ویروس HPV
ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است.
برای اکثر افراد آلوده به HPV، این ویروس هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند، اما برای برخی منجر به زگیل تناسلی یا سرطان می شود. HPV نقش مهمی در انواع مختلف سرطان از جمله سرطان دهانه رحم و سرطان مقعد ایفا می کند.
در بسیاری از موارد، عفونت HPV با واکسن قابل پیشگیری است.
کارشناسان نگران هستند که بسیاری از مردم هنوز در مورد جزئیات ویروس از جمله نحوه انتقال آن، افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند و نحوه محافظت از خود در برابر عفونت مطلع نیستند.
در ادامه، 8 مورد از نکات مهم درباره ویروس HPV بررسی شده است.
1. این احتمال وجود دارد که شما HPV داشته باشید
اگر از نظر جنسی فعال بودهاید، حداقل 50 درصد احتمال ابتلا به این ویروس را دارید. اما همه ی اشکال HPV خطرات سلامتی یکسانی ندارند.
HPV در واقع یک اصطلاح برای بیش از 150 گونه از ویروس های مرتبط است که اکثر آنها نسبتاً بی ضرر هستند. حدود 40 مورد از آنها می تواند نواحی تناسلی را آلوده کند و تعداد کمتری نیز می تواند باعث زگیل تناسلی یا سرطان شود.
اغلب اوقات، شما هرگز نمیدانید که به HPV مبتلا شدهاید، زیرا بیشتر سویه ها (به جز آنهایی که باعث زگیل میشوند) هیچ علامتی ایجاد نمیکنند. حدود 90 درصد موارد، سیستم ایمنی ویروس را به طور طبیعی ظرف دو سال پاک می کند. اما هنگامی که HPV خود به خود از بین نمی رود، برخی از این گونه های HPV می توانند انواع مختلفی از سرطان را ایجاد کنند.
افراد مبتلا به اچآیوی بیشتر در معرض ابتلا به عفونتهای HPV هستند که شانس ابتلای آنها به سرطان مرتبط با HPV را افزایش میدهد.
2. کاندوم نمی تواند به طور کامل از شما در برابر HPV محافظت کند
در حالی که استفاده از کاندوم می تواند خطر ابتلا به عفونت HPV را کاهش دهد، نمی تواند این خطر را به طور کامل از بین ببرد.
ویروس میتواند در کیسه بیضه و نواحی مودار دستگاه تناسلی زندگی کند. این بدان معنی است که هر تماس پوستی با دستگاه تناسلی می تواند ویروس را منتقل کند، مانند رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی. به همین دلیل است که برای جوانان بسیار مهم است که قبل از شروع فعالیت جنسی، واکسن HPV را دریافت کنند.
3. اگر HPV دارید، شریک فعلی شما ممکن است مقصر نباشد
اگر متوجه شدید که HPV دارید که به احتمال زیاد بعد از تست HPV دهانه رحم یا پاپ اسمیر رخ می دهد در مورد چگونگی ابتلا به عفونت نتیجه گیری نکنید.
برخی بیماران تصور میکنند که شریک جنسی فعلیشان آن را به آنها داده است. اما احتمالاً اینطور نیست. زنانی که در سن 40 سالگی به سرطان دهانه رحم مبتلا میشوند احتمالاً پس از رابطه جنسی با اولین شریک جنسی خود به این بیماری مبتلا شدهاند.
این به این دلیل است که HPV می تواند سال ها قبل از شروع آسیب سلولی منجر به سرطان شود، خاموش بماند. سرطان های ناشی از HPV ممکن است سال ها یا حتی دهه ها طول بکشد تا ایجاد شوند.
4. سرطان دهانه رحم، تنها سرطان ناشی از HPV نیست
اکثر افرادی که در مورد HPV میدانند، آن را با سرطان دهانه رحم مرتبط میدانند، اما این ویروس به طور فزایندهای در سایر اشکال سرطان از جمله سرطان دهان و حلق، و همچنین سرطانهای فرج، واژن، مقعد و آلت تناسلی دخیل است. شواهد نشان می دهد که زنانی که سرطان دهانه رحم یا تغییرات پیش سرطانی (معروف به دیسپلازی) در دهانه رحم داشته اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV در سایر نواحی بدن هستند.
همه موارد سرطان در این نواحی از بدن توسط HPV ایجاد نمی شود، اما اکثریت این موارد هستند.
در حال حاضر هیچ دستورالعمل غربالگری ثابتی برای سرطان های مرتبط با HPV به جز سرطان دهانه رحم وجود ندارد. اما محققان در حال بررسی چگونگی شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به سایر سرطانهای مرتبط با HPV هستند تا بتوان این موارد سرطانی را زود شناسایی و درمان کرد.
برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد هستند، آزمایش سیتولوژی مقعد (که به آن تست پاپ مقعدی نیز گفته می شود) می تواند برای بررسی سلول های غیر طبیعی در کانال مقعد استفاده شود.
برخی از جوامع پزشکی این آزمایش را برای بزرگسالان فعال جنسی مبتلا به اچآیوی در سنین 25 تا 30 سال توصیه میکنند، اما هر فردی که دارای سیستم ایمنی سرکوبشده است - مانند دریافتکنندگان پیوند عضو - ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان مقعد باشد. برای اینکه در معرض خطر بیشتر سرطان مقعد قرار بگیرید، نیازی به داشتن رابطه جنسی مقعدی ندارید، زیرا HPV می تواند از مناطق مجاور به داخل کانال مقعدی راه پیدا کند.
5. سیگار خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV را افزایش می دهد
سیگار سیستم ایمنی را ضعیف می کند، که می تواند به HPV اجازه دهد تا به طور گسترده رشد کند. اگر می خواهید از تبدیل شدن عفونت HPV خفته به رشد پیش سرطانی یا سرطانی جلوگیری کنید، همین امروز عادت سیگار کشیدن خود را ترک کنید.
6. واکسن HPV فقط برای دختران نیست
واکسن HPV نه تنها تقریباً 100 درصد از زنان در برابر سرطان دهانه رحم ناشی از انواع 16 و 18 HPV - که باعث 70 درصد موارد سرطان دهانه رحم می شود محافظت می کند، بلکه مزایای سلامتی مستقیمی برای مردان از جمله پیشگیری از زگیل تناسلی نیز دارد. و اگرچه مطالعات قطعی هنوز انجام نشده است، بسیاری از محققان بر این باورند که واکسیناسیون پسران در نهایت میزان سرطان های دهان و حلق و سایر سرطان ها را کاهش می دهد.
Gardasil 9، واکسن HPV توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای استفاده در تمام افراد 9 تا 45 سال تایید شده است. واکسیناسیون برای همه افراد تا سن 26 سال نیز توصیه می شود اگر قبلا واکسینه نشده باشند.
برای بزرگسالان 27 تا 45 ساله، توصیه می شود در مورد خطر ابتلا به عفونت های جدید HPV و مزایای بالقوه واکسیناسیون با پزشک خود صحبت کنند.
7. شما همچنان به غربالگری دهانه رحم نیاز دارید حتی اگر واکسن HPV را دریافت کرده باشید
واکسن HPV در برابر تمام انواع بالقوه پرخطر HPV محافظت نمی کند و همچنین در برابر هر گونه ویروسی که فرد قبل از واکسیناسیون در معرض آن قرار گرفته است حفتظتی ایجاد نمی کند. بنابراین تست های دوره ای HPV دهانه رحم یا تست پاپ برای زنانی که واکسن HPV را تزریق کرده اند نیز توصیه می شود.
گارداسیل 9، واکسن HPV، در برابر انواع 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58 HPV محافظت می کند که همگی می توانند باعث سرطان شوند، همچنین انواع 6 و 11 که می توانند باعث زگیل تناسلی شوند.
8. واکسن HPV ،HPV را درمان نمی کند
این ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما باید تکرار شود: واکسن HPV فقط پیشگیرانه است. در افرادی که قبلاً آن را داشته اند با ویروس مبارزه نمی کند. به همین دلیل است که در درجه اول برای کودکان و بزرگسالان جوان توصیه می شود - به احتمال زیاد اگر شما مسن تر هستید، قبلاً در معرض حداقل برخی از گونه های HPV قرار گرفته اید که واکسن از آنها محافظت می کند. اما البته همیشه اینطور نیست، به همین دلیل است که گارداسیل 9 برای بزرگسالان تا 45 سال تایید شده است.
هیچ درمانی برای عفونت HPV وجود ندارد، اگرچه ممکن است خود به خود از بین برود. ممکن است به زنانی که نتایج غیرطبیعی HPV یا تست پاپ تست دارند توصیه شود که آزمایشهای اضافی برای بررسی بیشتر هر گونه ناهنجاری انجام دهند، برای برداشتن سلولهای غیرطبیعی تحت درمان قرار گیرند، یا منتظر بمانند و در عرض سه تا شش ماه دوباره آزمایش شوند.
دیدگاه