امروز: پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 279996
۶۵۲
۱
۰
نسخه چاپی

بررسی انواع زخم باز و راه های درمان آن

زخم های باز

انواع مختلف زخم های باز

زخم باز آسیبی شامل شکستگی خارجی یا داخلی در بافت بدن است که معمولاً پوست را درگیر می کند. تقریباً هر کسی در مقطعی از زندگی خود زخم باز را تجربه خواهد کرد. بیشتر زخم های باز جزئی و در خانه قابل درمان هستند. سقوط، برخورد با اجسام نوک تیز و تصادفات رانندگی از شایع ترین علل زخم باز هستند. در صورت وقوع یک حادثه جدی، باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. این امر به ویژه در مواردی که خونریزی زیاد باشد یا خونریزی بیش از ۲۰ دقیقه طول بکشد صادق است.

چهار نوع زخم باز وجود دارد که بسته به علت آنها طبقه بندی می شوند.

سایش

ساییدگی زمانی رخ می دهد که پوست روی یک سطح زبر یا سخت ساییده یا خراشیده شود. راش جاده نمونه ای از سایش است. معمولاً خونریزی زیادی وجود ندارد، اما برای جلوگیری از عفونت، زخم باید شسته و تمیز شود.

پارگی

پارگی شامل بریدگی یا پارگی عمیق پوست است. برخورد با چاقو، ابزار و ماشین آلات از علل شایع پارگی هستند. در مورد پارگی های عمیق، خونریزی می تواند سریع و گسترده باشد.

سوراخ شدگی

این نوع زخم باز شامل سوراخ کوچکی است که توسط یک جسم بلند و نوک تیز مانند میخ یا سوزن ایجاد می شود. گاهی اوقات، یک گلوله می تواند باعث سوراخ شدن زخم شود. سوراخ ها ممکن است خونریزی زیادی نداشته باشند، اما این زخم ها می توانند به اندازه ای عمیق باشند که به اندام های داخلی آسیب برسانند. اگر حتی یک زخم سوراخ کوچک دارید، برای تزریق واکسن کزاز و جلوگیری از عفونت به پزشک مراجعه کنید.

جداشدگی

جدا شدگی پارگی جزئی یا کامل پوست و بافت زیرین آن است. جداشدگی معمولاً در هنگام برخورد های خشونت آمیز مانند تصادفات، له شدن بدن، انفجار و شلیک گلوله رخ می دهد. این نوع زخم ها خونریزی شدید و سریع دارند.

راه های درمان زخم های باز

برخی از زخم ها ممکن است در خانه درمان شوند و برخی دیگر ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشند.

مراقبت در منزل برای زخم های جزئی

زخم های جزئی را می توان در خانه درمان کرد. ابتدا زخم را بشویید و ضد عفونی کنید تا آلودگی ها پاک شوند. برای کنترل خونریزی و تورم زخم را فشار دهید. هنگام پانسمان زخم، همیشه از یک پانسمان یا بانداژ استریل استفاده کنید. زخم های بسیار جزئی ممکن است بدون پانسمان نیز بهبود یابد. باید زخم را به مدت پنج روز تمیز و خشک نگه دارید. همچنین باید استراحت کافی داشته باشید. زخم ها معمولا دردناکند. برای کاهش درد می توانید طبق دستورالعمل روی بسته، استامینوفن (تیلنول) مصرف کنید. از محصولات حاوی آسپرین خودداری کنید زیرا می توانند باعث خونریزی یا طولانی شدن آن شوند. در صورت کبودی یا تورم از یخ استفاده کنید و از برداشتن دلمه ها خودداری کنید. اگر زمانی را در خارج از منزل می گذرانید، تا زمانی که زخم به طور کامل بهبود یابد از کرم ضد آفتابی با فاکتور محافظتی (SPF) 30 روی ناحیه زخم استفاده کنید.

مراجعه به پزشک

اگرچه می توانید برخی از زخم ها را در خانه درمان کنید، اما در موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

• زخم بازی که عمیق تر از ۱/۲ اینچ است

• خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود

• خونریزی بیش از ۲۰ دقیقه طول می کشد

• خونریزی نتیجه یک آسیب جدی است

درمان های پزشکی

پزشک ممکن است از تکنیک های مختلفی برای درمان زخم باز استفاده کند و پس از تمیز کردن و احتمالاً بی حس کردن ناحیه، زخم را با استفاده از چسب یا بخیه ببندد. در صورت داشتن زخم سوراخ شده ممکن است واکسن کزاز دریافت کنید. همچنین بسته به محل زخم و احتمال عفونت، پزشک ممکن است زخم را نبندد و اجازه دهد تا به طور طبیعی بهبود یابد. این امر به عنوان بهبودی توسط هدف ثانویه یعنی از پایه زخم تا اپیدرم سطحی، شناخته می شود. در این فرایند نیاز است که زخم خود را با گاز پانسمان کنید. این امر از عفونت و تشکیل آبسه جلوگیری می کند.

درمان دیگر زخم باز شامل داروهای مسکن و ضد درد است. همچنین ممکن است در صورت وجود عفونت یا خطر بالای ابتلا به عفونت، پنی سیلین یا آنتی بیوتیک دیگری تجویز شود. در برخی موارد نیز ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. اگر قسمتی از بدن بریده شد، باید برای اتصال مجدد احتمالی به بیمارستان آورده شود. قسمت جدا شده بدن را در گاز مرطوب بپیچید و آن را در یخ قرار دهید. هنگام تعویض باند و پانسمان، شستن دست ها و کار روی سطح تمیز بسیار مهم است. قبل از پانسمان مجدد زخم را کاملا ضد عفونی و خشک کنید. پانسمان ها و باندهای قدیمی را در کیسه های پلاستیکی بیندازید.

عوارض زخم باز

عارضه اصلی زخم باز خطر عفونت است. اگر سوراخ، پارگی عمیق یا تصادف جدی داشتید و علائم خونریزی یا عفونت قابل توجهی را نشان دادید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. علائم خونریزی شامل خونریزی مداوم است که با فشار مستقیم متوقف نمی شود. اگر زخم علائم زیر را داشت ممکن است دچار عفونت شده باشد:

• افزایش ترشح چرک سبز، زرد یا قهوه ای غلیظ

• چرک با بوی بد

• سایر علائم عفونت عبارتند از:

• تب بیش از ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) برای بیش از چهار ساعت

• یک توده حساس در کشاله ران یا زیر بغل

زخمی که خوب نمی شود

در صورت ایجاد عفونت باکتریایی، پزشک زخم را تخلیه یا جدا می کند و اغلب آنتی بیوتیک تجویز می کند. در موارد جدی، ممکن است برای برداشتن بافت عفونی و گاهی اوقات بافت اطراف آن، به جراحی نیاز داشته باشید. زخم باز می تواند منجر به شرایط زیر شود:

فک قفلی

این عارضه در اثر عفونت ناشی از باکتری های عامل کزاز ایجاد می شود و می تواند باعث انقباض عضلانی در فک و گردن شود.

فاشئیت نکروزان

این وضعیت عفونت شدید بافت نرم است که توسط باکتری های مختلفی از جمله کلستریدیوم و استرپتوکوک ایجاد می شود و می تواند منجر به از دست دادن بافت و سپسیس شود.

سلولیت

عفونت پوستی که در تماس فوری با زخم نیست.

چشم انداز بیماری

چه زخم باز جزئی یا جدی‌ داشته باشید، باید به سرعت برای درمان اقدام کنید. برخی از زخم های باز را می توان در خانه درمان کرد، اما همیشه اینطور نیست. اگر بریدگی عمیق یا خونریزی شدید است به مراقبت پزشکی نیاز دارید. این امر دریافت درمان مناسب و کاهش خطر عفونت و عوارض را تضمین می کند.

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید