کری و مشکلات شنوایی | علل مشکلات شنوایی | درمان کاهش شنوایی

کری چیست؟

ناشنوایی (کری) ممکن است خفیف، متوسط، یا مفرط باشد.

افراد مبتلا به کری خفیف برای شنیدن صداها، به خصوص صدای تکلم افراد در محیط - های شلوغ، کمی دچار اشکال می شوند. مبتلایان به کری متوسط، بدون استفاده از سمعک دچار اشکال شنوایی هستند. افراد مبتلا به کری شدید، حتی با سمعک باید از لب خوانی استفاده کنند. در اشخاص دچار کری مفرط، درک اصوات تکلمی فقط بالب خوانی امکان پذیر است.

کری می تواند موجب اشکال در برقراری ارتباط شود و این افراد در خطر انزوای جسمی و اجتماعی قرار دارند. در افراد دچار کری کامل یا ناشنوایی نسبی خطر بروز حوادث بیشتر است زیرا ممکن است این افراد صداهای هشدار دهنده و آژیرها را نشنوند.

با این حال، شایع ترین علت کاهش شنوایی ، افزایش سن است وسه چهارم افراد ناشنوا، بالای ۶۰ سال سن دارند. از سن ۴۰ سالگی میزان مردان مبتلا به ناشنوایی یا کم شنوایی بیشتر از زنان است. در افراد بالای ۸۰ سال، میزان زنان مبتلا به ناشنوایی، یا کم شنوایی بیشتر از مردان است. علت این مسأله افزایش احتمال ناشنوایی در زنان نیست بلکه علت، آن است که احتمال طولانی تر بودن عمر زنان بیشتر است.

علل مشکلات شنوایی

کاهش شنوایی ممکن است در نتیجه آسیب یا گسیختگی هر قسمت از دستگاه شنوایی ایجاد شود. علل کاهش شنوایی از مسدود شدن مجرای گوش با سرومن ( واکس داخل گوش) تا تغییرات ناشی از افزایش سن در سلول های حسی حلزون، یا آسیب مغزی متغیر هستند.

علل شایع ناشنوایی در بزرگسالان عبارتنداز پیرگوشی (کاهش شنوایی ناشی از افزایش سن، عوارض دارویی، نوروم آکوستیک و بیماری منیر.

علل شایع ناشنوایی در کودکان عبارتنداز اختلالات ارثی، عفونت طی دوران بارداری، مادر، مننژیت، ضربه سر و گوش چسبناک.

علل موقتی شایعی که موجب کاهش شنوایی می شوند عبارتند از وجود رومن( واکس) در گوش، عفونت ، گوش چسبناک و وجود جسم خارجی در گوش.
سروصدا و کاهش شنوایی

تماس بیش از حد با سرو صدا، از علل مهم نوع خاصی از کاهش شنوایی است که تا ۵۰٪ از افراد ناشنوا به این علت دچار ناشنوایی می شوند.

اگرچه غالبا گوش دادن به موسیقی با صدای بلند (نظیر استفاده از هدفون و دستگاه پخش mp3 ) را عامل این نوع ناشنوایی دانسته اند، صدای ناشی از تراکتور ( در کودکان کشاورزان) ، سر و صدای حاصل از هواپیما، حتی استفاده از تلفن بی سیم می توانند موجب ناشنوایی شوند. واکسیناسیون بر ضد عفونت ها و اجتناب از سر و صدای بلند خطر ناشنوایی را کاهش می دهند. خارج کردن واکسن یا اجسام خارجی داخل گوش و درمان عفونت ها و گوش چسبناک به بهبود شنوایی کمک می کنند. استفاده از سمعک و در بعضی از افراد کاشت حلزون منجر به بهبود شنوایی می شود.
کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی ( SSHL، کری ناگهانی)

کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی (Sudden Sensorineural Hearing Loss SSHL) یاکری ناگهانی می تواند به صورت کاملا" ناگهانی و یا تا ۳ روز ایجاد شود و اورژانس پزشکی به شمار می آید. افراد مبتلا باید فورا به پزشک مراجعه کنند تا به وسیله تست شنوایی مشخص شود که آیا به کری ناگهانی دچار شده اند یا نه؟

چنان چه حداقل ۳۰ دسی بل کاهش در سه فرکانس مرتبط با یکدیگر موجود بود، کری ناگهانی (SSHL) تشخیص داده می شود. دسی بل (decibel) مقیاسی برای تعیین سطح صدا است. سطح ۳۰ دسی بل، نصف حد صدای مکالمه ی عادی است. فرکانس (تواتر) راه دیگر اندازه گیری صدا است. فرکانس ها، امواج صوتی را اندازه گیری میکنند و کمک می نمایند تا مشخص شود چه عاملی، یک صدا را از صدای دیگر متفاوت می سازد.

