تغييرات در سبك زندگي و رفتار هاي اجتماعي و خانگي سبب شده تا دانش آموزان در سال هاي اخير در آماج رفتارهاي پر خطر قرار گيرند. از استعمال دخانيات گرفته تا ورود به بزه هاي اجتماعي سبب شده تا آسيبهاي مختلفي پيرامون دانش آموزان پرسه زند و در اين ميان نقش نظارتي خانواده ها و البته اولياي مدارس و مسئولان تصميم گير ، نقشي غير قابل انكار است. در اين ميان، ورود گروهي از دانش آموزان به آسيبهاي ناشي از ارتباطات نامتعارف فردي و جنسي از آن دست مسائلی است كه نمود زيادي در سال هاي اخير داشته است.
باید این واقعیت را پذیرفت که سن بلوغ و رابطه هاي جنسي در جامعه ايراني كاهش يافته و اين مسئله خطرات جدي مي تواند براي جامعه به دنبال داشته باشد. در این میان تبعات منفی روابط جنسی زودهنگام و بدون آگاهی برای دختران بسیار بیشتر است. متاسفانه گروهي از دختران بسيار زود وارد مسائل مربوط به ارتباط جنسي شده و از دوران دبيرستان وارد رفتارهاي پر خطر و رابطه دوستي با پسران مي شوند.
نتايج تحقیق درباره رفتارهای پُرخطر در بین دانشآموزان نوجوان دختر و پسر نشان مي دهد که کشیدن قلیان و سیگار، رابطه جنسی، کتککاری بیرون از خانه و نوشیدن الکل به ترتیب شایعترین رفتارهای پرخطر ميان دختران دبيرستاني است.
«جعفر بای» آسیب شناس اجتماعی نيز با اشاره به اینکه مصرف سیگار،قلیان و ارتباط با جنس مخالف در میان جامعه دانشآموزی رو به افزایش است، گفته كه آسیبهای اجتماعی بیش از هر گروهی نوجوانان را در معرض خطر قرار میدهد و باید قبل از آنکه دیر شود چارهای برای آن اندیشید. موضوعی که باید همه مسئولان به ویژه آموزش و پرورشیها بپذیرند افزایش آسیبهای اجتماعی در میان جامعه دانشآموزی است. مشکل این است که آموزش و پرورش به دنبال پاک کردن صورت مسئله است در حالی که جامعه دانشآموزی با افزایش آسیبهای اجتماعی مواجه است و راهحل آن سرپوش گذاشتن بر موضوع نیست.
آسیبهای اجتماعی در بین پسران بیشتر بوده و عواملی همچون مصرف سیگار، قلیان یا ارتباط با جنس مخالف در جامعه دانشآموزی رو به گسترش است. البته در رابطه با افزایش مصرف سیگار و قلیان در بین دانشآموزان عواملی همچون در دسترس بودن آسان آنها بیتاثیر نیست. رسالت پرورشی در آموزش و پرورش باید پُررنگتر شود اما هماکنون برای رصد موفقیت یک مدرسه، میزان قبولیها ملاک است و معیارهای اخلاقی و فرهنگی جایگاهی ندارد البته این این موضوع را نهادهای بیرونی بر آموزش و پرورش تحمیل کردهاند و این نهاد ناخواسته در مسیری قرار گرفته که گویی تنها وظیفهاش آموزش و موفقیت تحصیلی است. در نتیجه بُعد پرورش که نیاز مبرم هر خانواده و جامعه است دچار غفلت قرار میگیرد. این آسیبشناس اجتماعی تاكيد مي كند: زمانی که مسائل پرورشی جزو اولویتهای اصلی نباشد مسلماً شاهد رشد آسیبهای اجتماعی در بین دانشآموزان خواهیم بود و اگر در این رابطه غفلتی رخ دهد نمیتوان انتظار جامعهای سالم را در آینده داشت. برای مقابله با آسیبهای اجتماعی در بین دانشآموزان همکاری بین بخشی ضعیف است در حالی که سایر نهادها برای رفع این مشکل باید همکاری مناسبی را با آموزش و پرورش داشته باشند و هماکنون که آسیبهای اجتماعی در میان جامعه دانشآموزی به یک بحران تبدیل نشده است باید برای آن چارهاي اندیشید.
انتهای پیام
دیدگاه