برای پاسخ دادن به این سوال باید با خود روراست باشید. از خودتان سوال هایی بکنید و پاسخ های صادقانه ای به آنها بدهید. در ادامه سوالاتی را بیان می کنیم که با پاسخ دادن با آنها میزان طفره روی از کار، برایتان مشخص می شود.
آیا انجام این تکلیف به نفع من است؟
اگر انجام این تکلیف به نفع شما نیست، با به تعویق انداختن آن مرتکب پشت گوش اندازی نمی شوید. شاید فرد دیگری بنا به دلیلی، می خواهد شما این کار را انجام دهید یا آن فرد فکر می کند که انجام این کار به نفع شماست. به هر حال هیچ یک از این عوامل الزاما به این معنا نیست که انجام این تکلیف از نظر شما هم هدف خوبی است. پس دلایل خوبی بیابید که نشان دهند این کار به نفع شماست. اگر تردید دارید و نمی توانید روی چیزی انگشت بگذارید، یک تحلیل «سود-زیان» روی موضوع انجام دهید. وقتی چنین تحلیلی را انجام می دهید، دو گزینه را مشخص می کنید: یک گزینه برای انجام تکلیف و یک گزینه برای عدم انجام آن. آنگاه مشخص می کنید که آن تکلیف کدامیک از منافع شما را تامین می کند.
تحلیل «سود-زیان»
برای مثال: گزینه مورد نظر من این است که ورزش کنم، یا نه. به این ترتیب من دو گزینه پیش رو دارم.
گزینه ۱: روزی ۳۰ دقیقه شنا کنم.
گزینه ۲: به جای شنا کردن در تختخواب دراز بکشم.
حالا مشخص می کنم که شنا کردن کدامیک از منافع مرا تامین می کند.
نفعی که تامین می شود: حفظ سلامتی من.
بنابراین هنگام بررسی این واقعیت که انجام کار مورد نظر به نفع شماست یا نه، نتایج کوتاه مدت و بلند مدت را با هم در نظر بگیرید. اگر باز هم در تصمیم گیری مردد بودید از خودتان سوال کنید که اگر دوست یا خویشاوندی عینا همان اطلاعاتی را که خودتان از فرم تحلیل سود-زیان به دست آوردید، در اختیارتان بگذارد چه توصیه ای به او می کنید.
اگر من در مورد ارجحیت شنا کردن بر خوابیدن در تختخواب، تردید داشتم و دوستی از من می پرسید در شرایط مشابه چه باید بکند، بی تردید به او توصیه می کردم اگر به حفظ سلامتی خود علاقه مند است، شنا کند.
چه موقع آن تکلیف را انجام بدهم که به نفعم باشد؟
وقتی برایتان مسلم شد که انجام آن تکلیف به نفع شماست، قدم بعدی مشخص کردن زمانی است که قصد دارید دست به کار شوید. در اکثر موارد پاسخ مناسب به این سوال «همین الآن» است. هر چند که در دنیای پرمشغله ما که هر کدام کارهای زیادی به عهده داریم، اقدام فوری همیشه هم منطقی نیست. عاقلانه این است که یک جدول زمانبندی تهیه کنید و به کمک آن مشخص کنید چه کارهایی را می خواهید انجام دهید و چه زمانی را می خواهید برای آنها در نظر بگیرید. این جدول، به خصوص وقتی به نفع شماست و کاربرد زیادی دارد که کاری را هفته ای چند بار و احتمالا در زمان های مختلف انجام می دهید.
چه موقع به تعویق انداختن کار موجه است؟
پیدا کردن راهی برای فرق گذاشتن میان دلایل موجه و ناموجه به تعویق انداختن زمانی که برای شروع کار تعیین کرده اید، اهمیت زیادی دارد. زمانی که به عقب انداختن زمان شروع کاری همراه با دلایل موجه باشد، نشان می دهد که شما آگاهانه و خردمندانه وظیفه ای را به تعویق می اندازید و در حقیقت طفره روی نمی کنید.
دلایل موجه آگاهانه و منطقی به تعویق انداختن یک تکلیف کدامند؟
۱- بیماری و کسالت جسمی
وقتی بیمار هستید، از نیروی بدنی و توانایی ذهنی لازم برای تمرکز بر کاری که در دست دارید، برخوردار نیستید. در واقع، اگر در حال بیماری کاری را آغاز کنید، امکان دارد بیماری تان تشدید شود. بنابراین اگر فکر می کنید به خاطر بیماری در شرایطی نیستید که کاری را آغاز کنید، به تعویق انداختن کار تا بعد از بهبودی، قابل توجیه است.
۲- اختلال هیجانی/عاطفی
اگر به خاطر مساله ای دچار اختلال هیجانی/عاطفی هستید که به کاری که پیش رو دارید مربوط نمی شود، بعید است بتوانید به اندازه کافی روی آن وظیفه تمرکز کنید. مگر اینکه کاری ساده و بی نیاز از تمرکز زیاد باشد. بنابراین اگر به خاطر از دست دادن یک رابطه دوستی مهم افسرده هستید و کاری که انجام آن به نفع شماست کار پیچیده ای است، به تعویق انداختن کار تا زمان برطرف شدن افسردگی کاملا قابل توجیه است.
از آن طرف اگر انجام آن تکلیف قابل تعویق و طفره رفتن نباشد، معقول این است که:
- از کس دیگری بخواهید برای انجام آن کار به شما کمک کند.
- از آن فرد بخواهید در صورت امکان آن کار را به جای شما انجام دهد.
- با افراد دیگری که در آن مساله درگیر یا ذی نفع هستند، مذاکره کنید و مهلت دیگری برای انجام آن کار تعیین کنید.
سایر آشفتگی های هیجانی که دلایل موجهی برای تعویق کار هستند، عبارتند از: اضطراب، عصبانیت غیرعادی، احساس گناه، شرمساری، حسادت بیمارگونه، آزردگی و رشک بردن ناسالم و غیر طبیعی.
۳- فقدان مهارت
گاهی پیش می آید کاری که انجام آن به نفع شماست نیازمند مهارتی است که شما فاقد آن هستید. در چنین مواردی کاملا منطقی است که کار را تا کسب مهارت لازم به تعویق بیاندازید. طبیعی است در صورتی که در کسب مهارت، کوتاهی و تاخیر کنید، از انجام آن کار طفره رفته اید.
۴- عدم اطلاع
گاهی نمی توانید کاری را که به نفع شماست شروع کنید زیرا اطلاعات مهمی را که برای شروع کار حیاتی است، در اختیار ندارید.
برای مثال فردی برای صرفه جویی در هزینه هایش تصمیم می گیرد به جای اینکه ماشین چمن زنی اش را به دست تعمیرکار بسپارد، شخصا این کار را انجام دهد. این شخص مهارت لازم برای تعمیر دستگاه را داشت اما دستورالعمل راه اندازی دستگاه را که برای انجام صحیح کار به آن نیاز داشت، گم کرده بود. تصمیم او برای تعویق کار تا به دست آوردن نسخه دیگری از دستورالعمل دلیل موجهی برای تاخیر در انجام کار بود و پشت گوش اندازی به حساب نمی آمد.
۵- قرار گرفتن در شرایط بحرانی
آخرین دلیل موجه برای تعویق کاری که زمانی را برای انجام آن تعیین کرده اید، رو به رو شدن با یک بحران ناگهانی و پیش بینی نشده در زندگی است. به زبان ساده اگر با خودتان قرار گذاشته اید که ساعت ۹ صبح روز جمعه، کار روی یک مقاله را شروع کنید و ساعت ۸:۵۵ تلفن منزلتان زتگ می زند و خبر می دهد که حال مادرتان وخیم است و به بیمارستان منتقل شده است، کاملا واضح است که کنار گذاشتن مقاله و رفتن به بیمارستان در اسرع وقت، پشت گوش اندازی نیست. در واقع اگر مطالعه مقاله را ترجیح دهید غیر منتظره رفتار کرده اید!
دیدگاه