در هر ۹ نفر از ۱۰ نفر فرد مبتلا به SSHL ، فقط یک گوش مبتلا می شود.

بسیاری از افراد هنگامی که صبح، از خواب بیدار می شوند. متوجه ناشنوایی خود می شوند و تعداد کمی از افراد در زمان استفاده از گوش، مثلا هنگام گوش کردن به صدای تلفن به ناشنوا شدن خود پی می برند. عده ای دیگر بلافاصله قبل از ناشنوا شدن، صدایی شبیه به «پوپ» می شنوند.

افراد مبتلا به کری ناگهانی اغلب دچار گیجی یا زنگ زدن گوش ، یا هر دو می شوند. بعضی از مبتلایان بدون مداخله پزشکی، اغلب ظرف ۳ روز به طور کامل بهبود می یابند که به آن بهبود خود به خود گفته می شود. بقیه به آهستگی و طی ۱ تا ۲ هفته بهبود پیدا می کنند. اگر چه احتمال بهبود خوب تا عالی وجود دارد، در ۱۵٪ از مبتلایان به SSHL کاهش شنوایی با گذشت زمان بدتر می شود.

هر سال حدود ۴۰۰۰ مورد جدید SSHL در ایالات متحده روی می دهد. این نوع ناشنوایی ممکن است در هر فردی ایجاد شود ولی بنابر دلایل ناشناخته غالبا" در ۳۰ تا ۶۰ سالگی روی می دهد.
علل و تشخیص کری ناگهانی

اگر چه بیش از ۱۰۰ علت برای کری ناگهانی وجود دارد به ندرت می توان به طور دقیق یک علت اختصاصی برای آن تشخیص داد. تنها حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران مبتلا به SSHL از عامل ناشنوایی خود آگاهی دارند. به طور معمول، تشخیص بر اساس سابقه پزشکی بیمار صورت می گیرد.

علل احتمالی کری ناگهانی عبارتنداز:

1- بیماری های عفونی

2- ضربه، مانند ضربه به سر

3- رشد غیر طبیعی بافت

4- بیماری های ایمونولوژیک مثل سندرم کوگان

5- علل سمی، مثل مارگزیدگی

6- داروهای موثر بر شنوایی ( داروهایی که موجب صدمه گوش می شوند)

7- مشکلات گردش خون

8- علل عصبی، مانند اسکلروز مولتیپل (MS)

9 - در ارتباط با بیماری هایی مثل بیماری منیر(meniere)

درمان کاهش شنوایی

بیماران مبتلا به SSHL باید بلا فاصله به وسیله پزشک بررسی شوند. پزشکان معتقدند امداد پزشکی سریع به این بیماران، شانس بهبود را افزایش می دهد. درمان های مختلفی برای SSHL به کار می رود ولی هنوز مشخص نشده است که در هر مورد، کدان درمان، بهترین است. در صورت تشخیص علت اختصاصی، ممکن است انتی۔ بیوتیک تجویز شود و یا پزشک توصیه کند که بیمار هر نوع داروی مصرفی را که می تواند موجب تحریک یا آسیب گوش شود قطع نماید.

متداول ترین درمان SSHL ، به ویژه در موارد با علت ناشناخته، استفاده از استروئیدها است. استروییدها معمولا" در بسیاری از بیماری ها و غالبا" برای کاهش التهاب تورم و کمک به بدن برای مبارزه با بیماری تجویز می شوند. استروییدها به بعضی از افراد مبتلا به SSHL که دچار اختلالات موثر بر دستگاه ایمنی هم هستند کمک می کنند.

روش دیگری که به بعضی از بیماران کمک می کند، استفاده از رژیم کم نمک است. پژوهشگران معتقدند که این روش به مبتلایان به SSHL که دچار بیماری منیر (اختلال شنوایی همراه با اختلال تعادلی) هم هستند کمک می کند.