ماریا شاراپووا در 19 آوریل 1987 در نقطه ای از سیبری در شرق روسیه متولد شد. پدرش سرگئی شاراپوا، در یک شرکت ساختمانی کار می کرد و مادرش یلنا خانه دار بود. این زوج در اوکراین و در ناحیه ای حوالی رآکتور هسته ای چرنوبیل، که در اوایل 1986 بزرگترین حادثه اتمی جهان در آنجا اتفاق افتاد، با یکدیگر آشنا شدند. از آنجایی که یلنا، ماریا را باردار بود به اتفاق شوهرش تصمیم گرفتند برای گریز از تاثیرات مخرب رادیواکتیویته ناشی از این حادثه به شهر نیاگان سیبری مهاجرت کنند و پس از چندی ماریا در این نقطه به دنیا آمد.
سرگئی در میدان های نفتی سیبری مشغول به کار شد. اما آنان به خاطر سرمای سخت این ناحیه پس از اندوختن پولشان به مدت چهارسال توانستند به شهر سوشی مکانی تفریحی و خوش آب و هوا در کرانه ی دریای سیاه و جنوب روسیه، نقل مکان کنند. والدین ماریا به تنیس علاقه ی زیادی داشتند و ماریا در دو سالگی پس از آن که توانست روی پاهایش بایستد از والدینش آموخت که چگونه به توپ ضربه بزند. اما چون آنان توان مالی برای خرید راکت بچه گانه را نداشتند دسته ی یک راکت بزرگسال را بریدند تا او بتواند با دستان کوچکش آن را بگیرد.
این زوج پس از مشاهده ی شور و شوق فوق العاده ماریا در این رشته ی ورزشی به مرکز تنیس نوجوانان مسکو رفتند تا در مورد چگونگی پرورش استعداد ماریا در این زمینه با مربیان این مرکز مشورت کنند. مارتینا ناورتیلاو، قهرمان و مربی تنیس اهل چک، پس از آشنایی با وضعیت ماریا به شدت تحت تاثیر استعداد او قرار گرفت و پدرش را متقاعد کرد که برای شکوفایی قابلیتهای ماریا وی را به آکادمی تنیس نیک بولیتری واقع در ایالت فلوریدا، آمریکا، که بسیاری از قهرمانان جهان نظیر آندره آغاسی در آنجا تعلیم دیده بودند، ببرد و آنان پس از کشف استعداد فرزندشان در این زمینه عزم شان را جزم کردند تا به هر قیمتی ماریا را در این مدرسه شبانه روز نامنویسی کنند. اما مهاجرت به سرزمینی ناشناخته در آن سوی جهان بدون داشتن دوست و آشنا و سرپناه و مهارت در زمینه ای خاص برای کسب معیشت، فکری جنون آمیز می نمود.
به همین دلیل افراد زیادی به آنان توصیه کردند به جای انجام این کار مخاطره آمیز که آینده ی مبهم و مجهولی در پی داشته و چه بسا به تباهی کامل زندگی شان بینجامد به نامنویسی ماریا در مرکز تنیس نوجوانان مسکو رضایت دهند. اما ایمان راسخ آنان به استعداد ماریا مانع از آن شد که ابرهای شک و دودلی بر مشاهداتشان سایه افکنده و از تصمیم شان منصرف شوند. هرچند عزیمت به فلوریدا در آن سوی جهان امری ناممکن می نمود.
اما به هر حال آنان تصمیم گرفتند در این راه از تمام توش و توان شان مایه گذارند و تا به مقصود نرسیده اند از تلاش دست نکشند و در اینجا دیگر بار ثابت می شود که چنانچه عزم راسخ با آرزوی سوزان ترکیب و تلفیق شود خواسته شما دیر یا زود متحقق شده و جامه ی حقیقت به تن می کند. باور کردن این ماجرا هنگامی مشکل تر می شود که بدانید پدر و مادر ماریا برای تامین هزینه های این سفر پول کافی در اختیار نداشتند و ناچار بودند چند صد دلار از والدین شان قرض بگیرند. این وضعیت درست با فروپاشی اتحاد شوروی و اصلاحات سیاسی گورباچف و در پی آن بحران اقتصادی مصادف شد. در آن زمان بسیاری از مردم برای تامین مایحتاج معمول زندگی شان سخت در زحمت بودند، چه برسد به این که بخواهند دیگران را نیز دستگیری و حمایت کنند.
به هرحال ماریا در سال 1994 به اتفاق پدرش به آکادمی تنیس نیک بولیتری در فلوریدای آمریکا رفت.
ماریا شاراپووا
ماریا در سال 1995 در حالی که تنها 8 سال داشت قهرمان مسابقات Orang Bowl فلوریدا شد و سپس در تیم تنیس فدراسیون روسیه حضوری چشمگیر پیدا کرد. در سال 1996 برای نخستین بار در مسابقات گراند اسلم حضور پیدا کرد و در 1997 به مرحله ی نیمه نهایی مسابقات ویمبلدون راه سافت و سرانجام در 1998 اولین قهرمانی اش را در مسابقات توکیو، در بازیهای دونفره به دست آورد. البته تمام این افتخارات در رده خردسالان و نوجوانان بود و سرانجام در سال 1999 در فینال Australian Open Junior Championship توانست مقام قهرمانی این دوره را به دست آورده و به عنوان بهترین بازیکن جهان در بازیهای دو نفره انتخاب شود.
ماریا علاوه بر فعالیت در تنیس و همکاری تبلیغاتی با برندهای مشهور در 26 سالگی نخستین گام را برای ایجاد یک برند و کسب و کاری متفاوت برداشت و یک کارخانه شکلات سازی به نام شوگرپوا را در بریتانیا بنیان نهاد. ماریا برای تاسیس شرکت شوگرپوا 500/000 دلار سرمایه گذاری کرد و چنان در کارش خوش درخشید که پس از یکسال سرمایه اش دو برابر شد. او در فصل اول مسابقات سه روزه ی استرالیا که در آن مقام دوم را کسب کرد محصولش را برای نخستین بار به عموم معرفی نمود و به خبرنگاران توضیح داد شرکتی را که منحصراً با سرمایه خودش آن را تاسیس کرده یک مجموعه مستقل تجاری است که پس از سپری شدن دوران طلایی اش در تنیس، بخش عمده وقتش را به آن اختصاص خواهد داد.
پس از آن که شهرت ماریا عالمگیر شد شرکت های بزرگی نظیر موتورولا، هوندا، آدیداس و رولکس به سراغش آمدند و برای امور تبلیغاتی با او قرارداد بستند. ماریا، برنده پنج دوره مسابقات گرند اسلم، به جز راه اندازی شرکت شکلات سازی، سرمایه گذار و مالک سوپرگوپ، تولیدکننده کرم ضد آفتاب، نیز هست. او در این راستا می گوید:« دنیای مُد و لوازم آرایش همواره برایم شور و جاذبه داشته است. حس کردم جای من در این عرصه خالی است. به همین دلیل تصمیم گرفتم برندی را نیز در این زمینه تاسیس کنم.
ماریا بخشی از درآمد حاصل از برند شکلات سازی اش را به بنیاد خیریه اش اختصاص داده و کودکان شهر آسیب دیده چرنوبیل نیز تحت حمایت این بنیاد هستند. ماریا در رابطه با خدمات بشردوستانه اش می گوید:« من به ارزشهایی که والدینم در وجودم پدید آوردند سخت پایبندم. این معیارها پیوسته به من یادآوری به من یادآوری می کند که نخست باید انسانی خوب و شایسته باشم ودوم در حرفه ام خواه ورزشی و خواه تجاری، بالاترین امتیاز را کسب کنم. من در سایه سختکوشی و عزم راسخ راهی طولانی و پر فراز و نشیب را پشت سرگذاشته، رویاهای عالی و باشکوه خود را متحقق ساخته و به زندگیم شور و هیجان بخشیدم.»
منبع: سرگذشت مشهورترین زنان کارآفرین جهان - محمدرضا آل یاسین و مونا آل یاسین
دیدگاه