طلاق در لغت به معنای رها شدن از عقد نکاح و پدیده‌ای‌ست قراردادی که به زن و شوهر اجازه می‌دهد تا تحت شرایطی رابطه زناشویی خود را قطع کرده و از یکدیگر جدا شوند.
قطعا پس از شنیدن کلمه طلاق، حس خوبی به انسان دست نمی‌دهد، با شنیدن کلمه طلاق ناخودآگاه دعوا، جرو بحث و خانواده مغشوش در ذهنمان نقش می‌بندد. اما در بعضی مواقع باید با این مسئله در زندگی روبرو شویم، حال این اتفاق برای اطرافیانمان یا خودمان بیفتد اما در این بین بیشترین آسیب را فرزندانمان می‌بینند.
هرساله میلیون‌ها کودک در سرتا سر جهان با اختلاف و جر و بحث در خانواده روبرو می‌شوند و در بسیاری از کشورها، میزان طلاق والدین در حال افزایش است. به طور کلی طلاق‌ها را میتوان به دو دسته تقسیم کرد: طلاق آشکار و طلاق پنهان.
طلاق آشکار: زمانی است که مرد و زن به دادگاه مراجعه می‌کنند و به طور رسمی از هم جدا می‌شوند و سند ازدواجشان را باطل می‌کنند.
طلاق پنهان: طلاقی است که ویژگی‌های طلاق آشکار را داراست ولی به دلیل وجود موانع فرهنگی، ارزشی، معنوی، موقعیتی و قانونی خاص آشکار نمی‌شوند. در واقع اینگونه طلاق‌ها بدون باطل شدن ازدواج اتفاق می‌افتند. در این نوع طلاق زوجین سال‌ها زیر یک سقف با حداقل ارتباط (حتی ارتباط کلامی) بهترین روزهای عمر خود را تلف می‌کنند. در بسیاری از کشورهای آسیایی، طلاق پنهان شایع‌تر است. در طلاق پنهان شانس حل مشکل به صفر نمی‌رسد.
انواع جدایی‌هایی را که در فرآیند طلاق پیش می‌آید به این شکل دسته بندی می‌کنند: طلاق عاطفی، طلاق روانی، قانونی، اقتصادی و اجتماعی.
سه عامل اصلی که می‌توانند سلامت روان فرزندانی که درگیر اختلافات والدین هستند را به خطر بیندازند عبارتند از: کیفیت و چگونگی روابط والدین با هم، شدت و مدت زمان درگیری‌های والدین و سومی نیز کیفیت و چگونگی روابط والدین با فرزندان و بالعکس آن.
در این مقاله میخواهیم ببینیم آیا فرزندان می‌توانند از طلاق والدین خود جلوگیری کنند، البته لازم به ذکر است که منظور ما از فرزندان در این مطلب، فرزندان بالغ خانواده و بالای هجده سال سن هستند. عمدتا فرزندانی که در سنین پیش از دبیرستان هستند، نمی‌توانند از عهده این نقش برآیند و ممکن است با ورود به این مسائل، خود درگیر مشکلاتی شوند که نیاز به کمک اطرافیان خود و یا روان شناس پیدا کنند.
فرزندان می‌توانند با شناسایی و درک شرایط و علل به وجود آمدن اختلافات و با استفاده از مهارت‌های خود به والدینشان در ایجاد روابط بهتر کمک کنند.
نصیحت نکنید
نباید در حضور والدین، یکی را مقصر بدانیم و حق را به دیگری بدهیم، چون در این موقعیت هر کدام از والدین حق را به خود می‌دهند و ضمنا ممکن است والدین نصیحت و توصیه‌های فرزندان خود را قبول نکنند چون فکر می‌کنند آنها از لحاظ سن و تجربه، در جایگاهی نیستند که بتوانند به آنها راه حل ارائه دهند.
از اختلافاتی که دارند لیست تهیه کنید
هیچ کس به اندازه فرزندان به زمینه‌های ایجاد مشکلات والدین آگاه نیست. پس می‌توانید لیستی از عوامل اصلی ایجاد مشکلات تهیه کنید و با کمک و راهنمایی یک مشاور، توصیه‌هایی را برای جلوگیری دریافت کنید.
مهارت‌هایتان را افزایش دهید
فرزندان برای آشتی دادن والدین و جلوگیری از طلاق والدین باید به دنبال یادگیری بعضی مهارت‌های جدید باشند و این امر بدون استفاده از دانش و آگاهی کافی نمی‌تواند فضای متشنج یک رابطه را آرام کند، حتی گاهی اوقات شرایط را از چیزی که هست بدتر نیز می‌شود.
به فکر سلامت روان خود باشید
وقتی فرزندان به والدین خود در ایجاد رابطه خوب کمک می‌کنند، به حفظ سلامت جسم و روان خود هم کمک می‌کنند. آنها باید از فضای تشویش و اضطراب دوری کنند و به جای آن از طریق تغذیه مناسب، ورزش، دیدن فیلم‌های کمدی و رفت و آمد با افراد مثبت اندیش به سلامت روان خود و والدینشان کمک کنند.
با آرامش صحبت کنید
فرزندان باید سر فرصت مناسب و در شرایط آرام درباره احساسات خودشان از اختلاف و مشاجره و فضای متشنج خانه، برای پدر و مادر صحبت کنند و والدین هم باید یاد بگیرند تا در مورد احساسات خودشان با فرزندانشان حرف بزنند. برای هر خانواده‌ای اختلاف پیش می‌آید ولی چیزی که اهمیت دارد این است که افراد، مشکلات خود را پیش از اینکه به مرحله جدایی و طلاق برسد، با هم در میان بگذارند تا بتوانند با کمک هم برای مشکلاتشان راه حل پیدا کنند و در نهایت کاری که می‌شود انجام داد، گرفتن مشاوره از متخصصان چه به صورت حضوری و چه به صورت آنلاین است. به امید روزی که هیچ فرزندی شاهد جدایی والدین و از هم پاشیدن خانواده در هیچ جای دنیا نباشد.
دیدگاه