امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 274917
۴۰۷۴
۲
۰
نسخه چاپی
Angioedema

آنژیوادم | تورم سریع پوست | علائم، علت و نحوه درمان

آنژیوادم عبارت است از ادم پوست، بافت زیر جلدی، مخاط و زیر مخاط. آنژیوادم بسیار شبیه کهیر است ولی بافت‌های عمقی تری را درگیر می‌سازد.

آنژیوادم

آنژیوادم شامل ورم سریع ناحیه زیر پوست یا مخاط است. این وضعیت معمولا یک واکنش آلرژیک است اما می تواند ارثی باشد.

آنژیوادم

آنژیوادم شامل تورم ناحیه زیر پوست است که به ورم ناشی از کهیر شباهت دارد. کهیر و آنژیوادم یک واکنش پوستی است که باعث ایجاد برجستگی های خارش آور می شود. این برجستگی ها اندازه های مختلفی دارند و به صورت نقاط کوچک تا لک های بزرگ با ضخامت چند اینچی ظاهر می شوند.

کهیر می تواند بخاطر مصرف برخی غذاها، داورها یا دیگر مواد ایجاد شود.

آنژیوادم یک نوع  تورم است که بر لایه عمیق تر پوست تاثیر می گذارد و اغلب نواحی اطراف صورت و لب ها را درگیر می کند. در بسیاری از موارد، کهیر و آنژیوادم آسیبی ایجاد نمی کنند و حتی بدون درمان، آثار بلند مدتی از خود به جا نمی گذارند. رایج ترین نوع درمان داروهای آنتی هیستامین است. نوع حاد آن در صورتی که تورم در گلو یا زبان باعث انسداد راه هوا شود می تواند خطرناک و مرگ آور باشد.

آنژیوادم یک واکنش مشابه کهیر است که لایه های عمیق تر پوست را درگیر می کند. آنژیوادم بیشتر در اطراف چشم ها، گونه ها یا لب ها ظاهر می شود. آنژیوادم و کهیر می توانند بطور مجزا یا همزمان اتفاق بیفتند.

علائم و نشانه های آنژیوادم

• احساس سوزش و درد در ناحیه متورم

• احساس درد و گرما در ناحیه متورم

• ایجاد خارش

• در لایه های عمقی تر بافت زیرپوستی رخ می دهد.

• تنگی نفس

• در آنژیوادم حاد ممکن است فرد دچار اسهال و استتفراغ گردد.

• بادکردگی ها به رنگ قرمز و تقریبا به شکل بیضی و یا گرد هستند و قطرشان از چند میلی متر تا چند سانتی می باشد.

دلایل ایجاد آنژیوادم

آلرژی ها

آنژیوادم بیشتر در اثر یک واکنش آلرژیک ایجاد می شود. در واکنش آلرژیک، سیستم ایمنی بدن یک ماده غذایی خاص را به اشتباه به عنوان یک ماده مضر شناسایی می کند و مواد شمیایی برای مقابله با آن آزاد می کند که موجب تورم پوستی می شوند. آنژیوادم ناشی از آلرژی، آنژیوادم آلرژیک نام می گیرد.

آنژیوادم ممکن است در اثر واکنش آلرژیک به عوامل زیر بروز کند:

• برخی مواد غذایی خصوصا مغزیجات، صدف، شیر و تخم مرغ

• برخی داروها شامل آنتی بیوتیک ها، آسپیرین و ضد التهاب های غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن

• نیش و گزش حشرات خصوصا نیش زنبور

• لاتکس: نوعی ماده لاستیکی که برای تولید دستکش های پزشکی، بادکنک ها و کاندوم ها به کار می رود.

داروها

برخی داروها می توانند موجب آنژیوادم شوند حتی اگر فرد به آن ها آلرژی نداشته باشد. تورم بلافاصله بعد از مصرف اولین دوز دارو یا حتی چند ماه یا چند سال بعد از آن بروز می کند.

داروهایی که موجب آنژیوادم می شوند عبارتند از:

• مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین همانند انالاپریل، لیزینوپریل، پریندوپریل و رامیپریل که برای درمان فشار خون به کار می روند.

• ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

• مهار کننده های گیرنده آنژیوتانسین دو مانند آندزارتان، ایربزارتان، لوزارتان، اولمزارتان و والزارتان که برای درمان فشار خون مصرف می شوند.

اگر آنژیوادم در اثر مصرف دارو ایجاد شود، آنژیوادم ناشی از دارو نام می گیرد.

عوامل ناشناخته

در بسیاری از موارد، علت آنژیوادم مشخص نیست. یک فرضیه این است که مشکلی نامعلوم در سیستم ایمنی موجب بروز علائم می گردد. برخی عوامل که بروز تورم را تحریک می کنند شامل اضطراب یا استرس، عفونت های خفیف، دمای هوای سرد یا گرم و ورزش سنگین هستند. در موارد بسیار نادر، تورم در اثر یک بیماری همانند لوپوس یا لنفوم (سرطان سیستم لنفاوی) ایجاد می شود. آنژیوادم بدون دلیل مشخص آنژیوادم ایدیوپاتیک نام می گیرد.

