ازدواج در هند: یک سنت قدیمی با آداب و رسوم شگفت انگیز

آداب و رسوم ازدواج در هند

ازدواج در هند یک رویداد مهم و تشریفاتی است که با رسوم و آداب و رسوم زیادی همراه است. این رسوم و آداب و رسوم بسته به منطقه، دین و مذهب زوجین متفاوت است.

مراحل ازدواج در هند

عروسی در هند معمولاً شامل سه مرحله اصلی است:

مرحله خواستگاری: در این مرحله، خانواده داماد به خانواده عروس مراجعه می کنند و خواستگاری می کنند. اگر خانواده عروس موافقت کند، یک تاریخ برای مراسم رسمی خواستگاری تعیین می شود. در این مراسم، خانواده داماد هدایایی را به خانواده عروس ارائه می دهند و توافق رسمی بر سر ازدواج حاصل می شود.

مرحله نامزدی: در این مرحله، خانواده عروس و داماد توافق نامه ای را امضا می کنند که جزئیات مراسم عروسی را مشخص می کند. این قرارداد شامل تاریخ مراسم، مکان مراسم، هزینه های مراسم و سایر جزئیات است.

مرحله عروسی: این مرحله مهمترین و طولانی ترین مرحله ازدواج است. مراسم عروسی معمولاً چند روز طول می کشد و شامل طیف گسترده ای از رسوم و آداب و رسوم است. برخی از رسوم رایج عروسی در هند عبارتند از:

آیین بله گفتن: در این آیین، عروس و داماد در حضور خانواده و دوستان خود به یکدیگر قول وفاداری می دهند.

آیین حلقه گل: در این آیین، عروس و داماد حلقه های گل خود را با یکدیگر عوض می کنند. این حلقه ها نمادی از عشق و تعهد بین آنها هستند.

آیین آتش مقدس: در این آیین، عروس و داماد دست در دست هم در مقابل آتش مقدس می ایستند. این مراسم نمادی از اتحاد آنها و پیوند آنها با یکدیگر است.

آیین ساهاپتی: در این آیین، عروس و داماد با هم در یک تار میله می نشینند. این مراسم نمادی از اتحاد و تعادل بین آنها است.

لباس عروسی در هند

لباس عروسی در هند معمولاً یک ساری قرمز است که با طلادوزی های زیبا تزئین شده است. رنگ قرمز در فرهنگ هندو نمادی از خوش شانسی و باروری است. عروس همچنین از جواهرات فراوانی استفاده می کند، از جمله گردنبند، گوشواره، حلقه، النگو و دستبند.

رنگ قرمز در فرهنگ هندو سمبل و نماد تعهد به زندگی، معنویت و باروری است. حتی برای شانس و اقبال بیشتر با استفاده از پودری به نام kumkuma خال قرمزی روی پیشانی عروس کشیده می شود.

هدایای عروسی در هند

خانواده داماد به خانواده عروس هدایایی را ارائه می دهند، از جمله طلا، جواهرات، لباس و سایر هدایای نقدی. این هدایا نمادی از عشق و احترام داماد به عروس و خانواده اش است.

عروسی در هند یک رویداد پرهزینه است و ممکن است چند سال طول بکشد تا خانواده ها برای آن آماده شوند. با این حال، این یک جشن مهم و خاطره انگیز است که برای همیشه در قلب زوجین و خانواده های آنها باقی خواهد ماند.

دیگر رسوم ازدواج در هند

مِهِندی

مهندی  (در زبان هندی به معنای حنا) یکی از اصلی ترین و مهم ترین رسم و رسوم ازدواج در هند است و شاید بتوان آن را معادل مراسم حنابندان در ایران دانست. در مراسم مهندی تنها زنان هر دو خانواده حق شرکت دارند و رسمی بسیار باشکوه و رنگارنگ است. در این مراسم دست ها و پاهای عروس با حنا زینت داده می شود و نقش و نگارهایی بسیار هنرمندانه و زیبا کشیده می شود. این مراسم نشانه پیوند عروس با شوهر آینده اش است و جالب است بدانید که پس از این مراسم، تا زمان ازدواج چیزی نمی خورند تا پاک و مطهر باقی بمانند.

مراسم هَلدی

یکی دیگر از رسم و رسوم ازدواج در هند مراسم هلدی است. عروس و داماد صبح روزی که قرار است ازدواج کنند باید در مراسم هلدی شرکت کنند. در این مراسم خانواده های دو طرف دور هم جمع می شوند و روی عروس و داماد ترکیبی از آب، روغن و زردچوبه می ریزند! در واقع این ترکیب روی سر و صورت و لباس های عروس و داماد مالیده می شود و باور هندی ها بر این است که این کار باعث تبرک و خوشبختی زوج می شود. شاید در فرهنگ ما زردچوبه جایگاه بالایی نداشته باشد اما در فرهنگ هندی این پودر معطر و رنگی یکی از بخش های جدایی ناپذیر آشپزی و زندگی آن هاست و خواص درمانی بسیار خوبی هم برای پوست دارد.

مَنداپ

مراسم اصلی ازدواج در هند در حجله ای به نام منداپ برگزار می شود. جایگاه عروس و داماد با استفاده از گل های تازه و رنگارنگ، تور، پارچه های ساتن رنگی و ریسه های رنگی تزئین می شود و جلوه ای بسیار تماشایی پیدا می کند. جایگاه عروس و داماد طبق آداب ازدواج در هند صبح روز عروسی باید آماده شود.

گردنبند مانگالسوترا

شاید رد و بدل کردن حلقه ازدواج در اکثر فرهنگ ها نشانه تعهد و پایبندی زوج به یکدیگر باشد. اما در فرهنگ هندی گردنبندی به نام مانگالسوترا این وظیفه را بر عهده دارد. البته امروزه زوج های هندی از حلقه هم استفاده می کنند اما دختر و پسری که کاملا سنتی و طبق آدام و رسوم ازدواج در هند با یکدیگر ازدواج می کنند از این گردنبند استفاده می کنند. مانگالسوترا گردنبندی با دو نگین و آویز است و توسط شوهر به گردن زن انداخته می شود. این گردنبند حکم همان حلقه ازدواج را دارد و زن تا زمان مرگ شوهرش باید آن را به گردن داشته باشد.

جهیزیه (دوری) در هند

جهیزیه در ابتدا هدایا و پیشکش‌هایی بود که به دختران در زمان ترک خانه پدری و ورود به‏ خانه همسر اه دا می‏شد ولی متأسفانه امروزه تبدیل به امری مزاحم و ناهنجار شده است که بازتاب آن دخترکشی و سقط‏ جنین، خودکشی، سوزاندن عروس و موارد دیگری که باعث هتک حرمت دختران هندی است، می ‏باشد.

مسأله جهیزیه در میان کاست‌های مختلف و شهرها و روستاها به صورت یک مشکل اجتماعی جدی مطرح است که قوانین ازدواج پسر و دختر با کاست خود یا بالاتر و پایین ‏تر مورد سوءاستفاده واقع شده است این قوانین انتخاب همسر را محدود می ‏کند؛ مضافاً به اینکه پسر بصورت یک هدف با ارزش ‏تری نسبت به دختر در این جوامع تجلی می‏ کند و عامل اصلی در این میان جهیزیه است یعنی دادن اجناس و کالاهای مادی و پول نقد و طلا به خانواده پسر در زمان عقد ازدواج و حتی در مناسبت‌های مختلف بعد از ازدواج هم ادامه دارد و در بعضی جوامع تا آخر عمر.

جهیزیه شاید بزرگترین عامل فشاری باشد که ستم ‏کشیدگی زنان در هند و سایر نقاط شبه ‏قاره را تشدید می‏ کند. این سنت که در آغاز به منظور کمک به زندگی دختران که وارث خانواده محسوب نمی‏ شدند بنا نهاده شد، اینک به عامل ورشکستگی خانواده ‏ها و ستم‏‌کشیدگی زنان بدل شده است. از لحظ ه‏ای که یک دختر به دنیا می‏ آید، خانواده‏اش می‏ دانند که سال ها و حتی نسل‌ها باید بهای ازدواج و جهیزیه‏ اش را بپردازند.

و همین عمل موجب قتل نوزادان دختر و سقط جنین دختر می‏ شود. اگر دختر زنده بماند، خانواده‏اش با اعتقاد به اینکه جز خرج برایشان فایده‏ای ندارد و باید روزی او را تحویل خانواده شوهر بدهند با او مثل یک سربار رفتار می‏ کنند و نسبت به برادرانش غذای کمتری به او می‏ دهند و توجهی به سلامتش ندارند. بعد هم خانواده داماد فکر می‏ کنند به خاطر اینکه بار اضافی ورود یک زن به خانواده ‏شان را پذیرفته ‏اند، باید پول کلانی به آن ها داده شود.

رسم جهیزیه در هند بدین قرار است که خانواده داماد بر اساس موقعیت اجتماعی، وابستگی طبقاتی، و موقعیت اقتصادی و تحصیلی خود از خانواده دختر تقاضاهایی مبنی بر دریافت وسایل زندگی می‏ کند. خانواده عروس بایستی در هنگام نامزدی با این تقاضا موافقت کنند. مقدار جهیزیه قبل از ازدواج بین طرفین توافق می‏ شود.

این جهیزیه شامل طلا، ماشین، وسایل الکترونیکی، وسایل زندگی، فرش، مسکن و پول نقد است و میزان آن بستگی به وضعیت خانواده عروس از لحاظ طبقه و امکانات مالی دارد. هم‏ اکنون خانواده ‏های عروس در مورد یک وسیله نقلیه از دوچرخه تا ماشین آخرین مدل خارجی و در مورد مسکن نیز از منازل اجاره‏ای تا منازل ویلایی در اروپا به داماد هدیه می‏ کنند و این دو مسئله بسیار حایز اهمیت است.

از آنجا که اکثر جامعه هند در فقر به سر می‏ برند، بسیاری از دختران جوانی که والدین خویش را در موقعیت ناگواری می ‏بینند، به منظور رها کردن والدین خویش از مشکلات اقتصادی یا دست به خودکشی می‏ زنند و یا راهی مراکز فحشاء می‏ شوند. در بسیاری از موارد، پس از اینکه زوجین تشکیل خانواده می‏ دهند، خانواده عروس موفق نمی ‏شود به خاطر مشکلات اقتصادی، به وعده ‏های خود در مورد تهیه جهیزیه عمل کند. در نتیجه خانواده داماد اذیت و آزار عروس را شروع می‏ کند و بدین طریق سعی می‏ کند که خانواده عروس را تحت فشار قرار دهد تا به وعده‏ های خود عمل کند.

در مورد جهیزیه نیز همانند مراسم عروسی سطح خانواده میزان جهیزیه را تعیین می‏ کند و تعداد آن از حداقل شروع می‏ شود. در این مورد نیز، به ذکر نمونه ‏ای می ‏پردازیم. حدود هشت سال پیش دختر مهاراجه جیپور در ایالت راجستان واقع در غرب هند ازدواج کرد و پدرش علاوه بر کلیه وسایل زندگی، وسیله نقلیه، منازل و زمین‌های متعدد، 190 کیلو نیز طلا به وی داد. دولت هند بعدها میزان موجودی طلای مهاراجه مزبور را 2961 کیلوگرم اعلام داشت!

در حقیقت جهیزیه، امروزه بعنوان یک هدیه برای ابراز محبت و عشق نیست بلکه حقی است برای خانواده پسر در قبال بزرگ کردن پسر و کسب تحصیلات به اضافه مخارج ازدواج و کالاها و وسایل زندگی.