مانند سایر جراحی های دهان و دندان، ایمپلنت دندان نیز به عنوان یک روش جراحی میزان کمی از عوارض ایمپلنت را به همراه دارد. عفونت ایمپلنت دندان از شایعترین عوارض ایمپلنت دندان می باشد.
عفونت ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان یکی از روش های جدیدی است که دندانپزشکان برای اینکه جای دندان های افتاده شما را جبران کنند، از این روش استفاده می‌کنند. از اتفاق هایی که ممکن است بعد از کاشت ایمپلنت دندان، با آن مواجه شوید، عفونت است.
در بیشتر موارد، عفونت ایمپلنت دندان بسیار جزئی است و به راحتی با مصرف یک دوره ی آنتی بیوتیک درمان می شود. اگر نسبت به درمان عفونت ایمپلنت اقدام نشود، ماندگاری ایمپلنت به خطر می افتد و ممکن است منجر به شکست و نارسائی ایمپلنت دندان شود. بنابراین بهترین حالت این است که نسبت به خطرات و علائم عفونت ایمپلنت دندان آگاهی داشته باشید و در صورت بروز آن اقدامات بهنگام و مراقبت های لازم پس از آن صورت گیرد. درمان بهنگام عفونت ایمپلنت دندان می تواند خطر ایمپلنت ناموفق و شکست درمان را برطرف کند.
یکی از عللی که موجب که موجب عفونت ایمپلنت می گردد عدم قرار گرفتن کامل ایمپلنت در استخوان فک می باشد. در واقع در اطراف ایمپلنت را باید استخوان قرار بگیرد اگر ایمپلنت لق باشد می تواند تولید عفونت بکند.
البته اگر ایمپلنت با استخوان فک بطور کامل جوش نخورد جای نگرانی نیست زیرا می توان این درمان را دوباره انجام داد.
عفونت ایجاد شده بعد از کاشت ایمپلنت می تواند علت های زیادی داشته باشه عواملی چون پوکی استخوان، سیگار کشیدن، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان، دیابت و یا بیماری ضعف سیستم ایمنی بدن و البته نکته مهم تر اینکه اگر جزو آن دسته از بیمارانی هستید که قبلا بیماری های لثه را تجربه کرده باشید باید بیشتر از بقیه به مراقبت از ایمپلنت های خود توجه نشان دهید . مهمترین عوامل ایجاد کننده عفونت ایمپلنت عبارتند از:
بعد از جراحی ایمپلنت
شما می‌توانید هنگام ایمپلنت کردن دندان تنها در زیر لثه دچار عفونت کمی شوید، این اتفاق اغلب در عرض 2 هفته پس از جراحی ایمپلنت رخ می‌دهد. که معمولا توسط باکتری‌های جا مانده هنگام کشیدن دندان فقط چند دقیقه قبل از قرار دادن ایمپلنت ایجاد می‌گردد.
در این مواقع لثه کاملا قرمز، باد کرده، و هنگام لمس دردناک می باشد. دلیل احتمالی دیگر باکتری‌های داخل دهان هستند که در طول ایمپلنت دندان زیر لثه قرار می‌گیرند. اگر روش صحیح جراحی استریل استفاده شود، این اتفاق حقیقتا رخ نمی‌دهد، اما دهان انسان مملو از باکتری است و گاهی اوقات با وجود بهترین اقدامات احتیاطی باز هم باکتری به ناحیه جراحی ممکن است وارد شود.
در هر صورت میکروب‌ها راه خود را زیر لثه‌ها پیدا می‌کنند و اینکه یک عفونت کوچک، در اطراف قسمت بالای ایمپلنت، به سرعت پس از جراحی رخ دهد، عجیب نیست. این نوع عفونت ایمپلنت دندانی معمولا با مصرف یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک به سرعت از بین می‌رود.
پس از درمان
در طول 4 تا 8 هفته بعد از درمان، لثه‌ی بالای ایمپلنت می‌تواند کمی متورم و قرمز شود. گاهی اوقات ممکن است یک چرک کوچک ظاهر شود. لثه در بالا، جایی که دندان به طور معمول از لثه خارج می‌شود،به لمس حساس می‌شود که واقعا به دردناکی عفونت ایمپلنت دندان در مرحله اول نیست.
