پست و کور دندان روشی برای احیای دندان است که باید بدانید

پست و کور دندان چیست؟

پُست و کور دندان (Post and Core) یا کلاهک و میله، یکی از روش­‌های ترمیم دندان است که در دندانپزشکی برای بیماران زیادی انجام می‌­شود. در صورتی که پس از عصب­ کشی مقدار زیادی از تاج دندان از بین برود، از روکشی به نام پست و کور دندان جهت ترمیم دندان استفاده می شود.

پُست میله ای است که در داخل مجرای ریشه دندان قرار می گیرد و بار کور یا هسته دندان بر روی آن قرار می گیرد. کور یا هسته مواد ترمیمی است که برای بازسازی ساختار از دست رفته دندان استفاده می شود و دندان را کامل می کند تا روکش پشتیبانی مناسبی داشته باشد.

چه زمانی درمان روکش با پست و کور انتخاب می شود؟

دو فاکتور در انتخاب روش درمان روکش با پست و کور اثر می گذارد:

۱.نوع دندان (اینکه دندان قدامی است یا خلفی)
۲.مقدار نسج تاجی باقیمانده از دندان (که مهم ترین فاکتور تعیین کننده ی روش درمان می باشد).

در عصب کشی دندان، بخشی از ساختار دندان و پالپ برداشته می شود و دندان پاکسازی می شود. پالپ حاوی رگهای خونی، بافت همبند و عصب است که در عصب کشی تمامی این بخشها خارج می شوند.

گاهی اوقات آسیبی که دندان دیده گسترده است و دندانپزشک به ناچار بخش زیادی از دندان را برمی دارد بنابراین ساختار باقی مانده ممکن است درحدی نباشد که بتواند فشارهای شدید فک را متحمل شود بدون این که صدمه ببیند.

در این موارد پست و کور اجرا می شود تا دندان تقویت شده و بتواند روکش را نگه دارد و بخش از دست رفته بازسازی شود. بازسازی دندان بدون تقویت پی بی فایده است به همین علت با پست و کور، در واقع پایه تقویت می شود.

در چه شرایطی پس از عصب کشی نیاز به پست و کور است؟

معمولا توصیه می شود اگر بیش از ۵۰ درصد ساختار اصلی دندان از دست رفته است، از این روش برای تقویت آن استفاده شود. در این موارد، پست به صورت مکانیکی کور و روکش را نگه می دارد.

در مواردی که ساختار باقی مانده دندان به حدی است که بتواند روکش را نگه دارد، نباید پست و کور انجام شود.

انواع پست و کور دندان چیست؟

دو نوع درمان پست و کور وجود دارد:

• پست و کور پیش ساخته (آماده)
• پست و کور سفارشی (پس از قالب گیری، در آزمایشگاه ساخته می شود و ممکن است چند پایه باشد)

چگونه دندان با پست و کور ترمیم می شود؟

دندانپزشک تصمیم می گیرد چه نوع پست و کور برای شما مناسب تر است. این تصمیم گیری بر مبنای شدت و گستردگی آسیب دیدگی دندان صورت می گیرد.

به طور کلی برای ترمیم دندان با پست و کور پیش ساخته، معمولا فقط یک جلسه مراجعه کافی است اما در مورد پست و کور سفارشی، باید دو جلسه مراجعه کنید.

برای انجام پست و کور، ابتدا دندان عصب کشی می شود. برای عصب کشی باید سوراخی در تاج ایجاد شود تا به داخل دندان دسترسی باشد. تمامی محفظه پالپ و ریشه دندان به طور کامل تخلیه می شوند و با کمک ابزاری به نام فایل، دیواره ها نیز تراشیده و تمیز می شوند. پس از ضد عفونی و پاکسازی کامل داخل دندان، پست در داخل ریشه قرار داده شده و چسبانده می شود. سپس دندان با مواد پر کننده مخصوصی، پر می شود. در نهایت دندان شکل دهی می شود و آماده روکش می گردد.

در این مرحله دندان قالب گیری می شود تا روکش برای آن ساخته شود. پس از آماده شدن روکش، مجددا به دندانپزشک مراجعه می کنید تا روکش به دندانتان چسبانده شود.

جنس پست و کور چیست؟

برای پست یا میله ای که در داخل ریشه دندان قرار می گیرد، ممکن است از استیل، کامپوزیت، تیتانیوم، آلیاژ تیتانیوم و یا طلا استفاده شود.

جنس کور که برای بازسازی دندان استفاده می شود همان مواد پر کننده دندان است مانند آمالگام (مواد نقره ای رنگی که بیشتر برای پر کردن دندانهای عقبی استفاده می شود)، رزین کامپوزیت و یونومر شیشه.

پست و کور بهتر است یا ایمپلنت دندان؟

همیشه تلاش دندانپزشکان بر این است که تا جایی که می شود، دندان طبیعی نجات داده شود چرا که هیچ چیزی مثل دندان خودتان نمی شود. دندان طبیعی مقاومت خوبی دارد، عوارضی ایجاد نمی کند، هزینه خاصی ندارد، نیازی به جراحی تهاجمی ندارد و دردسری برایتان به وجود نمی آورد مگر این که از آن خوب مراقبت نکنید. از طرفی همه مراقبتهایی که باید از دندان خود بکنید، از ایمپلنت هم باید بکنید.

با این حال گاهی اوقات علیرغم همه تلاشها، دندان به قدری آسیب دیده است که ناچار به کشیدن آن هستید. در این موارد ایمپلنت دندان اولین توصیه دندانپزشکان است چرا که کاملا محکم و مقاوم است و طول عمر خوبی دارد.

مزایا و معایب پست و کور دندان

مزیت روکش دندان با پست و کور

مزیت روکش دندان با تکنیک پست و کور آن است که در صورت نیاز به تعویض روکش، ساخت روکش جایگزین بدون نیاز به خروج پست امکان پذیر است. مزیت دیگر آن این است که می توان برای روکش مسیر نشست و برخاستی متفاوت از مسیر نشست و برخاست انتخابی پست و کور برگزید. این مسئله در دندان های پایه ی بریج چند واحدی مفید و کاربردی است.

معایب روکش دندان با پست و کور

استفاده از روکش دندان با پست و کور معایبی نیز دارد. قرار دادن پست نیازمند مراحل کاری بیشتری است. پست می تواند درمان مجدد دندان را مشکل یا غیر ممکن کند. آماده سازی دندان برای قرار دادن پست، مستلزم حذف نسج دندانی بیشتری است.
بنابراین دندانپزشک شما باید در مرحله ی ارائه ی طرح درمان برای دندان اندو (درمان ریشه) شده میزان استحکام نسج دندانی باقیمانده را در نظر بگیرد.