آنچه باید در مورد زباله های الکترونیکی خود بدانید

اگر یک یا چند کشو پر از وسایل قدیمی و سیم دارید، تنها نیستید.

دهه‌ها فشار بخش فناوری برای «نوآوری یا مرگ» منجر به فهرستی طولانی از محصولات فناوری خانگی مفید و پر زرق و برق شده است، اما بسیاری از همین دستگاه‌ها نیز تقریباً با همان سرعتی که فناوری جدید ظهور می‌کند، تعویض می شوند.

نتیجه این به اصطلاح منسوخ شدن برنامه ریزی شده، همراه با تعداد محدودی از گزینه ها برای تعمیر دستگاه های قدیمی در طول سال ها، سونامی زباله های الکترونیکی است که به عنوان زباله های الکترونیکی نیز شناخته می شود.

جیم پوکت، مدیر اجرایی، یک گروه نظارت بر زباله های الکترونیکی مستقر در سیاتل، گفت: مردم اکنون انتظار دارند هر سه یا چهار سال یک کامپیوتر جدید و هر دو سال یک تلفن جدید داشته باشند. این کوهی است که به رشد خود ادامه می دهد.

جدیدترین داده های سازمان ملل نشان می دهد که جهان در سال 2019 بالغ بر 53.6 میلیون تن زباله الکترونیکی تولید کرده است و تنها 17.4 درصد از آن بازیافت شده است.

بار و مضرات زباله های الکترونیکی اغلب متوجه زباله های کشورهای در حال توسعه می شود. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده تخمین می زند که "مقدار نامشخصی از وسایل الکترونیکی استفاده شده از ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه ارسال می شود که فاقد ظرفیت نپذیرفتن واردات یا رسیدگی مناسب با این مواد هستند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) سال گذشته هشدار داد که دفع و پردازش زباله‌های الکترونیکی می‌تواند باعث ایجاد طیفی از "تأثیرات نامطلوب بر سلامت کودک" شود، از جمله تغییرات در عملکرد ریه، آسیب DNA و افزایش خطر ابتلا به برخی بیماری‌های مزمن مانند سرطان و بیماری های قلبی عروقی در مراحل بعدی زندگی.

سازمان جهانی بهداشت هشدار داد، علاوه بر این، بیش از 18 میلیون کودک و نوجوان "به طور فعال" در صنعت پردازش غیررسمی زباله های الکترونیکی مشغول هستند. سازمان جهانی بهداشت گفت: کودکان و نوجوانان اغلب برای جستجوی مواد ارزشمندی مانند مس و طلا از میان کوه‌های زباله الکترونیکی استفاده می‌ شوند زیرا دست‌های کوچک آن‌ها نسبت به بزرگسالان ماهرتر است.

پوکت گفت: موضوع زباله های الکترونیکی همه چیز در مورد عدالت زیست محیطی در سطح جهانی است. هدف این است که کشورهای ثروتمند از ریختن زباله ها و فناوری های کثیف خود در کشورهای در حال توسعه جلوگیری کنند.

بحران رو به رشد زیست محیطی اکنون توجه قانونگذاران از اروپا گرفته تا ایالات متحده و همچنین جوامع در کشورهای در حال توسعه را جلب کرده است.

مقامات اتحادیه اروپا ماه گذشته قانون جدیدی را تصویب کردند که بر اساس آن تمام گوشی‌ها و لوازم الکترونیکی باید از یک شارژر استاندارد و با نام تجاری استفاده کنند، با پتانسیل محدود کردن تعداد سیم‌های مختلف که مصرف‌کننده معمولی باید داشته باشد. سه قانونگذار مترقی آمریکایی در نامه ای از ایالات متحده خواستند که از این روش پیروی کند.

