فیدل کاسترو کیست؟
فیدِل اَلِخاندرو کاسترو روز ملقب به فیدل کاسترو سیاستمدار انقلابی کوبایی و یکی از نمادهای انقلابهای ضد آمریکایی بهشمار میرود که در دوران زمامداری خود در کوبا صنایع و تجارت را ملی کرد و اصلاحات سوسیالیستی را در سراسر جامعه به اجرا درآورد تا یکی از طولانیترین دورههای حکومت یک فرد در جهان را رقم بزند. ریش، سیگار برگ و لباس نظامی سبز زیتونی، نمادهای ماندگار ظاهر وی هستند.
فیدل کاسترو 1926 در خانواده ای مرفه که در کار تجارت شکر و نیشکر بودند به دنیا آمد. خانواده کاسترو درمجموع 9 فرزند داشتند و فیدل نورچشمی این خانواده بود.
او دوران تحصیلاتش را بهصورت خصوصی گذراند و نهایتاً در رشته حقوق از دانشگاه هاوانا فارغ التحصیل شد.
فعالیت سیاسی فیدل کاسترو
کاسترو در 1947 میلادی و در زمان دانشجویی به یک فعال سیاسی تبدیل شد. مهمترین خصلت کاسترو در سالهای جوانی عقاید و نظرات ضد آمریکایی او بود. در همان زمان در اقدام سیاسی تبعیدشدگان دومینیکن برای سرنگونی دیکتاتور دومینیکن به نام رافائل تروجیلو حضوری فعال داشت و سال بعد در شورشهای مناطق و حومه شهر بوگوتا در کلمبیا شرکت کرد.
همکاری کاسترو با چهگوارا
کاسترو که ابتدا در ۱۹۵۳ میلادی بهدلیل مبارزات انقلابیاش به ۱۵ سال زندان محکوم شده بود در ۱۹۵۵ میلادی مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد و سپس به مکزیک تبعید شد و در آنجا با همکاری «ارنستو چهگوارا» مبارز آرژانتینی «جنبش بیستوششم ژوئیه» را برای مبارزه علیه باتیستا دیکتاتور وقت کوبا تشکیل داد. فیدل در دسامبر ۱۹۵۶ با گروهی ۸۱ نفره و از راه دریا به کوبا بازگشت که با کمین نیروهای ارتش دولت باتیستا روبهرو شد. فقط ۱۲ تن از این گروه شامل خود فیدل، برادرش و چهگوارا توانستند از این کمین جان سالم به در برند. وی دوباره در منطقه «سیرامیسترا» کوبا گروهی چریکی را گردآوری کرد که توانست ظرف مدت ۲ سال، ارتش باتیستا را شکست دهد. او از زمانی که نیروهای انقلابی کوبا حکومت استبدادی باتیستا را در ۱۹۵۹ میلادی سرنگون کردند، قدرت را در این کشور به دست گرفت.
دوران زمامداری و اصلاحات کاسترو
کاسترو از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ میلادی به عنوان نخستوزیر کوبا و سپس بهعنوان رییسجمهوری این کشور از ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ میلادی قدرت را در دست داشت تا اینکه در همین سال رسماً کنارهگیری کرد و برادرش رائول کاسترو زمام امور را بهدست گرفت.
فیدل در ۱۹۶۱ میلادی حملهای با پشتیبانی سیا به خلیج خوکها را ناکام گذاشت و بعدها از چند سوءقصد جان سالم به در برد. اتحاد او با مسکو، جرقه بحران موشکی کوبا در ۱۹۶۲ میلادی را زد؛ مقابلهای ۱۳ روزه با آمریکا که دنیا را تا آستانه جنگ هستهای پیش برد و پیش از آن سابقه نداشت.
کاسترو که با حمایت شهرنشینان کوبایی و با وعده احیای قانون اساسی ۱۹۴۰، ایجاد یک دولت صادق و شفاف، احیای آزادی های سیاسی و مدنی و انجام اصلاحات معتدل به رهبری کوبا رسیده بود با در دست گرفتن قدرت سیاسی، اقدامات رادیکال انقلابی خود را بی درنگ آغاز کرد. به گونه ای که تمام تجارت و صنایع خصوصی ملی شد؛ اصلاحات ارضی رادیکال به اجرا گذاشت، مالکیت کسب و کارها و مزارع بزرگ را که در دست آمریکایی ها بود از آنها گرفت و به دولت انقلابی سپرد. آمریکا نیز از سرعت و شدت اقدامات کاسترو غافلگیر و از ادبیات ضدآمریکایی او به شدت عصبانی شد.
آمریکا که منافع خود را در کوبا در خطر میدید، تلاش کرد وی را با انجام توطئههایی حمایت شده از سوی سازمان سیا (سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا)، به قتل برساند، دولتمردان واشنگتن حتی با حمایت از چریکهای ضد انقلاب کوبا، در سال 1961 به فرمان جان اف کندی رییس جمهوری وقت آمریکا حملهای به خلیج خوکها در کوبا انجام دادند که در این حمله نیروهای وفادار به فیدل کاسترو ، چریکهای ضد انقلاب کوبایی را شکست دادند.
