10 اشتباه حقوقی رایج در کسب و کارهای نوپا
در ابتدای تشکیل کسب و کارهای نوپا، کارآفرینانی قرار دارند که شور و شوق زیادی برای عملی کردن ایده‌های خود دارند. در عین حال این افراد به دنبال تبلیغات گسترده برای معرفی محصولات و خدمات خود و گسترش نام تجاری خود هستند. این امر در میان کسب و کارهای نوپا مشهود است که آخرین مرحله را به مسائل حقوقی اختصاص می‌دهند. در این میان اغلب به دلیل کمبود وقت و وظایف گسترده و دیگر به جهت عدم آشنایی با تکنیک‌‌های حقوقی رایج در کسب و کارها در این زمینه ممکن است دچار مشکلاتی بشوند.
در این مطلب ما ۱۰ اشتباه حقوقی رایج در مسیر کسب و کارهای نوپا را بررسی می‌کنیم.
۱- عدم بهره‌مندی از تخصص مشاور حقوقی در کسب و کارهای نوپا
بسیاری از کسب و کارها به اشتباه بر این باورند که آنها نظیر شرکت‌های بزرگ هیچ‌گاه دچار مسائل حقوقی نخواهند شد. لذا تصور این دسته از کسب و کارها این است که مسائل حقوقی اگر هم پیش بیاید، با ورود یک وکیل در همان زمان قابل رفع است. اما این امر می‌تواند منجر به تبعات جبران‌ناپذیر و یا تبعات مالی و اعتباری زیادی گردد. بهتر است قبل از شروع کسب‌وکار با یک وکیل یا مشاور حقوقی صحبت شود.
۲- عدم ایجاد ساختار مناسب کسب و کار
ساختارهای زیادی برای ایجاد کسب و کار وجود دارد. برخی از این ساختارها عبارتند از:
شرکت در قالب مالکیت شخصی
شرکت در قالب مسئولیت محدود
شرکت سهامی خاص
شرکت در قالب شراکتی
انتخاب یکی از این موارد مستلزم این است که معایب و مزایای قالب مورد نظر بررسی شده باشد. به عنوان مثال اگر شرکتی در قالب مالکیت شخصی تشکیل شده باشد، در این صورت باید دانست که شرکت و مالک آن در سیستم حقوقی یکی تلقی می‌شوند. به این معنا که اگر کسب و کار مورد شکایت قرار بگیرد، حتی دارایی‌های شخصی آن فرد نیز در خطر است.
۳- عدم انعقاد تفاهم‌نامه بنیان‌گذاران در ابتدای کسب و کارهای نوپا
ممکن است انعقاد این تفاهم‌نامه در ابتدای تشکیل کسب و کار لازم به نظر نرسد اما باید توجه داشت که در صورت عدم انعقاد آن بعدها تبعات جبران‌ناپذیر و سردرگمی‌های زیادی گریبان‌گیر شرکت خواهد شد. این تفاهم‌نامه به طور خلاصه وضعیت شرکت و بنیان‌گذاران و وظایف اختصاصی هر یک از آنها را مشخص کرده و اعلام می‌دارد در صورت انحلال، فوت و خروج یکی از بنیان‌گذاران سرنوشت شرکت چه خواهد شد.
۴- عدم انعقاد قرارداد محرمانگی و قرارداد عدم رقابت
در هر کسب‌وکاری اطلاعات به خصوصی وجود دارد که تنها مختص همان شرکت است. به عنوان مثال اطلاعات کاربران و یا فرمول‌ها و دستاوردهای خاص. هر شخصی که قرار است برای شما کار کند و در عین حال لازم است برای انجام وظایفش به این اطلاعات دسترسی داشته باشد، لازم است با او این دو قرارداد منعقد شود. به طور کلی قرارداد عدم رقابت بدین منظور بسته می‌شود که اگر یکی از موسسین، شرکت را رها کرد نتواند در جای دیگر همان ایده را اجرایی کند. قرارداد محرمانگی هم برای تضمین فاش نشدن اطلاعات محرمانه شرکت با تمام کسانی که به این اطلاعات دسترسی دارند، بسته می‌شود.
۵- عدم وجود شرایط و ضوابطی که مشتریان نسبت به آن متعهد شوند
منظور از شرایط و ضوابط (Terms and Conditions) تمام مواردی است که به طور خاص در باب استفاده از محصول یا خدمات شرکت و هم‌چنین در مورد تعهدات مشتریان در صورت استفاده از سرویس‌های موجود نگاشته می‌شود. اگر این قسمت قبل از استفاه از سرویس‌ها به مشتری ارائه نشود، در واقع در به روی خیل عظیمی از مشکلات حقوقی باز خواهد بود به خصوص اگر مشتری در مقام مدافع قرار بگیرد.
۶- عدم وجود سیاست حفظ حریم خصوصی
هر کسب و کار جدیدی بسته به نوع کارایی آن باید سیاست حفظ حریم خصوصی داشته باشد که بیان می‌کند کدام دسته از اطلاعات کاربرانش محفوظ است و کدام یک منتشر می‌شود. به عنوان مثال اگر شرکتی ایمیل و شماره تلفن کاربران خود را بخواهد در فضای مجازی منتشر کند، حق حقوقی برای این کاربران ایجاد می شود که از این موضوع باخبر باشند. نکته قابل تامل این است که سیاست حفظ حریم خصوصی باید به صورت عمومی منتشر شود.
۷- نداشتن حق کپی رایت، ثبت اختراع، علائم تجاری
اگر کسی ایده شما را بدزدد و یا آن را کپی کرده و به نام خود منتشر کند، در صورتی که شما از قبل برای این قبیل امور حمایتی ایجاد نکرده باشید در این صورت شما قادر به انجام هیچ اقدامی نخواهید بود. در ارتباط با محصولات فیزیکی، کدها و ایده‌ها قوانین حمایتی متفاوتی در حقوق وجود دارد و باید توجه داشت که کدام حمایت برای شرکت مناسب است.
۸- عدم انتخاب با دقت سرمایه‌گذار خارجی
جستجوی سرمایه‌گذار خارجی برای کسب و کارهای نوپا تا حدودی کار پر ریسکی به نظر می‌رسد. اگر شرکتی به کمک مالی نیاز پیدا کند، در مرحله اول پیدا کردن سرمایه‌گذار بیرونی ایده خوبی به نظر می‌رسد در حالی که این امر در آینده می‌تواند منجر به عوارض قانونی شود. در شرایطی که سرمایه‌گذار جدید با مسیر فعلی شرکت مخالف باشد، می‌تواند دست به برخی اقدامات حقوقی بزند یا دست کم تهدید به انجام اقدامات حقوقی کند. در نهایت باید توجه داشت که اگر یک شرکت نیاز به سرمایه‌گذار خارجی داشت، این شخص به دقت انتخاب شود.
۹- عدم اجرای دقیق سیاست‌های منابع انسانی در کسب و کارهای نوپا
کسب و کارهای کوچک عموما تیم‌های کوچکی هم دارند ولی نکته قابل توجه این است که در همین تیم‌های کوچک هم به سیاست‌های منابع انسانی برای برقراری روابط کارمندی با همان نظم شرکت‌های بزرگ نیاز است. منظور از منایع انسانی نیروهایی هستند که برای شرکت کار می‌کنند و مهم‌ترین دارایی شرکت نیز هستند. با ایجاد مدیریت منابع انسانی بسیاری از اختلافات حل و فصل شده و در نتیجه کارایی سازمان بالا می‌رود.
۱۰- عدم استفاده مناسب از قراردادهای ضروری در حین فعالیت
هر زمان که شرکتی محصولی را به فروش می‌رساند، خدماتی را از بیرون دریافت می‌کند و یا هر نوع اقدام دیگری را انجام می‌دهد لازم است برای هر مورد از آنها قراردادی جداگانه تنظیم شود. این امر هم شامل کسانی می‌شود که مستقیما با شرکت کار می‌کنند و اصطلاحا مستخدم شرکت هستند و هم شامل کسانی می‌شود که مستقیما با شرکت همکاری نمی‌کنند. عدم انعقاد قرارداد حتی در موارد جزئی می‌تواند در صورت بروز هر مسئله ای شرکت را دچار مشکل کند.
دیدگاه