دبیر کل اسبق ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: پولهای کثیف و عجیب و غریبی از ناحیه مواد مخدر در کشور پولشویی میشود و به تخریب کشور مشغول است.
علی هاشمی در بخشی از گفتوگوی خود با ایلنا افزود: یکی از حلقه های مفقوده بسیار جدی در حوزه مواد مخدر، پولشویی است. یک مقطعی دکتر رحمانی فضلی بحق به این موضوع ورود کرد. ایشان اسم نبرد و بنده هم اسم نمیبرم.
در همین حد میگویم که در بررسیها روی ثروت یکی از قاچاقچیهای بینالمللی دستگیر شده مواد مخدر مشخص شد که مقداری از پول وی بهسمت بعضی نمایندههای مجلس رسوخ کرده بود. متأسفانه ایشان را مجبور کردند حرف خود را پس بگیرد، ولی این موضوع صحت دارد و وجود دارد.
مافیای مواد مخدر با یک میلیارد تومان در بعضی از شهرهای کوچک میتواند فردی را وارد مجلس کند. وی ادامه داد: باید حتماً مکانیزمی قانونمند پیشبینی گردد. اولین کنفرانس بینالمللی مبارزه با پولشویی را بنده با کمک جناب آقای خاتمی رئیس جمهوری وقت در ایران برگزار کردیم. این کنفرانس در سال 1383 برگزار شد و در مراسم افتتاحیه آن هم مرحوم آیتالله هاشمی شاهرودی سخنرانی کردند. الان هم معتقدم اگر هزینه منفعت کنیم راهی جز پیوستن به این کنوانسیون نداریم. هرچند در کوتاه مدت مشکلاتی خواهیم داشت ولی برای درازمدت یکی از اقدامات اساسی برای جلوگیری از ورود پولهای کثیف به سیستم خواهد بود. هاشمی ادامه داد: مشخص است که منشأ این پول جای دیگری است. اگر بحث پولشویی در کشور جدی گرفته شود کمک شایانی به مبارزه با مواد مخدر خواهد شد. این دو ارتباط مستقیمی با هم دارند. در سال۸۲ یا۸۳ یک گرم هروئین افغانستان در ایران یک دلار بود، اما تا به اروپا برسد بین صد تا ۱۲۰ دلار ارزش افزوده پیدا میکرد. بنابراین باید جلوی این مسیر گرفته شود.
دبیر کل پیشین ستاد مبارزه با مواد مخدر توضیح داد: یک مقطعی سرویس اطلاعاتی انگلستان از طریق منابع اش به منابع سرویس اطلاعاتی ما پیام داد حالا که شما با شترهایتان برای ما مواد مخدر میفرستید! ما هم بزودی از طریق هواپیما برای شما مواد مخدر صنعتی ارسال میکنیم. آن موقع ما اطلاع جامع درباره مواد مخدر صنعتی نداشتیم. بنابراین چندان این پیام را جدی نگرفتیم. تا اینکه بین سالهای 81 و 82 نشانههایی از ورود مواد مخدر صنعتی دیده شد.اتفاقاً اولین محموله را هم پلیس فرودگاه کشف و ضبط کرد.
وی افزود: البته من نمیخواهم بگویم که ورود مواد مخدر صنعتی به کشور کار انگلیسیها بوده؛ ولی چنین تهدیدی را داشتیم. مسألهای که مهمتر از اینگونه تهدیدهاست، فراهم کردن زمینه برای تولید و رشد مواد مخدر صنعتی در دولت آقای دکتر احمدینژاد است. من دو ماه بعد از دولت احمدینژاد هم همچنان در سمت دبیرکلی ستاد مواد مخدر بودم؛ و علیرغم هشدارهایی که بهعنوان دبیر کل ستاد وقت دادم متأسفانه دولت نهم بیتوجهی کرد.
در دوران آقای احمدینژاد مدیریت مواد مخدر بسیار تضعیف شده بود. دبیرخانه استقلال خود را از دست داد و زیر مجموعه وزیر کشور بود. علاوه بر این مشکلات ساختاری، نگاه خاص رئیس دولت هم در این مورد مؤثر بود. یکی از خطاهای استراتژیک ایشان در حوزه مواد مخدر، آمارسازی بود. دوستانی که بعد از من ستاد بودند، تعریف میکردند در جلسهای که با حضور رئیس جمهوری داشتند، ایشان، درباره تعداد معتادان چانه میزد. آقای احمدینژاد، در جلسه با مدیران ستاد مبارزه با مواد مخدر از 400 هزار نفر شروع کردند و گفتند همین را اعلام کنیم و صلوات بفرستیم.تا اینکه آقایان ایشان را متقاعد کردند که کاهش آمار مصرفکنندهها بهشکل دستوری درست نیست و نهایتاً به ۸۰۰ هزار نفر تقلیل دادند.
دیدگاه