همانطور که در حوزه هنرهای زیبا و فیلم اتفاق افتاده، میراث ادبی آلمان میراث گسترده ای است. از فلسفه تا داستان تا شعر، آلمانی ها از طریق نوشتن خود برای بشریت سهم بسزایی داشته اند، چیزی که منجر به به رسمیت شناخته شدن بین المللی و شاید مهمتر از آن، درک بهتر از وضعیت انسان شده است.
برتولت برشت (1898-1956)
برتولت برشت یکی از تأثیرگذارترین شاعران و نمایشنامه نویس آلمانی قرن بیستم است. او و همسر بازیگرش هلن وایگل گروه برلینر را اداره می کردند که از طریق آن به آلمان آثار تئاتری اصلی خود را ارائه کردند. برشت آخرین سالهای زندگی خود را در برلین شرقی گذراند. اندیشه مارکسیستی در مضامین و زیبایی شناسی آثار او نفوذ کرد و او حتی جایزه صلح استالین را در سال 1954 دریافت کرد. از تاثیرگذارترین آثار او می توان به اپرای سه پنی، زندگی گالیله، مادر شجاعت و فرزندانش و شخص خوب شچوان اشاره کرد. امروزه می توان از خانه سابق برشت در برلین دیدن کرد که همسرش پس از مرگ او در 1956 به موزه تبدیل شد.
والتر بنیامین (1892-1940)
والتر بنیامین منتقد، نویسنده و فیلسوف اجتماعی آلمانی یهودی بود. او به عنوان "متفکر التقاطی" شناخته می شود که نظریه مارکسیستی را با مکاتب فکری دیگر، مانند عرفان یهودی و رمانتیسم آلمانی آمیخته است.
بنیامین پس از تحصیل فلسفه در دانشگاه هومبولت آثار بودلر را به آلمانی ترجمه کرد و به عضویت مکتب فرانکفورت درآمد. او با برتولت برشت، هانا آرنت، هرمان هسه دوست بود و با بسیاری از متفکران مهم دیگر آن زمان مانند تئودور آدورنو آشنا بود. رمان بنیامین Das Passagen-Werk (به انگلیسی "The Arcades Project") بزرگترین اثر او محسوب می شود و در سال 1927 شروع شد اما هرگز به پایان نرسید ، فقط پس از مرگ ویرایش و منتشر شد. با شروع حکومت نازی ها در دهه 1930 بنیامین برای نجات جان خود فرار کرد و سرانجام در سال 1940 خودکشی کرد تا گرفتار گشتاپو نشود.
هانس فالادا (1893-1947)
هانس فالادا نویسنده آلمانی بود که در نیمه اول قرن بیستم کار کرد. دو مورد از مهمترین رمانهای او مرد کوچک حالا چی؟ (1932) و هر مرد تنها می میرد است که در سال مرگ او منتشر شد. فالادا بیشتر زندگی اولیه خود را صرف مشاغل عجیب و غریب، مبارزه با اعتیاد و حتی ارتکاب جنایات کوچک برای تأمین مالی کرد. او به کار روزنامه نگاری ادامه داد و سرانجام تحت نظر نازی ها قرار گرفت. در زمان پایان جنگ فالدا به شهرت و بدنامی رسیده بود. با این حال وضعیت جامعه پس از جنگ - به ویژه حضور همه جا حاضر فاشیسم که هنوز در بافت اصلی فرهنگ در هم تنیده بود - او را به حالت افسردگی و به اعتیاد بازگرداند که در نهایت منجر به مرگ او در 1947 شد.
جنی ارپنبک (1967)
جنی ارپنبک نویسنده و کارگردان فیلم معاصر آلمانی است. او در برلین شرقی متولد شد و نوه نویسنده هدا زینر است. در جوانی هنر صحافی را مطالعه کرد و سپس نظارت بر وسایل و تولید کمد در سینماهای سراسر آلمان را بر عهده گرفت.
پس از فروپاشی دیوار برلین او برای کارگردانی تئاتر موسیقی در هنرستان موسیقی تحصیل کرد. ارپنبک در چندین اپرا از جمله نمایشنامه اصلی خود را با نام گربه ها هفت زندگی دارند را کارگردانی کرد. از اینجا او حرفه ای را در نوشتن نمایشنامه و آثار نثر پرورش داده است. او ستون نویس مجله Frankfurter Allgemeine Zeitung است و از جمله مهم ترین نوشته های او می توان به چیزهای کوچک، چیزهایی که ناپدید می شوند و پایان روزها اشاره کرد.
یوهان ولفگانگ فون گوته (1749-1832)
گوته غالباً شکسپیر آلمان تلقی می شود. هیچ بحثی در مورد ادبیات آلمان بدون ذکر گوته کامل نخواهد بود. او که در جوانی مستعد بیماری بود، در ابتدا تحصیلات خود را در رشته حقوق دنبال کرد. با این حال امروزه او بیشتر بخاطر مجموعه ای متنوع از آثار شاعرانه خود که شامل اشکال حماسی و غزل و ... است شناخته می شود. در 25 سالگی او پس از انتشار رمان خود "اندوه های ورتر جوان" به عنوان نویسنده به شهرت رسید. یکی از مشهورترین آثار او درام فاوست است.
میراث گوته فراتر از شعر اوست. او همچنین به عنوان یک دولتمرد، منتقد، داستان نویس و فیلسوف طبیعی خدمت کرد.
کریستا ولف (1929-2011)
کریستا ولف تا حد زیادی به عنوان چهره ادبی آلمان شرقی شناخته می شود. با این حال با نگاه به گذشته در مورد رابطه پیچیده او با سوسیالیسم و سیاست به طور گسترده تری می توان سخن گفت. پشت دیوار (دیوار برلین) او درباره ژانر رئالیسم سوسیالیستی نوشت.
با این حال در طول پیشرفت خود به عنوان نویسنده، رمان هایی مانند "تلاش برای کریستا تی" شروع به بررسی رابطه بین آرمان های فردی و سوسیالیستی کردند که مورد استقبال قرار نگرفتند.
ولف پس از سقوط دیوار همچنان در کانون توجه ادبی قرار داشت، اما بعداً انتقادات زیادی در غرب به دلیل تصویر زندگی او در پشت دیوار برلین و عدم تقبیح حکومت استبدادی آلمان شرقی GDR دریافت کرد. با این حال، بسیاری از طرفداران او استدلال می کنند که او نقش اساسی در بیان صدای ادبی متمایز از آلمان شرقی داشته است
گرگ پس از سقوط دیوار همچنان در کانون توجه ادبی قرار داشت ، اما متعاقباً انتقادات زیادی را در غرب به دلیل تصویر زندگی او در پشت دیوار و عدم تقبیح برای حکومت استبدادی GDR دریافت کرد. با این حال ، بسیاری از طرفداران او استدلال می کنند که او نقش اساسی در بیان صدای ادبی متمایز از آلمان شرقی ایفا کرده است.
هرمان هسه (1877-1962)
هرمان هسه نویسنده آلمانی است که بیشتر به خاطر کتابهایش سیدارتا، بازی مهره های شیشه ای و استپن ولف مشهور است. هسه پسر دو مبلغ بود که چندین سال در هند کار کردند.
او در جنگل سیاه متولد شد، اما بیشتر دوران جوانی خود را در سوئیس گذراند. این تجربیات چند فرهنگی بر او به عنوان یک شخص و به عنوان یک نویسنده تأثیر گذاشت. در نتیجه بسیاری از کارهای او با رابطه خود با ناسیونالیسم آلمانی دست و پنجه نرم می کند.
هسه همچنین از فلسفه های هندی و چینی به عنوان مهمترین تأثیرات خود نام می برد، چیزی که برای زمینه ای که او در آن مشغول نوشتن بود منحصر به فرد بود. وی در سال 1946 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.
توماس مان (1875-1955)
توماس مان نویسنده و منتقد اجتماعی آلمانی است که عمدتاً در نیمه اول قرن بیستم کار کرد. مان از طریق نوشتن خود، تفسیرهای جذابی در مورد روان هنرمندان و روشنفکران ارائه داد که اغلب دوزهای سنگین کنایه و نمادگرایی را به کار می برد.
او یکی از اعضای جنبش Exilliteratur بود که متشکل از نویسندگان آلمانی بود که ظاهراً با رژیم نازی مخالف بودند. در زمان حکومت رایش سوم(هیتلر) مان به سوئیس فرار کرد.
برادرش هاینریش مان نیز نویسنده ای رادیکال مشهوری است و سه فرزند از شش فرزندش نیز به شهرت ادبی دست یافتند.
گونتر گراس (1927-2015)
گونتر گراس نویسنده و تصویرگر آلمانی بود. وی در متولد 1927است و در سال 1999 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.
یکی از موضوعات اصلی نوشتن گراس این بود که پس از تصرف نازیسم در آلمان، آلمانی بودن به چه معناست؟
او به دلیل مشارکت خود در ژانر رئالیسم جادویی اروپایی شناخته می شود که بیشتر در رمان 1959 وی طبل حلبی مشهود بود. دیگر آثار مهم او شامل سه گانه دانزیگ ، The Flounder ، My Century ، Crabwalk و خاطرات او بود.
ترکیبی از پیام های سیاسی او و شیوه ناهنجار نوشتن او اغلب مردم را در مورد استقبال انتقادی از کارش تقسیم می کرد.
آنا سگرز (1900-1983)
آنا سگرز بیشتر به خاطر شیوه هایی که معمای اخلاقی مردم آلمان را در مورد خود خشنودی شان در طول جنگ جهانی دوم بیان کرد شناخته شده است.
خود سگرز یهودی و کمونیست بود. مدت کوتاهی پس از پیوستن به این حزب رمان خود را با نام Die Gefährten منتشر کرد ، که به درستی در مورد خطرات فاشیسم هشدار داد.
در طول جنگ جهانی دوم او رمان تحسین شده خود را با عنوان "صلیب هفتم" منتشر کرد. این رمان از تنها توصیفات منتشر شده از زندگی در اردوگاه های کار اجباری است که در آن زمان ارائه شد.
با ادامه جنگ سرگرز سرانجام به مکزیک گریخت و در آنجا بدنام ترین رمان خود خروج دختران مرده را منتشر کرد و در فعالیت های ضد فاشیستی به کار خود ادامه داد و در نهایت هاینریش هاینه کلوب را تاسیس کرد.
دیدگاه