زبان بدن و تفاوت های فرهنگی در آن

زبان بدن یکی از اجزای ارتباطات غیر کلامی است که در برقراری ارتباطات روزمره ما جایگاه بسیار پررنگی دارد.

تفاوت های فرهنگی در زبان بدن

ایتالیایی ها

اگر به ایتالیا سفر کنید از آنچه در فرهنگ آنهاست شوکه خواهید شد. در تمامی فرهنگ ها داخل پیاده روها به همان سمتی حرکت می کنند که در ماشینشان رانندگی می کنند. اگر اهل انگلستان یا استرالیا یا آفریقای جنوبی یا زلاندنو باشید، می دانید که صندلی راننده سمت چپ ماشین قرار دارد و شما سمت چپ رانندگی می کنید پس در سمت چپ نیز راه می روید. حالا چرا گفتم در ایتالیا شوکه می شوید؟ ایتالیایی ها سمت راست رانندگی می کنند و وقتی شما در پیاده روهای آنها قدم می زنید مدام به آنها برخورد می کنید.

هنگامی که به کشورهای خارجی سفر می کنید اگر عینک دودی به چشم بزنید، بیشترین برخوردها بین شما و اهالی آنجا اتفاق می افتد زیرا هیچ کس نگاه طرف مقابل را نمی بیند تا متوجه شود که به کدام طرف قرار است قدم بگذارد.

همچنین وقتی شما به طرف یک ایتالیایی می روید تا با او برای خداحافظی دست بدهید، او شما را شوکه می کند چون پس از دست دادن خم می شود و هر دو طرف گونه شما را می بوسد.

وقتی با یک ایتالیایی حرف می زنید آنقدر به شما نزدیک می شود که انگار در حریم شخصی شما وارد شده است. در هنگام حرف زدن مرتب به شما دست می زنند، بسیار بلند صحبت می کنند در واقع فریاد می زنند طوریکه انگار از چیزی عصبانی هستند. اما نگران نباشید این رفتارها بخش عادی هر ارتباط دوستانه در ایتالیا هستند. در هر فرهنگی هر ارتباط و رفتار متفاوت است.

آزمایش فرهنگی

چقدر درباره تفاوت فرهنگی در حوزه زبان بدن آگاهی دارید؟

این تمرین را همین حالا انجام دهید: دست راستتان را بالا بگیرید تا عدد ۵ را نشان دهید. حالا عدد ۲ را نمایش دهید. اگر انگشت وسط و اشاره تان را بالا بردید به احتمال ۹۶ درصد از نژاد آنگلوساکسون هستید و اگر انگشت شست و اشاره تان را برای نمایش عدد ۲ بالا نگه داشته اید به احتمال ۹۴ درصد از نژاد اروپایی هستید. اروپایی ها شمارش را از انگشت شست شروع می کنند یعنی برای نمایش عدد یک شستشان را نشان می دهند در حالیکه انگلوساکسون ها شمارش را از انگشت اشاره شروع می کنند و عدد دو را با انگشت وسط و عدد ۵ را با انگشت شست نشان می دهند.

حالا به این علامت ها نگاه کنید و حدس بزنید این نشانه ها در هر فرهنگ چه معنایی دارند؟ به هر پاسخ درست یک امتیاز مثبت و به هر پاسخ غلط یک امتیاز منفی بدهید.

1. در اروپا و آمریکا نشانه تایید و OK است.

در مدیترانه، روسیه، برزیل ترکیه: یک نشانه توهین آمیز، مرد هم جنس باز

تونس، فرانسه، بلژیک: صفر، فاقد ارزش

ژاپن: پول و سکه

2. کشورهای غربی: عدد یک، ببخشید، خدا شاهد است، نه! (به بچه ها)

3. انگلستان، زلاندنو، استرالیا، مالتا: یک توهین

آمریکا: دو

آلمان: پیروزی

فرانسه: صلح و آشتی

رم باستان: وقتی ژولیوس سزار می خواست سفارش پنج نوشیدنی بدهد.

