مبدل پوشی | انحراف جنسی مبدل پوشی چیست و چه نشانه هایی دارد؟

اختلال مبدل پوشی عبارت است از تخیلات یا امیال جنسی برای پوشیدن لباس جنس مخالف بعنوان وسیله ای برای انگیختگی که همراه خودارضایی یا مقاربت انجام می گیرد.

مبدل پوشی

اختلال مبدل پوشی جنسی عبارت است از تخیلات یا امیال فرد برای پوشیدن لباس جنس مخالف به عنوان وسیله‌ای برای برانگیخته شدن و اقدام برای خودارضایی یا مقاربت جنسی. مبدل پوشی جنسی معمولا در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود و به شکل خاص در مردان دگرجنس خواه وجود دارد. فرد مبدل پوش تمایل پیدا می‌کند مثل فرد جنس مخالف لباس پوشیده، یک تکه یا چند تکه لباس جنس مخالف را تن می‌کند و سپس به ارضای جنسی خود می‌پردازد.این نوع ارضا محدود به پوشیدن لباس نمی‌شود و ممکن است فرد حالات و رفتار جنس مخالف را هم تقلید کند. در این اختلال فرد به طور کلی هویت خود را متفاوت از جنیستش نمی‌داند و بعد از ارضای جنسی لباس‌ها را بیرون کرده و به هویت خود باز می‌گردد. در یک حالت خاص از مبدل خواهی فرد وقتی به خودش به عنوان جنس مخالف فکر می‌کند، تحریک جنسی می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با انحرافات جنسی کلیک کنید.

این اختلال معمولا از کودکی شروع می‌شود و در همان سنین پایین فرد علاقه زیادی به وسایل و لباس‌های جنس مخالف نشان می‌دهد. این سیر در نوجوانی و بلوغ ادامه پیدا می‌کند و فرد با لباس‌های جنس مخالف احساس لذت پیدا می‌کند. ممکن است فرد در جریان عاشق شدن و شروع رابطه با جنس مخالف، تحریک توسط مبدل خواهی‌اش کاهش پیدا کند یا حذف شود. البته این امر موقتی بوده و در طی جوانی این رفتار در اوج خود قرار خواهد گرفت و هرچه در دوران کودکی و نوجوانی بیشتر لباس‌های زنانه بپوشد و به این کار تشویق و تقویت شود، تمایلش بیشتر می‌شود.

در افرادی که مسن هستند ممکن است این علاقه به پوشیدن لباس‌های جنس مخالف به جای ارضای جنسی منجر به آرامش روانی شود. به طور کلی فردی که به اختلال مبدل پوشی جنسی مبتلا است اغلب به خاطر پیامدها و بازخوردهای منفی دیگران از افسردگی و اضطراب و احساس گناه و شرم رنج می‌برد.

علت این اختلال مشخص نشده است. مشاهده شده است که در دوران کودکی، پیرایش زنانه موجب هیجان می شود که پس از بلوغ، به هیجان جنسی تبدیل می شود. همانطور که شخص بزرگتر می شود و رفتار تکرار می شود و تقویت می شود.

شیوع این اختلال جنسی مشخص نیست. اختلال مبدل پوشی در مردان نادر و در زنان بسیار کمتر دیده شده است.

ملاک‌ های تشخیص اختلال مبدل‌ پوشی

برای اینکه بتوان گفت فردی این اختلال را دارد، نشانه‌های زیر را برای یک مدت طولانی باید داشته باشد:

• فرد مکررا و شدیدا با پوشیدن لباس‌های جنس مخالف و استفاده از زیور آلات آن‌ها تحریک می‌شود. این تحریک هم در خیالپردازی‌های فرد دیده می‌شود هم در امیال و خواسته‌های فرد.

• این نوع رفتار فرد باعث ایجاد پریشانی و اضطراب می‌شود و عملکرد و رابطه جنسی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

• برای تشخیص لازم است نشانه‌های اختلال و مبدل پوشی حداقل به مدت 6 ماه وجود داشته‌باشند و کارکرد اجتماعی، شغلی و تحصیلی فرد را تحت  تأثیر قرار دهند.

ملاک های تشخیص اختلال مبدل پوشی در DSM5

• تحریک جنسی مداوم و قوی به صورت خیال­ پردازی، تمایل یا رفتار جنسی به دلیل استفاده از مبدل ­پوشی در یک دوره حداقل ۶ ماهه.

• این خیال‌پردازی‌ها، امیال جنسی، یا رفتارها موجب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه‌های مهم دیگر عملکرد می‌شوند.

ملاک های تشخیص اختلال مبدل پوشی در سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی ملاک های زیر را برای اختلال مبدل پوشی دارد:

• فرد لباس های جنس مخالف را می پوشد تا ظاهر جنس مخالف را پیدا کند و احساس کند متعلق به آن جنس است.

• مبدل پوشی ارتباط نزدیکی با انگیختگی جنسی دارد. وقتی ارگاسم روی می دهد و انگیختگی جنسی فروکش می کند فرد تمایل قوی برای تعویض لباس های نامتناسبش پیدا می کند.

• فرد به طور مکرر دچار امیال یا تخیلات جنسی عمیق مربوط به فعالیت ها با اشیا غیر عادی می شود.

• فرد بر اساس این امیال غیرعادی عمل می کند یا بر اثر آنها به میزان زیادی دچار ناراحتی می شود.

• رجحان غیرعادی فرد حداقل ۶ ماه دوام یافته است.

راه های درمان اختلال مبدل پوشی

• کنترل خارجی

• کاهش سایق های جنسی

• درمان اختلالات همزمان 

• درمان شناختی-رفتاری

• روان درمانی پویشی

مبدل پوشی به خودی خود نیاز به درمان ندارد اما در صورتی که تبدیل به اختلال شود می‌توان با استفاده از روش‌هایی همچون روانکاوی به ریشه‌یابی و شناسایی علت‌ها و سپس درمان پرداخت. مبدل پوش‌ها گاه به دادگاه فرستاده شده و برای آن‌ها درمان در نظر گرفته می‌شود. هر چند افراد مبدل پوش اغلب به سراغ درمان نمی‌روند و نمی‌خواهند خود را تغییر دهند، اما گروهی آن‌ها خود به دلایلی همچون افسردگی، درگیر شدن با اعتیاد و یا ملال جنسیتی به دنبال درمان می‌روند.

در صورتی که این افراد برای درمان رجوع کنند می‌توانند از خدمات روانشناسان متخصص در حیطه جنسی بهره برده و از انواع درمان‌های شناختی رفتاری، رفتار درمانی، روانکاوی، روان پویشی و ... بهره ببرند. در روش‌های روان درمانی به فرد آموزش داده می‌شود تا محرک جنسی خود را به شکل سازگارانه تغییر دهد و به محرک‌های پذیرفته شده پاسخ جنسی دهد.

روش دیگر ایجاد بیزاری با استفاده از تقویت منفی است.