امروز: پنج شنبه, ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ برابر با ۱۷ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۲۸ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 273382
۱۵۶۰
۱
۰
نسخه چاپی
استرس

چرا استرس باعث پردازش بهتر اخبار بد می شود!

مهندسـی مغـز و اعصـاب می توانسـت بـه انسـان های اولیـه بـرای زنـده مانـدن کمـک کنـد. هنگامی که اجداد ما خود را در یک زیستگاه پر از حیوانات گرسنه می یافتند، از افزایش توانایی یادگیـری درباره خطرات به منظور جلوگیری از شـکارچیان سـود می بردنـد. با این حال، در یک محیط امن، هشـدار مداوم می تواند بیهوده باشـد

استرس | ذهن و پردازش اخبار بد

استرس و و پردازش بهتر اخبار بد

تالی شاروت، مدیر آزمایشگاه احساسات مغز و استاد دانشکده علوم اعصاب شناختی در بخش روانشناسـی تجربـی در دانشـگاه کالج لندن اسـت. او نویسـنده «ذهن تاثیرگـذار » (2017 ) و «سوگیری خوشبینانه» (2011) است.

بعضـی از مهمتریـن تصمیماتی کـه در زندگی خود می گیرید، زمانی رخ می دهند که احسـاس اسـترس و اضطراب می کنید. از تصمیمات پزشـکی تا امور مالی و حرفه ای، اغلب اطلاعات را تحت شـرایط اسـترس زا قرار می دهیم. به عنوان مثال والدینی را در نظر بگیرید که باید طی دوران بارداری و درد زایمان، زمانیکه اکثر اشـخاص اسـترس دارند، تصمیمات جدی بگیرند. آیا ما در چنین شرایطی درحال پردازش و استفاده از طلاعات، بهتر می شویم یا بدتر؟

همکار من، نیل گارت، در موسسه عصبی پرینستون در نیوجرسی و من از ایمنی آزمایشگاهم به ایستگاه های آتشنشانی در ایالت کلرادو رفتیم تا بررسی کنیم که ذهن تحت فشار استرس چگونـه عمـل می کنـد. روزهای کاری آتشنشـانان با هم متفاوت اسـت. برخی روزها کاملا آرام است. آنها بخشی از زمان را به شستن ماشین، تمیز کردن تجهیزات، پختن غذا و خواندن صـرف می کننـد، روزهـای دیگـر بـا حـوادث متعـدد تهدیدکننـده زندگی رو بـه رو می شـوند.

آنها وارد خانه هـای در حـال سـوختن می شـوند تا سـاکنان بـه دام افتـاده را نجات دهند و بـه آنها با فوریت های پزشـکی کمک می کنند. این دوره های صعود و نزول، بسـتر مناسـبی برای کسب تجربه فراهم می کنند. کسـب تجربه درباره اینکه توانایی مردم در اسـتفاده از تغییر اطلاعات، زمانیکه تحت فشار قرار می گیرند، چقدر است.

مـا دریافتیـم تهدید دریافت شـده، واکنش به اسـترس را در آتشنشـانان ایجـاد می کند و باعث می شـود در پـردازش اطلاعات بهتـر عمل کنند. امـا این اتفاق تنهـا زمانی بود کـه اخبار بدی می شـنیدند، و ایـن همـان چیـزی اسـت کـه در ایـن نتایج به دسـت آوردیـم.

ما از آتشنشـانان خواسـتیم احتمـال وقـوع چهـل رویـداد مختلـف را در زندگی شـان، ماننـد درگیر شـدن در یک تصـادف اتومبیـل یـا تبدیل شـدن به قربانـی تقلب کارت برآورد کنند. سـپس به آنهـا خبر خوب دادیـم (بـه آنهـا گفتیم احتمال وقوع این حوادث کمتر از آنچه فکر می کردند اسـت) یا احتمال خبر بد بالاتر است و از آنها خواسته شد تا پیش بینی های جدیدی را ارائه دهند.

حقیقات نشـان داده اسـت که مردم معمولاً خوشبین هسـتند، آنها خبر بد را نادیده می گیرند و از خبر خوب اسـتقبال می کنند. این همان چیزی اسـت که زمانیکه آتشنشـانان اسـتراحت می کردنـد اتفـاق افتـاد؛ امـا زمانیکه تحت اسـترس بودند، الگـوی دیگری ظاهر شـد. در این شـرایط، آنها نسـبت به هرگونه خبر بد که به آنها می دادیم بسیار هوشیار بودند، حتی زمانی که هیـچ ارتباطی با شغل شـان نداشـت (مانند یادگیری اینکه احتمال تقلـب کارت ها بیش از آنچه فکـر می کردنـد اسـت) و باورهای آنها را در پاسـخ تغییر می داد.

در مقابل، اسـترس تغییری در نحـوه پاسـخگویی آنهـا به خبر خـوب ایجاد نکرد (مثلا یادگیری اینکه احتمـال تقلب کارت ها کمتر از آنچه فکر می کردند، است). در آزمایشـگاه، همـان الگـو را در دانشـجویان کارشناسـی کـه بـه آنهـا گفته شـده بـود که یک سـخنرانی عمومـی غافلگیرکننـده انجام دهند مشـاهده کردیـم.

به آنها گفته شـده بود که این سخنرانی توسط هیئت داوران داوری می شود، و آنها باید آن را ضبط کنند و به صورت آنلاین ارسـال کننـد. در این حالت بود که سـطح کورتیزول آنها به انـدازه کافی بالا رفت، ضربان قلب آنهـا افزایـش پیـدا کـرد و به نظر می رسـید به طـور ناگهانی در پـردازش اطلاعات ناخوشـایند و درعین حال هشداردهنده درباره میزان بیماری و خشونت بهتر شدند. زمانیکه حوادث اسـترس زای شـخصی (منتظر تشخیص پزشکی بودن) یا عمومی (آشفتگی سیاسـی) را تجربه می کنید، تغییرات فیزیولوژیکی ایجاد شـده باعث می شـوند بتوانید هر نوع هشـدار را بپذیرید و بر روی چیزی که ممکن اسـت اشـتباه باشد هم تمرکز کنید.

در مطالعه ای بـا اسـتفاده از تصویربـرداری مغز برای بررسـی فعالیت عصبی افراد تحت اسـترس نشـان داده شد که این «تغییر» به افزایش ناگهانی یک سیگنال عصبی مهم برای یادگیری( شناخته شده به عنـوان یـک خطای پیشبینی)مرتبط اسـت، به ویژه در پاسـخ به نشـانه های غیرمنتظره ای از خطـر (ماننـد چهره هایـی که تـرس را بیان می کنند). این سـیگنال متکی بر دوپامین اسـت؛ انتقال دهنـده عصبـی در مغـز کـه تحـت اسـترس، عملکـرد آن توسـط مولکول دیگـری به نام هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین تغییر میکند.

مهندسـی مغـز و اعصـاب می توانسـت بـه انسـان های اولیـه بـرای زنـده مانـدن کمـک کنـد. هنگامی که اجداد ما خود را در یک زیستگاه پر از حیوانات گرسنه می یافتند، از افزایش توانایی یادگیـری درباره خطرات به منظور جلوگیری از شـکارچیان سـود می بردنـد. با این حال، در یک محیط امن، هشـدار مداوم می تواند بیهوده باشـد. گاهی اوقات بی خبری ذهن شـما را آسـوده نگـه خواهـد داشـت.

بنابرایـن یک «کلیـد عصبی» می توانـد به طور خـودکار توانایی مـا را برای پـردازش هشـدارها در پاسـخ بـه تغییرات محیـط افزایش یا کاهـش دهد. در واقـع، افرادی که دارای افسردگی بالینی و اضطراب هستند، نمی توانند از حالتی که در آن تمام پیام های منفی اطراف را جذب کرده اند، به حالتی دیگر تغییر وضعیت دهند.

مهم است بدانیم که استرس به سرعت از یک نفر به نفر دیگر انتقال می یابد. اگر همکار شما اسـترس داشـته باشـد، بیشـتر احتمال دارد که شـما نیز احسـاس اسـترس کنید. مغز ما برای انتقال هیجانات با سرعت از یکی به یکی دیگر طراحی شده است، زیرا اغلب اطلاعات مهم را انتقال می دهد.

وندی بری مندس، استاد هیجان در دانشگاه کالیفرنیای سانفرانسیسکو و همکارانش دریافتند نوزادانی که توسـط مادرانشـان نگهداری می شدند زمانیکه مادران یک رویـداد اسـترس زای اجتماعـی را تجربـه می کردند، میـزان ضربان قلب نوزاد نیـز افزایش پیدا می کـرد. پیامی کـه از طریق تپش قلب مادر به نوزاد منتقل می شـد خطرنـاک بود و در نتیجه به اجتناب کودک از تعامل با غریبه ها منجر می شد. حتی نیازی نیسـت حتما با کسـی در یک اتاق باشید تا هیجان هایش بر رفتار شما تاثیر بگذارد.

مطالعـات نشـان می دهنـد زمانیکـه شـما اخبـار مثبـت را در رسـانه های اجتماعـی مشـاهده می کنیـد( ماننـد تصاویـری از غـروب صورتی خورشـید)، احتمال بیشـتری دارد که پسـت های مثبت بگذارید و زمانی که پیام های منفی نظیر شکایت های مربوط به یک صف طولانی را در کافی شاپ مشاهده می کنید، به نوبه خود پست های منفی بیشتری خواهید گذاشت.

در برخـی مـوارد، بسـیاری از مـا طوری زندگـی می کنیم گویـی در معرض خطر واقعی هسـتیم و ماننـد آتشنشـان های آماده بـاش، دائمـا آماده ایـم تا شـعله آتـش ایمیل ها و پیـام های متنی درخواسـتی را خاموش کنیم و به هشـدارهای خبری و رسانه های اجتماعی پاسخ دهیم.

طبق یک نظرسنجی که توسط انجمن روانشناسی آمریکا انجام شد، مرتب چک کردن گوشی، به اسـترس مربوط اسـت. به عبارت دیگر، استرس، یک واکنش فیزیولوژیک از پیش برنامه ریزی شده است که «تکامل» ما را به آن مجهز کرده است تا از ما در برابر شکارچیان گرسنه محافظت کنـد.

در حـال حاضـر صدای زنگ پیام توئیتـر می تواند ضربان قلب شـما را افزایش دهد، عرق کنید و باعث شود که مردمک چشم شما بزرگتر شود. واقعیـت ایـن اسـت که اسـترس احتمال اینکه بیشـتر به پیام های هشـداردهنده توجـه کنیم را افزایش می دهد، همراه با این واقعیت که آن را مانند سونامی گسترش می دهد و می تواند ترس جمعی ایجاد کند که همیشه هم مورد تایید قرار نمی گیرد. این به این دلیل است که پس از یک رویداد عمومی استرس زا، مانند حمله های تروریستی یا آشفتگی های سیاسی، اغلب موج های اطلاعات هشـداردهنده در رسـانه های سـنتی و اجتماعـی به وجـود می آیند که افـراد به خوبی جـذب آنهـا می شـوند، امـا می توانند خطر موجـود را بیش از حـد افزایش دهند.

بـه همین دلیل یک الگوی قابل اعتماد از حمالت تروریسـتی و رکود در بازار مالی به وجود می آید که اسـترس را افزایش می دهد و آن را از شـخصی به شـخص دیگر انتقال می دهد که موقتا احتمال اینکه مـردم اخبـار منفی را بپذیرند، افزایش می دهد. در نتیجه حتی اگر حمله تروریسـتی در سراسـر جهان صورت گیرد؛ سفرها لغو می شوند و حتی اگر صبر کردن بهترین کار ممکن باشد، سهام به فروش می رسـند و مبارزات سیاسـی ترسناک، پیروان را جذب می کنند، حتی اگر در واقعیت وجود نداشـته باشـند.

اگرچه اخبار مثبت که هیجانات مثبت در بردارند مانند «امیدوار بودن» نیـز مسـری هسـتند و مـردم را مجبـور می کنند برای حل مسـائل راه حـل پیدا کننـد. آگاهی از رابطه نزدیک بین وضعیت عاطفی مردم و نحوه پردازش اطلاعات می تواند به ما کمک کند تا پیام هایمان را موثر کنیم و عاملان باوجدان تغییر شویم.

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید