جنایات علیه بشریت چیست؟
جنایات علیه بشریت به جنایات خاصی اطلاق می شود که در چارچوب یک حمله در مقیاس بزرگ که غیرنظامیان را بدون توجه به ملیت آنها هدف قرار می دهد، انجام می شود. این جرایم شامل قتل، شکنجه، خشونت جنسی، بردگی، آزار و شکنجه، ناپدید شدن اجباری و غیره است.
جنایات علیه بشریت اغلب به عنوان بخشی از سیاست های دولت مرتکب شده اند، اما می توانند توسط گروه های مسلح غیر دولتی یا نیروهای شبه نظامی نیز مرتکب شوند. برخلاف جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت می تواند در زمان صلح نیز انجام شود و برخلاف نسل کشی، لزوماً علیه یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی خاص انجام نمی شود.
جنایات علیه بشریت برخلاف نسل‌کشی و جنایات جنگی هنوز در یک معاهده حقوق بین‌الملل تدوین نشده است، اگرچه تلاش‌هایی برای انجام این کار وجود دارد. با وجود این، ممنوعیت جنایات علیه بشریت، مشابه منع نسل کشی، یک هنجار اجباری حقوق بین الملل تلقی شده است که هیچ گونه انحرافی از آن مجاز نیست و برای همه دولت ها قابل اعمال است.
اساسنامه رم در سال 1998 که دادگاه کیفری بین المللی را تأسیس می کند (اساسنامه رم) سندی است که منعکس کننده آخرین اجماع جامعه بین المللی در این مورد است. همچنین این معاهده است که فهرست گسترده‌ای از اعمال خاصی را ارائه می‌کند که ممکن است جرم را تشکیل دهند.
تاریخچه اصطلاح جنایت علیه بشریت
مشخص نیست که اصطلاح "جنایت علیه بشریت" برای اولین بار در چه زمینه ای ایجاد شد. برخی از محققان به استفاده از این اصطلاح (یا اصطلاحات بسیار مشابه) در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم، به ویژه در زمینه برده داری و تجارت برده، و برای توصیف جنایات مرتبط با استعمار اروپایی در آفریقا و جاهای دیگر به عنوان مثال، جنایاتی که لئوپولد دوم بلژیک در ایالت آزاد کنگو انجام داد اشاره می کنند. برخی دیگر از محققان به بیانیه صادر شده در سال 1915 توسط دولت های متفقین (فرانسه، بریتانیا، و روسیه) در محکومیت کشتار دسته جمعی ارامنه در امپراتوری عثمانی اشاره می کنند که منشأ استفاده از این اصطلاح به عنوان برچسبی برای دسته ای از جنایات بین المللی است.
از آن زمان، مفهوم جنایات علیه بشریت تحت قوانین عرفی بین‌المللی و از طریق صلاحیت دادگاه‌های بین‌المللی مانند دادگاه کیفری بین‌المللی، دادگاه کیفری بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق و دادگاه کیفری بین‌المللی برای رواندا تکامل یافته است. بسیاری از کشورها نیز جنایات علیه بشریت را در قوانین داخلی خود جرم انگاری کرده اند و برخی نیز هنوز این کار را نکرده اند.
جنایات علیه بشریت بر اساس حقوق بین الملل
جنایات علیه بشریت برای اولین بار در یک معاهده در منشور نورنبرگ 1945 در پایان جنگ جهانی دوم ظاهر شد، البته با تعریفی متفاوت از امروز.
از دهه 1990، جنایات علیه بشریت در معاهدات بین‌المللی مختلفی مانند اساسنامه دادگاه کیفری بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق (1993)، اساسنامه دادگاه بین‌المللی رواندا (1994) و اساسنامه رم دادگاه کیفری بین المللی (1998) تدوین شده است.
برخلاف سایر موارد نقض حقوق بشر، جنایات جنگی مسئولیت دولتی را شامل نمی شود، بلکه مسئولیت کیفری فردی را در بر می گیرد. این بدان معناست که افراد می توانند محاکمه شوند و شخصاً مسئول این جنایات شناخته شوند.
اساسنامه رم دادگاه کیفری بین المللی، ماده.7
از نظر این اساسنامه، «جنایت علیه بشریت» به هر یک از اعمال زیر اطلاق می‌شود که به عنوان بخشی از یک حمله گسترده یا سیستماتیک علیه هر جمعیت غیرنظامی با آگاهی از حمله انجام شود:
- آدم کشی
- نابودی
- بردگی
- اخراج یا انتقال اجباری جمعیت
- حبس یا سایر محرومیت های شدید از آزادی جسمانی بر خلاف قواعد اساسی حقوق بین الملل
- شکنجه
- تجاوز جنسی، بردگی جنسی، تن فروشی اجباری، حاملگی اجباری، عقیم سازی اجباری، یا هر شکل دیگری از خشونت جنسی با شدت مشابه
- آزار و شکنجه علیه هر گروه یا گروه قابل شناسایی بر اساس سیاسی، نژادی، ملی، قومی، فرهنگی، مذهبی، جنسیتی که در بند 3 تعریف شده است، یا دلایل دیگری که به طور جهانی تحت قوانین بین المللی غیرمجاز شناخته شده اند، در رابطه با هر عملی که در این بند ذکر شده است. یا هر جرمی که در صلاحیت دادگاه باشد.
- ناپدید شدن اجباری افراد
- جنایت آپارتاید
- سایر اعمال غیرانسانی با شخصیت مشابه که عمداً باعث رنج زیاد یا آسیب جدی به بدن یا سلامت روحی یا جسمی می شود.
دیدگاه