اگر شریک زندگی شما خانواده خود را در اولویت قرار دهد چه کاری می توانید انجام دهید؟

شما هرگز کسی را به طور کامل نمی شناسید مگر اینکه رابطه او با خانواده اش را ببینید. در واقع، برخی از افراد والدین خود را بر شریک زندگی خود و حتی فرزندان خود ترجیح می دهند. اگر در چنین شرایطی قرار گرفتید چه باید بکنید؟

شریک زندگی من خانواده اش را در اولویت قرار می دهد. بدون توجه به مشکل یا شرایط، آنها باید قبل از هر تصمیمی از والدین خود بپرسند.

معمولاً وقتی رابطه خود را با شریک زندگی مان رسمی می کنیم و زندگی مشترک را شروع می کنیم، خودمان را به او متعهد می کنیم نه خانواده اش. متأسفانه، این اغلب فقط یک تفکر آرزویی است. در واقع، همه ما میراثی از چهره های خانوادگی داریم که حتی بدون نیاز به حضور در آنجا، ما را تعیین می کنند.

به عبارت دیگر، اغلب لازم نیست که والدین یا خواهر و برادر شریک زندگی در خانه زوج حضور داشته باشند. آنها با نظرات، استدلال و دستورات نامرئی خود که به شریک ادامه می دهند، قابل مشاهده هستند. توانایی یک شریک برای فاصله گرفتن از این ریشه ها مترادف با بلوغ و رفاه است.

وقتی این اتفاق نمی افتد و یک شریک به قرار دادن خانواده خود بر شریک یا فرزندان خود ادامه می دهد، شکاف های بزرگی در رابطه ظاهر می شود.

اگر شریک زندگی شما خانواده خود را در اولویت قرار دهد، چه کاری می توانید انجام دهید؟

داشتن یک توپ کریستالی برای پیش بینی آینده بسیار خوب است. چون وقتی با کسی رابطه شروع می‌کنید، همیشه متوجه چیزهای خاصی نمی‌شوید. حتی اگر این کار را انجام دهید، تمایل دارید فیلتر طلایی ایده آل سازی را اضافه کنید. به عبارت دیگر، شما فقط نقاط مثبت شریک زندگی خود را می بینید.

با این حال، پس از مدتی، ممکن است متوجه شوید که آشنایی آنها با خانواده نشان از وابستگی بیش از حد دارد. ممکن است به دلیل این واقعیت که برای شریک زندگی شما، والدین آنها همیشه در اولویت هستند. بدیهی است که مواقعی وجود دارد که باید چنین باشد، اما زمانی که امری ثابت و دائمی باشد، زنگ‌های هشدار شروع به زنگ زدن می‌کنند.

در این شرایط چه کاری می توانید انجام دهید؟ بیایید دریابیم.

1. ارتباط قاطعانه: نیازهای من، اولویت های شما

وقتی شریک زندگی شما خانواده اش را در اولویت قرار می دهد، آخرین کاری که باید انجام دهید این است که سکوت کنید. در واقع، سکوت در زمانی که منتظر تغییر آنها هستید بی‌اثر خواهد بود و توصیه نمی‌شود. شما باید از ارتباط قاطعانه و همدلانه استفاده کنید.

وضعیت را آرام و واضح بیان کنید. همیشه سعی کنید مثال های عینی بیاورید و توضیح دهید که در مواجهه با واکنش ها یا رفتارهای آنها چه احساسی دارید. از ایراد اتهام بپرهیزید. این در مورد افشای واقعیت است.

یک گفتگوی همدلانه را تشویق کنید تا مشخص شود به چه چیزی نیاز دارید و از شریک زندگی خود چه انتظاری دارید. (از شما انتظار دارم که از من حمایت کنید، می خواهم زمانی که به شما نیاز دارم آنجا باشید، می خواهم در اولویت باشم و در زندگی شما نقش دوم را بازی نکنم).

به احتمال زیاد شریک زندگی شما حتی از رفتار خود آگاه نیست. برای آنها، اولویت دادن به خانواده ممکن است یک عادت باشد، کاری که همیشه انجام داده اند. باید به آنها نشان دهید که این نوع رفتار به رابطه شما آسیب می رساند.

2. از اینکه زمان بیشتری را با خانواده خود نمی گذرانند احساس گناه می کنند

یکی از دلایلی که شریک زندگی شما خانواده خود را در اولویت قرار می دهد می تواند این باشد که از صرف نکردن زمان بیشتری با آنها احساس گناه می کند. وقتی فردی بیش از حد به والدین خود وابسته است، قطع کردن "بند ناف عاطفی" برای او بسیار دشوار است. با این حال، آنها باید درک کنند که رهبری زندگی خود و داشتن شریکی که آنها را در اولویت قرار می دهند به این معنی نیست که آنها کمتر والدین خود را دوست دارند.

آنها باید تمرینی از درون نگری و بلوغ را انجام دهند. آنها باید بدانند که کیفیت هر رابطه معمولاً به توانایی اعضای آن در ایجاد روابط سالم بستگی دارد.

دانشگاه کمبریج (بریتانیا) تحقیقی را انجام داد که ادعا می کند حمایت دوستان و خانواده یک حمایت عاطفی و روانی خوب است. ولی با این حال روابط اجتماعی در درجه دوم اهمیت قرار دارند، در حالی که پیوند زوجین در اولویت است.

3. حفظ حریم خصوصی برابر با احترام است: به اشتراک گذاری جزئیات با خانواده ممنوع است

ممکن است متوجه شوید که شریک زندگی شما اطلاعات خصوصی را با خانواده خود به اشتراک می گذارد. به عنوان مثال، صحبت ها، مشکلات، بحث ها، اهداف کوتاه مدت و بلند مدت و غیره شما. در واقع، بسیاری از چیزهایی که از نزدیک با آنها در میان می گذارید ممکن است به گوش والدین و خواهر و برادرشان برسد.

تقریباً بدون اینکه بدانید چگونه این اتفاق افتاده است، افرادی که هیچ ارتباطی با رابطه شما ندارند، در نهایت نظر خود را بیان می کنند و حتی برای شریک زندگی شما تصمیم می گیرند. برای آنها، ممکن است این امری عادی باشد زیرا آنها همیشه این کار را انجام داده اند. با این حال، شما نباید آن را تحمل کنید.

هنگامی که شریک زندگی شما خانواده خود را در اولویت قرار می دهد، معمولاً مسائل خصوصی به طور عمومی پخش می شود. این مانعی است که هرگز نباید از آن عبور کرد، واقعیتی که باید آن را روشن کنید.

4. از رنجش بپرهیزید: مرزها را تعیین کنید و تغییرات را آشکار کنید

اگر شریک زندگی شما روابط بسیار نزدیکی با خانواده خود داشته باشد، ممکن است در خانه خود احساس غریبی کنید زیرا به نظر نمی رسد با آن تناسب داشته باشید.

با این اوصاف، باید از احساس کینه یا نفرت نسبت به همسر خود اجتناب کنید. در واقع، انجام این کار وضعیت را حتی بدتر می کند.

در عوض، یک چشم انداز سازنده به کار ببرید، دیدگاهی که با آن سعی کنید شریک خود را در مورد معنای داشتن یک رابطه و حفظ تعهد واقعی دوباره آموزش دهید. برای انجام این کار، باید مرزها را تعیین کنید و تغییراتی را پیشنهاد دهید:

• به این واقعیت احترام بگذارید که خانواده (هم خانواده آنها و هم خانواده شما) مهم است، اما شما باید همیشه اولویت یکدیگر باشید. اولویت بودن یعنی اینکه بدانی چگونه عشق بورزی.
• هر مشکلی بین شما دو نفر وجود دارد را حل کنید. دخالت اشخاص ثالث ممنوع است.
• توافق کنید و دیدارهای خانوادگی را محدود کنید. آنها نباید بدون اعلام قبلی ظاهر شوند و فرض کنند که شما همیشه در دسترس هستید.
• قبل از اینکه دیگران را درگیر کنید، باید هر نیاز، خواسته یا نگرانی را به عنوان یک زوج به اشتراک بگذارید.

5. دیر یا زود مجبور می شوند آنچه را که می خواهند انتخاب کنند

در برخی موارد، آنها باید تصمیم بگیرند. بدیهی است که نباید آنها را مجبور کرد که بین شما و خانواده‌شان یکی را انتخاب کنند، اما باید درک کنند که برخی چیزها به سادگی مجاز نیستند. به عنوان مثال، اگر دوران بدی را پشت سر می گذارید، اگر همسرتان تمام روز را با والدین خود بگذراند، با مهربانی به او نگاه نمی کنید.

همچنین قابل درک نیست که هر لحظه از هر روز نیازها و خواسته های والدین خود را به عنوان یک زوج در مقابل شما قرار دهند. اگر اینطور باشد، ممکن است باید تصمیمی گرفته شود، زیرا، حتی اگر بخواهید، نمی‌توانید به این شکل به زندگی خود ادامه دهید.

عدم بلوغ در مسائل عاطفی آسیب می زند و دلبستگی بیش از حد به والدین در بزرگسالی باعث ایجاد پیوندهایی می شود که محکوم به رنج و شکست هستند.

در نهایت، باید بر اهمیت ارتباط قاطعانه، همدلی و ایجاد مرزها برای غلبه بر این وضعیت تأکید کنیم. اگر شریک زندگی شما با هر یک از این اقدامات مشکل دارد، درمان می تواند به او کمک کند تا بهتر ارتباط برقرار کند و حد و مرزهایی را تعیین کند.