آنژیوادم

تشخیص آنژیوادم

پزشک به طور معمول با توجه ظاهر علائم و توضیحی که شما راجب سابقه خانوادگی و پزشکی خود ارائه می کنید، قادر به تشخیص نوع آنژیوادم است.

آنها همچنین بررسی می کنند که آیا فرد داروهای مرتبط با این وضعیت مانند مهار کننده های ACE را مصرف می کند یا خیر.

قرار گرفتن در معرض آلرژن قبل از بروز این وضعیت به معنای احتمال آنژیوادم آلرژیک است. وجود کهیر نیز به این نوع اشاره خواهد کرد.

از طرف دیگر، سابقه خانوادگی ممکن است نشان دهد که آنژیوادم ارثی است.

برای تأیید نوع ممکن است فرد مبتلا به این وضعیت برای آزمایش های بیشتر ارجاع شود. اینها شامل موارد زیر است:

• آزمایش خون برای دیدن نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن به یک آلرژن خاص.

• آزمایش خون برای سنجش میزان مهار کننده استراز C1؛ سطح پایین آن نشان دهنده ارثی بودن آن است.

عوامل خطر در آلرژی کهیر و آنژیوادم

کهیر و آنژیوادم از جمله بیماری های رایج هستند. با این وجود در صورت داشتن شرایط زیر سلامت شما می تواند به خطر بیفتد.

• سابقه ابتلا به کهیر یا آنژیوادم

• داشتن سایر واکنش های آلرژیک

• زمانی که اختلالات مرتبط با این آلرژی مانند لوپوس، سرطان لنف یا بیمارهای تیروئید دارید.

• سابقه خانوادگی

• نوع حاد آنژیوادم در صورتی که تورم در گلو یا زبان باعث انسداد راه هوا شود می تواند مرگ آور باشد.

پیشگیری از آنژیوادم

برای کاهش احتمال ابتلا  موارد زیر را رعایت کنید:

• اجتناب از عوامل حساسیت زای شناخته شده: این عوامل می تواند شامل غذا ها، داروها، و شرایطی مانند دما ی بسیار بالا یا پایین شود که در گذشته باعث بروز کهیر یا آنژیوادم شده است.

• تهیه گزارش روزانه: اگر فکر می کنید غذا باعث مشکل می شود اما مطمئن نیستید چه غذایی عامل اصلی است، گزارش روزانه ای از غذاهایی که می خورید و علائم مرتبط با آن می تواند کمک شایانی به شما بکند.

نحوه درمان آنژیوادم

پزشک در صورت وجود برآمدگی ها و تورم شما را معاینه و با بررسی دقیق سابقه پزشکی شما عوامل احتمالی ایجاد کننده حساسیت را شناسایی می کند. در برخی موارد پزشک ممکن است آزمایش آلرژی پوستی را توصیه کند. همچنین پزشک می تواند برای بررسی میزان و کارکرد برخی پروتئین های خون درصورتی که عامل احتمالی آنژیوادم ارثی است، آزمایش خون را پیشنهاد دهد.

اگر علائم شما خفیف است، نیازی به درمان ندارید. در بسیاری از موارد کهیر و آنژیوادم خود به خود خوب می شوند. با این وجود درمان اغلب می تواند برای خارش شدید یا ناراحتی حاد بکار رود.

داروها

• داروهای ضد خارش: درمان استاندارد برای این آلرژی آنتی هیستامین است که باعث کاهش خارش، تورم و دیگر علائم آلرژیک می شود.

• داروهای ضدالتهاب: برای کهیر یا آنژیوادم حاد، پزشکان گاهی اوقات دارو های خوراکی کورتیکواستروئید (corticosteroid) از جمله پردنیزون (prednisone) را تجویز می کنند که تورم، سرخی و خارش را کاهش می دهد.

• داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند: اگر داروهای آنتی‎هیستامین و کورتیکواستروئید غیرموثر باشند، پزشک شما ممکن است دارویی را برای آرام ساختن یک سیستم ایمنی فعال تجویز کند.

• داروهای کاهنده درد و تورم: نوع مزمن را می توان با نوعی داروی ضدالتهابی فاقد استروئید با نام آنتاگونیست لکوترین (leukotriene antagonists) درمان کرد.

• کنترل کننده های پروتئین خون: اگر مبتلا به آنژیوادم ارثی هستید، داروهای گوناگونی وجود دارند که می توانند با تنظیم میزان برخی از پروتئین های موجود در خون علائم بیماری را کاهش دهند.

  • منبع
  • ویکی پدیا
  • دروانا
  • زوپ
  • دکتر سلیمانی
  • کافه پزشکی

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید