امروز: جمعه, ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 274103
۱۹۳۰
۱
۰
نسخه چاپی
phobia

اختلال فوبیا یا ترس مرضی | علائم، نشانه ها و نحوه درمان

ترس شدید یا بیمارگونه که در روانشناسی به هراس یا فوبیا شهرت دارد عبارت است از نوعی بیمارگونه و پایدار از ترس در فرد که باعث اختلال در زندگی روزمره وی می‌شود.

اختلال هراس زدگی یا فوبیا | علائم، نشانه ها و نحوه درمان

فوبیا یا هراس زدگی ترسی است غیرواقعی، شدید و طولانی مدت از یک جسم، شخص، حیوان یا موقعیت.

اختلال فوبیا یا ترس مرضی

ترس واکنش طبیعی به موقعیت های تهدید آمیز و ترسناک است که برای انسان جنبه حفاظتی دارد. اما اگر این ترس حالت افراطی پیدا کند، یک اختلال روانی محسوب می‌شود. فوبیا ترس، استرس یا اضطراب فراگیر و مختل کننده‌ای ست که به واسطه محرکی که به خودی خود ترسی ندارد ایجاد می شود. افراد مبتلا به فوبیا متوجه غیر منطقی بودن ترس خود هستند، اما نمی توانند بر آن غلبه کنند. متاسفانه این اختلال کارکردهای فردی و اجتماعی تان را به شدت مختل می کند.

تاثیر فوبیا می تواند متفاوت باشد، میتواند فقط کمی آزاردهنده باشد یا میتواند شما را به شدت ناتوان کند. افراد مبتلا به فوبیا اغلب متوجه می شوند که ترس آنها غیر منطقی است اما قادر نیستند کاری برای مقابله با این ترس انجام دهند. چنین ترس هایی می توانند کار، مدرسه و روابط شخصی را مختل سازند.

افرادی که از لحاظ ژنتیکی مستعد اضطراب هستند ممکن است در معرض خطر ابتلا به فوبیا باشند. سن، وضعیت اجتماعی اقتصادی و جنسیت به نظر می رسد تنها برای انواع خاصی از فوبیا عوامل خطر محسوب شوند. به عنوان مثال، زنان بیشتر احتمال دارد که دچار انواع فوبیا حیوانی شوند. کودکان و یا افرادی که دارای وضعیت اقتصادی اجتماعی پایینی هستند احتمال بیشتری دارد به ترس های اجتماعی مبتلا شوند. مردان در اکثر موارد دچار فوبیا پزشک یا دندانپزشک میشوند.

علت ابتلا به اختلال فوبیا

ممکن است عوامل ژنتیکی و محیطی باعث ایجاد ترس ‌ها شود. کودکانی که یکی از نزدیکان یا اقوامشان به اختلال اضطرابی مبتلا است در خطر ابتلا به فوبی قرار دارند. همچنین، تجربه اتفاقات استرس زا و ترسناک می تواند باعث ابتلا فرد به فوبی شود. اتفاقاتی مثل تجربه غرق شدن، قرار گرفتن در فضاهای بسته به صورت ناخواسته (مثل گیر کردن آسانسور)، ارتفاعات بلند و حمله حیوانات می‌تواند باعث ایجاد ترس در فرد شود.

علائم و نشانه های فوبیا

فوبیاهای کودکی غالبا بین سنین 5 و 9 سال رخ داده و معمولا مدت کوتاهی دوام دارند. فوبیاهای با دوام بیشتر بد از دوران کودکی آغاز می شوند، خصوصا در افراد حدود بیست ساله. فوبیاهای بزرگسالان معمولا چندین سال طول می کشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شوند کمتر است. بدون درمان مناسب، فوبیا می تواند خطر انواع دیگر بیماری های روانی خصوصا سایر اختلالات اضطراب، افسردگی و سوء مصرف مواد را افزایش دهد.

علائم فوبیا عبارتند از:

1. احساس بیش از اندازه، ناراحت کننده و مداوم ترس یا اضطراب که با جسم، فعالیت یا موقعیت خاصی بروز می کند.

2. احساسات یا غیرمنطقی هستند یا نامتناسب با تهدیدات واقعی. برای مثال، اگرچه هر کسی ممکن است از یک سگ آزاد و تهدید کننده بترسد اما اکثر افراد از یک سگ آرام، ساکت و تحت کنترل فرار نمی کنند

3. اجتناب و دوری از جسم، فعالیت یا موقعیتی که فوبیا را تشدید می کند. چون افرادی که فوبیا دارند تشخیص می دهند که ترس آنها بیش از اندازه است، اغلب از علائمی که دارند خجالت می کشند. برای جلوگیری از شرم یا علائم اضطراب آنها از موارد تشدیدکننده فوبیا دوری می کنند.

علائم جسمی مرتبط با اختلال فوبیا شامل موارد زیر است:

  •     تپش قلب
  •     تنگی نفس
  •     تندگویی یا ناتوانی در تکلم
  •     دهان خشک
  •     معده به هم ریخته
  •     حالت تهوع
  •     فشارخون بالا
  •     لرزش
  •     درد یا گرفتگی قفسه سینه
  •     حس خفگی
  •     سرگیجه یا گیجی
  •     تعریق فراوان
  •     محتمل دانستن حس ناخوشایند

انواع مختلفی از اختلال فوبیا

فوبیای اجتماعی

فوبیایی اجتماعی به عنوان اختلال اضطراب اجتماعی نیز نامیده می شود. این نوع فوبیا نگرانی شدید در مورد شرایط اجتماعی است و می تواند منجر به خود انزوایی شود. ترس اجتماعی می تواند به حدی شدید باشد که ساده ترین تعاملات، نظیر سفارش دادن در رستوران یا پاسخ دادن به تلفن، باعث وحشت شوند. افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی اغلب به اجتناب از رویارویی با موقعیت های عمومی عادت میکنند.

آگروفوبیا یا ترس از حضور در مکان های شلوغ

آگروفوبیا ترس از مکان ها یا موقعیت هایی که نمی توانید از آنها فرار کنید. خود کلمه آگروفوبیا به “ترس از فضاهای باز” اشاره دارد. افراد مبتلا به آگروفوبیا از وجود جمعیت زیاد در خارج از منزل می ترسند. آنها اغلب از موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند و در خانه هایشان می مانند.

بسیاری از افراد مبتلا به آگروفوبیا از آن می ترسند که در مکانی که نمی توانند فرار کنند، دچار حمله هراس شوند. افراد مبتلا به مشکلات سلامتی مزمن ممکن است از این مسئله ترس داشته باشند که در یک منطقه عمومی یا جایی که هیچ کمکی در دسترس نباشد، نیاز به اورژانس پزشکی داشته باشند.

گلوسوفوبیا یا ترس از سخنرانی عمومی

در این فوبیا فرد از قرارگرفتن در مقابل افراد مختلف یا صحبت برای آنها به‌شدت احساس وحشت می‌کند. افراد مبتلا به این فوبیا حتی درصورتی‌که خود را مقابل تعداد زیادی از مردم «تصور» هم کنند، باز دچار وحشت و علائم جسمانی مثل لرزش بدن و دست می‌شوند.

آکروفوبیا یا ترس از ارتفاع

افراد مبتلا به این فوبیا، از رفتن به کوه‌ها، پل‌ها و ساختمان‌های بلند اجتناب می‌کنند. علائم جسمانی این فوبیا شامل سرگیجه، تعرق و احساس ازدست‌رفتن هوشیاری است.

کلاستروفوبیا یا ترس از محیط بسته

این فوبیا، ترس و وحشت از مکان‌های بسته و تنگ است. این فوبیا می‌تواند زندگی افراد را دچار مشکلات زیادی بکند. افراد مبتلا به این نوع فوبیا از رفتن به داخل آسانسور یا سوارشدن اتومبیل اجتناب می‌کنند.

آویاتوفوبیا

این فوبیا، ترس از پروازکردن است و افراد دچار این اختلال، از سوارشدن هواپیما یا وسایل پروازی دیگر مانند هلیکوپتر خودداری می‌کنند.

دنتوفوبیا یا هراس از دندان‌پزشکی

مبتلایان به این فوبیا از رفتن به دندان‌پزشکی وحشت دارند. این فوبیا معمولا به‌علت تجربه‌ای ناخوشایند از دندان‌‌پزشکی در گذشته به وجود می‌آید. این فوبیا بر سلامت دهان و دندان فرد مبتلا تأثیر منفی می‌گذارد.

هموفوبیا یا خون هراسی

هموفوبیا ترس از خون یا زخم و آسیب‌‌دیدگی است. فردی که مبتلا به خون هراسی است، ممکن است در مواجهه با خون یا جراحات دیگران، هوشیاری خود را از دست بدهد و به‌اصطلاح غش کند.

آراکنوفوبیا یا عنکبوت هراسی

مبتلایان به این فوبیا به‌شدت از ‌عنکبوت‌ها یا موجودات شبیه عنکبوت وحشت دارند.

سینوفوبیا یا سگ هراسی

مبتلایان به این فوبیا از نزدیک‌شدن به سگ‌ها و سگ‌سانان به‌شدت وحشت دارند.

اوفیدیوفوبیا یا مار هراسی

افراد مبتلا به مار هراسی به‌شدت از مواجهه با مار‌ها هراس دارند. این فوبیا یکی از انواع بسیار رایج فوبیا در بین عموم مردم است و تخمین می‌زنند که بیش از یک‌سوم مردم جهان دچار این فوبیا باشند.

نیکتوفوبیا یا هراس از تاریکی

ترس از شب و تاریکی، هراسی معمول در بین کودکان و خردسالان است. اما درصورتی‌که این ترس در دوران نوجوانی و سنین بالاتر ادامه پیدا کند، نوعی فوبیا شناخته می‌‌شود.

آستروفوبیا یا ترس از رعد و برق

رعد و برق نیز از جمله انواع فوبیا هایی است که تعداد بسیار زیادی از مردم از آن واهمه دارند. دلیل اصلی این واهمه رعد و برق گرفتگی است.

دیسایدوفوبیا

همان‌طور که از نامش مشخص است، به معنی ترس از تصمیم‌گیری می‌باشد.

ویکافوبیا

ترس غیر منطقی و عجیب از جادوگران.

اِیلِروفوبیا یا گربه هراسی

ترس غیرمنطقی از گربه و قرار گرفتن آن در مسیر تردد، به خصوص در مورد گربه های سیاه.

کُلروفوبیا یا دلقک هراسی

شمار زیادی از افراد از دلقک ها می ترسند و دلقک هراسی نامیست که به این نوع ترس داده شده است.

نِکروفوبیا یا مرده هراسی

گاهی یک نشانه کوچک از مرگ کافیست که افراد دچار مرده هراسی را تا سر حد مرگ بترساند! نِکروفوبیا ترس غیرمنطقی و شدید از مردن و یا اجساد است.

ترایپوفوبیا یا ترس از حفره های نامتقارن

ترس یا هراس ناشی از الگوهای نامنظم یا خوشه‌ای از سوراخ‌های کوچک یا حفره‌ها است.

اختلال فوبیا

تشخیص اختلال فوبیا

یک روانپزشک یا روانشناس احتمالا در مورد علائم فعلی و سابقه خانوادگی سئوال کند، خصوصا این که آیا سایر اعضای خانواده نیز فوبیا (هراس زدگی) داشته اند یا نه. شما ممکن است هر تجربه یا ترومایی را که سبب ایجاد فوبیا شده است—برای مثال، حمله یک سگ منجر به ترس از سگ—را گزارش کنید.