4. اروپا: سه

کشورهای کاتولیک: طلب برکت از خدا

5. اروپا: دو

انگلیس، استرالیا، زلاندنو: یک

آمریکا: صدا کردن گارسون

ژاپن: یک توهین

6. کشورهای غربی: عدد چهار

ژاپن: یک توهین  

7. کشورهای غربی: عدد پنج

همه کشورها: ایست!

یونان و ترکیه: برو گمشو!

8. مديترانه: یک توهین

بالی: یک توهین

ژاپن: زن

آمریکای جنوبی: نازک

فرانسه: نمی تونی سرم کلاه بگذاری

9. مدیترانه: یک توهین

مالتا و ایتالیا: محافظ در برابر چشم و نظر

آمریکای جنوبی: محافظت در برابر بدشانسی

آمریکا: آرم دانشگاه تگزاس، تیم فوتبال لانگهورن تکزاس

10. يونان: برو به جهنم

غرب: عدد دو

11. روم باستان: یک توهین

آمریکا: یک توهین بسیار بد

12. اروپا: عدد یک

استراليا: یک توهین بد

بیشتر کشورها: علامت عابران پیاده برای گرفتن ماشین، خوب، علامت تائید

یونان: یک توهین بد

ژاپن: مرد، عدد پنج

13. هاوایی: راحت باش

هلند: آیا یک نوشیدنی میل دارید؟

14. آمریکا: دوست دارم

15. غرب: عدد ده، نشانه تسلیم شدن

یونان: یک توهین، دو بار!

بیشتر کشورها: من دارم حقیقت را بازگو می کنم، دارم راستش را می گویم

جمع امتیازتان چند شد؟

بالای ۳۰ امتیاز شما با همه فرهنگ ها آشنایی دارید و در واقع خیلی سفر می کنید و با همه آدم ها بدون در نظر گرفتن اینکه اهل کجا هستند رابطه دوستانه برقرار می کنید. شما فرد دوست داشتنی در بین مردم هستید.

بین ۱۵ تا ۳۰ امتیاز: شما آگاهی های پایه را دارید و می دانید که دیگران با فرهنگ های متفاوت با شما فرق دارند و رفتار دیگری می توانند داشته باشند. شما با تمرین بیشتر می توانید درکتان را در این زمینه بالا ببرید.

پایین تر از ۱۵ امتیاز: شما فکر می کنید هر فردی باید مثل شما فکر کند. هرگز نباید به شما برای خروج از کشور گذرنامه داده شود حتی نباید به شما اجازه خارج شدن از منزل را بدهند. شما اصلا نمی دانید که بقیه دنیا نسبت به شما زندگی متفاوتی دارند و فکر می کنید که همه باید مثل شما باشند. به احتمال زیاد شما یک آمریکایی هستید!

چرا برخی افراد شبیه آمریکایی ها فکر می کنند؟

به دلیل نفوذ و گستردگی برنامه های تلویزیونی کشورهای غربی، نسل های جوان بیشتر کشورها، کم کم به طرف فرهنگ و زبان بدن کشورهای غربی می روند. مثلا در کشور استرالیا و در بین قدیمی های آن دو انگشت رو به بالا توهین محسوب می شود در حالی که جوانان استرالیا از آن معنای عدد دو را برداشت می کنند و انگشت وسط رو به  بالا را توهین می دانند. در بیشتر کشورها و فرهنگ ها حرکت حلقه معنای OK می دهد حتی اگر در فرهنگ خودشان این نشان موجود نباشد.

آمریکایی ها از گفتن کلمه توالت وحشت دارند و به همین دلیل کم کم از زبان انگلیسی هم حذف شد. آمریکایی ها به مکانی که هم شامل توالت و هم حمام می شود دستشویی می گویند و یا منظورشان از اتاق استراحت، مکانی با صندلی راحتی می باشد. در انگلیس اتاق آرایش شامل یک آینه و کاسه دستشویی است. اگر یکی از اهالی آمریکای شمالی از یک فرد انگلیسی بپرسد کجا می تواند یک شستشو انجام دهد احتمالا به آشپزخانه هدایت می شود تا ظرف ها را بشوید.

اصول اولیه فرهنگی در همه جا مشابه است

همانطور که در فصل سوم مطالعه کردید حالات چهره و لبخند افراد در همه جای دنیا معنای مشابهی دارند. پل اکمان از دانشگاه کالیفرنیا عکس هایی از احساسات مربوط به شادی، غم، خشم، ترس و تعجب را به ۲۱نفر از ۲۱ فرهنگ مختلف نشان داد و متوجه شد که هر ۲۱ نفر در مورد تصاویر شادی و غم باهم اتفاق نظر داشتند، ۲۰ نفر در مورد حالت تعجب، ۱۹ نفر در مورد حالت ترس و ۱۸ نفر در مورد حالت خشم با هم موافق بودند. جالب اینکه ژاپنی ها حال مربوط به ترس را به حالت تعجب تعبیر می کردند.

دکتر لیندا کامرس استاد دانشگاه شیکاگو نیز تحقیقاتی راجع به حالات مادرزادی چهره انسان انجام داد. او با بهره گیری از سیستم رمزنگاری حرکات چهره به اندازه گیری حالات چهره کودکان ژاپنی و آمریکایی پرداخت. از این بررسی به این نتیجه رسید که کودکان ژاپنی و آمریکایی حالات احساسی مشابهی از خود نشان می دهند. کشورهای عربي على الخصوص عربستان، آسیای شرقی و ژاپن جز کشورهایی هستند که بیشترین تفاوت ها در زبان بدن را دارند.

در عربستان گرفتن دست فرد دیگر و قدم زدن در مکان عمومی یک احترام محسوب می شود، اما یک توصیه: هیچ گاه این حرکت را در استرالیا، لیورپول انگلیس و تگزاس انجام ندهید!

تفاوت در سلام دادن

جالب است که مردم کشورهای مختلف حتی در دست دادن نیز با هم متفاوت هستند. انگلیسی ها، استرالیایی ها، آلمانی ها و آمریکائی ها در هنگام سلام و خداحافظی با هم دست می دهند، مردم بیشتر کشورهای اروپایی روزی چند بار با همدیگر دست می دهند و در این بین فرانسوی ها رکورد دارند تقریبا روزی ۳۰ دقیقه به دست دادن مشغولند. در فرهنگ هند، آسیا و عرب ها باید انتظار داشته باشید پس از دست دادن شخص مقابل همچنان دست تان را در دستش نگه دارد. آلمانی ها و فرانسوی ها یک تا دو بار محکم دست تان را می فشارند در حالیکه این آمار در بین انگلیسی ها سه تا پنج بار و در بین آمریکایی ها پنج تا هفت بار است. جالب است که از نظر یک فرد آمریکایی دست دادن آلمانی ها با آن یک بار فشارش خیلی سرد است و از نظر آلمانی ها هم دست دادن آمریکایی ها درست مثل باد کردن یک تشک بادی است.

در بوسیدن هنگام سلام کردن، اسکاندیناوی ها با یک بار شاد می شوند، فرانسوی ها دو بار را و هلندی ها، بلژیکی ها و عرب ها سه بار را ترجیح می دهند. انگلیسی ها دو حرکت مجزا دارند یا با عقب ایستادن از بوسه دوری می کنند یا با دو بوسه بر روی گونه هایتان شما را غافلگیر می کنند.

دو فرهنگ متفاوت در تقابل با هم

حالا فرض کنید که ایتالیایی ها با آلمانی ها و انگلیسی ها و فرانسوی ها قرار باشد با هم صحبت کنند. ایتالیایی ها عادت دارند هنگام صحبت کردن دستشان را بالا بگیرند تا بحث را در کنترل خود داشته باشند و برای جلوگیری از حرف زدن یک ایتالیایی باید دست هایش را در هوا بگیرید و پایین بیاورید. فرانسوی ها هم مانند ایتالیایی ها هستند با این تفاوت که آنها موقع حرف زدن از ساعد و دستشان استفاده می کنند ولی ایتالیایی ها از تمام بازو و بدنشان. در مقابل آلمانی ها و انگلیسی ها موقع صحبت کردن فلج می شوند و بدون هیچ تکانی حرف می زنند. وقتی آنها می خواهند با ایتالیایی ها و فرانسوی ها بحث کنند می ترسند و کمتر فرصت حرف زدن پیدا می کنند.

البته این موارد در مورد بازرگانان صدق نمی کند آنها با ظاهرهایی آراسته و پیشنهادات عالی به کشورهای دیگر می روند تا تجارت کنند و تمام موقعیتشان ممکن است با کوچکترین حرکت نابه جا به هیچ تبدیل شود. مطالعات ما در ۴۲ کشور جهان ما را به طرف این نتیجه سوق می دهد که مردم آمریکای شمالی کمترین حساسیت فرهنگی را دارند بعد از آنها انگلیسی ها در رده دوم قرار دارند. نکته جالب اینکه ۸۶ درصد مردم آمریکای شمالی گذرنامه ندارند یعنی سفر نمی کنند و از هیچ یک از آداب و رسوم و زبان بدن دیگر فرهنگ ها اطلاعی ندارند و جورج بوش پس از اینکه رئیس جمهور شد تازه درخواست گذرنامه کرد و به خارج از کشورش سفر کرد. در مقابل انگلیسی ها خیلی به مسافرت می روند و خیلی علاقه دارند دیگران به نشانه های زبان آنها احترام بگذارند، به زبان آنها صحبت کنند و ماهی و سیب زمینی درست کنند.

بیشتر فرهنگ های خارجی توقع ندارند شما زبان آنها را بیاموزید اما اگر مسافری زبان بدن، آداب و رسوم محلی آنها را یاد گرفته باشد بسیار تحت تاثیر قرار می گیرند. این حرکت نوعی احترام به فرهنگ هاست.

لب بالای جمع شده انگلیسی

این حرکت برای کم کردن حالات چهره بکار می رود تا فرد عواطف و احساسات کمتری را نشان دهد. یک شخص انگلیسی با لب بالای جمع شده اش می تواند نشان دهد که بر روی عواطفش کنترل کامل دارد. در سال ۱۹۹۷، وقتی پرنس فیلیپ، چارلز، هری و ویلیام پشت تابوت دایانا حرکت می کردند لب بالایشان را جمع کرده بودند و آن زمان مردم فکر می کردند آنها نسبت به مرگ دایانا بی احساس هستند.

هنری هشتم همیشه لب بالایش را جمع می کرد برای همین به این حرکت معروف بود. او کلا دهان کوچکی داش که با این حرکت دهان کوچکتر هم جلوه می کرد. بعلاوه او باعث شد که دهان کوچک در نزد انگلیسی ها در قرن شانزدهم نشانه برتری بشمار بیاید. حالت لب های غنچه شده، حالتی است که یک انگلیسی وقتی از طرف شخصی احساس خطر می کند از آن استفاده می کند و این حالت اغلب با پلک زدن بسیار همراه است.

هنری هشتم بخاطر حرکت لب بالای جمع شده معروف شد و هنوز این حرکتش در بین آمریکایی ها و انگلیسی ها رواج دارد.

ژاپنی ها

ژاپن کشوری ست که در آن دست دادن و بوسیدن و بغل کردن رواج نیافته است.

در آنجا تماس بدنی یک توهین به شمار می آید. مردم ژاپن در ملاقات هایشان ابتدا تعظیم می کنند و کسی که پایین ترین مقام را دارد اول تعظیم می کند و کسی که بالاترین مقام را داراست آخر از همه سر تعظیم خم می کند.

در ژاپن مطمئن باشید که کفش هایتان تمیز و واکس خورده هستند زیرا هر بار که آنها تعظیم می کنند به دقت به کفش هایتان نگاه می کنند.

