مثبت گرایی سمی
مثبت نگری سمی به این معناست که فرد در بحران های سخت زندگی، با این طرز فکر که همیشه باید شاد باشد حق هرگونه تجربه عواطف منفی را از خود سلب می کند و با نادیده گرفتن درد و رنج خود تلاش می کند چهره ای به ظاهر شاد و موفق از خود به دیگران ارائه دهد. مثل کودکی که زمین خورده و دردش آمده اما بلند می شود و به درد خود می خندد و می گوید اصلا هم درد نداشت! اما در درون خود می داند که حالش خوب نیست.
فردی که دچار مثبت گرایی سمی شده به طور مداوم عواطف منفی خود را سرکوب و انکار کرده و به جای پذیرش احساسات خود و کنار آمدن با آنها شیوه ای نادرست در پیش گرفته و سعی دارد با تظاهر به خوشحالی روی درد و رنج عمیق خود سرپوش بگذارد.
چند جمله از نمونه‌های مثبت گرایی سمی:
• مثبت فکر کن!
• فقط به افکار مثبت توجه کن!
• می‌تونست بدتر از این اتفاق بیفته!
• هر چیزی یه حکمتی داره!
• شکست یه گزینه نیست! حق نداری شکست بخوری!
• خوشحالی و خوشبختی یه انتخابه!
نشانه های مثبت گرایی سمی
• وقتی اتفاق ناگواری برای تان رخ می دهد به خودتان حق نمی دهید مدتی غمگین باشید.
• خودتان را بابت هر اشتباهی حتی اگر غیرعمد باشد سرزنش می کنید.
• هر اتفاقی در زندگی تان می افتد به خود می گویید تقصیر من بود.
• به دلیل داشتن احساس ناراحتی، عصبانیت یا ناامیدی در درون خود احساس گناه می کنید.
• انتظار و توقع بیش ازحد از خودتان دارید و به خود سخت می گیرید.
• به هنگام مواجهه با مشکلات هرگز از کسی کمک نمی خواهید.
• با کسی در مورد مشکلات تان صحبت نمی کنید.
• پیش مشاور نمی روید.
• خودتان را با انبوهی از کتاب های خودیاری خفه می کنید.
• سعی می کنید بیش از حد خود را مشغول کار کنید.
• احساسات درونی خود را معمولا پنهان می کنید.
• به احساسات دیگران اهمیتی نمی دهید.
• وقتی دیگران نگرش مثبتی ندارند آن ها را سرزنش می کنید.
• شبکه های اجتماعی افراد را دنبال می کنید و خود را با آن ها مقایسه می کنید و احساس بدی به خودتان پیدا می کنید.
• به جای حل مشکلات ان ها را نادیده می گیرید.
آسیب های مثبت گرایی سمی
در این قسمت چند آسیب مثبت گرایی سمی از جمله عدم درک واقعیت، عدم توانایی در بهبود شرایط و... شرح داده شده است.
1. عدم درک واقعیت های زندگی
فردی که به طور سمی و بیش از حد تمایل به مثبت نگری دارد به دلیل این که در مرحله اول، عواطف منفی خود را شناسایی نکرده و انها را نپذیرفته است درد و رنج خود را درک نخواهد کرد و با انکار وضعیت موجود خود را در زندگی رویایی غوطه ور ساخته و به گونه ای دچار خودفریبی می شود.
2. عدم توانایی در بهبود شرایط
یک انسان زمانی می تواند برای پیشامدهای ناخواسته زندگی خود به دنبال راه چاره باشد که ابتدا وقوع آن را پذیرفته باشد سپس برای بهبود و رشد وضعیت موجود قدم بردارد. فردی که واقعیت زندگی خود را نپذیرفته و همواره در بستری از رویا و توهم و خودفریبی زندگی می کند قطعا برای درمان وضعیت خود نمی تواند کاری انجام دهد یا حداقل عملکردی کارآمد و نتیجه بخش از خود نشان دهد.
3. طولانی شدن مدت زمان بحران
هر چقدر هم شما بخواهید احساسات منفی خود را درون تان سرکوب و آن ها را ساکت کنید ان ها هنوز هم همان جا هستند و با هر اتفاق کوچکی سر به طغیان برمی دارند. باید بدانید که با نپذیرفتن عواطف منفی خود و نادیده گرفتن آن ها شما تنها بار خود را سنگین می کنید. هر چقدر هم که تظاهر به خوشحالی کنید و دیگران را فریب دهید، درونِ خودتان می دانید که عمیقا خوشحال نیستید و چه بسا هرچه بیشتر عواطف منفی خود را سرکوب کنید به شدت آن می افزایید و زمان بیشتری طول می کشد به روال عادی زندگی خود برگردید.
به خاطر داشته باشید که انکار شکست، خود شکستی دیگر است. پرهیز از رنج، شکلی از رنج است و نه تنها راه درمان نیست بلکه بر شدت آسیب می افزاید.
4. ابتلا به بیماری های جسمی و روانی
نایده گرفتن احساسات منفی همچون خشم، غم و ترس و ناامیدی به هیچ وجه به معنای خلاص شدن از آن ها نیست. هرچقدر هم که تلاش کنید با روش های مختلف خودتان را مشغول کنید یا تظاهر به خوشحالی کنید باید این موضوع را بدانید که این انرژی های منفی درمان نشده در درون تان هنوز نفس می کشند و به مرور که شما به آنها اهمیتی نمی دهید سرانجام به شکل بیماری های جسمی و روانی خود را به شما نشان می دهند. احساس نفرت نیز یکی دیگر از انواع احساسات منفی است.
امروزه معنا درمانی ثابت کرده است ریشه هر بیماری که در بدن ایجاد می شود (از بیماری های پوستی گرفته تا سندروم روده تحریک پذیر) یک فکر منفی یا اندیشه و احساسی سرکوب شده است، افرادی که خشم و رنجش و احساسات منفی سرکوب شده در وجودشان داشته اند مبتلا به بیماری جسمی شده و به محض اینکه در می یابند بیماری به چه دلیل ذهنی در بدن شان ایجاد شده و احساسات خود را پذیرفته و با آن کنار می آیند بیماری نیز درمان می شود.
5. عدم رشد فردی
انسان هایی که دچار مثبت گرایی سمی می شوند، توانایی درک واقعیت های موجود را ندارند به دلیل این که مشکل را شناسایی و رفع نمی کنند از رشد در سایر زمینه های زندگی خود نیز باز می مانند. این گونه افراد واقعیت موجود را انکار کرده و در واقعیتی که ساخته ذهن خودشان است زندگی می کنند. همان طور که منفی گرایی چاره و راه درمان مشکلات زندگی نیست، مثبت گرایی افراطی و تظاهر به خوشحالی نیز مانع رشد و پیشرفت شما شده و به زندگی شما صدمه خواهد زد.
راهکارهایی برای رهایی از مثبت گرایی سمی
اگر احساس می‌کنید به مثبت گرایی سمی گرایش پیدا کرده‌اید، بهتر است این راهکارها را در نظر بگیرید:
1. گفت‌وگو کنید
با یک دوست قابل‌اعتماد یا یک مشاور درباره این موضوع گفت‌وگو کنید تا ریشه مشکل شناسایی شود. می‌توانید این سؤالات را از خود بپرسید:
• آیا از بروز درگیری و کشمکش می‌ترسم؟
• آیا به توان و مهارت‌های حل مسئله در خودم بدبین هستم؟
• آیا اعتقاد دارم که برخی احساسات مانند خشم، ذاتا بد و ناپسند هستند؟
از دوست قابل‌اعتماد یا مشاور خود بخواهید که گوش‌به‌زنگ باشد و اگر گفتار یا رفتاری دال بر مثبت‌اندیشی بیش از اندازه دید، آن را به شما اطلاع دهد. اغلب افراد از بیان نظر خود به دیگری صرف‌نظر می‌کنند چراکه نمی‌خواهند قضاوت کنند یا می‌ترسند چیزی را نادیده گرفته باشند و دوست خود را ناراحت کنند. به دوست یا مشاور خود اطمینان دهید که پذیرای نقد و بازخورد آنها هستید تا آنها راحت‌تر بتوانند نقاط کور مثبت‌اندیشی شما را شناسایی و بیان کنند.
2. یادداشت‌های روزانه بنویسید
یک روش دیگر برای شناسایی مثبت اندیشی سمی، نوشتن یادداشت‌های روزانه است. این یادداشت‌ها به شما کمک می‌کنند تا افکارتان را ثبت و ضبط کنید. در نتیجه با مرور آنها متوجه الگو‌های مثبت اندیشی سمی احتمالی خواهید شد.
3. احساسات منفی خود را مدیریت کنید، اما آنها را نادیده نگیرید
احساسات منفی مثل علائم هشداردهنده‌ای هستند که به ما می‌گویند مشکلی وجود دارد؛ پس به‌جای انکار آنها، سعی کنید ریشه‌شان را شناسایی و درمان کنید یا راهی برای مقابله با احساسات منفی بیابید.
4. انتظارات واقعی از خودتان داشته باشید
وقتی با موقعیتی استرس‌زا روبه‌رو می‌شوید، طبیعی است که دچار نگرانی و استرس شوید. خودتان را قهرمانی تصور نکنید که ترس و استرس و نگرانی در او راه ندارد.
5. احساسات آمیخته و متناقض را به رسمیت بشناسید
احساساتتان را درک کنید و بدانید که ما انسان‌ها می‌توانیم هم‌زمان احساسات متناقضی را تجربه کنیم؛ برای مثال، در ابتدای شروع یک مسابقه هم نگران باشیم و هم امیدوار.
6. مهارت‌های همدلی را بیاموزید
آموختن مهارت‌های همدلی می‌تواند مانع از فعال شدن مثبت‌اندیشی سمی ما و آسیب‌رساندن به دیگران شود، وقتی دارند شرایط سختی را تجربه می‌کنند.
7. به احساسات خود توجه کنید
دنبال کردن صفحات انگیزشی در فضای مجازی هرچند گاهی می‌تواند به‌عنوان منبع الهام‌بخش عمل کند، اما مراقب باشید! اگر پس از تماشای چنین محتواهایی احساس شرم و گناه دارید، به‌احتمال زیاد، دچار مثبت گرایی سمی شده‌اید. در چنین شرایطی بهتر است از چنین محتواهایی پرهیز کنید.
۱ دیدگاه