باشد.
عوارض جانبی مصرف ایبوپروفن یا ژلوفن
مصرف ایبوپروفن میتواند موجب بروز عوارضی شود.
عوارض قلبی : ایبوپروفن یا بروفن میتواند موجب سکته قلبی یا مغزی شود بخصوص اگر آن را به مدت طولانی مصرف کرده اید.
همچنین احتمال عوارض قلبی در مصرف ایبوپروفن در کسانی که از قبل مشکلات قلبی داشته اند و یا ریسک بالاتری در بیماری قلبی دارند ( مانند مصرف سیگار، سابقه خانوادگی بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت)
عوارض گوارشی : ایبوپروفن یا ژلوفن میتواند موجب علائم گوارشی مانند تهوع، سوء هاضمه، اسهال و یبوست شود. مصرف ایبوپروفن میتواند موجب عوارض شدیدی در معده و روده بخصوص خونریزی و سوراخ شدن آن شود.
این عوارض می توانند کشنده بوده و بدون علائم هشدار دهنده قبلی ایجاد شوند. عوارض گوارشی ایبوپروفن در سنین بالا بیشتر است. خونریزی معده و دوازدهه در مصرف ایبوپروفن میتواند خود را بصورت سیاه شدن مدفوع و یا استفراغ قهوه ای رنگ نشان دهد.
اگر هر کدام از عوارض زیر شدت گرفت یا رفع نشد آن را به پزشک خود اطلاع دهید
- - یبوست
- - اسهال
- - نفخ شکم
- - سرگیجه
- - بیقراری
- - وز وز گوش
بعضی از عوارض دارو جدی و خطرناکند. اگر در حین مصرف دارو هر کدام از عوارض زیر را مشاهده کردید مصرف ایبوپروفن را قطع کرده و سریعا به پزشک مراجعه کنید.
- افزایش ناگهانی وزن
-
تب
-
تاول
-
قرمزی پوست، کهیر یا خارش
-
تورم چشم، صورت، گلو، دست ها، پاها، قوزک یا ساق
-
اشکال در تنفس یا بلع
-
خشن شدن صدا
-
احساس خستگی زیاد
-
احساس درد در بالا و سمت راست شکم
-
تهوع یا کاهش اشتها
-
زرد شدن پوست یا چشم
-
رنگ پریدگی
-
احساس درد بدن مشابه آنفلوآنزا
-
طپش قلب
-
ادرار خونی
-
اشکال در ادرار کردن
-
کمردرد
-
تاری دید، درد چشم یا قرمزی چشم
-
گردن خشک
-
سردرد
-
گیجی
-
حس تهاجم
موارد منع مصرف ایبوپروفن و ژلوفن
1- ژلوفن، ایبوپروفن، استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارند و نباید همراه این داروها استفاده شود.
2- افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند زیرا ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
3- داروی ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود زیرا باعث کاهش اثر داور می شود.
4- افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
دیدگاه