هایمنکتومی: تمام آنچه باید در مورد جراحی پرده بکارت بدانید

هایمنکتومی

هایمنکتومی، یک روش جراحی است که در آن یک سوراخ در پرده بکارت ایجاد می شود. این اغلب زمانی استفاده می شود که فردی پرده بکارت به طور غیر طبیعی ضخیم، منفصل یا به شکل دیگری مانع از جریان قاعدگی شود (پرده بکارت بدون سوراخ).

هنگامی که پرده بکارت فقط یک دهانه کوچک دارد (پرده بکارت ریز سوراخ)، از جراحی می توان برای کاهش درد و ناراحتی استفاده کرد.

هدف از هایمنکتومی

پرده بکارت غشایی است در نزدیکی دهانه واژن. هنگامی که به طور معمول تشکیل می شود، نازک است و به راحتی می توان آن را "شکست". برای تسهیل قاعدگی طبیعی، قبل از شروع اولین قاعدگی فرد، باید یک سوراخ در پرده بکارت ایجاد شود.

در بیشتر موارد، به طور طبیعی یک سوراخ در پرده بکارت از طریق یکی از چندین فعالیت عادی در زندگی یک فرد جوان ایجاد می شود. استفاده از تامپون، خودارضایی و آمیزش واژینال رایج ترین روش هایی است که پرده بکارت را از بین می برد. در موارد دیگر، فعالیت های بدنی با شدت بالا مانند ورزش یا دو و میدانی ممکن است به پاره شدن پرده بکارت کمک کند.

هر گونه آسیب یا تروما به آن ناحیه نیز می تواند غشاء را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است باعث مشکلات اضافی مانند موارد مرتبط با بافت اسکار شود.

برخی افراد با پرده بکارت به دنیا می آیند که به راحتی پاره نمی شود. اگر فردی دارای پرده بکارت غیرطبیعی ضخیم یا سفت باشد، ممکن است سوراخ مورد نیاز برای جریان آزادانه پساب قاعدگی ایجاد نشود.

همچنین ممکن است افراد با پرده بکارت بدون سوراخ به دنیا بیایند که دهانه واژن را کاملاً مسدود می کند یا پرده بکارت جدا شده که در آن نواری از بافت مانع از جدا شدن کامل پرده برای ایجاد دهانه مناسب می شود.

یک فرد همچنین می تواند با پرده بکارت ریز سوراخ به دنیا بیاید که در آن دهانه ایجاد می شود، اما بسیار کوچک است.

اغلب، یک بیماری مادرزادی که باعث ایجاد پرده بکارت بدون سوراخ می شود، در بدو تولد تشخیص داده می شود. با این حال، همیشه اینطور نیست و این وضعیت ممکن است تا زمانی که فرد شروع به قاعدگی کند، آشکار نشود.

پرده بکارت دست نخورده می تواند استفاده از تامپون یا مقاربت واژینال بدون درد را برای فرد دشوار (اگر نه غیرممکن) کند.

علائم دیگری که ممکن است فرد مبتلا به بیماری که پرده بکارت را تحت تاثیر قرار می دهد تجربه کند عبارتند از:

• آمنوره (بدون پریود)

• کمر درد و/یا درد لگن

• علائم گوارشی مانند حالت تهوع، نفخ، و یبوست یا اسهال

• ادرار دردناک یا ناتوانی در دفع ادرار

اگر مشخص شود که فردی دارای بیماری است که بر پرده بکارت تأثیر می گذارد، معمولاً جراحی لازم است.

در حالی که هایمنکتومی یک روش جراحی جزئی در نظر گرفته می شود، هر جراحی با خطراتی همراه است. تیم مراقبت های بهداشتی شما قبل از انجام این روش، این خطرات را با شما بررسی خواهند کرد. اگر سؤالی دارید یا خطرات آن را درک نمی کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید و نگرانی های خود را در میان بگذارید.

بیهوشی، آرامبخش و سایر اشکال دارو را دریافت خواهید کرد. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما احتمالاً در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید، حتی ویتامین‌ها یا مکمل‌ها، سؤال خواهند کرد تا مطمئن شوند که تحت تأثیر داروهای مورد نیاز برای جراحی قرار نخواهند گرفت.

اگر شرایط سلامتی خاص دیگری دارید، به ویژه آنهایی که بر نحوه لخته شدن خون در بدن شما تأثیر می گذارد، ممکن است لازم باشد اقدامات احتیاطی دیگری را قبل از جراحی انجام دهید.

دستورالعمل های هایمنکتومی

قبل از جراحی

در هفته ها و روزهای منتهی به عمل جراحی، اگر بیمار هستید یا عفونت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم نباشد جراحی خود را به تعویق بیندازید، اما بهتر است در صورت بیماری به آنها اطلاع دهید. بدن شما ممکن است به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز داشته باشد یا ممکن است قبل یا بعد از عمل نیاز به مصرف آنتی بیوتیک داشته باشید.

خود جراحی معمولا کمتر از یک ساعت طول می کشد. با این حال، احتمالاً باید برنامه ریزی کنید که یک ساعت یا بیشتر قبل از برنامه ریزی برای جراحی به بیمارستان برسید و همچنین مدتی پس از بهبودی بمانید.

به شما آرامبخش و بیهوشی داده می شود، به این معنی که به کسی نیاز دارید که شما را همراهی کند.

هنگامی که به بیمارستان می رسید، لباسی به شما داده می شود تا آن را عوض کنید، اما همچنان باید هنگام رفتن به خانه لباس راحتی بپوشید یا به همراه خود داشته باشید.

احتمالاً احساس گیجی و کمی درد خواهید داشت. پوشیدن لباس‌هایی که دکمه یا زیپ ندارند و کفش‌ های راحت، رفتن به حمام و حرکت در اطراف را در دوران نقاهت از عمل برای شما آسان‌تر می‌کند.

تیم مراقبت‌های بهداشتی دستورالعمل‌های خاصی را به شما می‌دهند، اما به طور کلی، بهتر است جواهرات، ساعت‌ها یا سایر پوشیدنی‌های ارزشمند را در خانه بگذارید. اگر کالایی وجود دارد که به ندرت آن را بیرون می آورید، مانند حلقه ازدواج، می توانید این اشیاء با ارزش را نیز به شخصی که شما را برای نگه داری همراهی کرده است، بدهید.

اگر بیهوشی و آرامبخش دریافت می کنید، به شما دستور داده می شود تا چند ساعت قبل از عمل، خوردن یا آشامیدن را متوقف کنید. ممکن است به شما گفته شود که از شب قبل از جراحی کاملاً ناشتا باشید. اگر داروهایی برای مصرف صبحگاه جراحی خود دارید، ممکن است به شما اجازه یک جرعه آب داده شود.

قبل از اینکه جراحی انجام شود، باید به مراقب و کسی که همراه شما است اطلاعاتی که ممکن است لازم شود را بدهید. این اطلاعات شامل می شود:

• هر گونه آلرژی به خصوص حساسیت به دارو های مشخص دارید

• داروهایی که مصرف می کنید، چه دارو های با نسخه و چه دارو هایی که بدون نسخه مصرف می کنید، مثل گیاهان دارویی، قطره چشم، استروئید ها و حتی کرم ها

• مشکلات و سوابق پزشکی که با بی هوش کننده و بی حس کننده ها داشته اید

• سوابق پزشکی مربوط به هر گونه لخته خونی یا مشکلات دیگر به خون

• جراحی های قبلی که بر روی شما انجام شده است

• مشکلات و مسائل دیگر پزشکی

مراقبت بعد از عمل در خانه

طبیعتا بعد از عمل هایمنکتومی نیاز است که مراقبت خود باشید و به نکات زیر عمل کنید. همچنین توصیه های پزشک نیز باید رعایت شوند:

• ممکن است به شما پماد یا کمر موضعی داده شود که باید از آن استفاده کنید

• استفاده از قرص ها و دارو های مسکن بعد از انجام عمل جراحی ممکن است تجویز شود

• می توانید قرص ها یا دارو های مسکن بدون نسخه برای کاهش درد استفاده کنید

• به هیچ وجه از آسپرین استفاده نکنید چرا که رقیق کنده خون است و باعث خون ریزی می شود

• در طول دوره بهبود از داشتن رابطه جنسی خود داری کنید مگر اینکه پزشک مجوز دهد.

• از تامپون یا دوش زنانه استفاده نکنید

• همان عادت غذایی همیشگی را داشته باشید

• برای جلوگیری از تورم از یخ استفاده کنید

• تا چند روز پس از انجام عمل جراحی، و هر روز دو تا سه بار در وان آب گرم دراز بکشید یا دوش آب گرم بگیرید

• تا چند روز بعد از عمل جراحی، اجسام سنگین و بیشتر از 2 کیلوگرم بلند نکنید مگر اینکه به شما مجوز این کار داده شود

عوارض هایمنکتومی

عوارض بعد از هایمنکتومی بسیار نادر است. به بیماران توصیه می شود در موارد زیر فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشند:

• تب 102 درجه دارند.

• ترشح غیر طبیعی واژن سبز رنگ وجود دارد. مقدار کمی مایل به زرد، قهوه ای یا قرمز طبیعی است، زیرا ممکن است کمی خونریزی بعد از پرده برداری وجود داشته باشد.

• بیمار دچار گرفتگی شدید، بثورات پوستی یا احساس ضعف می شود.

• بعد از عمل پرده برداری، ادرار خونی یا خونریزی زیاد وجود دارد.