سناتورها اد مارکی، الیزابت وارن و برنی سندرز در نامه ای خطاب به وزیر بازرگانی ایالات متحده گفتند که سیاست جدید اتحادیه اروپا «پتانسیل کاهش قابل توجه زباله های الکترونیکی را دارد و به مصرف کنندگانی که از گشتن در کشوهای آشغال پر از شارژرهای درهم خسته شده اند کمک کند تا شارژرهای سازگار را پیدا کنند یا یک مورد جدید بخرید.

با این حال، در حال حاضر، مقررات مربوط به زباله های الکترونیکی عمدتاً در سطح ایالت وجود دارد و نشانه های کمی از حرکت رو به جلو سیاست فدرال در آینده نزدیک مشاهده می شود. در غیاب آن، مسئولیت همچنان بر دوش مصرف کنندگان - و شرکت ها - است تا ابتکار عمل داشته و راه های بهتری برای مقابله با وسایل الکترونیکی قدیمی پیدا کنند.

آنچه مصرف کنندگان و شرکت ها می توانند در مورد آن انجام دهند

زمانی که کوری دهمی در بخش‌های فناوری اطلاعات شرکت‌ها کار می‌کرد، باید می فهمید که با صدها کامپیوتر شرکتی که دیگر به‌روز نیستند، چه کار کند. اکنون، به عنوان مدیر اجرایی غیرانتفاعی بین‌المللی بازیافت الکترونیک پایدار (SERI)، او بخشی از گروهی است که تلاش می‌کند با تقویت همکاری بین دولت، بخش خصوصی و مصرف‌کنندگان، با بحران زباله‌های الکترونیکی مقابله کند.

دهمی گفت: زباله های الکترونیکی نتیجه عدم برنامه ریزی برای محصول در طول چرخه عمر آن است. ما فقط به مشکلی که سال ها پیش ایجاد کرده ایم واکنش نشان می دهیم و بنابراین، اگر می‌خواهیم جلوی این چیزها را بگیریم، باید به این چیزها در زودتر فکر کنیم اینکه چه چیزی را طراحی می‌کنیم و چه چیزی را به عنوان مصرف‌کننده می‌خریم.

برای انجام این کار، SERI استانداردهای گواهینامه خود را برای بازیافت زباله های الکترونیکی معرفی و بر آن نظارت می کند که اطمینان حاصل می کند که تأسیسات به درستی زباله های الکترونیکی را دفع می کنند. همچنین میزبان رویدادهایی برای کسب‌وکارها و سایر ذینفعان است و در کار حمایتی شرکت‌ها و دولت‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد تا رویکردهای پایدارتری برای توسعه الکترونیک اتخاذ کنند.

ما باید راه‌هایی برای استفاده طولانی‌تر از [دستگاه الکترونیکی]، تعمیر و استفاده مجدد از آن بیابیم.

در ماه های اخیر دلایلی برای خوش بینی در این جبهه وجود داشته است. افزایش ضایعات الکترونیکی منجر به افزایش فشار بر تولیدکنندگان برای کاهش محدودیت‌های تعمیر دستگاه‌ها برای افراد و تعمیرگاه‌های مستقل شده است که به عنوان جنبش «حق تعمیر» شناخته می‌شود. رئیس جمهور جو بایدن سال گذشته یک فرمان اجرایی را تصویب کرد که به کمیسیون تجارت فدرال دستور داد قوانینی را صادر کند که شرکت ها را ملزم می کرد تا تعمیرات را مجاز کنند و FTC متعهد شد که محدودیت های تعمیر غیرقانونی را ریشه کن کند.

اکنون تعداد انگشت شماری از شرکت های فناوری ابتکاراتی را برای کمک به تعمیر گجت های قدیمی راه اندازی کرده اند. در اوایل سال جاری، اپل و سامسونگ فروشگاه‌های تعمیر سلف‌سرویس خود را راه‌اندازی کردند و قطعاتی را برای کاربرانی که به دنبال تعمیرات خود برای گوشی‌های هوشمندشان هستند، ارائه می‌کردند. گوگل به طور مشابه قول داده بود قطعات تعمیر گوشی های پیکسل اواخر امسال در دسترس عموم قرار گیرد.