در این مرحله از درمان، این موضوع اغلب ناشی از شل شدگی پیچ کوچک است که ایمپلنت را وصل می‌کند و می‌تواند با حذف پیچ یا و تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن یک پیچ استریل جدید گاهی اوقات با آغشتن کمی ژل ضد باکتری، درمان شود. در این مورد، آنتی بیوتیک‌ها معمولا مورد نیاز نیستند. منبع عفونت داخل ایمپلنت دندان است، جایی که خون جریان ندارد. اگر جریان خون وجود نداشته باشد، آنتی بیوتیک‌ها به آنجا نمی‌رسند. به همین دلیل درمان صحیح شامل حذف پیچ، تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن پیچ جدید استریل است.
در طول مرحله بهبودی
یک وضعیت نادر ممکن است در طول مرحله بهبودی (4 تا 8 هفته اول پس از نصب ایمپلنت) اتفاق بیفتد، جایی که استخوان در اطراف بدنه‌ی ایمپلنت پس از عمل جراحی بهبود نمی‌یابد و عفونی می‌شود. لثه در اطراف ایمپلنت، از بیرون کنار گونه و از داخل در کنار زبان و یا کام شما به لمس حساس است.
در حالی که عفونت با آنتی بیوتیک‌های قوی کاهش می‌یابد، با وجود ایمپلنت استخوان بهبود نمی‌یابد. ایمپلنت باید برداشته شود. اغلب لایه استخوان، درست در کنار سطح ایمپلنت مرده است و جریان خون ندارد و بدون جریان خون قابل درمان نیست. اگر این وضعیت ادامه یابد و بدتر شود، می‌تواند منجر به عفونت بسیار شدید استخوان به نام استئومیلیت شود و درمان آن می‌تواند دشوار باشد و معمولا شامل جراحی حذف استخوان مرده است.
پس از ثابت شدن ایمپلنت
پس از ثابت شدن ایمپلنت و گذاشتن روکش و بریج، ممکن است التهاب جزئی، اما ماندگار و رنج‌آور را در اطراف گردن ایمپلنت، جایی که لبه لثه با ایمپلنت برخورد می‌کند، ایجاد شود. این امر می‌تواند به دلیل فاصله کوچک میکروسکوپی بین ایمپلنت و روکش باشد که باعث مخفی شدن باکتری‌ها می‌شود.
لبه لثه فقط قرمز و کمی پف کرده می‌شود. دندانپزشکان این فاصله را میکروگپ یا شکاف ریز می‌نامند.برخی از طرح‌های ایمپلنت به نظر می‌رسد نسبت به جمع آوری باکتری‌ها درمیکروگپ مستعدتر از دیگر طرح‌ها هستند. بهترین روش درمان عفونت میکروگپ باز کردن پیچ یا بریج و تمیز کردن کامل اجزا قبل از نصب مجدد، و دوباره آغشتن با ژل ضد باکتری است.
عفونت ایمپلنت به علت کمبود بهداشت دهان و دندان
آخرین احتمال عفونت ایمپلنت دندان زمانی است که بعدا اطراف ایمپلنت را با دقت به اندازه کافی تمیز نمی‌کنید. باکتری‌ها می‌توانند به تدریج ایجاد شوند، درست مثل وقتی که روی یک دندان طبیعی تشکیل می‌شوند، و باعث التهاب لثه و بیماری لثه می‌شوند. طی یک دوره زمانی، این امر می‌تواند منجر به تحلیل لثه در اطراف ایمپلنت شود و باعث می‌شود ایمپلنت دندان شل شود. در آن زمان، دیگر خیلی دیر شده است. هنگامی که ایمپلنت شل می‌شود، بدان معنی است که دیگر در استخوان ثابت نیست، و هرگز ثابت نمی‌شود و باید حذف شود.
بنابراین بسیار مهم است که اطراف ایمپلنت خود را به آرامی و با دقت تمیز کنید. شما نمی‌توانید در مورد ۳ گزینه‌ی اول کاری انجام دهید اما مطمئنا می‌توانید با مسواک دقیق و نخ دندان کشیدن مانع از رخ دادن گزینه‌ی چهارم شوید.