شاید بحث از عکس العمل شما – اندیشه ها، احساسات و علائم جسمانی شما – هنگام مواجهه با چیزی که از آن می ترسید مفید باشد. همچنین، توضیح دهید که برای اجتناب از موقعیت های ترسناک چه کار می کنید و اینکه فوبیا چگونه زندگی روزمره، از جمله روابط شغلی و شخصی، شما را متأثر می سازد.

روانپزشک یا روانشناس شما در مورد افسردگی و استفاده از مواد از شما سئوال می کند زیرا بیشتر افراد با فوبیا این مشکلات را نیز دارند.

در کودکان، فوبیاهای خاص می توانند مشکلات کوتاه مدتی باشند که در عرض چند ماه از بین می روند. در بزرگسالان، حدود 80% از فوبیاهای جدید تبدیل به شرایط مزمن (بلند مدت) می شوند که بدون درمان مناسب برطرف نمی شوند.

درمان اختلال فوبیا

درمانی فوبیا معمولا ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی است:

1. فوبیا خاص. درمان شناختی-رفتاری می تواند مفید باشد، خصوصا روندی که درمان از راه حساسیت زدایی یا درمان از راه مواجهه نامیده می شود. در این روش شما به تدریج با پای خود و تحت شرایط کنترل شده در معرض چیزی قرار می گیرید که از آن می ترسید. وقتی شما در معرض آن عامل قرار می گیرید، یاد می گیرید که از طریق آرامش، کنترل تنفس یا سایر راهبردهای کاهش اضطراب بر ترس خود غلبه کنید. برای درمان کوتاه مدت فوبیاها، دکتر ممکن است داروی ضداضطراب تجویز کند. اگر فوبیا فقط گاه گاهی پیش می آید، مانند ترس از پرواز، استفاده از دارو می تواند محدود شود.

2. فوبیا اجتماعی. اگر فوبیا اجتماعی شما روی یک عملکرد خاص (برای مثال، ارائه یک سخنرانی یا اجرای یک کنسرت) متمرکز باشد، دکتر شما ممکن است یک داروی بتابلوکر همچون پروپرانولول (ایندرال) تجویز کند. این دارو را می توان درست قبل از انجام آن کار مصرف کرد. این دارو اثرات جسمی اضطراب (تپش قلب یا لرزش انگشتان) را تعدیل می کند اما معمولا بر هشیاری مورد نیاز برای صحبت کردن یا مهارت مورد نیاز برای نواختن آلت موسیقی اثر نمی گذارد. برای اشکال عام تر یا بلندمدت تر فوبیا اجتماعی، دکتر شما ممکن است یک داروی ضدافسردگی، معمولا یک SSRI (مهارکننده انتخابی بازجذب سورتونین) همچون سرترالین (زولوفت)، پاروکستین (پاکسیل) یا فلوئوکستین (پروزاک) تجویز کند. اگر SSRI مؤثر نشد، دکتر می تواند یک داروی ضد افسردگی یا ضد اضطراب دیگر تجویز کند. درمان شناختی-رفتاری نیز برای بیشتر افراد با فوبیا اجتماعی، هم در محیط فردی و هم گروهی، مؤثر است.

3. درمان این اختلال شبیه به درمان اختلال وحشت زدگی است. درمان دارویی شامل داروی ضدافسردگی SSRI یا داروهای دیگر، همچون کلومیپرامین (آنافرانیل) و ایمیپرامین (توفرانیل) و داروهای ضداضطراب بنزودیازپین، همچون کلونازپام (آنافرانیل)، دیازپام (والیوم) و لورلزپام (آتیوان) است. روان درمانی نیز مفید است، خصوصا درمان شناختی-رفتاری.

  • منبع
  • درمانکده
  • بهشتیان
  • چطور
  • هنر زندگی
  • راستینه

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید