سندرم خوردن شبانه یا شب خوری | علائم، نشانه ها و درمان سندرم خوردن شبانه یا شب خوری

سندرم خوردن شبانه

سندرم خوردن شبانه یکی از اختلالات خوردن است که در دسته اختلالات روانی طبقه‌بندی می‌شود. در سندرم خوردن شبانه (night eating syndrome) فرد در طول شب و یا پیش از خواب میل زیادی به خوردن غذا پیدا می کند.

سندرم خوردن شبانه اختلالی است كه باعث می شود افراد چندين بار در طول شب بيدار شده و تا زمانی كه چيزی مصرف نكنند قادر به رفتن به تخت خود نمی باشند. غذاهای مصرفی در طول شب اغلب حاوی كالری بالايی هستند و برای سلامت مضر هستند.

سندرم خوردن شبانه یا شب خوری (NES) شرایطی است که با پرخوری در طول شب و مشکلات خواب همراه است. افراد مبتلا به سندرم خوردن شبانه، در حدفاصل بین شام و خواب غذای زیادی می خورند، مشکلات خواب دارند و هنگام شب از خواب بیدار می شوند و غذا می خورند.

برای اکثر مردم، اشتها به ریتم های سیرکادین مرتبط است، به طوری که وعده های غذایی بین صبح و شب مصرف می شود. با این حال، در سندرم خوردن شبانه، این الگوی طبیعی با اندکی تاخیر شروع می شود: خوردن در بعد از ظهر آغاز می شود و تا شب ادامه می یابد. طبق این فرمول، دریافت انرژی در نیمه اول روز کاهش و در نیمه دوم به شدت افزایش می یابد و خواب در اثر مصرف غذا مختل می شود. برآورد شده است که تقریبا ۱٫۵٪ از جمعیت بزرگسال مبتلا به سندرم شب خوری است. این اختلال بر روی زنان و مردان به طور برابر تأثیر می گذارد و زمینه ی خانوادگی هم دارد.

علائم سندرم خوردن شبانه

• اشتهای کم و یا عدم اشتها برای صبحانه

• مصرف غذای اضافی بعد از شام

• مصرف نیمی یا بیش از مقدار غذای روزانه پس از شام

• بیدار شدن حداقل دوبار در شب برای غذا خوردن

• مشکل خوابیدن

• مکررا از خواب بیدار شدن در طول شب

• افسردگی

• اضطراب

• افزایش وزن

سندرم خوردن شبانه و عوارض آن

استرس و اضطراب از دلایل پرخوری شبانه هستند این علایم زندگی مدرن موجب افزایش تمایل برای غذا به جای خواب می شوند به گفته روانشناسان، پس از یک روز استرس زا، مردم به خانه می روند و به دنبال راه هایی برای احساس خوب هستند. غذا، بدون شک، یک مسکن اولیه است به عبارت دیگر، مردم از غذا به عنوان یک آرام بخش استفاده می کنند ریتم های روزانه شما همچنین می توانند نقش مهمی در خواب شب تان داشته باشند در حقیقت مطالعات نشان می دهد که ساعت بیولوژیکی شما باعث تشویق شما به غذاهای شیرین و شور نشاسته می شود ، این رفتار به بدن ما کمک می کند تا انرژی را ذخیره کند با این حال امروزه اثرات منفی دارد و برای حفظ وزن سالم سخت تر است.

سندرم خوردن شبانه و ابتلا به بیماری های خطرناک

با توجه به مطالعات علمی، افزایش وزن تنها نتیجه پرخوری در شب نیست. پرخوری در شب نیز خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی را نیز افزایش می دهد.
شام سنگین یا میان وعده نیمه شب می تواند قند خون و سطح انسولین را افزایش دهد اگر این کار را مرتبا انجام دهید، کاندید مناسب برای دیابت نوع دوم خواهید بود ، خوردن مقدار زیادی در شب همچنین می تواند میزان کلسترول را افزایش دهداین یکی از دلایل اصلی بیماری قلبی یا حمله قلبی است.

دلایل ایجاد سندرم خوردن شبانه

در حقیقت علت سندروم خوردن شبانه آنقدرها هم روشن نیست. پژوهش‌گران درباره عوامل این سندروم نظرات متفاوتی دارند که برخی مربوط به شرایط ژنتیکی و جسمی و برخی مربوط به عوامل روانی و اجتماعی است.

علل جسمی

بیشتر متخصصان تصور می‌کنند که اخلال در چرخه خواب و بیداری و چرخه غذا خوردن بدن می‌تواند این سندرم را به وجود آورد. همان‌طور که می‌دانید اکثر فعالیت‌های شما مثل خوردن و خوابیدن و یا میل جنسی چرخه منظمی دارد که در قسمتی از مغز به نام هیپوتالاموس تنظیم می‌شود. حال اگر چرخه طبیعی بدن شما در مغزتان درست تعیین نشود ممکن است در زمانی غیر معمول مانند شب احساس گرسنگی داشته باشیم.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که بروز سندروم شب‌خوری می‌تواند با ژنتیک در ارتباط باشد. ژن‌های ویژه‌ای کشف شده‌اند که به اختلالات مرتبط با ساعت بدنی مرتبط هستند. این که سندروم شب‌خوری با مشارکت ژنتیک و محیط به وجود می‌آید و شرایط استرس و اضطراب می‌تواند بر بروز این سندروم تاثیرگذار باشد قطعی است اما میزان تاثیر هرکدام از آن ها مشخص نیست.

علت دیگر می‌تواند رژیم غذایی فرد باشد. در مواقعی که فرد روزانه کالری مورد نیاز بدنش را تامین نکند، بدن در ساعت‌های شب احساس گرسنگی می‌کند.

علل روانی

سابقه وجود اختلالات دیگر خوردن مانند اختلال پرخوری، پراشتهایی عصبی و بی اشتهایی عصبی می‌تواند وجود سندروم پرخوری شبانه را پیش‌بینی کند.

افرادی که سابقه افسردگی و اضطراب داشته‌اند و یا استرس روزانه بیشتری را تجربه می‌کنند بیشتر احتمال دارد که به این سندروم مبتلا شوند.

 تشخیص سندرم خوردن شبانه

اگر شما ویژگی‌های بالا را دارید و در عین حال در هفته حداقل سه بار در شب برای خوردن بیدار می‌شوید به شرطی که حداقل سه علامت از موارد زیر را داشته باشید، احتمالا به سندروم شب‌خوری مبتلا هستید.

• بی‌اشتها بودن در صبح

• میل شدید خوردن بین شام و خواب

• بی‌خوابی در چهار تا پنج روز از هفته

• باور به این که خوردن برای به خواب رفتن شما ضرورت دارد

• احساس افسردگی که در ساعات غذا خوردن شدیدتر هم می‌شود

توجه داشته باشید که سندروم شب‌خوری با اختلال پرخوری عصبی تفاوت دارد. در اختلال پرخوری شما در هر زمان از جمله شب‌ها ممکن است که دچار حمله پرخوری و عدم کنترل بر غذا خوردنتان داشته باشید و پس از آن هم احساس ناخوشایند سیری و احساس گناه وجود دارد. اما در شب‌خوری این اتفاق مربوط به زمان خاصی است و همراه با مشکلات خواب می باشد.

تشخیص پزشکی سندروم خوردن شبانه

پزشک پس از سؤال درباره خواب و عادات غذا، سندرم خوردن شبانه را تشخیص می دهد. تشخیص می تواند برمبنای شامل یک پرسشنامه دقیق باشد. شما همچنین ممکن است یک آزمایش خواب به نام پلی سومنوگرافی داشته باشید که مقادیر زیر را اندازه می گیرد:

• امواج مغزی

• سطح اکسیژن خون

• ضربان قلب و تنفس

معمولا پلی سومنوگرافی را در بیمارستان یا مرکز خواب انجام می دهید.

برای تشخیص NES شما باید حداقل ۳ ماه، عادت خوردن در شب را داشته باشید.

درمان سندرم خوردن شبانه

درمان موفق سندرم شب خوری معمولاً ترکیبی از انواع درمان هاست. درمان معمولاً با آموزش بیماران در مورد وضعیت آنها آغاز می شود، به طوری که نسبت به الگوهای غذایی، آگاه تر می شوند و می توانند شروع به شناسایی محرک ها کنند. درمان شامل چند گام است:

1. ارزیابی تغذیه و درمان

2. فیزیولوژی ورزش : تشویق کردن فرد به افزایش فعالیت فیزیکی، به این صورت که باید یک فعالیت ورزشی خاص را به طور منظم دنبال کنند.

3. یادداشت غذایی: فرد مبتلا، باید تمامی غذاها و نوشیدنی هایی را که از صبح تا شب، دریافت کرده به همراه زمان مصرف آنها یادداشت کند و به متخصص تغذیه خود نشان دهد.

4. مشاوره با روانشناس و ادغام رفتارشناختی و مدیریت استرس.

5. تکنیک های رفتاری مانند بستن در اتاق خواب، بستن انباری و محل های نگهداری مواد غذایی و نصب علائم بر در اتاق خواب، این کار بیماران را آگاه می کند که به تختخواب برگردند.

6. استفاده از مواد غذایی غنی از سروتونین، نظیر کربوهیدرات ها و یا راهکارهایی که بتواند سطح سروتونین مغز را افزایش دهد، از قبیل ورزش کردن، برخورداری از نور خورشید، پیاده روی در فضای باز در طول روز و خوردن منابع غذایی حاوی تریپتوفان نظیر مصرف یک لیوان شیر قبل از خواب در کنترل سندرم پرخوری شبانه مفید می باشد.

7. دارو درمانی که روش نهایی می باشد، نظیر درمان با داروهای انتخابی مهارکننده برداشت سروتونین.