علائم عفونت ایمپلنت دندان
درد یا تب
بیشتر عفونت ها باکتریایی در دهان موجب درد در ناحیه ایمپلنت می‌شوند. که در صورت مبارزه بدن با عامل عفونت می‌توان نشانه‌های تب را نیز ظاهر گردد.
مشکل حین جویدن
اگر شما بیایید از جنس ایمپلنتی بجز تیتانیوم و یا زیرکونیا که مورد تایید می باشند استفاده کنید ممکن است مشکلاتی در هنگام غذا جویدن غذا برای شما ایجاد کند و این اتفاق ممکن است حتی زمانی رخ دهد که عفونتی وجود نداشته باشد.
زیرا ایمپلنت های تیتانیومی محکم هستند و با استخوان فک جوش می خورند. و حالت دندان طبیعی را ایجاد می کنند.
قرمزی یا تورم لثه
قرمزی و تورم لثه نشانه اصلی وجود عفونت می باشد. البته ممکن است این تورم با چشم قابل دیدن نباشد اما بوسیله تماس مشخص می شود.
در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، لازم است به متخصص ایمپلنت مراجعه شود تا بررسی تکمیلی انجام گیرد. این نکته را در نظر بگیرید که بهترین راه برای پیشگیری از عفونت ایمپلنت رعایت کامل بهداشت دهان و دندان می باشد.
پس از ابتلا به عفونت، انتخاب نوع درمان به شدت عفونت بستگی دارد. اگر عفونت بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت ایجاد شود، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز شود یا ایمپلنت تعویض گردد. معمولاً بهترین گزینه، خارج کردن ایمپلنت است پیش از اینکه عفونت بدتر شود.
در صورتی که عفونت پس از قرار دادن تاج دندان ایجاد شود، معمولاً فقط آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد شد. در موارد بسیار حاد نیز ممکن است با انجام جراحی مجدد، ایمپلنت جایگزین شود.
عوارض ایمپلنت دندان
بسیاری از افراد خطرناک بودن عفونت را جدی نمی‌گیرند. عارضه های بدی که عفونت به همراه خود دارد را باید جدی بگیرید. حتماً زمانی که دچار درد و عفونت شدید، سریعاً برای درمان آن اقدام کنید در غیر این صورت، مجبورید درد زیادی را تحمل‌کنید.
خطرناک بودن عفونت ایمپلنت دندان آنجایی است که باکتری های زیادی استخوان فک شما را خراب می‌کنند و مجبور می‌شوید تا قسمتی از فک که دچار عفونت شده‌اند را بردارید. همچنین بخشی از ریشه های دندان فک بالا به سینوس ها ارتباط دارد و باکتری ها توانایی رسیدن به بافت های نرم سینوس ها را دارند در نتیجه عفونت سینوس‌ها را به وجود می‌آورند.
از دیگر خطر های درمان نکردن عفونت ایمپلنت، از دست دادن دندان های دیگرتان است. اما اگر به موقع به درمان بیماری تان برسید، دچار این اتفاقات ناگوار نمی‌شوید.
درمان عفونت ایمپلنت دندان
با همه مشکلاتی که عفونت ایمپلنت می‌تواند به وجود بیاورد، اما درمان آن کاملاً امکان پذیر است. دندان پزشک شما، می‌تواند با لیزر کردن جلوی روند عفونت را بگیرد. حتی اگر عفونت به جایی برسد که عفونت به فک شما نفوذ کرده باشد و مجبور باشید پیوند استخوان فک انجام دهید، این کار شدنی است. حتماً وقتی عفونت مشاهده کردید با پزشک خود تماس بگیرید تا بهترین راه درمان را برای شما تجویز کند.
معمولاً پزشکان برای عفونت های دهانی، آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کنند. اما هنوز پزشکان با هم اتفاق نظر ندارند.
از آنتی‌بیوتیک ها می‌توان برای پیشگیری و درمان عفونت ایمپلنت دندان استفاده نمود و سلامت ایمپلنت شما را به مدت طولانی حفظ کند. نکته بسیار مهمی که اکثر مردم آن را اشتباه می‌کنند این است که آنتی بیوتیک فقط توانایی از بین بردن باکتری دارد. پس در از بین بردن ویروس ها و قارچ ها ناتوان است.
دیدگاه