هنگامی که با یک ژاپنی حرف می زنید با مجموعه ای از لبخند و سر تکان دادن به حرف هایتان گوش می دهد و نکته اینجاست که این سر تکان دادن به معنای موافقت آنها با حرف های شما نیست بلکه به این معناست که شما به حرفان ادامه دهید اغلب اروپایی ها و غربی ها این حرکت را با نشانه موافقت اشتباه می گیرند. سر تکان دادن در اغلب جاهای دنیا به معنای بله است به جز در بلغارستان که به معنای نه و ژاپن که به عنوان نشانه ادب است. اگر چیزی را به یک ژاپنی بگویید که با حرفتان موافق نباشد می گوید Hai تا شما همچنان به حرفتان ادامه دهید. بله در ژاپن به این معنی ست که بله حرفتان را شنیدم نه اینکه با حرفتان موافقم! مثلا اگر به یک ژاپنی بگویید: "موافق نیستی مگه اینطور نیست؟" حتی اگر موافق نباشد سرش را تکان می دهد و می گوید: "بله!" ولی این بله یعنی "حق با شماست موافق نیستم!"

ژاپنی ها خیلی به حفظ ظاهر اهمیت می دهند پس وقتی پاسخ واقعی شان نه باشد از نه گفتن و سوال کردن پرهیز می کنند. در فرهنگ ژاپن بجای "نه" از عبارت "واقعا مشکل است" یا "در این مورد بررسی خواهیم کرد" استفاده می کنند که در واقع منظورشان این است که دیگر هیچگاه به این قضیه فکر نکنیم و آن را فراموش کنیم.

فرهنگ های فین و تف کردن

اروپایی ها و غربی ها در دستمال کاغذی فین می کنند اما آسیایی ها و ژاپنی ها در کنار خیابان تف می کنند. این تفاوت فرهنگی از شیوع بیماری سل در گذشته شروع شد. در اروپا بیماری سل یک بیماری خطرناک به شمار می رفت که دیگر امیدی به بازگشت بیمار وجود نداشت بنابراین دولت دستور داده بود مردم در دستمال بینی بگیرند تا بیماری شایع نشود. دقیقا به همین علت است که امروزه آنها اینقدر نسبت به تف کردن و بینی گرفتن حساس هستند.

اما در ژاپن قضیه برعکس است آنجا وقتی کسی دستمال از جیبش در می آورد تا فین کند به حالت تنفر به او می نگرند. ژاپنی ها از این حرکت غربی ها که دستمال را در جیب بالای کتشان می گذارند بسیار بدشان می آید. این کار در نظر آنها مشابه این است که شما یک رول دستمال توالت را درون جیبتان گذاشته اید و از آن دستمال بیرون می کشید! آسیایی ها اعتقاد دارند که تف کردن کار بسیار پسندیده ای است و به این علت است که جلسات تجاری در اروپا وقتی همه سرما خورده اند به نتیجه نمی رسد.

وقتی یک آسیایی تف می کند یا بینی اش را با صدا خالى می کند ناراحت نشوید و هرگز جلوی یک ژاپنی در دستمال فین نکنید!

سه حرکت معمول دست در تمامی فرهنگ ها

سه حرکت متداول در تمامی فرهنگ ها شامل حلقه، انگشت شست رو به بالا، علامت وی را در زیر بررسی می کنیم:

1. حلقه

در اوایل قرن نوزدهم در آمریکا این حرکت شروع به رواج پیدا کرد. روزنامه نگارانی که مبدع استفاده از حرف اول کلمات برای کوتاهی عبارات بودند، به عنوان شروع کننده این حرکت شناخته شدند. نظرات متفاوتی درباره معنی اولیه OK است. بعضی افراد معتقدند که این اصطلاح همان "صحیح" است که به صورت "ON Korrect" در آمده اما عده دیگری می گویند متضاد "KO" که مخفف "Knock out" است می باشد.

این علامت در غرب به معنای OK در ژاپن به معنای پول و صفر در فرانسه و یک توهین در بین ترک ها و برزیلی ها

یک نظریه دیگری وجود دارد که می گوید OK مخفف "Old Kinderhook" است که زادگاه تولد یکی از رئیس جمهورهای آمریکا در قرن نوزدهم است که از این دو حرف مخفف در شعارهای تبلیغاتی اش استفاده می کرد. حلقه در واقع نمایش دهنده حرف O از کلمه OK است. معنای OK در همه کشورها انگلیسی زبان یکی است و این معنا به دلیل گسترش فیلم های آمریکایی به شدت در حال همه گیر شدن است. در فرانسه و بلژیک به معنی صفر هم استفاده می شود. یک شب در پاریس به رستورانی رفته بودیم گارسون به ما میزی را نشان داد و گفت: "این میز OK است؟" و ما هم علامت OK را به او نشان دادیم و بعد او گفت: "اگر این میز را دوست ندارید یک میز دیگر را برایتان آماده می کنم. " او علامت OK را به معنای هیچ در نظر گرفته بود و او در واقع تصور می کرد ما آن میز را دوست نداریم.

اگر به یک فرانسوی بخواهید بگویید آشپزی اش عالی است و به او علامت OK را نشان دهید شما را بیرون خواهد انداخت!!

در ژاپن این علامت به معنای پول است. اگر در ژاپن به تجارت کردن مشغول باشید وقتی علامت OK را به آنها نشان دهید آنها فکر می کنند از آنها رشوه می خواهید. در برخی از کشورهای مدیترانه این یک علامت توهین آمیز است. اگر به یک فرد یونانی این علامت را نشان دهید فکر می کند به او بد و بیراه می گویید. ترک زبان ها هم این علامت را فحش می دانند و عرب ها هم از آن به عنوان یک علامت شرم آور استفاده می کنند.

در سال ۱۹۵۰، قبل از اینکه ریچارد نیکسون رئیس جمهور شود برای اثبات حسن نیت خودش به کشورهای آمریکای لاتین مسافرت کرد و ارتباط بین کشورها را بهبود بخشید. در سفرش وقتی که داشت از پله های هواپیما پایین می آمد به مردم علامت OK را نشان داد ولی مردم با این حرکت شروع به هو کردن او کردند و نیکسون خیلی تعجب کرد چون او از فرهنگ مردم این منطقه خبر نداشت و نمی دانست که OK از نظر آنها یعنی "شما افراد نادان و احمقی هستید"  

اگر به کشوری سفر می کنید که از آداب آن منطقه خبر ندارید بهتر است ابتدا از آنها درباره چیزهایی که در فرهنگ آنها توهین آمیز است بپرسید و بدین ترتیب مانع اتفاقات بد بعدی شوید.

2. انگشت شست به سمت بالا

در کشورهایی که فرهنگ انگلیسی در آنها رواج دارد مثل استرالیا، آمریکا، آفریقای جنوبی، سنگاپور و زلاندنو حرکت انگشت شست به سمت بالا سه معنا دارد:

1. علامت تائید

2. برای عابران پیاده به معنای گرفتن ماشین می باشد

3. برای کشورهایی چون یونان توهین بسیار بدی محسوب می شود!

در یونان، هر کار با انگشت شست به سمت بالا از اتومبیل ها نخواهید سوار تان کنند!

اروپایی ها از انگشت شست برای نشان دادن عدد یک استفاده می کنند. در حالیکه بیشتر انگلیسی ها با انگشت اشاره عدد یک و با انگشت وسط عدد دو را نمایش می دهند. در این مورد انگشت شست رو به بالا معرف عدد پنج است.

با توجه به این که کجا زندگی می کنید، این علامت می تواند به معنای عالی، یک، توهین بد باشد!

انگشت شست برای نمایش قدرت نیز استفاده می شود. به علاوه از این انگشت در ترکیب با حرکات دیگر به عنوان نشانه قدرت و برتری یا مردمی که سعی می کنند ما را زیر نفوذشان قرار دهند استفاده می شود.

3. علامت V

این علامت در استرالیا و انگلیس و زلاند نو معنی منفی دارد. در جنگ جهانی دوم چرچیل از این علامت برای نشان دادن پیروزی استفاده می کرد، اما در حرکت او کف دست رو به بیرون است در حالیکه انجام این حرکت با کف دست رو به خود یک توهین محسوب می شود.

این حرکت در آمریکا به معنای عدد دو، در آلمان به معنای پیروزی و در انگلیس به معنای یک توهین بسیار بد بکار می رود.

سرچشمه پیدایش این حرکت در قرن های گذشته و از کمانگیران انگلیسی که از دو انگشتشان برای پرتاب کمان استفاده می کردند باید دانست. اسیر شدن یک تحقیر بزرگ برای یک کمانگیر بود و در آن دهه مجازات او قطع دو انگشتش بود. علامت دو انگشت V در دوران جنگ برای روحیه دادن استفاده می شد به این معنا که ما هنوز دو انگشتمان را داریم!

در بخش هایی از اروپا این حرکت با کف دست به طرف خود فقط به معنای پیروزی است. اگر یک انگلیسی برای توهین به یک آلمانی دو انگشتش را به او نشان دهد آلمانی هرگز فکر نمی کند به او توهینی شده بلکه تصور می کند برنده جایزه شده است!! اگر این علامت به یک بارتندر نشان داده شود او در پاسخ دو نوشیدنی به فرد خواهد داد و برای او این علامت به معنای عدد دو است.

لمس کردن یا لمس نکردن

این موضوع که لمس کردن یا نکردن کسی هنگام گفتگو توهین محسوب می شود یا خیر به فرهنگ کشور شخص بستگی دارد. مثلا فرانسوی ها و ایتالیایی ها موقع صحبت کردن مدام لمس تان می کنند اما انگلیسی ها هیچ گاه کسی را لمس نمی کنند مگر اینکه در میدان ورزش باشند. آنها هنگام گل زدن به تقلید از آمریکایی ها همدیگر را بغل می کنند و می بوسند و این لمس کردن ها تا پایان بازی و ورود به رختکن ادامه دارد اما به محض اینکه میدان را ترک کنند باز همان نظر قبلی را مبنی بر اینکه "به من دست نزن وگرنه..." را پیش می گیرند.

مردان انگلیسی فقط در میادین ورزشی یکدیگر را لمس می کنید، بغل می گیرند و میبوسند آن هم فقط یکبار! این عمل را در جای دیگری غیر از ورزشگاه انجام دهید تا ببینید با شما چه خواهند کرد!!!

دکتر کن کوپر در مورد تعداد لمس کردن ها در هر کشور تحقیقاتی را انجام داد و ۱۸۰ لمس در ساعت در پورتوریکو، ۱۱۰ تا در پاریس و ۲تا در فلوریدا و هیچی در لندن جزء نتایجی بود که او ثبت کرد. ما نیز پژوهش هایی در این باب انجام دادیم که نتیجه آن در جدول زیر آمده است:

لمس کنید	لمس نکنید
هند	آلمان
ترکیه	ژاپن
فرانسه	انگلستان
ایتالیا	آمریکا و کانادا
یونان	استرالیا
اسپانیا	زلاندنو
خاورمیانه	استونی
بخش هایی از آسیا	پرتقال
روسیه	اروپای شمالی
	اسکاندیناوی

 

چگونه به فرهنگ های دیگر توهین می شود

وقتی نوبت به توهین غیرعمد به فرهنگ ها می رسد آمریکایی ها نفر اول ماجرا هستند. همانطور که گفتم بیشتر آمریکایی ها گذرنامه ندارند و فکر می کنند بقیه مردم دنیا نیز مانند آنها فکر می کنند. تصویر زیر نشان می دهد که چگونه جرج بوش که قصد تشویق فوتبالیست ها تیم را داشت با ژست گاو شاخ دراز که در آن انگشت اشاره و کوچک بالا می آید، به طور غیر عمد به آنها توهین کرد.

نمایش این ژست فوتبال آمریکایی در ایتالیا پسندیده نیست!

منبع: کتاب زبان بدن؛ آلن و باربارا پیز - مترجم: مریم شفقی