امروز: سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۰۸ رمضان ۱۴۴۵ قمری و ۱۹ مارس ۲۰۲۴ میلادی
کد خبر: 266203
۵۵۴۹
۱
۰
نسخه چاپی
بیماری سفلیس (Syphilis)

مقابله با سیفلیس: اطلاعات کامل درباره بیماری مقاربتی جنسی

سفلیس یک بیماری مقاربتی است که توسط باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد می شود و توسط آزمایش خون تشخیص داده می شود. سفلیس از طریق توالت فرنگی، دستگیره در، استخر های شنا، وان حمام، لباس مشترک و یا ظروف غذا منتقل نمی شود.

مقابله با سیفلیس: اطلاعات کامل درباره بیماری مقاربتی جنسی

سیفلیس چیست؟

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این عفونت را دارد گسترش می یابد که یک نوع باکتری باعث آن می شود. سیفلیس درمان نشده می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی، از جمله کوری و آسیب به مغز، قلب، چشم و سیستم عصبی شود.

افرادی که از نظر جنسی فعال هستند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به بیماری سیفلیس قرار بگیرند.

سیفلیس چه مراحلی دارد؟

سیفلیس می تواند در چهار مرحله مختلف پیشرفت کند. عفونت در هر مرحله علائم مختلفی ایجاد می کند. افراد در مرحله اول و دوم بسیار مسری هستند و به راحتی می توانند عفونت را به شریک جنسی خود منتقل کنند. مراحل سیفلیس عبارتند از: سیفلیس اولیه، ثانویه، نهفته و دیررس.

سیفلیس اولیه

مرحله اول 2 تا 12 هفته پس از قرار گرفتن در معرض فرد مبتلا به سیفلیس اتفاق می افتد. در طی این مرحله، زخم صاف و سختی به نام شانکر (نوعی زخم پوستی بدون درد) در ناحیه تناسلی یا دهان شما ایجاد می شود. شانکر، کوچک و معمولاً بدون درد است، بنابراین ممکن است حتی از وجود آن مطلع نشوید. این زخم در عرض چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می رود. با این حال، این بدان معنا نیست که شما دیگر سیفلیس ندارید. در صورت عدم درمان با دارو، عفونت به مرحله دوم منتقل می شود. در این مرحله می توانید سیفلیس را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل کنید و ناقل آن باشید.

سیفلیس ثانویه

حدود یک تا شش ماه پس از برطرف شدن زخم سیفلیس، یک بثورات (راش های پوستی) خشن و ناهموار سیفلیس ظاهر می شود. بثورات می تواند تمام بدن شما، از جمله کف دست و کف پا (پایین) را درگیر کند. بثورات معمولاً خارش ندارند. همچنین ممکن است علائمی مانند:

• تب

• خستگی

• زخم های زگیل مانند

• دردهای عضلانی

• کاهش وزن

• سردرد

• ریزش مو

• تورم غدد لنفاوی

شما می توانید عفونت سیفلیس را در این مرحله در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل کنید. این علائم می توانند برای ماه ها یا سال ها ظاهر شوند و از بین بروند. فقط به این دلیل که بثورات سیفلیس از بین رفته است یا هیچ یک از علائم بالا را ندارید، به این معنی نیست که دیگر عفونت ندارید یا ناقل نیستید. شما هنوز نیاز به درمان دارید. بدون درمان، عفونت به مرحله نهفته منتقل می شود.

سیفلیس نهفته

اگر در دو مرحله اول درمان نشوید، عفونت به مرحله نهفته منتقل می شود. در این مرحله هیچ علامت یا نشانه ظاهری سیفلیس وجود ندارد. برخی از افراد هر از گاهی بروز علائم خفیف را تجربه می کنند. اما در این مرحله، عفونت می تواند به قلب، استخوان ها، اعصاب و اندام های شما آسیب برساند. این مرحله می تواند تا 20 سال طول بکشد.

انتقال سیفلیس به شرکای جنسی خود در مرحله نهفته نادر است. بدون درمان، عفونت به مرحله آخر پیشرفت می کند.

سیفلیس دیررس

برای بسیاری از افراد، علائم از مرحله نهفته عبور نمی کنند، یا به این دلیل که عفونت به خودی خود درمان می شود یا به دلیل خفیف بودن علائم. اما حدود 20 درصد از افراد به مرحله آخر سیفلیس وارد می شوند که باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات سلامتی جدی می شود. این مشکلات به کندی رخ می دهند و عبارتند از:

• آسیب مغزی، زوال عقل و مشکلات سلامت شناختی

• بیماری قلبی

• اختلالات حرکتی و مشکلات عضلانی

• آسیب عصبی

• تشنج

• مشکلات بینایی، از جمله نابینایی

مقابله با سیفلیس: اطلاعات کامل درباره بیماری مقاربتی جنسی

علائم سیفلیس چیست؟

علائم سیفلیس بسته به مرحله عفونت متفاوت است. در مرحله اول، یک یا چند زخم در ناحیه تناسلی شما ایجاد می شود. ممکن است متوجه آنها نشوید یا آنها را با یک جوش یا سایر ضایعات پوستی اشتباه بگیرید.

در مرحله دوم، ممکن است دچار بثورات پوستی شده و علائمی شبیه آنفولانزا مانند خستگی، تب، گلودرد و دردهای عضلانی را تجربه کنید.

پس از مرحله دوم، علائم سیفلیس پنهان است (مرحله نهفته). فقط به دلیل این که علائم ندارید به این معنی نیست که عفونت از بین رفته است. تنها چیزی که عفونت را درمان می کند و از پیشرفت آن جلوگیری می کند، درمان با دارو است.

سیفلیس کدام نقاط بدن را درگیر می کند؟

سیفلیس ممکن است کل بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، اولین علامت سیفلیس یک زخم است. سیفلیس، هنگامی که باکتری در حین رابطه جنسی با پوست شما تماس پیدا می کند، ایجاد می شود. موارد زیر نقاطی هستند که به احتمال بیشتری زخم سیفلیس (شانکر) ایجاد می شود.

در زنان:

• روی فرج (آل تناسلی خارجی)

• داخل یا اطراف واژن

• اطراف مقعد یا داخل راست روده

• روی لب یا در دهان

در مردان:

• روی آلت تناسلی یا کیسه بیضه

• زیر پوست ختنه گاه آلت تناسلی شما

• اطراف مقعد یا داخل راست روده

• روی لب یا در دهان

مقابله با سیفلیس: اطلاعات کامل درباره بیماری مقاربتی جنسی

چه چیزی باعث ایجاد سیفلیس می شود؟

باکتری ترپونما پالیدوم باعث سیفلیس می شود. یک فرد آلوده، باکتری را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی پخش می کند. این باکتری می تواند از طریق مقعد، واژن، آلت تناسلی، دهان وارد بدن شود. این باکتری همچنان در سراسر بدن پخش می شود که در نهایت می تواند به اندام های خاصی آسیب برساند.

سیفلیس چگونه گسترش می یابد؟

سیفلیس مسری است، به خصوص در مراحل اولیه و ثانویه زمانی که فرد زخم یا بثورات پوستی دارد. سیفلیس معمولاً در طول تماس جنسی از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند، حتی اگر دخول یا انزال وجود نداشته باشد. با این حال، اگر قسمتی از بدن شما زخم یا بثورات پوستی فرد مبتلا به سیفلیس را لمس کند، می توانید به آن مبتلا شوید.

اگر دچار بیماری سیفلیس هستید و رابطه جنسی دارید، می توانید شریک زندگی خود را آلوده کنید. اگر باردار هستید و سیفلیس دارید، می توانید آن را به جنین منتقل کنید. اما، شما نمی توانید با دست زدن به اشیایی مانند صندلی توالت، ظروف و دستگیره در به سیفلیس مبتلا شوید. به این دلیل که باکتری هایی که باعث سیفلیس می شوند نمی توانند روی اشیاء زنده بمانند.

تا کی ناقل هستم؟

حتی اگر علائم ظاهری سیفلیس (مانند زخم یا بثورات پوستی) را نداشته باشید، تا زمانی که آنتی بیوتیک مصرف نکنید، عفونت همچنان در بدن شما وجود دارد. اگر سیفلیس دارید و درمان نمی‌شوید، چه متوجه زخم شده باشید چه نباشید، ناقل هستید. اگر علائم عفونت دارید یا فکر می کنید در معرض تماس با فرد آلوده قرار گرفته اید، فوراً برای درمان به پزشک متخصص مراجعه کنید.

آیا می توان از بوسیدن سیفلیس گرفت؟

در حالی که ابتلا به سیفلیس در اثر بوسیدن نادر است، اما با تماس مستقیم با زخم سیفلیس می توانید به سیفلیس مبتلا شوید. این بدان معناست که اگر زخم شریک زندگی خود را ببوسید، خود را در معرض خطر عفونت قرار می دهید. به همین دلیل است که اگر فکر می کنید مبتلا به سیفلیس هستید یا در معرض آن قرار گرفته اید، دریافت درمان به موقع مهم است.

سیفلیس مادرزادی چیست؟

سیفلیس مادرزادی زمانی رخ می دهد که فرد باردار مبتلا به سیفلیس، عفونت را در دوران بارداری به جنین منتقل کند. سیفلیس باعث مشکلات شدید سلامتی (از جمله مرگ) در نوزادان و کودکان خردسال می شود. پزشک متخصص باید در یکی از اولین ویزیت های دوران بارداری فرد را از نظر ابتلا به بیماری های مقاربتی غربالگری کند. در صورت ابتلا به سیفلیس، دریافت سریع درمان بسیار مهم است.

