امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 278833
۳۸۹۰
۶
۰
نسخه چاپی

پونتیوس پیلاتوس یا پیلاطس کسی که عیسی را محکوم کرد

پونتیوس پیلاتوس یا پیلاطس کسی که عیسی را محکوم کرد

پونتیوس پیلاتوس یا پیلاطس

پونتیوس پیلاتوس  پنجمین بخشدار استان روم یهودیه از 26–36 پس از میلاد بود. او در زمان امپراتور تیبریوس خدمت می کرد و امروزه بیشتر به خاطر محاکمه و به صلیب کشیدن عیسی معروف است. کتیبه ای بر روی سنگی که به عنوان سنگ پیلاتس شناخته می شود، تاریخی بودن پیلاتس را تأیید می کند و عنوان وی را به عنوان بخشدار ثابت می کند. منابع خارج از کتاب مقدس مانند تاسیتوس، فیلون اسکندریه و یوسفوس وجود پونتیوس پیلاطس را تأیید می کنند.

اطلاعات کمی از تاریخچه شخصی پونتیوس پیلاطس وجود دارد. تنها دوره ای از زندگی او که به اطلاع تاریخی رسیده است، فرمانداری او در یهودیه است. تنها کتیبه ای که نام او را یدک می کشد در سال 1961 در قیصریه یافت شد. همچنین به «تیبریوم»، ساختمانی که پیلاتس به افتخار تیبریوس اختصاص داده است، اشاره دارد.

نویسندگان یهودی، مانند فیلو، پیلاتس را مردی انعطاف ناپذیر و خودخواه ترسیم می کنند. با این حال، ممکن است که اقدامات خود یهودیان تا حد زیادی مسئول اقدامات شدیدی باشد که فرماندار علیه آنها انجام داده بود. به هر حال، روایات انجیل بینشی در مورد این مرد به دست می دهد. رویکرد او به مسائل مربوط به سخنان حاکم رومی بود که مختصر و صریح بود.

پیلاطس به بی گناهی عیسی و حسادتی که شاکیان او را برانگیخته بود پی برد. با این حال، او تسلیم جمعیت شد و قربانی بیگناهی را به جای اینکه به حرفه سیاسی اش آسیب برساند، به قتل عام آنها تحویل داد.

محاکمه عیسی

گفته شده پیلاطس برای رهایی عیسی از مرگ تلاش کرد اما جمعیت خشمگین که توسط رهبران مذهبی تحریک می شدند خواهان اعدام عیسی بودند.

پیلاطس تلاش کرد تا از محکوم کردن یک مرد بیگناه به مرگ جلوگیری کند و از جمعیت پرسید که آیا می‌خواهند عیسی مطابق با رسم آزادی یک زندانی در هر عید فصح آزاد شود. در عوض، جمعیت که توسط رهبران مذهبی خود تحریک شده بودند، آزادی برای یک دزد، قاتل و فتنه گر فریاد زدند.

تلاش‌های مکرر پیلاطس برای آزاد کردن متهم تنها باعث افزایش فریاد برای به چوب‌بستن عیسی شد. پیلاطس از ترس شورش و تلاش برای آرام ساختن جمعیت، به خواسته های آنها اجابت کرد و دستان خود را با آب شست، انگار که آنها را از گناه خون پاک می کند. مدتی قبل از این، همسر پیلاطس او را از خواب دردناک خود در مورد "آن مرد عادل" آگاه کرده بود.

پیلاطس عیسی را شلاق زد و سربازان تاجی از خار بر سر عیسی گذاشتند و جامه های سلطنتی به او پوشاندند. بار دیگر پیلاطس در حضور جمعیت حاضر شد، دوباره مخالفت خود را از یافتن هر گونه گناهی در عیسی ابراز کرد، و عیسی را با جامه و تاج خار خود در برابر آنها بیرون آورد. در فریاد پیلاطس، «نگاه کن! مرد!» رهبران مردم تقاضای خود را برای به دار انداختن مجدداً مطرح کردند و اکنون برای اولین بار اتهام کفرگویی خود را آشکار کردند. اشاره آنها به اینکه عیسی خود را پسر خدا کرده بود بر دلهره پیلاطس افزود و او عیسی را برای بازجویی بیشتر به داخل برد. تلاش‌های نهایی برای آزادی او، هشدار مخالفان یهودی را به همراه داشت که پیلاطس در برابر اتهام مخالفت با سزار آسیب‌پذیر می‌شود.

پیلاطس با شنیدن این تهدید، عیسی را بیرون آورد و اکنون خود بر صندلی داوری نشست. فریاد پیلاطس: «ببین! پادشاه تو!» فقط صدای غوغا را برای به چوب انداختن دوباره زنده شد و اعلام کرد: "ما شاهی جز سزار نداریم." سپس پیلاطس عیسی را به آنها سپرد تا به چوب ببندند.

سرانجام پیلاطس

یوسفوس گزارش می دهد که برکناری پیلاطس از سمت خود ناشی از شکایت هایی بود که سامری ها نزد مافوق بلافصل پیلاطس، فرماندار سوریه، ویتلیوس، تسلیم کردند. شکایت مربوط به قتل عده ای از سامریان توسط پیلاطس بود که توسط یک شیاد فریب خورده بودند تا در کوه جریزیم گرد هم آیند، به امید کشف گنجینه های مقدسی که ظاهراً توسط موسی در آنجا پنهان شده بود. ویتلیوس به پیلاطوس دستور داد تا نزد تیبریوس به روم برود و او مارسلوس را به جای او نشاند. تیبریوس در سال 37 پس از میلاد درگذشت، در حالی که پیلاطس هنوز در راه رم بود.

تاریخ هیچ داده قابل اعتمادی در مورد نتایج نهایی فراخوان او ارائه نمی دهد. اوسبیوس مورخ اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم ادعا می کند که پیلاطس مجبور به خودکشی در زمان سلطنت جانشین تیبریوس شد.

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید