خوانسار، شهری با قدمتی به درازای تاریخ ایران، در فصل پاییز به زیباترین شکل خود میرسد. کوچهباغهای تاریخی این شهر که یادآور روزگار شکوه ایران باستان هستند، در زیر چتر رنگارنگ برگهای پاییزی، جلوهای رویایی پیدا میکنند.
وجود آثاری از آتشکدهای به نام "تیر" و معبدی بنام "هیکل" در کوه تیر در حوالی روستای تیدجان و سنگ قبری به خط پهلوی در روستای قودجان، گواه بر قدمت تاریخی خوانسار است. حال قرار است در فصل پاییز به این بخش زیبای استان اصفهان برویم و پیوند طبیعت و تاریخ را در برگریزان خیابانهای اصلی و فرعی تماشا کنیم. با قدم زدن در این کوچهباغها، نه تنها میتوانید از طبیعت زیبای خوانسار لذت ببرید، بلکه به سفری در تاریخ این شهر کهن نیز خواهید رفت. در ادامه راهنماتو زیباترین جاهای دیدنی خوانسار از جمله کوچه باغهای آن را به شما معرفی میکند.
کوچه باغهای خوانسار
خوانسار، شهری است که گویی بهشت را در دل کویر جای داده است. با کوچه باغهایی سرسبز و چشمههایی جوشان، این شهر به حق یکی از زیباترین باغشهرهای ایران لقب گرفته است. تصور کنید در دل کوچه باغی قدم میزنید که درختان بلندش طاقی سبز بر فراز سرتان ساختهاند و صدای پرندگان و شر شر آب، آرامش را به جان شما هدیه میکند. این توصیف، تنها گوشهای از زیباییهای خوانسار است.
یکی از ویژگیهای منحصربهفرد خوانسار، وجود بیش از ۴۵۰ چشمه آب شیرین است. این چشمهها نه تنها به سرسبزی شهر کمک کردهاند، بلکه باعث شدهاند تا خوانسار به یکی از مهمترین قطبهای تولید عسل طبیعی در ایران تبدیل شود. متاسفانه خشکسالیهای اخیر، این گنجینه طبیعی را تهدید کرده و باعث خشک شدن بسیاری از چشمهها شده است.
اگرچه خوانسار در تمام فصول سال زیبا است، اما پاییز، فصل اوج زیبایی این شهر است. زمانی که برگهای درختان به رنگهای زرد، نارنجی و قرمز در میآیند و کوچه باغها را به تابلویی نقاشی تبدیل میکنند. قدم زدن در این کوچه باغها در یک روز پاییزی، تجربهای فراموشنشدنی است.
خوانسار محلههای قدیمی و باصفایی دارد که هر کدام تاریخ و فرهنگی غنی را در خود جای دادهاند. محلههایی مانند پایتخت، وادشت، چهارباغ و صفاییه، با خانههای قدیمی و کوچه باغهای سرسبز، نمادی از معماری سنتی ایران هستند.
با وجود تمام زیباییها، خوانسار نیز مانند بسیاری از شهرهای ایران، با مشکل کمبود آب مواجه است. خشکسالیهای اخیر، باعث خشک شدن بسیاری از چشمهها و کاهش سطح آبهای زیرزمینی شده است. این مسئله، نه تنها بر زندگی مردم محلی تاثیر گذاشته است، بلکه زیبایی و سرسبزی این شهر را نیز تهدید میکند
پارک ملی سرچشمه
پارک ملی سرچشمه خوانسار، یکی از زیباترین مناطق طبیعی ایران و قطعهای از بهشت در دل کویر مرکزی ایران است. این پارک با وسعت ۱۵ هکتار، طبیعتی بکر و چشمنواز دارد که هر بینندهای را مجذوب خود میکند. وجود چشمههای جوشان، درختان کهنسال و آب و هوای مطبوع، این پارک را به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل کرده است.
یکی از ویژگیهای بارز پارک ملی سرچشمه، وجود چشمههای متعدد و پرآب است. از جمله مهمترین این چشمهها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- چشمه مرزنگشت: این چشمه با آبی زلال و خنک، از دل کوه میجوشد و یکی از پرآبترین چشمههای پارک است.
- چشمه پیر: این چشمه نیز از آبدهی بسیار خوبی برخوردار است و در کنار چشمه مرزنگشت، زیبایی دوچندانی به پارک بخشیده است.
- چشمه شترخون: این چشمه با آبی گوارا و خنک، یکی دیگر از جاذبههای پارک ملی سرچشمه است.
پارک ملی سرچشمه، با پوشش گیاهی متنوع و درختان کهنسال، فضایی آرام و دلنشین را برای گردشگران فراهم کرده است. درختان بلند و سرسبز، سایهای خنک و دلچسب ایجاد کردهاند که در روزهای گرم تابستان بسیار لذتبخش است. پاییز، فصل رنگهای گرم و دلنشین است و پارک ملی سرچشمه در این فصل، زیبایی دوچندانی مییابد. برگهای درختان به رنگهای زرد، نارنجی و قرمز درمیآیند و چشماندازی رویایی را خلق میکنند. قدم زدن در میان این طبیعت رنگارنگ، تجربهای فراموشنشدنی است. پس به وقت سفر پاییزی این پارک ملی را فراموش نکنید!
تپه آریاییها
تپه آریاییها، یکی از جاذبههای تاریخی و طبیعی خوانسار است که قدمتی به اندازه تاریخ تمدن بشری دارد. این تپه باستانی در روستای رحمتآباد، در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال شرقی خوانسار واقع شده است.
با توجه به کاوشهای باستانشناسی، قدمت تپه آریاییها به حدود ۸ هزار سال میرسد. این یعنی این تپه شاهد شکلگیری و تحولات بسیاری از تمدنهای باستانی بوده است. غارهایی که در دل این تپه قرار دارند، نشان میدهند که انسانهای اولیه در این منطقه زندگی میکردهاند و به فعالیتهایی مانند شکار و کشاورزی میپرداختهاند.
تپه آریاییها در تمام فصول سال زیباست، اما زیبایی آن در فصل پاییز دوچندان میشود. وقتی برگهای درختان اطراف تپه به رنگهای زرد، نارنجی و قرمز در میآیند، تپه آریاییها در میان این رنگهای پاییزی، جلوهای رویایی پیدا میکند. تصور کنید در یک روز پاییزی، در دامنه این تپه باستانی قدم میزنید و به تاریخ کهن آن فکر میکنید.
خانه تاریخی ابهری ها
خانه تاریخی ابهریها، یکی از زیباترین و تاریخیترین بناهای شهر خوانسار است. این خانه که توسط حاج سید محمدباقر ابهری ساخته شده، نمونهای کامل از معماری اصیل ایرانی در دوران قاجار است. با قدم گذاشتن در این خانه، گویی به سفری در زمان میروید و از نزدیک با معماری، هنر و زندگی مردم در آن دوران آشنا میشوید.
خانه ابهریها با معماری اصیل و منحصر به فرد خود، چشم هر بینندهای را خیره میکند. استفاده از آجر، چوب، گچبری و نقاشیهای دیواری، به این خانه جلوهای خاص بخشیده است. حیاط دلنشین، حوض زیبا، اتاقهای مجلل و بادگیرهای بلند، از جمله ویژگیهای بارز این خانه تاریخی هستند.
خانه ابهریها در تمام فصول سال زیباست، اما زیبایی آن در فصل پاییز دوچندان میشود. برگهای رنگارنگ درختان حیاط، نمای خانه را زیباتر کرده و فضایی رویایی را خلق میکنند. تصور کنید در یک روز پاییزی، در حیاط این خانه نشستهاید و به صدای خشخش برگها گوش میدهید. شاید هم نم بارانی بر دیوارهای این خانه و خاک حیاط آن باریده باشد و عطر خاک نمناک هوا را پر کرده باشد. این یک حس رویایی در دل پاییز است!
روستای دره بید
میگویند فصل بهار بهترین زمان سفر به روستای دره بید است چراکه دشت لالههای واژگون در این روستا زیبایی شگفت انگیزی دارد. اما، روستای دره بید در فصل پاییز هم زیباست. آب و هوای ناب این روستای کوهستانی با دشتهایی که از نم باران خیس هستند سفری بینظیر برای ما به همراه خواهد داشت.
روستای دره بید در دامنه کوههای زاگرس و در ارتفاعات بالا قرار دارد. این موقعیت جغرافیایی به این روستا آب و هوایی خنک و معتدل بخشیده است. زمستانهای سرد و پر برف و تابستانهای خنک و دلپذیر از ویژگیهای آب و هوای این روستا هستند. خانههای قدیمی این روستا، باغهای میوه که به رنگ خزان درآمدهاند و کوههایی که به دست پاییز رنگ آمیزی شدهاند همگی دلایلی هستند که گردشگران را به وقت سفر پاییزی به سوی خود فرا میخواند.
اما به جز زیباییهای طبیعی این روستا بهتر است نگاهی به تاریخ پرفراز و نشیب آن داشته باشیم که بیشتر شبیه به قصه است. روستای دره بید قدمتی طولانی دارد و سابقه سکونت در آن به دوران پیش از اسلام برمیگردد. ساکنان اولیه روستا به دین اسلام گرویدند و حتی تا زمان امام رضا (ع) در این منطقه زندگی میکردند. به دلایلی همچون تغییرات اقلیمی یا حملات، ساکنان روستا مجبور به کوچ به محل فعلی شدند. در این مکان جدید، قناتی حفر شد و با انتقال آب از محل قبلی، کشاورزی رونق گرفت.
در زمان صفویه، با تبعید خوانین خراسانی به این روستا، دره بید به یک مرکز مهم تبدیل شد. این خوانین عمارت بزرگی ساختند و روستا را به یک قلعه مستحکم تبدیل کردند. با افزایش قدرت این خوانین، دره بید به یک حکومت محلی قدرتمند تبدیل شد و حتی به اصفهان نیز حمله کرد. اما با شکست در این نبرد، قدرت آنها رو به زوال رفت. با روی کار آمدن رضاخان و حذف حکومتهای محلی، قدرت خوانین دره بید نیز از بین رفت و بسیاری از آنها به مناطق دیگر مهاجرت کردند.
دیدگاه