اقتصاد مالتوسی
اقتصاد مالتوسی به این ایده اشاره دارد که اگرچه رشد جمعیت ممکن است تصاعدی باشد، رشد عرضه مواد غذایی و عرضه سایر منابع خطی است. این تئوری بیان می‌کند که وقتی یک جمعیت در طول زمان رشد می‌کند و از توانایی جامعه برای تولید منابع پیشی می‌گیرد، سطح زندگی آن ممکن است کاهش یابد و باعث یک رویداد بزرگ کاهش جمعیت شود.
با این کار، اقتصاد مالتوسی از تلاش‌های کنترل جمعیت برای جلوگیری از نرخ‌های رشد کنترل نشده حمایت می‌کند. مکاتب مختلف فکری تا حد زیادی مالتوسیسم را به دلیل ارتباط آن با تولیدات کشاورزی بی اعتبار کرده اند، اما گفتمان پیرامون تخریب محیط زیست، کاهش منابع و کمبود همچنان ادامه دارد.
با این کار، اقتصاد مالتوسی از تلاش‌های کنترل جمعیت برای جلوگیری از نرخ‌های رشد کنترل نشده حمایت می‌کند. مکاتب مختلف فکری تا حد زیادی مالتوسیسم را به دلیل ارتباط آن با تولیدات کشاورزی بی اعتبار کرده اند، اما گفتمان پیرامون تخریب محیط زیست، کاهش منابع و کمبود همچنان ادامه دارد.
توماس مالتوس کیست؟
توماس رابرت مالتوس، اقتصاددان مشهور بریتانیایی قرن هجدهم بود که به دلیل فلسفه‌های رشد جمعیت که در کتابش با عنوان «مقاله‌ای درباره اصل جمعیت» در سال 1798 بیان شده بود، شهرت داشت. در این نظریه، مالتوس این نظریه را مطرح کرد که جمعیت ها تا زمانی که رشد با بیماری، قحطی، جنگ یا مصیبت متوقف شود یا معکوس شود، به رشد خود ادامه خواهند داد. او همچنین به دلیل توسعه فرمول نمایی مورد استفاده برای پیش بینی رشد جمعیت، که در حال حاضر به عنوان مدل رشد مالتوس شناخته می شود، شناخته شده است.
درک ایده های توماس مالتوس
در قرن 18 و اوایل قرن 19، فیلسوفان به طور گسترده بر این باور بودند که بشریت به رشد و گرایش به سمت اتوپیایی ادامه خواهد داد. مالتوس با این عقیده مخالفت کرد و استدلال کرد که بخش‌هایی از جمعیت عمومی همیشه همیشه فقیر و بدبخت بوده‌اند که به طور مؤثر رشد جمعیت را کند می‌کند.
پس از مشاهده شرایط در انگلستان در اوایل دهه 1800، مالتوس "پژوهشی در ماهیت و پیشرفت اجاره" (1815) و "اصول اقتصاد سیاسی" (1820) را نوشت که در آنها استدلال کرد که زمین های کشاورزی موجود برای تغذیه مردم ناکافی است. افزایش جمعیت جهان مالتوس به طور خاص بیان کرد که جمعیت انسان از نظر هندسی افزایش می یابد، در حالی که تولید غذا از نظر حسابی افزایش می یابد. تحت این پارادایم، انسان ها در نهایت قادر به تولید غذای کافی برای حفظ خود نیستند.
این نظریه توسط اقتصاددانان مورد انتقاد قرار گرفت و در نهایت رد شد. حتی با ادامه افزایش جمعیت انسانی، پیشرفت‌های تکنولوژیکی و مهاجرت تضمین کرده است که درصد افرادی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند همچنان کاهش می‌یابد. علاوه بر این، پیوستگی جهانی جریان کمک را از کشورهای غنی از مواد غذایی به مناطق در حال توسعه تحریک می کند.
در هند، که دارای دومین جمعیت بزرگ جهان است، انقلاب سبز در ایالت پنجاب به تغذیه جمعیت رو به رشد آن کمک کرد. در اقتصادهای غربی مانند آلمان که در طول جنگ جهانی دوم آسیب دیدند، افزایش جمعیت مانع توسعه نشد.
چارلز داروین طبیعت‌شناس معروف تا حدی نظریه انتخاب طبیعی خود را بر اساس تحلیل مالتوس از رشد جمعیت استوار کرد. علاوه بر این، دیدگاه‌های مالتوس در قرن بیستم، با ظهور اقتصاد کینزی، از تجدید حیات برخوردار شد.
پیشینه توماس مالتوس
در 13 فوریه 1766، مالتوس در خانواده ای سرشناس در نزدیکی گیلدفورد، سوری، در انگلستان به دنیا آمد. مالتوس قبل از اینکه در سال 1784 در کالج عیسی دانشگاه کمبریج پذیرفته شود، در خانه تحصیل کرد. در آنجا در سال 1791 مدرک کارشناسی ارشد گرفت و دو سال بعد همکار شد. در سال 1805، مالتوس استاد تاریخ و اقتصاد سیاسی در کالج شرکت هند شرقی در هیلی بری شد.
مالتوس در سال 1819 عضو انجمن سلطنتی شد. دو سال بعد، او به همراه اقتصاددان دیوید ریکاردو، و فیلسوف اسکاتلندی جیمز میل، به باشگاه اقتصاد سیاسی پیوست. مالتوس در سال 1824 در میان 10 عضو سلطنتی انجمن سلطنتی ادبیات انتخاب شد. در سال 1833، او به عنوان عضو آکادمی علوم مورالس و سیاست در فرانسه و همچنین آکادمی سلطنتی برلین انتخاب شد. مالتوس همچنین در سال 1834 انجمن آمار لندن را تأسیس کرد. او در سال 1834 در سنت کاترین، نزدیک باث، سامرست درگذشت.
دیدگاه