آیا سیفلیس می تواند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کند؟

اگر سیفلیس دارید و درمان نشده اید، می‌توانید عفونت را به فرزندتان منتقل کنید. حدود 40 درصد از نوزادان متولد شده از افراد مبتلا به سیفلیس درمان نشده، در اثر این عفونت می میرند. سیفلیس شایع ترین شیوع عفونت در دوران بارداری به جنین است. اما، اگر نوزاد مستقیماً با زخم سیفلیس در واژن شما تماس داشته باشد، ممکن است در حین زایمان نیز اتفاق بیفتد. اگر نوزادی با سیفلیس متولد شود، به آن سیفلیس مادرزادی می گویند.

سیفلیس در دوران بارداری همچنین می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

• سقط جنین

• تولد زودرس

• وزن کم هنگام تولد

• مشکلات مربوط به بند ناف

• مرده زایی

• مرگ در 28 روز اول زندگی.

این موارد تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که درمان سیفلیس را دریافت نکنید.

مقابله با سیفلیس: اطلاعات کامل درباره بیماری مقاربتی جنسی

عوارض سیفلیس برای سلامتی چیست؟

اگر درمان نشوید و سیفلیس تا آخرین مرحله عفونت پیشرفت کند، در معرض خطر عوارض تهدید کننده و خطرناک هستید. هر چه مدت طولانی تری مبتلا به سیفلیس باشید، آسیب به بدن شما بیشتر می شود. به همین دلیل است که درمان فوری بسیار اهمیت دارد. سیفلیس درمان نشده می تواند باعث کوری و فلج شود و همچنین مشکلاتی در قلب، مغز، نخاع و سایر اندام ها ایجاد کند.

سیفلیس چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک متخصص در مورد سابقه جنسی شما، از جمله اینکه آیا رابطه جنسی ایمن انجام می دهید یا خیر، می پرسد. مهم است که در این بحث صادق باشیم. پزشک همچنین آزمایش هایی را برای بررسی انواع بیماری های مقاربتی توصیه می کند.

برای آزمایش سیفلیس، پزشک شما را معاینه می کند و نمونه خون می گیرد تا علائم عفونت را بررسی کند. پزشک ممکن است مقداری مایع یا تکه کوچکی از پوست را از زخم سیفلیس خارج کند و زیر میکروسکوپ آن را بررسی کند. تنها راه برای اطمینان از اینکه آیا سیفلیس دارید یا خیر، مراجعه به پزشک متخصص و انجام آزمایش و بررسی های دقیق است.

سیفلیس چگونه درمان می شود؟

درمان سیفلیس با آنتی بیوتیک های مختلف انجام می شود. آنتی بیوتیک ها معمولا عفونت های باکتریایی را از بین می برند. پنی سیلین رایج ترین داروی مورد استفاده برای سیفلیس است. اینکه چه مقدار دارو نیاز دارید و چه مدت آن را مصرف می کنید به مرحله و علائم سیفلیس شما بستگی دارد.

حتی اگر زخم یا بثورات از بین برود، باید تمام آنتی بیوتیک های خود را تمام کنید.

پزشک مجددا بعد از دوره ی درمان سیفلیس، خون شما را آزمایش می کند تا مطمئن شود که عفونت از بین رفته است. شما می توانید پس از درمان مجدداً به سیفلیس مبتلا شوید، بنابراین مطمئن شوید که رابطه جنسی ایمن داشته باشید و در صورت افزایش خطر ابتلا به سیفلیس، به طور منظم آزمایش دهید.

آیا سیفلیس 100% قابل درمان است؟

پزشک می تواند سیفلیس را با انواع آنتی بیوتیک ها درمان کند. آنتی بیوتیک ها عفونت را درمان می کنند، اما هیچ راهی برای ترمیم اندام های آسیب دیده توسط سیفلیس وجود ندارد.

مقابله با سیفلیس: اطلاعات کامل درباره بیماری مقاربتی جنسی

چگونه از خودم مراقبت کنم؟

سیفلیس و سایر عفونت های مقاربتی (STIs) باعث مشکلات جدی سلامتی می شوند. اگر پزشک سیفلیس را تشخیص دهد، تکمیل دوره درمان بسیار مهم است. کارهای دیگری که باید انجام دهید عبارتند از:

• با هر کسی که با او تماس جنسی داشته اید اطلاع دهید تا آنها نیز بتوانند تحت درمان قرار گیرند.

• با استفاده از کاندوم رابطه جنسی ایمن را تمرین کنید.

• به طور منظم برای سیفلیس و سایر بیماری های مقاربتی آزمایش دهید.

• تعداد شرکای جنسی خود را به حداقل برسانید.

• از پرسیدن سابقه جنسی از شرکای جدید نترسید.

  • منبع
  • حقوق نیوز

دیدگاه

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید



کد امنیتی کد جدید