مارتین لوتر کینگ جونیور یک اسطوره به مفهوم واقعی کلمه بوده و خواهد ماند. وی در زمانی که نژادپرستی در آمریکا به ویژه در ایالت های جنوبی بیداد می کرد علیه این تبعیض آشکار به پا خواست و یک تنه برای احقاق حقوق مدنی جامعه سیاهپوستان این کشور مبارزه کرد.
مارتین لوتر کینگ کیست؟
مارتین لوتر کینــگ جونیور در خانوادهای متوســط در آتلانتای جورجیا به دنیا آمد. پــدر و پدربزرگ وی از رهبران فرقه باپتیســت (تعمیدگــرا) بودند و همین تمایلات مذهبی موجب ادامه تحصیل او در رشته علوم دینی شد.
او در آتلانتا در جامعه ای که قوانین جداسازی و تبعیض را به صورت یک واقعیت هر روزه برای سیاهان در جنوب در آورده بود، رشد کرد. به رغــم لغو برده داری که توســط آبراهــام لینکلن و به عنوان ثمره جنگهــای داخلی آمریکا صورت گرفت، تاریــخ معاصر آمریکا، سرشــار از تبعیض و نابرابری بود و ســیاهان تا میانه سال های میانی قرن بیستم، زیر نگاه ســنگین سفیدپوستان روزگار می گذرانیدند. شاید آنچه آتش اعتراض سیاهان را برافروخت ماجرای بازداشت رزا پارکس، زن سیاهپوســتی بود که با بلند نشدن از روی صندلی یک اتوبــوس عمومی برای یک سفیدپوســت زندانی شد.
مارتین لوتر کینگ و رهبری جنبش حقوق مدنی
نام مارتین لوتر کینگ با جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا گره خورده است. این جنبش، در سال 1955 میلادی در پی بازداشت رزا پارکس، زن سیاهپوستی به راه افتاد که از روی صندلی مخصوص سفیدپوستان در اتوبوس شهری مونتگومری بلند نشده بود.
بازداشت رزا پارکس منجر به جنبشی شد که با بایکوت کردن اتوبوسهای مونتگمری شروع شد. یک سال بعد، دادگاه منطقه ای در ایالات متحده آمریکا جداسازی اتوبوسهای مونتگمری را لغو کرد.
بدنبال این موفقیت، کینگ در سال 1957میلادی سازمانی به نام «کنفرانس رهبری مسیحی‌های جنوب» را تشکیل داد. این سازمان، پرهیز از خشونت را به عنوان مرام اصلی برای مقابله با نژادپرستی به کار گرفت.
کینگ به همراه دیگر مبارزان آمریکایی آفریقایی اهداف مشخصی را دنبال می کردند، از جمله مبارزه با جداسازی سفیدپوستان و سیاهپوستان در مکان‌های عمومی مثل رستوران، اتوبوس، مدارس.
تعهد مارتین لوتر کینگ به عدم توسل به خشونت و تلاش صلح‌جویانه برای رسیدن به برابری، باعث شد تظاهرات آرامی که او سازمان داد بر جامعه آمریکا تأثیر واقعی بگذارد و مارتین لوتر کینگ سهم بزرگی در موفقیت جنبش حقوق مدنی داشته باشد.
در طول ســال های 1960 مارتین لوتر کینگ، رهبر سیاســی سیاهپوســتان به شــمار می رفت و با نفوذ و سخنوری که داشــت به راحتی می توانست جمعیت های میلیــون نفــری از آزادیخواهــان و برابری طلبان را به خیابان های شهرهای بزرگ آمریکا بکشاند. او بارها طی تظاهرات هــای صلح آمیز در آلابامــا، فلوریدا و جورجیا دستگیر شد و بارها از ســوی نژادپرستان افراطی مورد تهدید و حتی سوقصد قرار گرفت.
کینگ در ســال 1963 هنگامی که در زندان محبوس بود نامه ای از زندان شهر بیرمینگهام خطاب به هواداران و همه آزادیخواهان جهان نوشــت و پایه های معنوی و فلسفی جنبش حقوق مدنی را تبیین کرد.
او در بخشی از این نامه تاریخی می نویسد: «تاريخ چيزی نيست مگر داســتان طولانی و دردآور اين تجربــه که آزادی هرگز داوطلبانه از ســوی ســتمگران داده نمی شود، بلکه اين آزادی را ستمکشــان بايد خود بستانند..سالهاست که می شــنويم به ما می گويند، «صبر داشته باشيد». گوش همه ما سياهان از اين «صبر» پر شده است. اين «صبر» تقريبا هميشه به معنی »هرگز» بوده است.»
مارتین لوتر کینگ در سال 1963 به‌عنوان مرد سال ازسوی مجله تایم برگزیده شد و در سال 1964 به‌عنوان جوان‌ترین فرد در جهان جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
او در مبارزات خود علیه بی‌عدالتی و برای دفاع از شیوه ضدخشونت مهاتما گاندی الهام گرفته بود. او در سال 1959 میلادی ضمن سفر به هندوستان با گاندی دیدار کرد و درباره روشهای مسالمت‌آمیز مبارزه با او صحبت کرد.
مارتین لوتر کینگ و سخنرانی من رویایی دارم
28 اوت 1963 مارتیــن لوترکینــگ معروفتریــن ســخنرانی خود را به نام «رویایی دارم» در پارک ملی واشــنگتن دی ســی انجام داد که می تــوان گفت این سخنرانی، مهمترین ســخنرانی تاریخ معاصر آمریکا به شــمار می آید. وی در مقابل 250 هزار نفر از هوادارانش او مشهورترین سخنرانی خود را که با جمله «من رویایی دارم» آغاز می شد، انجام داد.
او درباره آرزوی خود ســخن گفت، آرزوی فرارســیدن روزی که مردم طبق مرام و آرمان خویش زندگی کنند و تحقق مســاوات و برابری انسان ها را به چشم ببینند. این ســخنرانی پس از نیم قرن، هنوز پرشور و خواندنی اســت. لوترکینگ در بخشــی از ســخنانش خطاب به سیاه پوستان گفت: «یکصد ســال پیش، یک شــهروند شــهیر آمریکایی (لینکلن) که ما امروز زیر ســایه نمادین او ایســتاده ایم، اعلامیه آزادی بردگان را امضا کرد. ایــن فرمان پربار، همچون فانوس دریایی، امیــدی در دل میلیون ها برده سیاه پوســت افکند کــه در آتش بی امــان بیدادگری می سوختند. سپیده مسرت ِ بخشی بود که پایان شب بلند بردگیشــان را نوید می داد. امروز، یکصد سال از آن روز می گذرد، اما هنوز سیاهپوســتان آزاد نیستند. برخی ها، از هــواداران حقوق مدنی می پرســند، «چه وقت راضی خواهید شد؟»
ما تا روزی که سیاهپوســتان، قربانی وحشت غیرقابل بیــان و بیرحمــی پلیس اند نمی توانیم راضی شــویم. تا روزی که تن ِ های خســته از ســفر ما، نتواند بستری در مســافرخانه های شــاهراه ها و هتل های شهرها پیدا کند، نمی توانیم راضی باشــیم. تا روزی که شــخصیت و احتــرام فرزنــدان ما به ســادگی با تابلوهــای «ویژه سفیدپوستان» زایل می شود، نمی توانیم راضی باشیم. تا روزی که سیاهپوســتان می سی سی پی حق رای ندارند و سیاهپوســتان نیویورک نماینده ای ندارند که به او رای دهند، نمی توانیم راضی باشــیم. نه! نه، ما راضی نیستیم و راضی نخواهیم شــد، مگر آنکه عدالت مانند آبشــار و راستکاری چون رودی پرخروش جاری شود.»
لوترکینگ در ادامه این ســخنرانی می گوید: «رویای من این است؛ روزی فرزندان برده ها و برده داران پیشین بر فراز تپه ِ های ســرخ جورجیا کنار هم سر میز برادری خواهند نشســت. رویای من این اســت؛ سرانجام روزی ایالتی مانند می سی ســی پی، ایالتی کــه در آتش بیداد می ســوزد، در آتش تعدی می ســوزد، به واحه آزادی و عدالت بدل خواهد شد. رویای من این است؛ چهار فرزند کوچکم روزی در کشوری زندگی خواهند کرد که آنها را نه به سبب رنگ پوســت، که با درونمایه شخصیتشان داوری خواهند کرد.
آری من امروز رویایی دارم! این امید ماســت. این باوری است که با خود به جنوب می بریــم. با این باور مــا خواهیم توانســت از کوه های ناامیدی سنگ امید بتراشیم. با این باور خواهیم توانست هیاهوی ناسازگاری کشــورمان را به همنوایی زیبایی از برادری بدل کنیم. با این باور خواهیم توانست با هم کار کنیــم، با هم دعــا کنیم، با هم مبــارزه کنیم، با هم به زندان رویم، با هم از آزادی دفاع کنیم، مطمئن از اینکه سرانجام روز آزادیمان فراخواهد رسید...«
در نتیجه اقدامات سیاســی و مدنی کینگ، در نهایت در سال 1964 پرزیدنت لیندون جانسون قانون تاریخی حقوق مدنی (Act Rights Civil ) را امضا کرد، قانونی که تبعیض در استخدام، تعیین محل سکونت مردم و کنترل سایر جنبه های زندگی را ممنوع ساخت.
لوتر کینگ در مراســم امضای این قانون و حضور یافت. در سال 1965 جانسون قانون حقوق رای دادن Act Rights) Voting ) را نیز امضا کرده و این حق برای سیاهان سراسر آمریکا به رسمیت شناخته شــد.
آنچه ساختار نابرابر حقوقی و الگوی تبعیض آمیز سیاست آمریکا را در سالهای پس از جنگ جهانی دوم شکل می داد، تاب و تحمل شخصیتی نظیــر مارتین لوتــر کینگ و قیام و طغیــان میلیون ها سیاهپوســت را نداشت. در کشــوری که رییس جمهور دمکراتش را تحمل نمی کند، بدیهی اســت که مبارزی چون کینک بایستی حذف شود.
سخنرانی 17 دقیقه ای «رویایی دارم» که مارتین لوتر کینگ در گردهمایی بزرگ طرفداران تساوی حقوق سیاه پوستان و سفیدپوستان در سال 1963 میلادی ایراد کرد بی شک یکی مهمترین و مشهورترین سخنرانی‌ها در تاریخ آمریکا به‌شمار می‌آید.
مارتین لوتر کینگ موفقیت های فراوان داشت. برخی از مهمترین دستیافتهای او عبارت است از:
- طرفداری از اعتراضات آرام طی اعتصاب رفتگران شهر ممفیس
- رهبری تحریم شرکت اتوبوسرانی شهر مونتگمری آلاباما
- سخنرانی معروف «رؤیایی در سر دارم»
- نقش اساسی او در شکل گیری کنفرانس رهبری مسیحیان جنوب در سال 1957 که دفاع از حقوق مدنی و عدم توسل به خشونت را تبلیغ می کرد.
دستاوردهای قانونی مبارزات مارتین لوتر کینگ
مارتین لوتر کینگ در سال ۱۹۶۳ به‌عنوان مرد سال ازسوی مجله تایم برگزیده شد. اوج فعالیت‌های مبارزاتی مارتین لوتر کینگ در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی و برای تصویب قانون حقوق مدنی لایحه حقوق مدنی ۱۹۶۴ بود که تبعیض بر اساس نژاد رنگ، دین، جنسیت، یا ملیت را در ایالات متحده آمریکا غیرقانونی کرد.
تلاشهای مارتین لوتر کینگ طی زندگی کوتاهش برای دستیابی به حقوق برابر، منجر به وضع چند قانون علیه نژادپرستی در ایالات متحده آمریکا شد.
1- قانون حقوق مدنی 1964 که هر گونه تبعیض براساس «نژاد، رنگ پوست، مذهب، یا ملیت» در امور استخدامی و حضور در اماکن عمومی را ممنوع اعلام می‌کرد.
2- قانون حق رای 1965 که حق رای دادن را احیا و محافظت می‌کرد.
3- قانون خدمات مهاجرتی و تابعیت در سال 1965 که به‌طرز چشمگیری منجر به مهاجرت غیراروپایی‌ها به ایالات متحده آمریکا شد.
4- قانون معاملات مسکن منصفانه در سال 1968 که هرگونه تبعیض در معاملات خرید، فروش یا اجاره مسکن را ممنوع اعلام می‌کرد
ترور مارتین لوتر کینگ
مارتین لوتر کینگ در 4 آوریل 1968 در بالکن بیرون اتاق هتل خود در ممفیس، ایالت تنسی، توسط جیمز ارل ری مورد سوء قصد قرار گرفت.
مارتین لوتر کینگ در زمان مرگش 39 سال داشت و برای حمایت از رفتگران ممفیس به این شهر رفته بود. رفتگران به خاطر افزایش دستمزد و بهبود شرایط کار اعتصاب کرده بودند.
مرگ غم انگیز و قابل پیش بینی مارتین لوترکینگ جونیور، کشیش سیاهپوست هیجان و تاسف زیادی را در ایاالت متحده و سراسر جهان ایجاد کرد و موجب بروز شورش هایی در گروه های سیاهپوستان در شهرهای بزرگ آمریکا شد که توسط ماموران پلیس و گارد ملی با خشونت هرچه تمامتر سرکوب شدند.
هر چند مارتین لوتر کینگ در سال 1968 کشته شد، اما تلاشهای او طی زندگی کوتاهش برای دستیابی به حقوق برابر برای همه نژادها، دستیافت هایی بزرگ به همراه داشت. عدم توسل به خشونت، افزایش طرفداران او و اعتقاد قلبی وی به اینکه انسان ها می توانند در صلح و صفا در کنار یکدیگر زندگی کنند، سهمی بزرگ در پیشبرد حقوق مدنی در این دوران پرتلاطم تاریخ شد.
لینک کوتاه https://b2n.ir/296713
دیدگاه