ممکن است برای بسیاری از زنان این سوال مطرح باشد که نشانههای HIV در زنان چه تفاوتی با نشانههای HIV در مردان دارد؟ در پاسخ به این سوال می توان گفت، بسیاری از علائم HIV برای مردان و زنان یکسان است، اما برخی از نشانههای ابتلا به ویروس HIV به دلیل سیستم بدنی متفاوت زنان و مردان میان آنها متفاوت است.
نشانه های ویروس HIV در زنان
1- علائم اولیه HIV
در هفتههای اولیه پس از آلوده شدن به ویروس HIV، افراد مبتلا ممکن است هیچ نشانهای از خود بروز ندهند و این البته غیرعادی نیست. برخی از افراد ممکن است علائم خفیفِ آنفلوآنزا مانند داشته باشند از جمله:
- تب
- سردرد
- کمبود انرژی
اغلب این علائم در عرض چند هفته از بین میروند. در بعضی موارد، ممکن است 10 سال طول بکشد تا علائم شدید این بیماری پدیدار شود.
2- پدیدار شدن راش و زخم روی پوست
اکثر افراد مبتلا به HIV مشکلات پوستی دارند. راش شایعترین علامت HIV است. در فرد مبتلا به HIV، پوست ممکن است در مواجهه با مواد تحریککننده و نور خورشید بسیار حساس و آسیبپذیر باشد. راش ممکن است به شکل یک لکهی مسطح قرمز با جوشهای کوچک ظاهر شود و پوست ممکن است پوسته پوسته شود.
زخمها یا ضایعات ممکن است بر روی پوست، دهان، اندام تناسلی و مقعد ایجاد شود و درمان آنها ممکن است دشوار باشد. افراد مبتلا به HIV نیز در معرض خطر پدیدار شدن تبخال و ابتلا به زونا هستند. با داروی مناسب میتوان از شدت مشکلات پوستی کم کرد.
3- تورم غدد
ما گرههای لنفی را در سراسر بدنمان داریم، از جمله گردن، پشت سر، زیر بغل و کشالهی ران. گرههای لنفاوی ما به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن، با ذخیرهسازی سلولهای ایمنی بدن و فیلتر کردن مواد مضر از عفونت جلوگیری میکنند. در هنگام اینکه عفونت اچآیوی شروع به گسترش میکند، سیستم ایمنی بدن نیز فعالتر میشود. نتیجه این است که غدد لنفاوی بزرگ میشوند و معمولا به عنوان غدد متورم شناخته میشوند. این اتفاق اغلب یکی از نخستین نشانههای اچآیوی است. در افراد مبتلا به اچآیوی، تورم غدد ممکن است چند ماه طول بکشد.
4- عفونت
HIV سبب میشود که برای سیستم ایمنی بدن مبارزه با میکروبها سختتر باشد، بنابراین عفونتهای فرصتطلبآسانتر میتوانند تاثیر خود را بگذارند.
برخی از این عفونتها عبارتند از پنومونی (سینهپهلو)، سل و هپاتیت C. افراد مبتلا به HIV بیشتر از سایرین مستعد ابتلا به عفونتهای پوست، چشمها، ریهها، کلیهها، دستگاه گوارش و مغز هستند. همچنین درمان بیماریهای شایعی مانند آنفولانزا ممکن است در آنها بسیار مشکل باشد.
رعایت نکات احتیاطی، از جمله شستشوی مکرر دستها و مصرف داروهای HIV میتواند به جلوگیری از برخی از این بیماریها و عوارض آنها کمک کند.
5- تب و عرق ریختن شبانه
افراد مبتلا به HIV ممکن است دورههای طولانی مدت تب پایین را تجربه کنند. درجه حرارت بین ۹۹.۸ درجه فارنهایت و ۱۰۰.۸ درجه فارنهایت (۳۷.۶ درجه سانتیگراد و ۳۸.۲ درجهسانتیگراد) به عنوان تب پایین در نظر گرفته میشود. هنگامیکه چیزی اشتباه است، بدن شما تب میکند، اما علت آن همیشه آشکار نیست. از آنجایی که این تب پایین است، کسانی که از ابتلای خود به HIV اطلاعی ندارند، ممکن است این علائم را نادیده بگیرند. گاهی اوقات عرقهای شبانه که میتواند در خواب تداخل ایجاد کند ممکن است با تب همراه باشد.
6- تغییرات دوران قاعدگی
زنان مبتلا به HIV میتوانند تغییراتی را در چرخهی قاعدگی خود تجربه کنند. دورهی شما ممکن است سبکتر یا سنگینتر از حد معمول باشد، یا ممکن است یک ماه اصلا دورهی قاعدگی را نداشته باشید. ممکن است علائم شدید قبل از قاعدگی نیز داشته باشید.
7- عفونتهای باکتریایی و قارچی
عفونتهای باکتریایی و قارچی ممکن است در زنان مبتلا به HIV رایج باشد. درمان این عفونتها در آنها ممکن است دشوارتر باشد.
8- عفونتهای منتقله از راه جنسی
HIV همچنین خطر ابتلا به عفونتهای منتقله از راه جنسی را افزایش میدهد، از جمله:
1- کلامیدیا
2- تریکومونیازیس
3- عفونت گونوره
4 ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) که میتواند منجر به بروز زگیلهای تناسلی یا حتی سرطان دهانهی رحم شود.
5- اگر تبخال تناسلی دارید، ممکن است بدتر شود و مکررا اتفاق بیفتد. همچنین بدن شما ممکن است نسبت به روشهای درمان تبخال نیز واکنشی نشان ندهد.
9- بیماری التهابی لگن
PID نوعی عفونت است که در رحم، لولههای فالوپ و تخمدانها رخ میدهد. درمان PID در زنان مبتلا به HIV ممکن است سختتر باشد. همچنین علائم این بیماری ممکن است بیشتر از حد معمول طول بکشد یا مدام عود کند.
10- علائم پیشرفتهی HIV & AIDS
با پیشرفت HIV، علائم میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- اسهال
- تهوع و استفراغ
- کاهش وزن
- سردرد شدید
- درد مفاصل
- دردهای عضلانی
- تنگی نفس
- سرفهی مزمن
- مشکل بلع
در مراحل بعد، HIV میتواند منجر به موارد زیر شود:
- از دست دادن حافظهی کوتاه مدت
- روانآشفتگی
- کما
پیشرفتهترین مرحله ابتلا به HIV، نشانگان اکتسابی کمبود ایمنی (ایدز) نامیده میشود.
در این مرحله، سیستم ایمنی به شدت به خطر میافتد و مبارزه با عفونت به طور فزایندهای سخت میشود. برخی از سرطانها نشانهی انتقال از HIV به ایدز هستند. اینها سرطانهای تعریفکنندهی ایدز نام دارند و شامل سارکوم کاپوزی و لنفوم غیر هوچکین میشود. آنها همچنین سرطان دهانه رحم را شامل میشوند که مخصوص زنان است.
دیدگاه