در زمان زمامداری کندی بر کاخ سفید همچنین بحران استقرار موشکهای شوروی در کوبا پیش آمد، که آن بحران از طریق دیپلماتیک و با خروج موشکهای شوروی از کوبا به طور مسالمت آمیز به پایان رسید. در حالی که احتمال آن نیز میرفت که بر سراستقرار موشکهای شوروی در کوبا جنگی عالمگیر میان دو قدرت بزرگ آن زمان در گیرد.
در 31 ژوئیه سال 2006 فیدل کاسترو به دلیل انجام یک عمل جراحی در روده بزرگ قدرت را به طور موقت به برادرش رائول کاسترو واگذار کرد. این اولین باری بود که کاسترو قدرت را موقتا به فرد دیگری انتقال میداد.
فیدل کاسترو در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ در سن ۹۰ سالگی درگذشت. تلویزیون کوبا بامداد روز شنبه این خبر را به نقل از رائول کاسترو اعلام کرد. گزارشها حاکی است که رائول کاسترو، رئیسجمهوری وقت کوبا، با حضور در تلویزیون این کشور گفت: «فرمانده کل انقلاب کوبا ساعت ده و ۲۹ دقیقه شامگاه جمعه درگذشت». رائول کاسترو همچنین گفت: طبق وصیت فیدل کاسترو جسد وی روز شنبه سوزانده خواهد شد. مراسم تشییع جنازه فیدل کاسترو در ۴ دسامبر ۲۰۱۶ برگزار شد.
فیدل کاسترو رکورد دار ترورهای نافرجام
فیدل کاسترو رهبر کوبا را رکورد دار رهبرانی در دنیا میدانند که از سو قصد و ترورهای متوالی جان سالم به در برده است. تا جایی که طبق آمار و ارقام رهبر انقلاب کوبا در دوران زندگیاش از چیزی حدود ۶۳۸ ترور جان سالم به در برد موضوعی که سبک زندگی فیدل کاسترو را تحت تاثیر خود قرار داده بود تا جایی که مدام در حال جا به جایی بود و کمتر کسی از محل اسکان و جای زندگی او خبر داشت. نکته جالب توجه درباره این مبارز کوبایی این است که در سو قصدهایی که علیه او صورت میگرفت از روشهای متعددی استفاده میشد که در این میان عملیات مانگوس معروفترین آنهاست در این عملیات سازمان سیا ساز و کاری ترتیب داده بود تا در سیگارهای برگ فیدل کاسترو مواد منفجره جاسازی کنند نا گفته نماند که چندی پیش به دستور ترامپ فایلهایی درباره طرحهای عجیب و غریب ترور این سیاستمدار کوبایی منتشر شد. در این گزارشها نوشته شده بود که فیدل کاسترو در جوانی علاقه شدیدی به غواصی داشت و یکی از از ایدههای عجیب سیا این بود که لباسی آلوده به دست او برسانند و یا اینکه یک صدف را با مواد انفجاری پر کنند و در اعماق آبهای این جزیره حوزه کارائیب پنهان کنند تا شاید کاسترو آن را پیدا کند.
فیدل کاسترو وفادار به عقاید سیاسی و بی وفا به زندگی خانوادگی
فیدل کاسترو بهعنوان یک شورشی جوان بیباک پیش و پس از انقلاب همواره مورد توجه زنان بود. او از همسر اول خود «میرتا دیاز بالارت» یک پسر به نام «فیدلیتو» (فیدل کوچک) دارد. زندگی او و میرتا پایدار نبود. در سالهای ١٩٦٢ تا ١٩٧٤ میلادی نیز، همسر دوم او، «دالیا سوتو دلواله»، پنج فرزند پسر دیگر برای او بهدنیا آورد. فیدل در سال ١٩٨٠ میلادی نیز یک ازدواج مخفیانه داشته که کمتر از آن سخن گفته شده است. نخستینبار آن لوئیز برادچ بود که در سال ٢٠٠٣ درباره زندگی شخصی فیدل در یک برنامه تلویزیونی صحبت کرد.
دیلیمیل مینویسد علاوه بر ازدواجهای رسمی، فیدل کاسترو با زنان بیشمار دیگری نیز ارتباط داشته که مهترین آنها در سال ١٩٥٥ و زمانی بوده که «فرمانده» ٢٩ساله آزادی خود را از زندان جشن گرفته بود. سال ١٩٥٦ (یک سال پس از آزادی کاسترو از زندان) سه زن سه فرزند برای وی بهدنیا آوردند. معروفترین آن زنان، «ناتالیا ریوئلتا» بود؛ یک زیبای اشرافی که مدافع سرسخت انقلاب کاسترو بود و برای او دختری به نام آلینا فرناندز به دنیا آورد.
دیلیمیل مینویسد نام کاسترو در لاتین از کلمهای به معنی «وفادار» مشتق شده است. اگرچه کاسترو در زندگی به عقایدش وفادار ماند، اما در زندگی خصوصی کمترنشانی از وفاداری یافت میشود.
دیدگاه